«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Αρχαία Ελληνικά Φιλοσοφικά Ανέκδοτα



Ο κατεργάρης όταν κάνει παιχνίδι, γελά με όλα και με όλους, ειδικά με τους σοβαρούς. Το γέλιο είναι το εργαλείο του κατεργάρη, του χάους. Είναι το εργαλείο αυτού που ανατρέπει τα χαρτιά του σύμπαντος και ξαναμοιράζει, κι αν παίζεται το παιχνίδι με σημαδεμένα χαρτιά, φροντίζει να είναι τα δικά του.



Να ξέρεις πως μέσα στα στενά όρια των λέξεων δεν γίνεται να περιγραφεί το γέλιο. Μόνο η εμπειρία θα σου δείξει τι είναι, πόσο σημαντικό είναι και τι θα σου προσφέρει το γέλιο στην ζωή σου αν του επιτρέψεις να υπάρχει. Το γέλιο, να υπάρχει πάντα, ανεξάρτητα με το τι συμβαίνει γύρω σου. Το εσωτερικό γέλιο ή και το εξωτερικό κατά περίπτωση.


Μονάχα μεγάλοι άνθρωποι ξέρουν να γελούν και μονάχα οι ευτυχισμένοι άνθρωποι γελούν, με ό,τι κι αν συμβαίνει. Γι αυτό όταν μιλάμε για έξυπνα ανέκδοτα, εννοούμε αυτά που ειπώθηκαν από Έλληνες Φιλοσόφους, γιατί ξέρουν πως να διακωμωδούν, όσα οι υπόλοιποι θεωρούν σοβαρά και σημαντικά, με πρωτ’ απ όλους τον εαυτό τους. Απόλαυσε, γέλα, στοχάσου!

Είπε κάποιος στον Αρίστιππο ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά προσποιείται ότι τον αγαπά.
Ο Αρίστιππος απάντησε:

«Ούτε το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ όμως τα απολαμβάνω».
———————–


Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια γριά, είπε:
«Σ’ αυτήν δεν κάρφωσε τα μάτια του, αλλά τα δόντια του».
————————-
Επαινούσαν τον Αντισθένη κακοί άνθρωποι. Ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:
«Μήπως έκανα κάτι κακό;».
————————-


Ένας άντρας είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
«Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή να κάνουμε έρωτα».
Εκείνη του είπε:
«Ό,τι θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».
————————–


Είπε κάποιος στον Διογένη:
«Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία».
Και ο φιλόσοφος απάντησε:
«Κι εγώ τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους».
————————–


Κάποτε είδε βρώμικα λουτρά ο Διογένης και διατύπωσε την απορία του:
«Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά να καθαριστούν;».
————————-


Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξότη, στάθηκε κοντά στον στόχο λέγοντας:
«Είναι ο μόνος τρόπος για να μη με χτυπήσει».
————————–


Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της εποχής, εξετάζει το μάτι μιας κοπέλας. Ο Διογένης τον βλέπει.
Ξέρει ο Διογένης ότι ο Διδύμων είναι τύπος ερωτύλος, κοινώς γυναικάς. Και του λέγει:
«Πρόσεξε Διδύμωνα, μήπως εξετάζοντας τον οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».
————————–


Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον Άγι τους Ηλείους,
γιατί ήταν πολύ δίκαιοι κριτές στους Ολυμπιακούς αγώνες. Ο Άγις ρώτησε με απορία:
«Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι οι Ηλείοι μια φορά στα τέσσερα χρόνια γίνονται δίκαιοι;».
————————–


Ένας πατέρας ζήτησε από τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του.
Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500 δραχμές. Ο πατέρας θεώρησε υπερβολικό το ποσό.
- «Με τόσα χρήματα», είπε, «θα μπορούσα να αγοράσω ένα ζώο».
- «Αγόρασε», είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα έχεις δύο».
————————-


Ο Διογένης ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι τέτοιο απάντησε:
«Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι από την αναισθησία των ανθρώπων».
————————–


Καλοτύχιζε κάποιος τον Αριστοτέλη, επειδή είχε μαθητή τον Μ. Αλέξανδρο.
Ο φιλόσοφος αντέστρεψε την πρόταση:
«Εκείνον να καλοτυχίζετε γιατί είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη».
————————–


Ένας φαλακρός έβριζε τον Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και του είπε:
«Δεν σου ανταποδίδω τις βρισιές, αλλά θα ήθελα να συγχαρώ τις τρίχες σου,γιατί απαλλάχτηκαν από ένα κακορίζικο κεφάλι».
————————–


Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη για γάμο. Ο φιλόσοφος του είπε:
«Το πράγμα είναι δύσκολο. Αν παντρευτείς ωραία, θα την έχεις με άλλους κοινή,αν άσχημη, θα είναι σαν να σου επέβαλαν ποινή».
————————-


Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης από κάποιον ότι μερικοί τον έβριζαν.Ο φιλόσοφος απάντησε:
«Καθόλου δεν με νοιάζει. Όταν είμαι απών, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν».
————————


Ο φιλόσοφος Αντισθένης συμβούλευε τους Αθηναίους
να ανακηρύξουν με την ψήφο τους τα γαϊδούρια σε άλογα.
Και όταν του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι έξω από κάθε λογική, ο Αντισθένης παρατήρησε:
“Μήπως και στρατηγούς δεν αναδεικνύετε άντρες, απλώς με την ψήφο σαςκαι χωρίς να έχουν πάρει καμία απολύτως εκπαίδευση;
————————


Ένας μοχθηρός άνθρωπος ήθελε να φυλάξει το σπίτι του από κάθε κακό.
Έβαλε στην πόρτα μια επιγραφή που έλεγε:
“Κανένα κακό να μη μπει στο σπίτι αυτό”.
Ο Διογένης διάβασε την επιγραφή και απόρησε:
“Μα ο ιδιοκτήτης του σπιτιού από που θα μπει; “
————————


Παρακινούσαν έναν βασιλιά να εξορίσει κάποιον που τον κακολογούσε. Αυτός απάντησε:
“Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον στείλω να με κατηγορεί και σ’ άλλα μέρη; “
————————–


Είπαν στον Πυθαγόρη ότι κάποιος έλεγε άσχημα λόγια γι’ αυτόν. Ο Σωκράτης απάντησε:
Καθόλου παράδοξο. Ποτέ του δεν έμαθε να λέει καλά λόγια.
————————


Επέστρεφε ο Διογένης από τους Ολυμπιακούς αγώνες και ένας τον ρώτησε, αν ήταν εκεί πολύς κόσμος.
Ο Διογένης αποκρίθηκε:
Κόσμος υπήρχε πολύς, άνθρωποι όμως λίγοι
————————


Ρώτησαν τον φιλόσοφο Στίλπωνα, αν υπάρχει κάτι πιο ψυχρό από ένα άγαλμα.
Ναι είπε, ένας άψυχος άνθρωπος.————————-


Προσπαθούσε ο Ζήνων ο Ελεάτης να αποδείξει στον Αντισθένη με περίπλοκα και σοφιστικά επιχειρήματα
ότι δεν υπάρχει κίνηση. Ο Αντισθένης άρχισε να βαδίζει, ενώ συγχρόνως ρωτούσε τον Ζήνωνα:
Δεν νομίζεις ότι τα γεγονότα είναι πιο ισχυρά από τα επιχειρήματά σου;
————————–


Ο Πλάτωνας επέπληξε κάποιον γιατί έπαιζε κύβους. Εκείνος δικαιολογήθηκε:
Τα ποσά που παίζω στο παιχνίδι είναι ασήμαντα.
Ο Πλάτωνας του παρατήρησε:
Η συνήθεια όμως να παίζεις δεν είναι καθόλου ασήμαντη
————————-


Ρώτησαν τον Διογένη: Γιατί οι αθλητές είναι αναίσθητοι;
Ο Διογένης τους έδωσε την εξήγηση:
Γιατί τα σώματά τους φτιάχνονται με κρέατα χοιρινά και βοδινά.
————————–


Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις φωνές στον Σωκράτη και στην συνέχεια άδειασε πάνω του μια λεκάνη νερό.
Ο Σωκράτης ατάραχος είπε:
Η Ξανθίππη κάνει ό,τι και ο Δίας: πρώτα βροντά και ύστερα βρέχει



Δεν υπάρχουν σχόλια: