«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

Γιατί σουβλίζουμε αρνί την Κυριακή του Πάσχα;


Κάθε Κυριακή του Πάσχα υπάρχει η παράδοση να σουβλίζουμε αρνί, ξέρετε όμως από που προέρχεται αυτή η παράδοση;

Το έθιμο του σουβλίσματος του αρνιού, προέρχεται από το εβραϊκό Πάσχα και σχετίζεται με την έξοδο τους από την Αίγυπτο.

Πριν ξεκινήσουν για την μεγάλη έξοδο ο Θεός μέσω του Μωυσή, τους είπε να συγκεντρωθούν σε μικρές ομάδες και να θυσιάσουν όλες οι οικογένειες από ένα αρνί. 

Με το αίμα έπρεπε να βάψουν τους παραστάτες των θυρών των σπιτιών τους για να μην εξολοθρευτούν από τον άγγελο του Θεού που εκείνο το βράδυ θα έφερνε θανατικό στα πρωτότοκα κάθε οικογένειας που δεν θα είχε με αυτό το αίμα του αρνιού σημαδέψει την είσοδο του σπιτιού του. Μετά βγήκαν περίπου ένα εκατομμύριο λαός από την Αίγυπτο με εντολή του ίδιου του Φαραώ.

Εκείνο το βράδυ, της εξόδου, κάθε οικογένεια πρόσφερε ως θυσία στο Θεό ένα αρνί για τη σωτηρία όλου του λαού. Το έφαγαν, χωρίς να σπάσουν τα κόκαλά του, μαζί με άζυμο ψωμί και πικρά χόρτα. Με το αίμα του έβαψαν πόρτες τους.

Την έξοδό τους
από την Αίγυπτο οι Ισραηλίτες τη γιορτάζουν κάθε χρόνο στις 14 του μήνα Νισάν (μεταξύ Μαρτίου και Απριλίου) και την ονομάζουν Πάσχα πού σημαίνει πέρασμα, διάβαση, γιατί με τη διέλευση της Ερυθράς Θάλασσας πέρασαν από τη σκλαβιά της Αιγύπτου στην ελευθερία. Η γιορτή του Πάσχα (στα εβραϊκά Πεσάχ) είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Εβραίων και διαρκεί μαζί με την Εβδομάδα των Αζύμων οκτώ μέρες.

Επίσης ο αμνός συμβολίζει
τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον αμνό θεού που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου.

Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας την Κυριακή του Πάσχα ψήνουν το αρνί στη σούβλα, μαζί με το κοκορέτσι.

Το απόγευμα στην Εκκλησία, γίνεται ο Εσπερινός της Αγάπης. Οι Χριστιανοί ανταλλάσσουν αδελφικό ασπασμό διαβάζοντας το Ευαγγέλιο σε διάφορες σε διάφορες γλώσσες. Από την Κυριακή του Πάσχα και για 40 ημέρες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί χαιρετούν ο ένας τον άλλον λέγοντας "Χριστός Ανέστη" και απαντώντας "Αληθώς Ανέστη".

Την Κυριακή του Πάσχα, εκτός απ' τα αυγά σε μερικά μέρη καθαγιάζεται και ο Αμνός του Πάσχα και διανέμεται στους εκκλησιαζόμενους από τον παπά. Αυτοί φέρνουν τη μερίδα τους στο σπίτι τους και όλα τα μέλη της οικογένειάς τους παίρνουν από το αγιασθέν κρέας. Αυτό είναι "το καταβόλι" των Κερκυραίων.


ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΧΩΡΟΥ:
Τα ζώα δεν έχουν, ασφαλώς και βεβαίως ψυχή, με την ορθόδοξη έννοια του όρου. Ούτε και θα κριθούν εν τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού (για όσους φυσικά, πιστεύουν συνειδητά στην Ορθόδοξη Εκκλησία). Όμως έχουν αισθήματα, κάποιο είδος δικής τους "νοημοσύνης", ένα ελάχιστο βαθμό δικής τους "συνειδητότητας", πονούν, υποφέρουν, σε πολλές δε περιπτώσεις συμπεριφέρονται ασυγκρίτως καλλίτερα και πιστότερα και απο τον ευφυέστερο άνθρωπο, κάτοχο πολλών  MSc, PhD, κλπ., κλπ... και ας είναι (στην ταυτότητα μόνον) Ορθόδοξος Χριστιανός...

Ακόμη, τα ζώα που εμείς οι έλλογοι επιστήμονες "Χριστιανοί", τα σφάζουμε με άνεση, γελώντας και γλεντώντας και αυτά είναι παιδιά κάποιων γονέων, έστω... ζώων! 

Το άκακο, αθώο αίμα της σφαγής των, ο άφατος πόνος τους, αληθινά ευλογείτε απο τον αληθινό Θεό της Καινής Διαθήκης και την Ορθόδοξη Εκκλησία Του; Μια Εκκλησία με νέφος Αγίων και Μαρτύρων, με εκπληκτική οικολογική ευαισθησία, ανυπόκριτη, θυσιαστική,  αληθινή αγάπη για την Κτίση και Δημιουργία; Πάμπολλα παραδείγματα έχουμε και εκατοντάδες τεκμηριωμένες επιστημονικές εργασίες γι' αυτό.

Μήπως είναι καιρός να σταματήσουμε να δολοφονούμε [ναί... με δόλο-πρόφαση το καλό φαΐ και το ευλογημένο (;) πανηγύρι];

Ο Κύριος επι της Γής, γιατί ΔΕΝ έτρωγε "σφαχτάρια" και "κοψίδια"; Αλλά και γιατί ΟΥΤΕ οι Ορθόδοξοι Μοναχοί και οι Άγιοι, στις Μονές μετανοίας τους, τρώνε τα παραπάνω, μιμούμενοι τον Πάνσοφο Κύριο Δημιουργό τους;

Παρακαλώ θερμώς, δείτε εδώ:

Δ.Π.

Δεν υπάρχουν σχόλια: