Πολιτισμός στην Κύπρο από τη νεολιθική εποχή
Σύμφωνα με τη χρονολόγηση των διάφορων ευρημάτων της αρχαιολογικής σκαπάνης, ο πολιτισμός στην Κύπρο έχει να επιδείξει πανάρχαιες καταβολές, που εκτείνονται μέχρι τη νεολιθική περίοδο, δηλαδή την 8η χιλιετηρίδα π. X.
Στον προϊστορικό οικισμό της Χοιροκοιτίας ο πρωτόγονος Κύπριος προβαίνει στην ανέγερση οργανωμένων οικιστικών μονάδων με αξιοθαύμαστη λειτουργική δομή και στο συνοικισμό Τέντα της Καλαβασού στη λεία επιφάνεια της εσωτερικής όψης ενός τοίχου βρέθηκαν ίχνη ζωγραφικής σύνθεσης, από την οποία διασώθηκαν δύο ανθρώπινες μορφές κόκκινου χρώματος, με υψωμένα τα χέρια. [1]
Επιπλέον, τα ποικίλα ευρήματα που ανευρέθηκαν μαρτυρούν τη δεξιοτεχνία με την οποία ο πρωτόγονος Κύπριος διακοσμούσε τα πέτρινα αγγεία, αλλά και κατασκεύαζε πρωτόγονα κοσμήματα. Η προσπάθεια για καλύτερες συνθήκες ζωής και για ωραιότερη εμφάνιση φανερώνουν, τόσο τη θέληση, όσο και την ικανότητά του να δημιουργήσει πολιτισμό.
Και εδώ γεννιούνται δύο σημαντικά ερωτήματα σε σχέση με τον τίτλο της έρευνας:
Ποια μπορεί να είναι η εξέλιξη αυτού του πρωτόγονου πολιτισμού, ο οποίος προηγείται κατά 4.000 χρόνια της εμφάνισης του καλούμενου ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού;
Εάν η λογική υπαγορεύει, ότι η γραφή κατάγεται από τις αρχικές απλές ζωγραφικές εικόνες, τότε ποια μπορεί να είναι η συμβολή και η πορεία της ζωγραφικής αυτού του πολιτισμού στα 6.000 χρόνια, που μεσολάβησαν μέχρι το 2.000 π.Χ., οπόταν και εμφανίστηκε η κυπροσυλλαβική γραφή;
Αυτό, που πρωτίστως προκαλεί και που αναζητείται εδώ, δεν είναι ο τόπος καταγωγής του μεγάλου ποιητή, αλλά το απίστευτα για την αρχαία εκείνη εποχή υψηλό επίπεδο πολιτισμού που βρίσκεται κρυμμένο πίσω από την πατρίδα του.
Το γεγονός, ότι στα δύο Ομηρικά Έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, επικρατεί κυρίως η ιωνική διάλεκτος οδήγησε, τόσο τη Σμύρνη, όσο και τη Χίο να διεκδικήσουν την καταγωγή του Ομήρου. Η αδυναμία των επιχειρημάτων, καθώς και η έλλειψη μίας δυνατής, ζωντανής και αυθεντικής μαρτυρίας για την καταγωγή του ποιητή, σταδιακά οδήγησαν δεκάδες πόλεις να προστεθούν στον κατάλογο των πόλεων, που στηριζόμενες σε ισχνά επιχειρήματα ή σε στοιχεία με καθαρά μυθικό χαρακτήρα, διεκδίκησαν την καταγωγή του. Το γεγονός αυτό μας επιτρέπει να εικάσουμε, ότι η πατρίδα του καταστράφηκε και γι’ αυτό δεν προστάτευσε τη σπουδαία κληρονομιά της.
Για την πληθώρα των μαρτυριών, που θέλουν τον Όμηρο να κατάγεται από τη Σαλαμίνα της Κύπρου, και οι οποίες αντλούνται από μη Κύπριους συγγραφείς, ώστε να μην χαρακτηριστούν και αυτές ως ευσεβής πόθος, αναφέρομαι εκτενώς στο βιβλίο μου με τίτλο: “Η Σαλαμίνα της Πάφου – Μαρτυρίες και θεωρίες”. [2]
Κοιτίδα της Ελληνικής γνώσης η Κύπρος
Ενώ η επίσημη ιστορία θέλει τον Ελληνισμό να φθάνει στην Κύπρο με τον αποικισμό των Αχαιών (1.250-1.000 π.Χ.), εντούτοις η λογική προσέγγιση μιας σειράς γεγονότων καταδεικνύουν, ότι ο Ελληνισμός στην Κύπρο χάνεται στα βάθη της αρχαιότητος.
Όσο αιρετικό κι αν αντηχεί, διαφαίνεται, ότι η Κύπρος υπήρξε κοιτίδα της γνώσης στις απαρχές του Ελληνισμού και γέννησε το ελληνικό αλφάβητο. Αυτή η γνώση μεταλαμπαδεύτηκε στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο, όπου ρίζωσε βαθιά, άνθισε και καρποφόρησε. Το γεγονός αυτό στηρίζει και η αναφορά του Ησυχίου [3] στο ομώνυμο λεξικό, όπου στο λήμμα “ομφαλός γης” αναφέρεται πρώτα η Πάφος και μετά οι Δελφοί.
Έτσι, όταν μιλάμε για αποικισμό των Αχαιών, στην πραγματικότητα πρόκειται για πηγαινοερχομό στην πατρώα γη.
Η Κύπρος κέντρο του “παγκόσμιου” εμπορίου
Η γεωγραφική θέση της Κύπρου την είχε καταστήσει κέντρο του εμπορίου, αφού βρίσκεται στο σταυροδρόμι των σπουδαιότερων αρχαίων πολιτισμών, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί ως γέφυρα ανατολής και δύσης, αλλά ακόμη και ως συνδετικός κρίκος τριών ηπείρων. Έτσι, η όποια, σκόρπια ακόμη, γνώση συσσωρευόταν στο νησί μέσω των εμπόρων. Εδώ γινόταν η αξιολόγηση, το πάντρεμα, το μέστωμα και τέλος η αξιοποίηση της γνώσης. Αυτό συνέτεινε στο να ανεβεί ραγδαία το βιοτικό, το πολιτιστικό, αλλά και εμποροβιομηχανικό επίπεδο της Κύπρου, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί πολύ επιτακτικά η αναγκαιότητα για γραφή.
Ως μαρτυρία για το υψηλό πολιτιστικό και εμποροβιομηχανικό επίπεδο της Κύπρου μπορούμε να αναφέρουμε τα αποτελέσματα των ανασκαφών, που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην περιοχή «Μαυροράχη» του χωριού Πύργος της Λεμεσού. [4]
Οργανωμένη βιομηχανική μονάδα του 2.350 π.Χ.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως την αρχαιότερη βιομηχανική μονάδα που λειτούργησε ποτέ στον κόσμο. Πρόκειται για μία ποικιλοπαραγωγική βιομηχανία, η οποία λειτούργησε σε έναν ενιαίο χώρο 4.000 τ.μ. από το 2.350 π.Χ. έως το 1.850 π.Χ. και που καταστράφηκε από σεισμό. Κάτω από τη στέγη της λειτούργησε το πρώτο εργαστήριο αρωματοποιίας στον κόσμο, καθώς και εργαστήριο παραγωγής φαρμακευτικών προϊόντων. Σε άλλα τμήματα λειτούργησαν εργαστήρια επεξεργασίας χαλκού, όπου εντοπίστηκαν στοιχεία καύσης ελαίου για υψηλή θερμοκρασία, πράγμα το οποίο αναφέρεται ως μοναδικό εύρημα στον αρχαίο κόσμο. Λειτούργησαν, επίσης, εργαστήρια παραγωγής ελαιολάδου, κρασιού και κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. Εδώ εντοπίστηκαν υπολείμματα επεξεργασίας από το αρχαιότερο μετάξι, παλαιότερο ακόμη και από αυτό της Κίνας.
Τέλος, λειτούργησε τμήμα κατασκευής χρωμάτων και από τα στοιχεία που ανευρέθηκαν μαρτυρείται, ότι οι Έλληνες έβαφαν με πορφύρα μερικές εκατοντάδες χρόνια πριν από τους Φοίνικες.
(απόσπασμα από την εργασία του κ. Σάββα Παπαδόπουλου υπό τον γενικό τίτλο: «Κύπρος: Κοιτίδα του Ελληνικού Αλφαβήτου και της Γνώσης στις Απαρχές του Ελληνισμού» και με υπότιτλο: «Ο μύθος περί της κυπρομινωικής γραφής-Ετεοκυπρίων και περί προελεύσεως του ελληνικού αλφαβήτου από το φοινικικό. Ποιά είναι η ελληνική συλλαβική γραφή;»)
[1] http://www.mcw.gov.cy/mcw/da/da.nwf/AII/FEF9127EDA620270C225719B0022834?OpenDocument
[2] Να διευκρινιστεί, ότι δεν αναφέρομαι στη γνωστή Σαλαμίνα της Κύπρου, αλλά σε μία δεύτερη, συνώνυμη πόλη-βασίλειο, την οποία πλέον ονομάζω Παλαιά Σαλαμίνα. Η Παλαιά Σαλαμίνα βρισκόταν κοντά στο σημερινό χωριό Σαλαμιού και κατεστράφη από σεισμό γύρω στον 11ο π. Χ. αιώνα. Η γνωστή Σαλαμίνα φαίνεται να έχει μετονομαστεί από την αρχική της ονομασία “Αμμόχουστος” σε Σαλαμίνα από αποίκους, που μετοίκησαν από την Παλαιά Σαλαμίνα σε άγνωστο χρόνο, αλλά πριν από τον 5ο π. Χ. αιώνα. Αυτή η πόλη, η πόλη της Παλαιάς Σαλαμίνας, φαίνεται να είναι η πραγματική πατρίδα του Ομήρου.
[3] Ησύχιος, εκδ. Μ.Schmaidt, Jena, 1858-1868. Eν λ. γής ομφαλός, η Πάφος και οι Δελφοί
[4] www.pyrgos-mavroraki.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου