Αποκαλούν τις μάζες “μηχανές ευτυχίας”
Ο ανιψιός του Φρόυντ, ο Αμερικανός Edward Bernays (1891-1995), ήταν ένας από τους πρώτους που πηρέ τις ιδέες του θείου του και τις χρησιμοποίησε για να χειραγωγήσει τις μάζες. Από τις αρχές του 20ου αιώνα και μέσω μίας υποθετικά «νέας μεθόδου» Προπαγάνδας που μετονομάστηκε «δημόσιες σχέσεις» ο Bernays μπήκε στην εποχή του αμερικανικού καταναλωτισμού δείχνοντας στις μεγάλες εταιρίες και στη κυβέρνηση πώς να κάνουν τους ανθρώπους-μηχανές να επιθυμούν πράγματα που δεν χρειάζονταν.
Αυτό έγινε πραγματικότητα με την διαφήμιση «αγαθών» μαζικής κατανάλωσης, υπηρεσιών, θρησκευτικών, πνευματιστικών και πολιτικών ιδεών για το υποσυνείδητο της μάζας και τις εγωκεντρικές της μηχανιστικές επιθυμίες.
Από τις προσπάθειες αυτές προέκυψε μία σύγχρονη μέθοδος για τη χειραγώγηση των μαζών. Ικανοποιώντας τις εσωτερικές και εγωιστικές επιθυμίες, (ξέρουμε ποιοί) κάνουν τους ανθρώπινες μηχανές «ευτυχισμένες» άρα υπάκουες και χειρίσιμες. Αυτή είναι η αρχή της καταναλωτικής Αμερικανικής εμμονής, μίας εμμονής που έφθασε να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στον πολιτισμό της Δύσης, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνες τις φιλοσοφίες που χρησιμοποιούμε για προσωπική βελτίωση.
Ο πολιτιστικός εγωκεντρισμός δημιουργήθηκε με σκοπό να υπηρετεί τα θρησκευτικά, πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Αν κρατήσεις τις μάζες απασχολημένες με τον εαυτό τους, και με σταθερό δεδομένο πως οι μάζες έχουν μυαλό χρυσόψαρου, καταναλώνοντας ευτυχισμένες αγαθά και υπηρεσίες που έχουν πειστεί ότι τις χρειάζονται, εκείνοι τότε που έχουν εξουσία μπορούν άνετα να το εκμεταλλευτούν και να ασκήσουν έλεγχο σύμφωνα με τις επιθυμίες τους.
Όσο μεγαλύτερη η ανθρωπόμαζα τόσο μικρότερη η μνήμη...
Το πρόβλημα είναι, ότι η ατζέντα αυτών που έχουν δύναμη -ανθρώπινων ή μη DNA- απέχει πολύ από κάποια καλά ή φιλοανθρώπινα κίνητρα. Στην πραγματικότητα έχει αλλάξει το νόημα της ζωής για εκατομμύρια ανθρώπων και έχει αποδυναμώσει τα θεμέλια των κοινωνιών και των χωρών στις οποίες ζoυν κι επιχειρούν.
Από ένα πολιτισμό “αναγκών” πέρασαν τον άνθρωπο σε έναν πολιτισμό “επιθυμιών”. Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται πλέον από πολύ μικροί να επιθυμούν, να θέλουν πράγματα και μάλιστα πριν καταναλώσουν αυτά που ήδη έχουν. Οι επιθυμίες της ανθρωπόμαζας τώρα ξεπερνούν κατά πολύ τις ανάγκες της.
Πριν από αυτή την τεράστια καταστροφική παρέμβαση της ελίτ που κυβερνά, δεν υπήρχε η ταυτότητα του καταναλωτή. Υπήρχαν πολίτες. Δεν υπήρχαν καταναλωτές. Ο καταναλωτισμός είναι μία εφεύρεση. Οι πρώτες εταιρίες που βασίστηκαν σε αυτόν συνέδεσαν τα καταναλωτικά αγαθά και την πολιτική προπαγάνδα, με την ανθρώπινη αυτοεκτίμηση, την επιτυχία τον πλούτο και την προσωπική αξία. Το υποσυνείδητο μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: χρησιμοποίησε αυτά τα αγαθά, υποστήριξε την ατζέντα τους και θα είσαι επιτυχημένος, αλλά πολύ περισσότερο ευτυχισμένος. π.χ το φαρμάκι – δηλητήριο-ρόφημα coca cola
Στην κυριολεξία η ελιτ αποκαλεί τις μάζες «μηχανές ευτυχίας» ή «μαϊμούδες της Εδέμ». Λένε «Συνεχίστε να επιβραβεύετε τις μηχανές ευτυχίας, τις μαϊμουδίτσες, με περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες που στοχεύουν σε εγωιστικές επιθυμίες και σύντομα αυτό θα είναι η μόνη ευτυχία που θα ζητούν οι μηχανές» και είναι απόλυτα σωστό.
Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται να πείσουν τις μάζες να πιστεύουν την προπαγάνδα και να αγοράζουν άχρηστα αγαθά περιλαμβάνουν:
Δημιουργία δελτίων τύπου για την ενημέρωση των πρακτορείων ειδήσεων σχετικά με τις εταιρικές εξελίξεις και τα νέα προϊόντα αν αυτά είναι άξια παρουσίασης.
Χρησιμοποίηση μοντέλων, δημοσίων προσώπων και διασημοτήτων που προωθούν τα προϊόντα, μεταδίδοντας το μήνυμα ότι μπορούν και οι μάζες να αποκτήσουν διασημότητα, δύναμη, επιτυχία, σεξουαλική επιρροή κτλ. αν αγοράσουν το προϊόν. Μάλιστα υπάρχουν «διασημότητες» που κάνουν μόνο αυτό, υπνωτίζουν τις μηχανές ευτυχίας και τους ωθούν στον καταναλωτισμό.
Δημιουργία ψεύτικων προσώπων για να προσδώσουν αξιοπιστία σε ένα προϊόν θρησκευτικές ή πολιτικές εκστρατείες.
Φυσικά όλες αυτές οι τακτικές είναι αρκετά κοινές σήμερα στις δημόσιες σχέσεις στην ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ και στην διαφήμιση. Είναι μέρος της κλασσικής προσέγγισης για τη δημιουργία επιθυμιών και υπηρεσιών, όλα στο όνομα μιάς δήθεν προσωπικής ευτυχίας. Με άλλα λόγια η ευτυχία και η επιτυχία στη ζωή ισοδυναμούν με την αγορά και πρόσβαση σε προϊόντα...
Θέλει ο σύγχρονος άνθρωπος-δούλος-μηχανή να είναι ασταμάτητα, αγκαλιά με την επιτυχία, πλούσιος, διάσημος και χωρίς όρια … και τα θέλει όλα τώρα, αν κι όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά και σίγουρα χωρίς να κουραστεί ιδιαίτερα, πέρα από το να τα θέλει πολύ !!! γιατί όσο να πεις και η θέληση ξάπλα στον καναπέ, μια κάποια κούραση την έχει !!!...
Όμως αυτό δεν ισχύει για τις καταναλωτικές μηχανές, που βυθισμένες σε trendy ψευδοφιλοσοφίες, δεν θέλουν, αλλά και δεν μπορούν, ν’ ακούσουν την αληθινή φιλοσοφία, ούτε φυσικά να αντικρύσουν την πραγματικότητα, γιατί δεν είναι άνθρωποι με Λ Ο Γ Ι Κ Η, αλλά ασήμαντες μηχανές ικανοποίησης του εγώ τους, που συντηρούν και καλοτρέφουν την ελίτ.
Είναι σχεδόν απόλυτο -με σταθερό δεδομένο πως το απόλυτο, για τον άνθρωπο είναι ανέφικτο- ότι;
Δεν μπορείς να έχεις όσα θέλεις και δεν θα πετύχεις όλα αυτά που θέλεις και δεν τα χρειάζεσαι, ούτε τα έχεις ανάγκη, όλα αυτά που θέλεις ή που σου είπαν να τα θέλεις. Μπορείς να έχεις πολλά πράγματα και να καταφέρεις ακόμα περισσότερα αν είσαι πρόθυμος με επιμονή να εργαστείς γι’ αυτά με πειθαρχία και συνέχεια.
Έχεις φυσικά, πνευματικά, συναισθηματικά και ψυχικά Ο Ρ Ι Α. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αναγνωρίσεις αυτά σου τα όρια και να τα αποδεχθείς. Όταν κι αν το κάνεις, τότε απελευθερώνεσαι από την προσμονή ότι πρέπει να κάνεις περισσότερα, από αυτά που είσαι και μπορείς.
Το να εύχεσαι να συμβεί κάτι, σημαίνει ότι θα συμβεί κάτι, και όχι απαραίτητα αυτό που εύχεσαι. Το να επιθυμείς κάτι δεν αρκεί για να το έχεις. Πρέπει και να κινηθείς προς την κατεύθυνση τους Σκοπού σου, με Επιμονή, Συνέχεια, και Διάκριση.
Ο πόνος, η αποτυχία, το λάθος, η προσμονή είναι αναπόφευκτα μέσα στο παιχνίδι, αλλά είναι και κάτι καλό, από το οποίο μπορείς να διδαχθείς και γι αυτό χρειαζεσαι Ενέργεια, Αφοβία, Ακαμπτη Στόχευση, κλπ κλπ κλπ
Η ψευδοφιλοσοφία που δημιούργησε ηλίθιες εγωκεντρικές ανθρώπινες μηχανές ψευδούς ευτυχίας και καταναλωτισμού, κατέστρεψε την ταυτότητα του ανθρώπου σαν πολίτη, έχει επίσης καταστρέψει τις πραγματικές αξίες άλλων εποχών όπως αυτές φαίνονται στα παρακάτω λόγια:
—Ελπίζω να έχω σταθερότητα και αρκετή αρετή για να διατηρήσω αυτό που θεωρώ τον πιο αξιοζήλευτο από όλους τους τίτλους, αυτόν του έντιμου ανθρώπου.
-George Washington
—Αυτό για το οποίο ένας πολίτης νιώθει μεγάλη ανησυχία για να το πετύχει είναι ένα συγκεκριμένο ήθος προς τους συμπολίτες του, δηλαδή η διάθεση στην αρετή και στην επίτευξη ενάρετων πράξεων.
– Αριστοτέλης.
—Η δράση είναι ο χαρακτήρας.
-F. Scott Fitzgerald
Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να μετέχει ενός αργού καθημερινού θανάτου, δηλ. μην επιτρέπετε να γίνετε μία εγωκεντρική μηχανή ψευδούς ευτυχίας.
Άλλωστε Ευτυχία σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΛΙΚΑ ΑΠΟΚΤΗΜΑΤΑ, ποτέ δεν ήταν κάτι τέτοιο, Ευτυχία είναι να μπορείτε να ζείτε στο Τώρα με Επίγνωση κι Ευγνωμοσύνη για όλα όσα ήδη διαθέτετε, δραστήριος και δημιουργικός.
Έχετε την επιλογή να γίνετε ένας άνθρωπος με χαρακτήρα κι αξίες, ένας άνθρωπος που δεν χρειάζεται συστήματα πίστης και ξένες ιδέες για να αποφύγει την πραγματικότητα, αλλά την διαμορφώνει ΜΟΝΟΣ του και επιπλέον.
«Δεν επιτρέπει να τον επηρεάσει, αυτό που δεν μπορεί ο ίδιος να επηρεάσει».
Το να διαμορφώσετε τον προσωπικό σας χαρακτήρα, χρειάζεται πολύ, καθημερινή, συνεχή εργασία, αλλά είναι ένας δρόμος χαρούμενος, που μπορεί να σας υποσχεθεί την πραγματική ευτυχία, που όλοι την αναζητούν, μα σε λάθος τόπο και με λάθος τρόπο....
πηγή : http://www.terrapapers.com/ (απόσπασμα)
πηγή-upogia-taxi (απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου