«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Μεγαλώσαμε με το τι θα πει ο κόσμος...




Αν γεννηθείς σε τούτο τον τόπο, υπάρχει στο πετσί σου το τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Τουλάχιστον μέχρι να ενηλικιωθείς και να πατήσεις πόδι, εάν το αντέχει το στομάχι σου. 

Διότι, εντάξει, τη χώρα σου την αγαπάς. Αυτόν τον τόπο έμαθες, αυτόν εμπιστεύεσαι. Από θρησκεία έμαθες να κάνεις σταυρούς με το δεξί χέρι και να περνάς της εκκλησιάς την πόρτα κάθε Ανάσταση, έτσι για να πεις πως πήγες. Με τη φαμίλια έβαλες τα δυνατά σου πολλές φορές να αντέξεις τα απάλευτα μέχρι να μη χρειάζεται να τους ακούς.

Κι αν υποθέσουμε πως κάνοντας σχέδια ο Θεός γελάει, δεν είχες επιτυχία σε όλους τους τομείς.

Οκ, τη χώρα σου την αγαπάς και θα την υποστηρίξεις και το αίμα σου έχει πιει και κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια.

Τη σχέση σου με τη θρησκεία τη θυμάσαι όταν σε πιάνει ανάγκη και κόψιμο. Πετάς ένα «βοήθα Παναγιά», τάζεις και μια λαμπάδα, ρίχνεις και κανα θείο στο φανάρι κι από δω παν’ κι άλλοι.

Με τη φαμίλια όμως έχουμε θέμα.

Δεν ξεμπερδεύεις εύκολα από αντιλήψεις και λόγια που έχουν εισχωρήσει στο πετσί σου κι έχουν πιπιλίσει το κεφάλι σου.

Χρόνια επί χρόνων άκουγες τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις. Ποια είναι τα σωστά και ποια τα λάθος πράγματα, σύμφωνα με τις ζωές των άλλων.

Κι ακόμη κι εκείνα που σνόμπαρες κι έλεγες πως ποτέ δεν θα ακολουθήσεις, στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου κάθε φορά που πρόκειται κάτι να αποφασίσεις.

Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους, να δίνεις τη θέση σου στο λεωφορείο στην έγκυο, να σηκώνεσαι νωρίς για να μη χάνεις τη μέρα. «Να μην καπνίζεις» φώναζε ο θείος ο θεριακλής, «να μην πίνεις κι οδηγάς» έλεγε ο μπάρμπας σου με το ποτήρι στο χέρι, «να μην ξενοκοιτάς» ο άλλος που είχε κάνει την κυρά του τάρανδο του Αϊ- Βασίλη. Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα με.

Μια ζωή δάχτυλα σηκωμένα να σε καθοδηγούν που να πας και πως να φερθείς. Να βρεις έναν άνθρωπο σωστό από σπίτι, λες και δεν προέρχονται όλοι από σπίτια. Να έχεις δουλειά για να είσαι ανεξάρτητος, να μη στα τρώει ο ένας και ο άλλος. Να μη γίνεις το τρίτο πρόσωπο, να μη σπιτωθείς και να πάρεις και τη θεία τη Σούλα στα γενέθλιά της που έχει να σε δει απ’ τη γέννησή σου για να μην παρεξηγηθεί. 

Βλέπεις, τι θα πει ο κόσμος;

Πάντα τι θα πει κόσμος. Φράση κλειδί σε κάθε νοικοκυριό που σέβεται τον εαυτό του. Τί θα πει ο κόσμος εάν γυρίζεις τα βράδια; Τί θα πει ο κόσμος εάν πάρεις διαζύγιο; Τί θα πει ο κόσμος εάν πας σε ψυχολόγο;

Μεγαλώσαμε με το τι θα πει ο κόσμος και τελικά κανένας δεν είπε τίποτα. Γιατί κανένας δε δίνει δεκάρα τσακιστή για το τι κάνεις στη ζωή του. Ο καθένας έχει τη δική του καμπούρα και τα δικά του θέματα να ασχοληθεί...


Κατερίνα Χήναρη / mindthetrap.gr

πηγή-anakalipto (απόσπασμα)

Δεν υπάρχουν σχόλια: