Για 30 χρόνια πολέμησε με όλες τους τις δυνάμεις του «λευκούς» που είχαν εισβάλει στην πατρίδα του. Μια μέρα όμως σαν και αυτή, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1886, ο Τζερόνιμο, ο πιο άγριος και επικίνδυνος πολεμιστής των Ινδιάνων Απάτσι, τελικά θα παραδοθεί. Γνωστός στα μέλη της φυλής του ως Goyalkla η όπως τον αποκαλούσαν «Αυτός που χασμουριέται», οι μη Ινδιάνοι τον γνώριζαν με το παρατσούκλι Geronimo. Όταν ήταν νέος, Μεξικανοί στρατιώτες είχαν δολοφονήσει την σύζυγο και τα παιδιά του στην διάρκεια επίθεσης στο χωριό του, στην Chihuahua του Μεξικό.
Αν και ο Τζερόνιμο μετά από χρόνια θα παντρευτεί και πάλι και θα αποκτήσει παιδιά, η πληγή της τραγωδίας που είχε ζήσει τον ώθησε στο να ζητήσει εκδίκηση και να μισήσει τους Μεξικανούς. Ο θρύλος αναφέρει πως πήρε το όνομα του, όταν στην διάρκεια επίθεσης σε μεξικανούς στρατιώτες, οπλισμένος μόνο με ένα μαχαίρι, ήταν τόσο βίαιος που τα θύματα του προσεύχονταν στον Άγιο Ιερώνυμο (Jeronimo), για να τους σώσει από την οργή και το μένος του ινδιάνου.
Για δεκαετίες ο Τζερόνιμο και η ομάδα του από 50 πολεμιστές Απάτσι κατάφερναν να κρατούν μακριά τους καταυλισμούς των λευκών από τα πατροπαράδοτα εδάφη της φυλής του. Ο ίδιος ποτέ δεν έμαθε να χρησιμοποιεί όπλο αν και οι σύντροφοι του ήταν εφοδιασμένοι με τα πιο σύγχρονα τουφέκια της εποχής. Ήταν ένας ιδιοφυής στρατηγός που χρησιμοποίησε την γνώση των Απάτσι για τις ερημικές περιοχές, ως πλεονέκτημα για την ολιγομελή ομάδα του και με αυτό τον τρόπο είχαν καταφέρει να αποκρούσουν επιθέσεις από τους πιο διάσημους στρατούς του αμερικανικού στρατού ,γνωστούς για την αποτελεσματικότητα ενάντια στους Ινδιάνους, όπως ο George Crook και ο Nelson A. Miles.
Το 1886 όμως, ο μεγάλος πολεμιστής των Απάτσι είχε πλέον κουραστεί από τις μάχες και είχε καταλάβει πως περαιτέρω αντίσταση ήταν μάταιη. Οι λευκοί ήταν τόσοι πολλοί και οι Απάτσι ελάχιστοι.
Αν και ο Τζερόνιμο μετά από χρόνια θα παντρευτεί και πάλι και θα αποκτήσει παιδιά, η πληγή της τραγωδίας που είχε ζήσει τον ώθησε στο να ζητήσει εκδίκηση και να μισήσει τους Μεξικανούς. Ο θρύλος αναφέρει πως πήρε το όνομα του, όταν στην διάρκεια επίθεσης σε μεξικανούς στρατιώτες, οπλισμένος μόνο με ένα μαχαίρι, ήταν τόσο βίαιος που τα θύματα του προσεύχονταν στον Άγιο Ιερώνυμο (Jeronimo), για να τους σώσει από την οργή και το μένος του ινδιάνου.
Για δεκαετίες ο Τζερόνιμο και η ομάδα του από 50 πολεμιστές Απάτσι κατάφερναν να κρατούν μακριά τους καταυλισμούς των λευκών από τα πατροπαράδοτα εδάφη της φυλής του. Ο ίδιος ποτέ δεν έμαθε να χρησιμοποιεί όπλο αν και οι σύντροφοι του ήταν εφοδιασμένοι με τα πιο σύγχρονα τουφέκια της εποχής. Ήταν ένας ιδιοφυής στρατηγός που χρησιμοποίησε την γνώση των Απάτσι για τις ερημικές περιοχές, ως πλεονέκτημα για την ολιγομελή ομάδα του και με αυτό τον τρόπο είχαν καταφέρει να αποκρούσουν επιθέσεις από τους πιο διάσημους στρατούς του αμερικανικού στρατού ,γνωστούς για την αποτελεσματικότητα ενάντια στους Ινδιάνους, όπως ο George Crook και ο Nelson A. Miles.
Το 1886 όμως, ο μεγάλος πολεμιστής των Απάτσι είχε πλέον κουραστεί από τις μάχες και είχε καταλάβει πως περαιτέρω αντίσταση ήταν μάταιη. Οι λευκοί ήταν τόσοι πολλοί και οι Απάτσι ελάχιστοι.
Στις 4 Σεπτεμβρίου παραδόθηκε στον στρατηγό Miles και έγινε ο πρώτος ινδιάνος στην ιστορία που επίσημα παραδίδεται στις ΗΠΑ. Μετά από πολλά χρόνια φυλάκισης, θα του δοθεί η ελευθερία και θα εγκατασταθεί στην Οκλαχόμα όπου θα βαπτιστεί χριστιανός και θα γίνει ένας πετυχημένος αγρότης. Περιστασιακά εργαζόταν και ως ιχνηλάτης και σύμβουλος για τον αμερικανικό στρατό.
Ο Τζερόνιμο πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1909 στο Φορτ Σιλ της Οκλαχόμα των ΗΠΑ από πνευμονία, ενώ ομολόγησε στον ανιψιό του πως μετάνιωσε το γεγονός ότι παραδόθηκε.
Ο Τζερόνιμο πέθανε στις 17 Φεβρουαρίου 1909 στο Φορτ Σιλ της Οκλαχόμα των ΗΠΑ από πνευμονία, ενώ ομολόγησε στον ανιψιό του πως μετάνιωσε το γεγονός ότι παραδόθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου