Ο Πολεμιστής ξεκινά με την βεβαιότητα ότι ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ του δεν έχει ισορροπήσει. Έτσι, ζώντας με πλήρη ΕΛΕΓΧΟ κι ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ, αλλά ΧΩΡΙΣ ΒΙΑΣΥΝΗ ή ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟ, ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕI για να αποκτήσει αυτή την ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ.
Δεν υπάρχει τίποτε σε αυτόν τον κόσμο που ένας Πολεμιστής να μην μπορεί ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕΙ. Ένας Πολεμιστής, βλέπεις, θεωρεί τον εαυτό του ήδη “νεκρό” κι έτσι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙ.
Το χειρότερο τού έχει ήδη συμβεί και γι’ αυτό ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΟΣ. Κρίνοντάς τον κανείς από τα έργα του ή τα λόγια του, ποτέ δεν θα υποψιαζόταν ότι ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
ΚΑΡΛΟΣ ΚΑΣΤΑΝΕΔΑ
«Ιστορίες Δύναμης»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου