"Πιέζοντας τα παιδιά τους να είναι όσο το δυνατόν γρηγορότερα πρώτα σε όλα, τα φορτώνουν με δυσβάσταχτες υποχρεώσεις και κουρασμένα από όλα αυτά γονατίζουν και κάτω και από άλλες αφόρητες πιέσεις δε δέχονται με ηρεμία τη μάθηση....
Γιατί, όπως ακριβώς τα φυτά με λογικό νερό ποτίζονται ενώ με υπερβολικό πνίγονται, με τον ίδιο τρόπο η ψυχή ανατρέφεται με ελεγχόμενους κόπους ενώ καταποντίζεται με τις αβάσταχτες υποχρεώσεις μόρφωσης.
Πρέπει, λοιπόν, να προσφέρουμε στα παιδιά διάλειμμα στις απανωτές προσπάθειες τους, λαμβάνοντας υπόψη ότι όλη η ζωή μας είναι μοιρασμένη σε ξεκούραση και εργασία.
Γι αυτόν ακριβώς το λόγο επικράτησε η εγρήγορση και ο ύπνος, όχι μόνο ο πόλεμος αλλά και η ειρήνη, όχι μόνο ο χειμώνας αλλά και το καλοκαίρι, όχι μόνο μέρες κούρασης αλλά και γιορτές αργίας.
Γενικότερα, η ανάπαυση είναι το καρύκευμα της εργασίας.
Και θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς ότι αυτό γίνεται όχι μόνο στους ζώντες οργανισμούς αλλά και στα άψυχα. Γιατί, και τα δοξάρια και τις λύρες τις αφήνουμε, για να μπορούμε να τα τεντώσουμε. Και γενικά το σώμα διασώζεται με την εναλλαγή αδειάσματος - γεμίσματος (του στομαχιού) και η ψυχή με την χαλάρωση και την ένταση."
Πλούταρχος (Περί παίδων αγωγής, 9b-9c)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου