«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Εν Αθήναις.... παλιά Χριστούγεννα




Χριστουγεννιάτικες ημέρες το ΄60 στην Αθήνα...

Έμοιαζαν με τις σημερινές;

Πουθενά και κατηγορηματικά όχι !

Τα παιδιά περίμεναν το παιχνίδι τους και θα το φύλαγαν ως κόρη οφθαλμού για όλο το χρόνο.

Δεν υπήρχε συνωστισμός παιχνιδιών μέσα στο σπίτι...

Οι βόλτες στις βιτρίνες του ΜΙΝΙΟΝ και του ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ να τα χαζέψουν και μόνο.

Δεν ήταν για όλα τα πορτοφόλια των γονιών, αλλά υπήρχε η εναλλακτική λύση... αποθήκη παιχνιδιών στο υπόγειο της στοάς Φέξη στην Κάνιγγος.

Πάγκοι με παιχνίδια στην Αιόλου...

Εκεί ήταν η λύση για τους γονείς ....

Τα σινεμά πριν από την προβολή της ταινίας είχαν τα περίφημα επίκαιρα, όπου έδειχναν και την άλλη όψη των Χριστουγέννων.

Άκουγες το τσάκα τσούκα του πασατέμπου τότε να αυξάνει ταχύτητα.

Έδειχναν τις στολισμένες αίθουσες των ξενοδοχείων τις δεξιώσεις τους χορούς τους πλούσιους μπουφέδες.

Πίσω στις παλιές βόλτες του Κέντρου της Αθήνας χρονιάρες παλιές ημέρες.

Η μυρουδιά από τα τσουρέκια τις βασιλόπιτες...

Στεκόσουνα έξω από του "Ζόναρς" στην Πανεπιστημίου που επανήλθε και πάλι δριμύτερος... στου Φλόκα...στου " Μπόκολα" στο Κολωνάκι και αναστέναζες.

Το βράδυ η Αθήνα ήταν φωτισμένη και γεμάτη κόσμο....

Παντού κυκλοφορούσαν από Ομόνοια μέχρι Σύνταγμα, δεν υπήρχαν επικίνδυνοι δρόμοι όπως σήμερα.

Έμενε κόσμος και στην Ευριπίδου και στην Σοφοκλέους και στους άλλους δρόμους γύρω από την Ομόνοια και το κυριότερο
έπαιρναν και έδιναν ευχές για αυτές τις γιορτινές ημέρες χωρίς να ήταν απαραίτητο ο ένας να γνωρίζει τον άλλο.

Άφησα για το τέλος την διασκέδαση της νεολαίας εκείνης της εποχής στα κλαμπάκια του Κέντρου στην "Αθηναία" στην Πανεπιστημίου στο "Στόρκ" της Φιλελλήνων.

Ήταν προχωρημένα για την εποχή και φυσικά όχι για όλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: