«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Το ομόπλευρον τρέξιμον των αρχαίων Ελλήνων




Ἄν παρατηρῆ κανεῖς προσεκτικὰ τοὺς ἀρχαιοελληνικοὺς ἀμφορεῖς διαφόρων περιόδων, που παριστάνουν ἀθλητὲς που τρέχουν, θὰ διαπιστώση μία ἄγνωστη, σὲ πολλούς, λεπτομέρεια. Ἡ λεπτομέρεια αὐτὴ ἀφορᾶ στὴν τεχνικὴ τοῦ τρεξίματος τῶν ἀρχαίων. 

Ὁ ἕνας τρόπος εἶναι μὲ τὴν συνηθισμένη τεχνικὴ που χρησιμοποιοῦν ὅλοι οἱ ἀθλητὲς, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι στὸν κόσμο.
Τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια ὀρθώνονται ἐναλλάξ γιὰ τὴν ὤθηση τοῦ ἀνθρώπου, σύμφωνα μὲ τὴν φυσιολογικὴ κίνηση που ὁ ἄνθρωπος ἐκτελεῖ καὶ κατὰ τὸ βάδισμα, ὅπως φαίνεται στὴν παρακάτω φωτογραφία.

Ὁ ἄλλος τρόπος εἶναι τὸ ὁμόπλευρο τρέξιμο. Ἡ τεχνικὴ εἶναι ἀριστερὸ πόδι-ἀριστερὸ χέρι, δεξὶ πόδι-δεξὶ χέρι, ὅπως φαίνεται στὶς ἑπόμενες φωτογραφίες.

Ἡ ἐκτέλεσις τοῦ ὁμοπλεύρου τρεξίματος ἀπαιτεῖ τὸν συντονισμὸ τῶν δύο ἐγκεφαλικῶν ἡμισφαιρίων καὶ εἶναι οὐσιαστικά μιὰ σειρὰ ἁλμάτων μὲ Μερικὴ Φυσικὴ Ἀντιβαρύτητα. 



Μπορεῖ κανεῖς μὲ μία πρόχειρη διαδικτυακὴ ἀναζήτηση εἰκόνων νὰ βρῆ πλῆθος φωτογραφιῶν ἀγγείων, ὅπου ἀναπαρίστανται δρομεῖς, ὁπλίτες δρομεῖς, ἀλλὰ καὶ ἡρωϊκὰ καὶ μυθολογικὰ πρόσωπα, νὰ τρέχουν κατὰ τὸν προπεριγραφέντα τρόπο.

Οἱ ἀρχαίοι καλλιτέχνες δὲν ζωγράφιζαν καὶ δὲν ἔπλαθαν ἀγάλματα κατὰ τυχαῖο τρόπο. Ἡ παραμικρὴ λεπτομέρεια εἶχε σημασία. Ἡ στάσις τοῦ σώματος, ἡ ἔνδυση, οἱ μαίανδροι καὶ λοιπὰ σχήματα ἔφεραν πληροφορίες. Ἦταν θρησκευτικοί, συμπαντικοί, ἐπιστημονικοί, ἀποκρυφιστικοί, ἀρχετυπικοὶ συμβολισμοί. Πολλὲς ἀπὸ τὶς μελανόμορφες καὶ ἐρυθρόμορφες ἀναπαραστάσεις ἦταν εἰκόνες που συμπύκνωναν πλῆθος πληροφοριῶν, ὅπως ἀκριβῶς καὶ οἱ ὀρθόδοξες ἀγιογραφίες. 

Σήμερα συνεχίζουν νὰ μᾶς μιλοῦν γιὰ τὸ παρελθὸν μας, χωρίς δυστυχῶς νὰ μποροῦμε νὰ ἀποκρυπτογραφήσουμε πλήρως καὶ μὲ βεβαιότητα τὴν σημασία τοῦ ρόδακα, τοῦ σταυροῦ, τοῦ γαμμάδιου καὶ ἄλλων στοιχείων. 


Ἴσως τὸ ὁμόπλευρο τρέξιμο νὰ συμβολίζει κάτι, μία εἰκαστικὴ ἀλληγορία. Φυσικὰ δὲν ἀποκλείεται νὰ ἰσχύει καὶ τὸ ἀντίθετο, δηλαδή, ὅτι δὲν εἶχε κάποιο ἰδιαίτερο ἀρχετυπικὸ συμβολισμό, ἀλλὰ ἦταν ἁπλῶς μία ἐφαρμοζόμενη τεχνικὴ.

 Ἄς λάβουμε ὑπ’ ὄψιν μας τὸ γεγονὸς τῆς ἀνεπάρκειας τῶν διασωθέντων ἀρχαίων πηγῶν, καθῶς καὶ τὸ ὅτι μᾶς εἶναι οὐσιαστικὰ ἄγνωστο τὸ ὁμόπλευρο τρέξιμο καὶ τὸ ἀντίκτυπό του τόσο στὸ ἀνθρώπινο σῶμα, ὅσο καὶ στὸ πνεῦμα. 

Σπάρτακος Τανασίδης



Δεν υπάρχουν σχόλια: