«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Γέρων Παΐσιος: Ποίημα στην μητέρα του






Όταν ο Γέρον Παΐσιος εκάρη μοναχός, έστειλε μια φωτογραφία στην πολυαγαπημένη μητέρα του Ευλαμπία. Στο πίσω μέρος της είχε γράψει ένα λυρικό ποίημα αποχαιρετισμού. 

Το αποχαιρετιστήριο αυτό λυρικό ποίημα έγραφε τα εξής:




Μαννούλα μου σε χαιρετώ εγώ πάω να μονάσω,

Φεύγω την μάταιαν ζωήν, τον πλάνον, να γελάσω,

Στην μοναξιάν στην έρημον τα νιάτα να περάσω,

Δια την αγάπην του Χριστού, όλα θα τα θυσιάσω.

Όλα του κόσμου τα αγαθά,σαν σκύβαλλα θα αφήσω,

Να εκτελέσω την πρώτη εντολήν, τον Θεόν να αγαπήσω

Με τον σταυρόν στον Γολγοθάν, τον Ιησούν ν’ακολουθήσω,

Και εις την άνω Ιερουσαλήμ, εύχομαι να σε συναντήσω.

Φεύγω απ’την μεγάλην σου στοργήν, μαννούλα να μπορέσω

Δια να ήμεθα αιώνια μαζί, τον Ιησούν, θα παρακαλέσω,

Διαυτό μικρός εθέλησα τα μαύρα, δια να φορέσω,

Να αφιερωθώ εις τον Χριστόν, του Θεού να αρέσω.

Και δια μητέρα εις το εξής, θα έχω την Παναγίαν,

Να με φυλάξη αβλαβή, απ’ του εχθρού την πανουργίαν

Μάννα μου με κατάνυξιν, στην έρημον εδώ στην ησυχίαν

Θα εύχομαι πάντα δια εσέ, και διόλην την πολιτείαν.

Μοναχού Παϊσίου Φιλοθεΐτου. Αγ. Όρος 1-5-1957


Αφιερούται στην σεβαστήν μου

Μητέραν. 

Παΐσιος


Δεν υπάρχουν σχόλια: