Η συγκεκριμένη έκφραση προέκυψε λίγο πριν την τεράστια ακμή της αρχαίας Ελλάδας.
Στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., μια εξέγερση των φτωχών χωρικών λόγω των αντίξοων συνθηκών διαβίωσης, φάνταζε πολύ πιθανή στην αρχαία Ελλάδα. Την εποχή εκείνη, οι αριστοκράτες των Αθηνών, μεταξύ των άλλων, μπορούσαν να υποδουλώσουν οποιονδήποτε τους χρωστούσε χρήματα. Η υποδούλωση όμως δεν αφορούσε μόνο τον ίδιο, αλλά και την οικογένειά του, καθώς επίσης και τους απογόνους του.
Το 621 π.Χ., η επανάσταση ήταν πια τόσο κοντά, ώστε οι αριστοκράτες αναγκάστηκαν να συμβιβαστούν. Ανέθεσαν σε έναν δικό τους, τον Δράκοντα, να συντάξει νομοθετικό κώδικα. Ο κώδικας που δημιούργησε ήταν πολύ σκληρός: Όριζε την ποινή του θανάτου ακόμα και για ασήμαντα παραπτώματα. Ο ίδιος δικαιολογήθηκε πως ακόμα και τα ασήμαντα παραπτώματα αξίζουν το θάνατο, απλά για σοβαρότερα εγκλήματα δεν ήξερε δυστυχώς καμιά αυστηρότερη τιμωρία.
Από τον νομοθετικό κώδικα αυτόν προέκυψε η φράση«Δρακόντεια μέτρα», την οποία χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε υπερβολικά αυστηρές και σκληρές ενέργειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου