Iατρείο Χρονίων Νοσήματων και Μεταβολικών Διαταραχών
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Universita’ degli Studi di Napoli, Federico II
Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ (GIMSS)
President of The European Institute of Nutritional Medicine E.I.Nu.M
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, ανακάλυψαν ένα δεύτερο κώδικα μέσα στο DNA.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη ανακάλυψη σχετικά με το DNA από το 1953, που περιγράφηκε για πρώτη φορά η διπλή ελικοειδής δομή του, μέχρι σήμερα.
Αυτός ο δεύτερος κώδικας, περιέχει πληροφορίες που αλλάζουν εντελώς τον τρόπο που οι επιστήμη αντιλαμβάνεται την λειτουργία του DNA.
Η ανακάλυψη έγινε από μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Ελληνικής καταγωγής Dr. Γιάννη Σταματογιαννόπουλο. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 13 Δεκεμβρίου 2013 στο Science και εξηγούν πως αλλάζει η λειτουργία του DNA σε σχέση με τη νόσο και την υγεία.
Όμως ο κώδικας της αλληλουχίας των γονιδίων του DNA, όπως τον βλέπαμε μέχρι σήμερα, δεν αρκούσε να εξηγήσει την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
Αυτός ο δεύτερος κώδικας, περιέχει πληροφορίες που αλλάζουν εντελώς τον τρόπο που οι επιστήμη αντιλαμβάνεται την λειτουργία του DNA.
Η ανακάλυψη έγινε από μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Ελληνικής καταγωγής Dr. Γιάννη Σταματογιαννόπουλο. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στις 13 Δεκεμβρίου 2013 στο Science και εξηγούν πως αλλάζει η λειτουργία του DNA σε σχέση με τη νόσο και την υγεία.
Ο πρώτος Κώδικας του DNA
Το 2003, ολοκληρώθηκε το Πρόγραμμα Καταγραφής του Ανθρώπινου Γονιδιώματος (Human genome Project), όπου καταγράφηκε η αλληλουχία του DNA και βρέθηκε ότι αποτελείται από 20.000 περίπου γονίδια.Όμως ο κώδικας της αλληλουχίας των γονιδίων του DNA, όπως τον βλέπαμε μέχρι σήμερα, δεν αρκούσε να εξηγήσει την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού.
Το DNA αποτελείται από γονίδια και το κάθε γονίδιο περιέχει την πληροφορία για μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που μέσα από μια διαδικασία αντιγραφής και μετάφρασης (μεταγραφής) της πληροφορίας φτιάχνονται οι πρωτεΐνες που δομούν τα οστά, τα μαλλιά, τους μύες, τα ένζυμα κ.λπ. (βλ. εικόνα)
Τα ερωτηματικά που προέκυψαν από το την καταγραφή του ανθρώπινου γονιδιώματος, ήταν τελικά περισσότερα από αυτά που απαντήθηκαν.
Έχουν ανιχνευθεί τουλάχιστον 100.000 πρωτεΐνες στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα 20.000 γονίδια δεν αρκούν λοιπόν ώστε να εξηγήσουν την ύπαρξη του κατά 5 φορές πολλαπλάσιου αριθμού πρωτεϊνών.
Και ας μην έφτανε αυτό, στη συνέχεια ανακαλύφθηκε πως λιγότερο από το 2% του DNA, κωδικοποιεί πρωτεΐνες. Έλειπαν δηλαδή στοιχεία για την παρασκευή, ούτε λίγο ούτε πολύ, 99.600 πρωτεϊνών από τις 100.000!
Η ανακάλυψη ότι στο γονιδίωμα, καταγράφονται ταυτόχρονα δύο, τουλάχιστον, ξεχωριστοί κώδικες, άφησε έκπληκτους τους επιστήμονες. Πρόκειται για έναν κώδικα, που φαίνεται να καθοδηγεί το κύτταρο, σχετικά με το πως ελέγχονται τα γονίδια.
Σύμφωνα με τον Dr. Σταματογιαννόπουλο: “Για περισσότερα από 40 χρόνια θεωρούμε δεδομένο ότι οι αλλαγές του DNA (κατά τη διάρκεια της ζωής, ακτινοβολίες, τοξίνες κ.λπ.), επηρεάζουν αποκλειστικά το πώς φτιάχνονται οι πρωτεΐνες. Τώρα γνωρίζουμε ότι από αυτή τη βασική παραδοχή για την ανάγνωση του ανθρώπινου γονιδιώματος έλειπε η μισή εικόνα. Αυτά τα νέα ευρήματα τονίζουν ότι το DNA είναι μια απίστευτα ισχυρή συσκευή αποθήκευσης πληροφοριών, που η φύση έχει αξιοποιήσει πλήρως με απροσδόκητους τρόπους.”
Ο γενετικός κώδικας χρησιμοποιεί ένα αλφάβητο 64 γραμμάτων που ονομάζονται κωδικόνια (codons). Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, ανακάλυψε ότι ορισμένα κωδικόνια, τα οποία ονόμασαν duons (διόνια), μπορεί να έχουν δύο σημασίες, η μία που σχετίζεται με την αλληλουχία της πρωτεΐνης, και η δεύτερη με τον έλεγχο του γονιδίου .
Η ανακάλυψη των duons, έχει σημαντικές επιπτώσεις για το πώς οι επιστήμονες και οι γιατροί ερμηνεύουν το γονιδίωμα του ασθενούς και θα ανοίξει νέες πόρτες για τη διάγνωση και τη θεραπεία των ασθενειών.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς;Και συνεχίζει ο Dr. Σταματογιαννόπουλος διευκρινίζοντας: “Το γεγονός ότι ο γενετικός κώδικας μπορεί να γράφει ταυτόχρονα δύο είδη πληροφοριών, σημαίνει ότι πολλές αλλαγές του DNA, που φαίνεται να αλλάζουν τις πρωτεϊνικές αλληλουχίες, μπορεί στην πραγματικότητα να προκαλέσουν ασθένεια, διαταράσσοντας τα προγράμματα ελέγχου των γονιδίων ή ακόμη και τους δύο μηχανισμούς ταυτόχρονα”.
Αυτό σημαίνει ότι στο DNA υπάρχουν αποθηκευμένες επιπλέον πληροφορίες από αυτές που πιστεύαμε μέχρι σήμερα και το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πληροφοριών, αφορούν ρυθμιστικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με την ενεργοποίηση και την απενεργοποίση των γονιδίων.
Που βρίσκεται λοιπόν καταγραμμένη αυτή η πληροφορία;
Ο Δεύτερος Κώδικας του DNA
Με την ολοκλήρωση του Human genome Project, ακολούθησε η προσπάθεια της αποκωδικοποίησης του DNA, γνωστό ως ENCODE Project. Η ανακάλυψη του 2ου κώδικα προέκυψε μέσα από το ENCODE.Η ανακάλυψη ότι στο γονιδίωμα, καταγράφονται ταυτόχρονα δύο, τουλάχιστον, ξεχωριστοί κώδικες, άφησε έκπληκτους τους επιστήμονες. Πρόκειται για έναν κώδικα, που φαίνεται να καθοδηγεί το κύτταρο, σχετικά με το πως ελέγχονται τα γονίδια.
Σύμφωνα με τον Dr. Σταματογιαννόπουλο: “Για περισσότερα από 40 χρόνια θεωρούμε δεδομένο ότι οι αλλαγές του DNA (κατά τη διάρκεια της ζωής, ακτινοβολίες, τοξίνες κ.λπ.), επηρεάζουν αποκλειστικά το πώς φτιάχνονται οι πρωτεΐνες. Τώρα γνωρίζουμε ότι από αυτή τη βασική παραδοχή για την ανάγνωση του ανθρώπινου γονιδιώματος έλειπε η μισή εικόνα. Αυτά τα νέα ευρήματα τονίζουν ότι το DNA είναι μια απίστευτα ισχυρή συσκευή αποθήκευσης πληροφοριών, που η φύση έχει αξιοποιήσει πλήρως με απροσδόκητους τρόπους.”
Ο γενετικός κώδικας χρησιμοποιεί ένα αλφάβητο 64 γραμμάτων που ονομάζονται κωδικόνια (codons). Η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, ανακάλυψε ότι ορισμένα κωδικόνια, τα οποία ονόμασαν duons (διόνια), μπορεί να έχουν δύο σημασίες, η μία που σχετίζεται με την αλληλουχία της πρωτεΐνης, και η δεύτερη με τον έλεγχο του γονιδίου .
Η ανακάλυψη των duons, έχει σημαντικές επιπτώσεις για το πώς οι επιστήμονες και οι γιατροί ερμηνεύουν το γονιδίωμα του ασθενούς και θα ανοίξει νέες πόρτες για τη διάγνωση και τη θεραπεία των ασθενειών.
Τι σημαίνει αυτό για εμάς;Και συνεχίζει ο Dr. Σταματογιαννόπουλος διευκρινίζοντας: “Το γεγονός ότι ο γενετικός κώδικας μπορεί να γράφει ταυτόχρονα δύο είδη πληροφοριών, σημαίνει ότι πολλές αλλαγές του DNA, που φαίνεται να αλλάζουν τις πρωτεϊνικές αλληλουχίες, μπορεί στην πραγματικότητα να προκαλέσουν ασθένεια, διαταράσσοντας τα προγράμματα ελέγχου των γονιδίων ή ακόμη και τους δύο μηχανισμούς ταυτόχρονα”.
Αυτό σημαίνει ότι στο DNA υπάρχουν αποθηκευμένες επιπλέον πληροφορίες από αυτές που πιστεύαμε μέχρι σήμερα και το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πληροφοριών, αφορούν ρυθμιστικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με την ενεργοποίηση και την απενεργοποίση των γονιδίων.
Το DNA και τα κύτταρα μας δεν είναι στατικά, αλλά προσαρμόζονται ανάλογα με τις περιστάσεις και τις συνθήκες στις οποίες λειτουργούν.
Η νέα ανακάλυψη ενισχύει την επιστήμη της Επι-γενετικής, όπου αφορά στην επίδραση εξωτερικών παραγόντων πάνω στην έκφραση του DNA. Η ανακάλυψη του 2ου κώδικα, ανοίγει νέους δρόμους στη κατανόηση των ρυθμιστικών μηχανισμών του γονιδιώματος και κλείνει οριστικά το κεφάλαιο όπου ήθελε το DNA ως στατικό μη διαμορφώσιμο παράγοντα.
Ασθένειες, όπως τα αυτοάνοσα νοσήματα, ο καρκίνος, αλλά και τα νοσήματα της λειτουργίας του γαστρεντερικού (κολίτιδα, ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn), αυξάνονται όσο μεγαλύτερη γίνεται η απόκλιση από τον φυσιολογικό τρόπο ζωής.
Η νέα ανακάλυψη ενισχύει την επιστήμη της Επι-γενετικής, όπου αφορά στην επίδραση εξωτερικών παραγόντων πάνω στην έκφραση του DNA. Η ανακάλυψη του 2ου κώδικα, ανοίγει νέους δρόμους στη κατανόηση των ρυθμιστικών μηχανισμών του γονιδιώματος και κλείνει οριστικά το κεφάλαιο όπου ήθελε το DNA ως στατικό μη διαμορφώσιμο παράγοντα.
Η υγεία μας, δεν καθορίζεται από τη μοίρα, τι DNA μας έτυχε δηλαδή, αλλά από τη “χρήση” και τον τρόπο ζωής μας, που προκαλεί διαφορετικές κάθε φορά απαντήσεις από πλευράς του γενετικού μας κώδικα.
Ασθένειες, όπως τα αυτοάνοσα νοσήματα, ο καρκίνος, αλλά και τα νοσήματα της λειτουργίας του γαστρεντερικού (κολίτιδα, ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn), αυξάνονται όσο μεγαλύτερη γίνεται η απόκλιση από τον φυσιολογικό τρόπο ζωής.
Ιδιαίτερα το γαστρεντερικό σύστημα, φαίνεται να συμμετέχει ενεργά με πολλαπλούς ρόλους στη λειτουργία όλου του οργανισμού.
Τα πάνω από 1.150 διαφορετικά είδη μικροβίων που αποικίζουν τον γαστρεντερικό μας σωλήνα, περιέχουν 3.300.000 διαφορετικά γονίδια που και αυτά συμμετέχουν ενεργά στην δομή και στη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος.
Οι ελλείψεις σε μικροσυστατικά, λόγω της αλλοίωσης της τροφής, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα και στους εσωτερικούς χώρους διαβίωσης, η αφυδάτωση που αφορά στο 70% του πληθυσμού, η έλλειψη άσκησης, το επιβαρυμένο περιβάλλον και το στρες που προκύπτει λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής αλλοιώνουν το σωματικό και κυτταρικό περιβάλλον και έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση νόσου.
πηγή-enallaktikidrasi.com
Οι ελλείψεις σε μικροσυστατικά, λόγω της αλλοίωσης της τροφής, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα και στους εσωτερικούς χώρους διαβίωσης, η αφυδάτωση που αφορά στο 70% του πληθυσμού, η έλλειψη άσκησης, το επιβαρυμένο περιβάλλον και το στρες που προκύπτει λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής αλλοιώνουν το σωματικό και κυτταρικό περιβάλλον και έχουν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση νόσου.
Η υγεία και η νόσος δεν προκύπτουν λόγω “κατασκευαστικού” ή μη προβλήματος. Αλλά από λάθος χρήση. Στη προσπάθεια του οργανισμού να επιβιώσει εμφανίζονται συμπτώματα που δεν αναμένονται να υπάρχουν όταν είμαστε υγιείς. Η μόνη πραγματική θεραπεία είναι να επαναφέρουμε το σώμα όσο πιο κοντά γίνεται στις αρχικές φυσιολογικές συνθήκες λειτουργίας.
πηγή-enallaktikidrasi.com
Οράτε το video, εδώ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΕΔΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου