Στις 27 Οκτωβρίου του 312 ο Μέγας Κωνσταντίνος είδε το όραμα του Σταυρού στον ουρανό και το θεϊκό πρόσταγμα «ἐν τούτῳ νίκα», για να νικήσει στη συνέχεια τον Μαξέντιο στη μάχη στην Μουλβία γέφυρα, έξω από την Ρώμη.
Σύμφωνα με το θρύλο, ο Κωνσταντίνος Α΄ (Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, 27 Φεβρουαρίου 272 - 22 Μαΐου 337) ενέκρινε αυτή την ελληνική φράση, «ἐν τούτῳ νίκα» (με αυτό νίκα) ως σύνθημα μετά το όραμά του με ένα Χι Ρο στον ουρανό λίγο πριν την μάχη της Μουλβίας Γέφυρας εναντίον του Μαξεντίου στις 28 Οκτωβρίου 312. Το παλαιοχριστιανικό σύμβολο αποτελείται από ένα μονόγραμμα που αποτελείται από τα ελληνικά γράμματα ‘X’ και ‘P’, τα δύο πρώτα γράμματα του ονόματος του Χριστού.
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Δύο από τις κύριες πηγές που έχουμε για τη μάχη, ο Ευσέβιος της Καισάρειας (περ. 275 – 339 μ.Χ.) και ο Λακτάντιος (240 – 327 μ. Χ.), περιγράφουν ένα “όραμα” που φέρεται να είδε ο Κωνσταντίνος την παραμονή της μάχης ή ακόμη πρωτύτερα και το οποίο σύμφωνα με τους χριστιανούς ιστορικούς ήταν “σημάδι Κυρίου”, μία θεϊκή παρέμβαση ώστε να καταφέρει να νικήσει ο Κωνσταντίνος τη μάχη.
Σύμφωνα με την εκδοχή του Λακτάντιου, ο οποίος ήταν σύγχρονος του Κωνσταντίνου και δάσκαλος του γιου του Κρίσπου, όπως αναφέρεται στο έργο του «De mortibus persecutorum» (Ο θάνατος των διωκτών), τη βραδιά πριν από τη μάχη, ο Κωνσταντίνος είδε σε ένα όραμα μία θεϊκή παρουσία να τον παροτρύνει να θέσει ένα ουράνιο σύμβολο επί των ασπίδων των ανδρών του.
Ο Λακτάντιος σημειώνει ότι ο Κωνσταντίνος υπάκουσε στην θεία προσταγή και έβαλε τους άνδρες του να ζωγραφίσουν επί των ασπίδων τους ένα “σταυρόγραμμα”, δηλαδή έναν ρωμαϊκό σταυρό (σε σχήμα “X”) με μία απόληξη στο πάνω μέρος η οποία κύρτωνε σχηματίζοντας ένα “Ρ”. Η περιγραφή του Λακτάντιου σήμερα δεν είναι εξίσου δημοφιλής με την αντίστοιχη του Ευσέβιου.
Το παράξενο είναι ότι ο Ευσέβιος της Καισάρειας παραδίδει δύο εκδοχές της μάχης. Στην πρώτη, που έγραψε στο πλαίσιο της “Εκκλησιαστικής Ιστορίας” του και είναι μία συνοπτική αναφορά των γεγονότων, αν και αναφέρει ότι ο Θεός βοήθησε τον Κωνσταντίνο να νικήσει, δεν κάνει την παραμικρή νύξη σε κάποιο όραμα ή στη χρήση κάποιου συμβόλου.
Αντίθετα, στη δεύτερη περιγραφή, που περιέχεται στο βίο του Κωνσταντίνου, ο Ευσέβιος όχι μόνο αναφέρει το όραμα, αλλά προσφέρει όλες τις λεπτομέρειες που θεωρούνται σήμερα ως η επίσημη εκδοχή του γεγονότος.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Ευσέβιο, που αναφέρει τον ίδιο τον Κωνσταντίνο ως πηγή του, καθώς ο στρατός του μελλοντικού μονοκράτορα της Ρώμης βάδιζε κάτω από λιοπύρι πηγαίνοντας προς τη Ρώμη, ο Κωνσταντίνος κοίταξε προς τον ήλιο. Αυτό που είδε τον αποσβόλωσε - πάνω από τον ήλιο βρισκόταν ένας σταυρός από φως και από κάτω του τρεις λέξεις στα Ελληνικά: Εν Τούτω Νίκα.
Αν και δεν αντιλήφθηκε άμεσα τι ακριβώς σημαίνει το όραμα, ένα όνειρο που είδε την επόμενη νύχτα τον καθοδήγησε σχετικά με το τι πρέπει να κάνει: να δημιουργήσει ένα νέο λάβαρο, που θα φέρει το σύμβολο Χι-Ρο (τα δύο γράμματα σε συνδυασμό) και να βάλει την ίδια επιγραφή πάνω στις ασπίδες των στρατιωτών του.
Υπάρχουν αρκετές ασάφειες και ανακρίβειες σε όλα αυτά. Είναι γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος χρησιμοποίησε το Χι-Ρο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Βρίσκουμε την παράσταση αυτή πάνω σε νομίσματα που έκοψε αργότερα στη Ρώμη, ενώ γνωρίζουμε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της δεύτερης εκστρατείας ενάντια στον Λικίνιο, που έλαβε τη χροιά θρησκευτικού πολέμου πολύ περισσότερο από την σύγκρουση με τον Μαξέντιο, όντως τα λάβαρα του Κωνσταντίνου έφεραν το Χι-Ρο, ενδεχομένως και οι ασπίδες κάποιων εκ των ανδρών του.
Ωστόσο, ο Κωνσταντίνος δεν χρησιμοποίησε μόνο αυτό το σύμβολο. Τα περισσότερα νομίσματα που έκοψε φέρουν την παράσταση του Sol Invictus, του Θεού-Ήλιου, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στη Δύση εκείνη την εποχή. Επίσης, δεν φαίνεται να υπήρξε χρήση του Χι-Ρο ως συμβόλου κατά τη διάρκεια της εκστρατείας ενάντια στο Μαξέντιο.
Η φημισμένη φράση υπήρχε σε ορισμένα βυζαντινά ασημένια νομίσματα μεταξύ 977 και 989 μ.Χ.
Το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ αναγραφόταν στην τρίχρωμη σημαία τουΙερού Λόχου (κόκκινο για τον πατριωτισμό, λευκό για την αδελφοσύνη και μαύρο για τη θυσία). Μαζί με το ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ υπήρχε η εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ενώ στην άλλη πλευρά υπήρχε η εικόνα του Φοίνικα αναγεννόμενου από τις φλόγες και αναγραφόταν ΕΚ ΤΗΣ ΣΤΑΚΤΗΣ ΜΟΥ ΑΝΑΓΕΝΝΩΜΑΙ.
Ο Ιερός Λόχος ήταν η πρώτη οργανωμένη στρατιωτική μονάδα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ένα στρατιωτικό σώμα που ιδρύθηκε από τον πρίγκιπα Αλέξανδρο Υψηλάντη στη Φωξάνη, πόλη στα όρια της Μολδαβίας με τη Βλαχία, στα μέσα Μαρτίου του 1821 και συγκροτήθηκε από εθελοντές σπουδαστές των ελληνικών παροικιών της Μολδοβλαχίας και της Οδησσού. Το όνομα ήταν εμπνευσμένο από το κλασικό όνομα του Ιερού Λόχου των Θηβών.
Βρίσκεται στο έμβλημα της 22ης Ταξιαρχίας Τεθωρακισμένων (XXII ΤΘΤ).
Υπήρχε ως έμβλημα του Jan III Sobieski (Γιάν Γ΄ Σομπιέσκι, 1629 - 1696) του βασιλιά της Πολωνίας, μέγα δούκα της Λιθουανίας και στρατάρχη, ο οποίος πήρε μέρος στην δεύτερη πολιορκία της Βιέννης και έφερε την σωτήρια νίκη εναντίον των Μουσουλμάνων στις 12 Σεπτεμβρίου 1683.
Χρησιμοποιήθηκε ως σύνθημα της πορτογαλικής μοναρχίας.
Εμφανίζεται στο έμβλημα τεσσάρων από τα έξι συντάγματα της ιρλανδικής ταξιαρχίας που υπηρέτησε στο στρατό της Γαλλίας το 1690-1792.
Το χρησιμοποίησαν οι Δυνάμεις του Λιβάνου, μια Λιβανέζικη χριστιανική αντιστασιακή οργάνωση.
Το “In hoc signo vinces” είναι το μότο της βρετανικής αντι-ισλαμικής English Defence League (EDL).
Το “In hoc signo vinces” εμφανίζεται και στο έμβλημα του Τεκτονικού Τάγματος των «Ναϊτών Ιπποτών», που είναι επηρεασμένο από το ιστορικό Τάγμα των Ιπποτών του Ναού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου