Ο παππούς Ηράκλειτος έλεγε ότι δεν θα μπορούσε τα πόδια του, να πλύνει δυο φορές στο ίδιο νερό του ποταμιού, γεγονός που προφανώς χαροποίει τα ψάρια, αλλά λέει και πολλά για το ευμετάβλητο του σύμπαντος.
Αν δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι θα συμβεί και αναγκαζόμαστε να διάγουμε βίο νεφελώδη και απρόσμενο, μπορούμε να έχουμε την μικρή ικανοποίηση να λύνουμε μια κατηγορία προβλημάτων που βασίζεται στο αμετάβλητο κάποιων καταστάσεων. Αντιλαμβάνεστε ότι για μια ακόμα φορά σκοπεύω να πέσω χαμηλά για να αναδείξω το αναλλοίωτο.
Με τον όρο αναλλοίωτο (invariant) στα μαθηματικά προβλήματα εννοούμε ένα μέγεθος ή μια ιδιότητα που δεν μεταβάλλεται. Η λύση σε τέτοιου είδους προβλήματα δεν ακολουθεί συγκεκριμένο μοτίβο,η αναλλοίωτη ιδιότητα δεν είναι εύκολο να ανιχνευτεί, κινούμαστε πολύ γενικά και πολύ συχνά ο χειρισμός εμφανίζεται ως λαγός από το καπέλο.
Ο Loren στο εξαιρετικό βιβλίο του Problem-Solving Through Problems, επισημαίνει ότι ουσιαστικά αναζητούμε το είδος (pursue parity) του αριθμού (άρτιος, περιττός), το είδος μια αλγεβρικής παράστασης όταν εμπλέκονται μεταβλητές (πολλαπλάσιο, συγκεκριμένο άθροισμα, συγκεκριμένο γινόμενο ….).
Πρακτικά, σε μια διαδικασία που επαναλαμβάνεται, ελέγχουμε τι δεν αλλάζει.
Άδειασε το μυαλό σου, γίνε χωρίς μορφή, χωρίς σχήμα, σαν το νερό.
Εάν βάλεις νερό σε μία κούπα, εκείνο γίνεται η κούπα.
Εάν βάλεις νερό σ’ένα μπουκάλι, γίνεται το μπουκάλι.
Εάν το βάλεις στην τσαγιέρα, γίνεται η τσαγιέρα.
Τώρα το νερό μπορεί να κυλήσει ή να συγκρουστεί.
Να είσαι νερό, φίλε μου.
Bruce Lee
πηγή-mathhmagic (απόσπασμα - επιλογή)
Το νερό προσαρμόζει τη μορφή του ανάλογα με το δοχείο που το περιέχει. Το απόφθεγμα μας προτείνει να αδειάσουμε το μυαλό μας και να γίνουμε άμορφοι και ασχημάτιστοι.
Τι εφαρμογές μπορεί να έχει αυτό στην καθημερινότητα μας;
Κάποιες φορές, οι ήδη σχηματισμένες αντιλήψεις μας, οι γνώσεις, οι σκέψεις και οι προκαταλήψεις μας μας εμποδίζουν να «κυλήσουμε».
Αντίθετα, αντιστεκόμαστε στη ροή των πραγμάτων ή καλύτερα ο νούς μας αντιστέκεται. Νιώθουμε ένα δύσκολο συναίσθημα και λέμε «γιατί να νιώθω έτσι, θέλω να νιώσω διαφορετικά». Η ζούμε μια κατάσταση που δε μας ικανοποιεί και λέμε «δεν αντέχω άλλο».
Ίσως αν αποδεχόμασταν αυτό που μας συνέβαινε, αν πετάγαμε από το μυαλό μας από τις προκαταλήψεις για το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, εάν αδειάζαμε την κούπα των «πρέπει» μας κι ήμασταν έτοιμοι ν’αμφισβητήσουμε για λίγο όσα ξέρουμε, τότε ίσως η κούπα μας να γέμιζε με κάτι καινούριο. Η δύναμη του νερού είναι διπλή: κυλάει και συγκρούεται.
Κυλάω σ’ένα ψυχολογικό πλαίσιο σημαίνει δεν αντιστέκομαι, αποδέχομαι κι αφήνομαι. Συγκρούομαι σημαίνει ότι έχω και την δύναμη να αντιμετωπίσω, να κατακτήσω, να νικήσω.
Η φιλοσοφία της πολεμικής τέχνης του Bruce Lee
Jeet Kune Do "The Art Of Fighting Without Fighting"
Ο Μπρους Λη (Bruce Lee 1940-1973) ήταν αναμφισβήτητα ιδιοφυής προσωπικότητα, μία πτυχή που αγνοεί ο περισσότερος κόσμος είναι ότι ο Lee είχε σπουδάσει Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Σεάτλ, Ουάσινγκτον (Seattle, Washington) και είχε δημιουργήσει μία σύνθετη προσωπική φιλοσοφία κοσμοθεώρησης και προοπτικής του κόσμου που μας περιβάλλει. Μία από τις βασικές του επιρροές ήταν ο Βρετανός φιλόσοφος Άλαν Βατς (Alan Watts 1915-1973).
Στο συγκεκριμένο video η πρώτη σκηνή προέρχεται από την ταινία "Ο κίτρινος πράκτωρ του Χονγκ Κονγκ" (Enter The Dragon 1973), όπου ο Μπρους Λη παρουσιάζει την αποφυγή σαν την ύψιστη μορφή άμυνας στην πολεμική του τέχνη Τζιτ Κουν Ντο (Jeet Kune Do).
Ακολουθεί μία διάλεξη τρεισήμισι λεπτών του Άλαν Βατς με τίτλο "Landscape, Soundscape" όπου αναφέρει ότι η θεωρία της αποφυγής (The Art of fighting without fighting) προέρχεται από τον Ιάπωνα ξιφομάχο Μιγιαμότο Μουσάσι (Miyamoto Musashi 1584-1645) όπου ονόμαζε την θεωρία (The No Sword School).
Σημαντικές επιρροές στις εσωτερικές αναζητήσεις του Lee για την διαμόρφωση των φιλοσοφικών του αξιωμάτων ήταν οι: Lao-Tzu, Chuang-Tzu, Tzu-Yeh, Sun-Tzu, Buddha, Shankara, Confucius,Baruch Spinoza, Rene Descartes, David Hume, Σωκράτης, Ηράκλειτος και γενικότερα οι Αρχαίοι Έλληνες Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι! Οι κυριότερες όμως επιρροές του ήταν οι: Alan Watts,Judi Krishnamurti, οι αδερφοί Suzuki και ο Πλάτωνας!
Συμπτωματικά ο Lee έζησε σε μία εποχή κοσμοϊστορικών αλλαγών στο χώρο της Φιλοσοφίας και φυσικά δεν έμεινε ανεπηρέαστος. Ο Alan Watts ήταν ο πρώτος Δυτικός, εκείνη την εποχή, που προσπάθησε να αναλύσει φιλοσοφία Zen μέσα από το πρίσμα του Δυτικού πολιτισμού. Ο Judi Krishnamurti μιλούσε για την απελευθέρωση του ανθρώπινου πνεύματος... Ο Lee είχε μανία με τα βιβλία και η βιβλιοθήκη του ήταν πλουσιότατη σε τέτοιου είδους αναγνώσματα, ακόμα διέθετε σε ηχητικές κασέτες τις διαλέξεις του Alan Watts!
Είχε κυριευτεί σε τέτοιο βαθμό με την μελέτη φιλοσοφίας, όπου σε ένα συγκεκριμένο περιστατικό στο Πανεπιστήμιο του διαφώνησε με ένα καθηγητή του σε ένα θέμα ανάλυσης Koan από Zen, o Lee έφυγε από το έδρανο του, πήγε και ανέβηκε μπροστά στην έδρα του καθηγητή, και μπροστά στα έκθαμβα μάτια του καθηγητή του και των συμμαθητών του άρχισε να αναλύει την δική του εκδοχή στο ζήτημα!!!
Η Μαχητική Φιλοσοφία του Bruce Lee, την οποία είχε ονομάσει Jeet Kune Do, ασχολείται με το άτομο, την προσωπική έκφραση, την στιγμιαία και αρμονική προσαρμοστικότητα στην ζωή του ανθρώπου, μέσα από αυτή την διαδικασία, ο Lee πίστευε, ότι κάποιος μπορεί να ξεπεράσει την "αντιπαλότητα" οποιασδήποτε μορφής (ανασφάλεια, άγχος, εγωισμός κτλ.)
Κλείστε τα μάτια σας για ένα λεπτό και προσπαθήστε να ΜΗΝ κάνετε καθόλου σκέψεις... Αδύνατο!!! Ακατάπαυστα περνάνε παρορμήσεις, ασυνάρτητες, συναισθηματικές και κάποιες λογικές ελεγχόμενες σκέψεις. Το Wu-Hsin (No-mindedness) είναι μία κατάσταση όπου προσπαθούμε να μετριάσουμε αυτήν την υπερβολική πνευματική προσπάθεια!
Έναυσμα για αυτό το σκεπτικό αποτέλεσε το παράδειγμα μέσα στους διάλογους του Πλάτωνα, όπου δύο άλογα τραβάνε μία άμαξα σε δύο αντίθετες πλευρές, κρατώντας την ακίνητη. Μεταφορικά σημαίνουν την πόλωση του Συναισθηματικού και Λογικού Νου, με αποτέλεσμα την ακινησία του πνεύματος! Για να επιτευχθεί το Wu-Hsin χρειάζεται το Wu-Wei (non-striving) η αποβολή της υπερβολικής συνειδητότητας και υπερανάλυσης!
Αφήνοντας τον εαυτό μας να δρα ελεύθερα, με πράξεις πηγαίες, αυθόρμητες, γεμάτο δυναμισμό, φέροντας την σφραγίδα του πραγματικού εαυτού μας! Όπως ένα φύλλο δένδρου πέφτει στο νερό και σχηματίζονται κύκλοι, έτσι πρέπει να είναι ο Νους μας, σε ροή, αρμονική ισορροπία και δίχως αντίσταση!
Ο σύγχρονος άνθρωπος βλέπει τα πάντα μέσα από το πρίσμα του Εγώ, για αυτό το λόγο περνάει κρίσεις σε σχέσεις φιλίας, ανθρώπινης επαφής, σχέσης με το άλλο φύλλο, εργασίας κτλ. Η ανθρώπινη επαφή στην αγνή της μορφή είναι σπάνια, ηθικές αξίες και ιδανικά έχουν αλλοιωθεί, ο Lee έλεγε δίνοντας έμφαση ότι:
"Το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο είναι να μπορείς να εκφράσεις ειλικρινά τον εαυτό σου..."
Σκεφτείτε το! Πίστευε ότι η ζωή είναι μία συνεχόμενη διαδικασία συσχέτισης. Ο άνθρωπος ζει μέσα σε σχέσεις και μέσα από τις σχέσεις αναπτυσσόμαστε και εξελισσόμαστε!
Σχέσεις δύο συνανθρώπων, συζύγων, γονέων-παιδιών ολοκληρώνουν το άλλο μισό κομμάτι που λείπει από τον εαυτό μας. Οι εμπειρίες που αποκομίζουμε μέσα από αυτές τις σχέσεις διαμορφώνουν την ιδιοσυγκρασία και μας επιμορφώνουν. Το να ζεις, να νοιώθεις, να αισθάνεσαι, να αναλύεις, να κρίνεις είναι πιο σημαντικό και ουσιώδες από το απλώς να πράττεις. Η συναίσθηση ότι κάθε στιγμή της ζωής πρέπει να την απολαμβάνουμε, γιατί είναι μοναδική, ανεπανάληπτη και απόλυτα προσωπική!
Ο Lee θεωρούσε την φύση του Νερού σαν τον απόλυτο αντικατοπτρισμό των ιδιοτήτων ενός μαχητή και προπαντός ενός ανθρώπου!
Το Νερό είναι η πιο μαλακή ουσία στην Γη που μπορεί να διεισδύσει μέσα σε σκληρότερες ουσίες, δεν μπορούμε να το πιάσουμε στο χέρι μας, αντιδρά αρμονικά όταν το αγγίξουμε, χωρίς να αντιδρά και παίρνει το σχήμα το σχήμα οπουδήποτε δοχείου το βάλουμε μέσα.
Μεταφορικά η προσαρμοστικότητα, η μη αντίδραση, η ροή, η ευκαμψία, η υποχωρητικότητα, η διεισδυτικότητα είναι έννοιες που για τον Lee αποτέλεσαν αξιώματα για να χτίσει το JKD!
Στο JKD δεν είναι το πόσα έχεις μάθει, αλλά πόσα έχεις απορροφήσει από αυτά που έχεις μάθει. Δεν είναι το πόση γνώση έχεις αποκομίσει, αλλά το τι πραγματικά μπορείς να εφαρμόσεις είναι που μετράει. Το να ΕΙΣΑΙ αξίζει περισσότερο από το να ΚΑΝΕΙΣ!
Ο Lee θεωρούσε το JKD την Τέχνη της Ψυχής! Η δημιουργία στην Τέχνη είναι το ψυχικό ξεδίπλωμα της προσωπικότητας, η επίδραση της, είναι η εμβάθυνση της προσωπικής διάστασης της ψυχής.
Η Τέχνη του JKD είναι απλά η απλοποίηση, το να ΕΙΣΑΙ ο εαυτός σου, σκοπός είναι η εκμηδένιση του Εγώ, ο έλεγχος και το ξεπέρασμα των εσωτερικών παρορμήσεων, προϊόντα των ενστίκτων της αυτοεπιβίωσης, όπως ο θυμός, η οργή, το μίσος, ο φόβος...
Η εκμάθηση στο JKD δεν είναι θέμα αναζήτησης γνώσης ή συσσώρευσης ιδανικών λύσεων, είναι η ανακάλυψη των αιτιών της αγνοίας μας...
Bruce Lee έχει ταφεί δίπλα στο γιο του
2 σχόλια:
υπεροχο αρθρο !!!
Ευχαριστώ θερμώς!
Δημοσίευση σχολίου