Ο Αυστριακός μαθηματικός Kurt Gödel κράτησε το μυστικό του για την ύπαρξη του Θεού για δεκαετίες. Τώρα δύο επιστήμονες αναφέρουν ότι έχουν αποδείξει την ύπαρξη του Θεού με μαθηματικό τρόπο χρησιμοποιώντας υπολογιστές. Οι δύο επιστήμονες τυποποίησαν το θεώρημα του μαθηματικού Kurt Gödel περί υπάρξεως του Θεού ωστόσο αυτή η οπτική γωνία τίθεται κάπως υπό αμφισβήτηση.
Το πραγματικό επίτευγμα είναι το παράδειγμα που δίνουν για το πώς οι υπολογιστές και η προηγμένη τεχνολογία μπορεί να απλοποιήσουν και να προωθήσουν την επιστημονική ανακάλυψη. Όταν ο Gödel πέθανε το 1978, άφησε ως κληρονομιά μια ελκυστική θεωρία βασισμένη σε αρχές της λογικής με την οποία αποδείκνυε την ύπαρξη ενός ανωτέρου όντος.
Οι λεπτομέρειες της μαθηματικής απόδειξης του Gödel είναι πολύπλοκες ωστόσο η ουσία της θεωρίας του ήταν ότι εξ ορισμού ο Θεός είναι κάποιο Όν του Οποίου δεν μπορεί να υπάρξει κάτι ανώτερο.
Αυτή η ιδέα δεν είναι καινούργια. Για πολλούς αιώνες οι διάφοροι φιλόσοφοι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την αφηρημένη λογική για να αποδείξουν την αναγκαιότητα της ύπαρξης του Θεού. Ωστόσο το μαθηματικό μοντέλο που επινόησε ο Gödel, εισηγήθηκε μια απόδειξη αυτής της ιδέας. Τα αξιώματα και τα θεωρήματα που την σχηματίζουν μπορεί να εκφραστούν με μαθηματικές εξισώσεις και επομένως να αποδειχτούν με μαθηματικό τρόπο.
Έτσι ο Christoph Benzmüller του Free University του Βερολίνου και ο Bruno Woltzenlogel Paleo του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Βιέννης χρησιμοποίησαν ένα συνηθισμένο ηλεκτρονικό υπολογιστή για να αποδείξουν ότι τουλάχιστον στο μαθηματικό επίπεδο η απόδειξη του Gödel ήταν ορθή, χρησιμοποιώντας ανώτερη λογική συνδυασμών.
Το γεγονός ότι η τυποποίηση τέτοιων πολύπλοκων θεωρημάτων μπορεί να αφεθεί στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και να γίνει αυτόματα σε λίγα δευτερόλεπτα ανοίγει διάπλατα τους ορίζοντες της επιστήμης.
Οι δύο επιστήμονες πιστεύουν ότι η μέθοδος τους μπορεί να έχει ευρύτερες εφαρμογές σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η επαλήθευση λογισμικών και ηλεκτρονικών προγραμμάτων.
Τελικά η τυποποίηση του υπαρξιακής απόδειξης του Gödel μπορεί να μην κερδίσει τους άθεους ούτε και να επηρεάσει τους πιστούς, οι οποίοι μπορεί να αντιτάξουν ότι ο Θεός εξ ορισμού υπερβαίνει τη λογική, ωστόσο για τους μαθηματικούς που ψάχνουν τρόπους για να ανοίξουν νέους δρόμους αυτή η είδηση μπορεί και να θεωρηθεί ως η απάντηση στις προσευχές τους!
Καιρό είχα σκεφτεί να σταματήσω να βλέπω τηλεόραση. Είχα παρατηρήσει πως όσο περισσότερη ώρα έβλεπα, τόσο πιο μίζερη και μαύρη μου φαινόταν η ζωή μου. Γυρνούσα κουρασμένη από τη δουλειά και ξάπλωνα να ξεκουραστώ. Άνοιγα την τηλεόραση και είχα τρεις επιλογές.
Η τρίτη επιλογή ήταν να ακούω τις προπαγανδιστικές ειδήσεις από τους εκάστοτε δημοσιογράφους που ερχόντουσαν σε αντιπαράθεση με διάφορους πολιτικούς... Φωνές, ξύλο και κακό από τη βολεμένη θεσούλα τους όλοι, το είχαν μάθει όλοι καλά το μάθημά τους...
Πρώτη μου φορά είδα τόσους πολλούς να ξέρουν πιο είναι το σωστό της χώρας και κανέναν μα κανέναν να μην κάνει τίποτα για αυτήν. Το κόλπο γνωστό και πολυδοκιμασμένο...
Ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλο, περιμένοντας την αντίδρασή του, και αυτό μπορεί να συνεχιστεί μέχρι να σε πιάσει κατάθλιψη ή να κουραστείς να τους ακούς και να αλλάξεις κανάλι… Αλλά και τι αξιόλογο θα βρεις να δεις... Είπαμε... Τρεις επιλογές...
Στην αρχή δεν είχα καταλάβει την πηγή όλης αυτής της μιζέριας και της κακομοιριάς που διακατείχε για καιρό τα συναισθήματά μου, μέχρι που κόπηκε η μετάδοση των αναλογικών καναλιών..
“Τι κρίμα!!”, είπα από μέσα μου και έκρυψα το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης μέσα στο συρτάρι... Μάταια προσπάθησαν να με πείσουν να βάλω αποκωδικοποιητή για να μπορώ να βλέπω ψηφιακά κανάλια..
Μα τρελαθήκαμε τελείως;Σιγά μην τους πληρώσω κι όλας για να μου μαυρίζουν κι άλλο την ψυχή... Την ίδια εποχή, άκουσα πως υπήρχε έλλειψη σε τηλεοράσεις στα πολυκαταστήματα.. Ναι, στην εποχή της οικονομικής κρίσης έτρεξαν όλοι να αγοράσουν καινούριες τηλεοράσεις…
Άλλωστε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, πρέπει να παρακολουθείται από τηλεόραση πλάσμα τελευταίας τεχνολογίας και ας τρώμε μια εβδομάδα φακές… Εγώ από την άλλη, έβγαλα τελείως την τηλεόραση από το δωμάτιο μου και με τα λεφτά που θα αγόραζα έναν αποκωδικοποιητή, αγόρασα βιβλία…
Και αν αναρωτιέστε πως ενημερώνομαι, ευτυχώς υπάρχει και το ίντερνετ. Θα μου πεις, δεν υπάρχουν ψευδείς ειδήσεις και λασπολογία στο ίντερνετ;
Φυσικά! Όμως, διαλέγω εγώ τι θέλω να διαβάσω και από ποιόν, και δεν αφήνω κανέναν να μου αλλάξει την ψυχολογία κινδυνολογώντας! Η χώρα μας έχει περάσει ουκ ολίγα δεινά... Και η πείνα, που λένε μερικοί από τις δερμάτινες καρέκλες τους πως περνάνε οι Έλληνες επειδή τους τελείωσαν τα κρουασάν βουτύρου για το πρωινό, δεν έχει καμία σχέση με την πείνα της κατοχής, που ταΐζανε τα παιδιά από μια κουταλιά γάλα στο στόμα και ένα ποτήρι νερό για βραδινό και αυτό ήταν όλο!
Δεν έχουν νοιώσει τι θα πει πείνα και δεν τους το εύχομαι... Όλοι περνάμε δύσκολα ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Ας μην τους επιτρέψουμε να μας μαυρίζουν κι άλλο…
Στην αρχαιότητα και στην εποχή μας, οι αστερισμοί χρησιμοποιούνται απο τους αστρονόμους κυρίως σαν ένας εύκολος τρόπος προσανατολισμού στον ουράνιο θόλο. Όταν η αστρονομία και η αστρολογία ήταν ένα και το αυτό, οι άνθρωποι πίστευαν οτι οι σχηματισμοί των άστρων και οι κινήσεις των πλανητών επηρέαζαν τα συμβάντα στη Γη. Σήμερα όμως ξέρουμε οτι οι αστερισμοί είναι φαινομενικοί σχηματισμοί των αστεριών απο την οπτική γωνία που παρατηρούμε το διάστημα και ότι η πολύ αργή κίνηση των άστρων θα κάνει κάποτε όλους αυτούς τους σχηματισμούς αγνώριστους.
Τα ονόματα των αστερισμών όπως τα ξέρουμε σήμερα τα κατέγραψε ο Πτολεμαίοςαπο την Αλεξάνδρεια γύρω στο 150 μ.Χ. Ο κατάλογος αυτός περιλάμβανε 48 αστερισμούς, με σχήματα κυρίως ζώα και μορφές παρμένες απο την ελληνική μυθολογία. Μερικοί απο τους αστερισμούς αυτούς συνδυάζονταν μεταξύ τους ώστε να σχηματίζουν ολόκληρες σκηνές απο γνωστούς μύθους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αστερισμός του Ωρίωνα (τον κυνηγό), ο καθαρότερος και ο πιο γνωστός αστερισμός. Ο αστερισμός αυτός δείχνει τον Ωρίωνα να αντιμετωπίζει τον ταύρο, έχοντας πίσω του τους αστερισμού του Μεγάλου και του Μικρού κυνός (δηλαδή τα δύο κυνηγετικά σκυλιά του). Η καταγραφή των αστερισμών απο τον Πτολεμαίο περίμενε αμετάβλητη μέχρι το 1600, όταν προστέθηκαν σε αυτήν καινούργιοι αστερισμοί. Ακολούθησε μια χαοτική κατάσταση, με τους αστρονόμους να τσακώνονται για τις ονομασίες των καινούργιων αστερισμών. Τελικά στις αρχές του εικοστού αιώνα, το ζήτημα διευθετήθηκε απο τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση που αναγνώρισε ότι συνολικά υπάρχουν 88 αστερισμοί που γνωρίζουμε σήμερα. πηγή-asteroskopeio-verias
Πριν δούμε τα στοιχεία που μας πρόσφερε ο Αριστοτέλης για την αστρονομία, ας δούμε μερικά πράγματα για αυτόν.
Ο μεγάλος φιλόσοφος είχε πατέρα τον Νικόμαχο με καταγωγή την Μεσσηνία (γιατρός του Μακεδόνα Βασιλιά Αμύντα β΄ πατέρας του φιλίππου.
Η μητέρα του ήταν η Φαιστίς που καταγωγή της ήταν απο την Χαλκίδα. Ο Διογένης Λαέρτιος που είναι η κύρια πηγή για τον Μεγάλο φιλόσοφο, περιγράφει τον Αριστοτέλη ως << τραυλό με αδύναμα πόδια, μικρά μάτια... ιδιαίτερα καλοντυμένο... ετυμόλογο>>.
Ο Αριστοτέλης γεννήθηκε στα Στάγειρα (αποικία της 'Ανδρου και της Χαλκίδας) και ήρθε στην Αθήνα το 367 π.Χ., σε ηλικία 18 ετών, για σπουδές στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Έμεινε στην Αθήνα περίπου 20 χρόνια, αρχικά ως μαθητής και μετά ως δάσκαλος στην Ακαδημία. Το 342 κλήθηκε ο Αριστοτέλης από τον Φίλιππο Β' στη Μακεδονία ως δάσκαλος του γιου του Αλέξανδρου και, όταν ο Αλέξανδρος κατέλαβε το θρόνο της Μακεδονίας, ο δάσκαλος εγκατέλειψε τη Μακεδονία, ήρθε πάλι στην Αθήνα, όπου ίδρυσε το 335 μία δική του σχολή, το Λύκειο. Αρκετά όμως αυτά. Ας δούμε τώρα τι σχέσει έχει ο Αριστοτέλης με την αστρονομία και τι μας πρόσφερε αυτός ο μεγάλος φιλόσοφος.
Η φιλοσοφική εργασία του Αριστοτέλη επηρέασε την ανάπτυξη της επιστήμης για περίπου 2000 χρόνια και κυριαρχεί σε μερικούς τομείς μέχρι σήμερα.
Τον 4ο αιώνα ο Αριστοτέλης (384 - 322 π.Χ.) στο έργο του "περί ουρανού" συνόψισε τους λόγους που οδηγούν στο σωστό συμπέρασμα της σφαιρικότητας της Γης.
Οι ταξιδιώτες διηγούνταν τις αλλαγές που υφίστανται ο έναστρος θόλος όταν ταξίδευαν σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη. Για παράδειγμα, ένας παρατηρητής που ταξίδευε βόρεια του Εύξεινου Πόντου, έβλεπε νέα άστρα που δεν έδυαν ποτέ.
Από την άλλη, ο ταξιδιώτης που κατέβαινε προς νότο έβλεπε ένα ωραιότατο άστρο, όπως η Κάνοπος (αόρατο στην Ελλάδα) να είναι μόλις ορατό στη Ρόδο και να ανέρχεται σε νοτιότερους τόπους όπως στην Αλεξάνδρεια.
Από παρόμοιες παρατηρήσεις έγινε φανερό ότι τέτοιες μεταβολές στον έναστρο ουρανό μπορούν να συμβαίνουν μόνο αν η Γη είχε σχήμα σφαιρικό. Έτσι, η ιδέα της επίπεδης Γης θα έπρεπε να απορριφθεί εφόσον δεν συμφωνούσε με τα δεδομένα της παρατήρησης από διαφορετικά σημεία της Γης.
Στη διάρκεια μιας σεληνιακής έκλειψης (ο Ήλιος, η Γη, η Σελήνη βρίσκονται στην ίδια ευθεία) η σκιά της Γης μετατοπίζεται βαθμιαία πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης σχηματίζοντας πάντα κυκλικό τόξο. Όταν ένα ιστιοφόρο απομακρύνεται, πρώτα εξαφανίζεται το κύτος (σκαρί) του και τελευταία το κατάρτι του ανεξάρτητα από την κατεύθυνση στην οποία κινείται.
Κατά τον Αριστοτέλη το Σύμπαν διαιρείται σε δύο περιοχές. Η μία φθάνει μέχρι της τροχιάς που διαγράφει, περί τη Γη, η Σελήνη και απαρτίζει τον "υποσελήνιο" τόπο χώρο όπου βασιλεύει η μεταβολή, η αλλοίωση, η γέννηση και η φθορά. Σ΄ αυτό το τόπο λαμβάνει χώρα η κυκλοφορική κίνηση των τεσσάρων απλών σωμάτων γης, ύδατος, αέρος και πυρός τα οποία ο Αριστοτέλης ακολουθώντας τη παραδομένη ορολογία ονομάζει αυτά "στοιχεία". Η άλλη περιοχή περιλαμβάνει τον "υπερσελήνιο" τόπο όπου εκεί βασιλεύει η "αϊδία κίνηση των αθανάτων αϊδίων ουσιών που φθάνει μέχρι της σφαίρας των απλανών. Σ΄ αυτόν δεν υπάρχουν τα τέσσερα γνωστά στοιχεία, αλλά την ύλη του την αποτελεί ένα "πέμπτο σώμα" ή πέμπτη ουσία, κοινώς λεγόμενη "πεμπτουσία" που είναι ο αιθήρ.
Ο Κόσμος στο σύνολό του αποτελεί σφαιρικό χώρο του οποίου το κέντρο κατέχει η επίσης σφαιρική Γη. Επειδή ο ουρανός στον παρατηρητή τον μετακινούμενο στην επιφάνεια της Γης δεν παρέχει προς θέα τους αυτούς αστερισμούς θεωρεί ο Αριστοτέλης ως βέβαιο ότι το σχήμα της Γης είναι σφαιρικό αλλά η σφαίρα Γη δεν είναι πολύ μεγάλη.
Βρίσκει δε πιθανό ότι η απόσταση που χωρίζει τις Ηράκλειες στήλες με την Ινδική (Ινδίες) δεν είναι πολύ μεγάλη. "Διό τους υπολαμβάνοντας συνάπτειν τον περί τας Ηρακλείους στήλας τόπον τω περί την Ινδικήν, και τούτον τον τρόπον είναι την θάλατταν μίαν μη λίαν υπολαμβάνειν άπιστα δοκείν" (Περί ουρανού 298 α 8) (= "Γι αυτό προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι φρονούντες ότι υπάρχει συνέχεια μεταξύ του τόπου των Ηράκλειων στηλών και της Ινδικής και ότι έτσι η μεσολαβούσα θάλασσα είναι η αυτή, δεν υποστηρίζουν δοξασία υπερβολικά απίθανη").
Αυτό το χωρίο κατέστη αξιοσημείωτο διότι παρέσχε την αφορμή στον Κολόμβο να θεωρήσει ότι πλέοντας δυτικά μπορεί να φθάσει στην Ινδία. Σ΄ αυτό το χωρίο δε ο Σταγιρίτης σοφός, μας πληροφορεί το μήκος της περιμέτρου της γήινης σφαίρας: "και των μαθηματικών όσοι το μέγεθος αναλογίζεσθαι πειρώνται της περιφέρειας εις τετταράκοντα λέγουσιν είναι μυριάδας σταδίων.
Μνημείο στο Γιβραλτάρ, άποψη από τον Ατλαντικό
Μνημείο στο Γιβραλτάρ, άποψη από την Μεσόγειο
Εξ ών τεκμαιρομένοις ου μόνον σφαιροειδή τον όγκον αναγκαίον είναι της γης, αλλά και μη μέγαν προς το των άλλων αστέρων μέγεθος" (= "Και εκ των μαθηματικών όσοι επιθυμούν να υπολογίσουν το μέγεθος της περιφέρειας, λέγουν ότι είναι περίπου 40 μυριάδες σταδίων. Εξ αυτών συνάγεται το αναγκαίο συμπέρασμα ότι όχι μόνο δεν είναι σφαιροειδής ο όγκος της Γης αλλά και ούτε μέγας εν συγκρίσει με τους όγκους των άλλων αστεριών"). Οι τεσσαράκοντα μυριάδες σταδίων ισοδυναμούν με 73.000 χλμ. δηλαδή με το διπλάσιο σχεδόν του πραγματικού μήκους.
Από τον αιθέρα του "υπερσελήνιου" τόπου φέρεται να πιστεύει ο Αριστοτέλης ότι σύγκεινται και οι διαφανείς ομόκεντροι ουράνιες σφαίρες επί των οποίων είναι προσηλωμένοι οι απλανείς και οι πλανήτες. Από την ουσία δε αυτή ("πεπτουσία")αποτελείται επίσης το σώμα των απλανών αστέρων και των επτά πλανητών που τα θεωρεί όντα με ζωή και ψυχή, μη υποκείμενα σε άλλη μεταβολή εκτός της κατά τόπου κίνησης.
Ευρίσκονται πάντα σε ενεργητική κατάσταση χωρίς να υπόκεινται σε κάματο ή εξάρτηση. Η κίνησή των δεν περιέχει καμία εναντιότητα διότι είναι κυκλική και ισοταχής. Η μόνη δυνατότητά τους είναι η κατά τόπο μετακίνηση. Επειδή όμως η παρατήρηση αποδεικνύει ότι έκαστος των πλανητών εκτός του ότι ακολουθεί τη κίνηση της ουράνιας σφαίρας, που περιστρέφεται εξ ανατολώνπρος δυσμάς, αλλά εκτελεί και ιδία κίνηση βρίσκεται στην ανάγκη η περί αυτών εξετάζουσα τα φαινόμενα αυτά αστρονομική επιστήμη να εξηγήσει τη ποικιλία των σημειουμένων ιδιαίτερων κινήσεων.
Ως προς την ονομασία των Πλανητών, δέχεται ο Αριστοτέλης τα παραδεδομένα ονόματα και την παραδεδεγμένη τάξη των από της Γης αποστάσεων αυτών δεχόμενος ότι είναι τεταγμένοι κατά την ακόλουθη σειρά: Σελήνη, Ήλιος, Ερμής,Αφροδίτη, Άρης, Ζεύς και Κρόνος.
Στη θεοφύλακτη μητρόπολη των Θεσσαλονικέων, γεννήθηκε το 280 και μεγάλωσε ο Μεγαλομάρτυρας του Χριστού Δημήτριος ο ωραιότερος της καρπός, πανέμορφος στην μορφή και την ψυχή, γλυκύς στα λόγια του και στους τρόπους του.
Τότε Καίσαρας της Αχαιας και Μακεδονίας ήταν Μαξιμιανός Γαλέριος (284-305 μ.Χ.). Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Διοκλητιανός παρακινούμενος από τον Καίσαρα Γαλέριο, μέλος της Τετραρχίας, εξαπέλυσε αληθινό πόλεμο εναντίον των χριστιανών.
Ο χριστιανισμός, που είχε εξαπλωθεί από την Παλαιστίνη ως τον Πόντο και από τη Μικρασία, ως την Ελλάδα και την Ίταλία, έχει να επιδείξει την έποχή αυτή αναρίθμητες θυσίες και μαρτυρικούς θανάτους, με αποτέλεσμα, η εποχή αυτή να μείνει γνωστή στην ιστορία σαν εποχή μαρτύρων του χριστιανισμού. Με τον ερχομό του 4ου αι. ο χριστιανισμός είχε ήδη εδραιωθεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης, με πολυάριθμους χριστιανούς και Εκκλησίες οργανωμένες κατά τα πρότυπα της διδασκαλίας των Αγίων Αποστόλων. Εκλεκτό μέλος της Εκκλησίας των Θεσσαλονικέων ήταν και ο Αγιος Δημήτριος. Προερχόταν από ευσεβείς γονείς, τους πλέον επισήμους άρχοντες των Μακεδόνων.
Ο πατέρας του καταγόταν από ξεχωριστό γένος, ήταν όμως και στην ψυχή ακόμη πιο ξεχωριστός. Ο Δημήτριος είχε προικιστεί από τον Δωρεοδότη κάθε άγαθού με πλήθος σωματικών και πνευματικώνχαρισμάτων. Είχε εντυπωσιακή σεμνότητα, άφθονη περιουσία, μεγάλη σωματική δύναμη, ομορφιά μοναδική, και ευγένεια στο ήθος του.
Στα χαρίσματα αυτά προστέθηκε η μόρφωση και η παιδεία. Με την πνευματική του υπεροχή, την ωραία του εμφάνιση, την ευσέβεια και την ήθική του γενναιότητα ο Δημήτριος έγινε πολύ γρήγορα γνωστός σε ολόκληρη την πόλη, και προβλήθηκε ως το ιδεώδες τελείου ανθρώπου.
Καταγινόταν κυρίως στο να μαθαίνει το καλό και να γυμνάζεται στην πολεμική τέχνη, διότι έτσι συνδύαζε άριστα τη φρόνηση και την ανδρεία με την στρατηγική πείρα. Η φήμη του έφθασε και μέχρι το βασιλιά Μαξιμιανό Γαλέριο, ο όποιος εκτιμώντας τις αρετές του τον προσέλαβε αρχικώς ως μέλος της συγκλήτου της πόλεως και στη συνεχεια τον τίμησε με το αξίωμα του Δούκα, διορίζοντας τονστρατηγό όλης της Θεσσαλίας. Ως χριστιανός ο Δημήτριος, δεν περιορίστηκε μόνο στη λατρεία του μόνου και άληθινού Θεού, άλλα προχώρησε με ζέση και ζήλο στο ιεραποστολικό έργο, φωτίζοντας και διδάσκοντας τόσο με τη φωτεινή παρουσία του, όσο και με τους κατηχητικούς λόγους του, σπείροντας τον σπόρο του Ευαγγελίου στην αγαθή γη των Θεσσαλονικέων. Μ’ αυτό τον τρόπο ο σοφός, παρθένος και όσιος, πάγκαλος και παναμώμητοςΔημήτριος, αναδείχθηκε διδάσκαλος και απόστολος. Η μόρφωση και η παιδεία, που είχε άναμιγμένη με τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος, κατέστη όπλο και αμυντήριο και οικοδομικό εργαλείο και γεωργική σκαπάνη και άροτρο και αλιευτική σαγήνη, ώστε κανείς δεν μπορούσε να άντισταθεί στη σοφία του Δημητρίου.
Καλλιεργώντας έτσι ο Δημήτριος τον αμπελώνα του Κυρίου της αγαπημένης του πόλεως, καταγράφοντας τα ρήματα της αιωνίου ζωής στις καρδιές των Θεσσαλονικέων ειδωλολατρών, περιέλαβε στη σαγήνη του κηρύγματος του εκτός από τη Θεσσαλονίκη, την Αττική και την Αχαια, ώστε να καταστεί από τότε ακόμη με τα θεία του λόγια θαύμα και εύωδία Χρίστου. Ο Μάρτυς συνήθιζε να διδάσκει στη Χαλκευτική Στοά, σε υπόγειο του Ναού της Αειπαρθένου Θεομήτορος, που ονομαζόταν Καταφυγή, κοντά στο δημόσιο λουτρό. Ηδη ο αυτοκράτωρ Μαξιμιανός καθώς βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη, για να συγκεντρώσει στρατό εναντίον των Ίσαύρων, εκτιμώντας το λαμπρό, περίδοξο και περίβλεπτο γένος του Δημητρίου, οπως επίσης και τις αρετές που συγκέντρωνε, τον είχε ανακηρύξει ανθύπατο όλης της Ελλάδος δίνοντάς του την ανάλογη στρατιωτική στολή, το δακτυλίδι και το υπατικό διάδημα, τα όποια έφερε ως διακριτικά της στρατιωτικής εξουσίας του, αλλά και ως μυστικά σύμβολα της διδασκαλικής αξίας και προεδρίας, που μυστικά του χάρισε ο αληθινός και ουράνιος Βασιλεύς του, ο Χριστός. Ο βασιλιάς Μαξιμιανός, αφού υπέταξε τους Σκύθες και τους Σαυρομάτες, επέστρεψε νικητής και τροπαιούχος θυσιάζοντας στα είδωλα από όσες πόλεις διέβαινε. Ήλθε και στη Θεσσαλονίκη και μερικοί από τους ειδωλολάτρες της πόλης, έχοντας στην καρδιά τους τον διάβολο και επιθυμώντας να τιμηθούν από τον βασιλιά του είπαν:
- Μεγαλειώτατε, σε παρακαλουμε να μας ακούσεις, διότι επιθυμούμε το συμφέρον της βασιλείας σου. Γνώρισε λοιπόν, πως ο Δημήτριος, ο όποιος τιμήθηκε με το βαθμό του ηγεμόνος της Θεσσαλίας, αρνήθηκε την παραδοσιακή θρησκεία και πιστεύει στον Χριστό, εκείνον τον όποιο σταύρωσαν οι Εβραίοι. Επιπλέον, κηρύττει φανερά αυτόν τον Χριστό ως Θεό αληθινό. Και καθημερινώς ακούνε τους πλανημένους λόγους του οι άνθρωποι, αφήνουν την θρησκεία τους και γίνονται Χριστιανοί. Ο βασιλιάς, οταν άκουσε αυτά τα λόγια, αρχικά λυπήθηκε, διότι θα έχανε τέτοιο άνθρωπο, έπειτα όμως, θέλοντας να διαπιστώσει και ο ίδιος την αλήθεια, διέταξε να τον φέρουν μπροστά του. Πήγαν οι άνθρωποι του βασιλιά στην Καταφυγή και βρηκαν τον Άγιο να κάθεται και να διδάσκει το λόγο του Θεού, οπότε τον άρπαξαν αμέσως και τον παρουσίασαν στον βασιλιά. Ο Αγιος δεν αντιστάθηκε καθόλου, αλλά με χαρά στάθηκε μπροστά του. Ο βασιλιάς λέει προς τον Δημήτριο:
-Τέτοια τιμή περίμενα να μου δώσεις; Ετσι έλπιζα να με τιμάς και σε ανεβίβασα σε τέτοιο βαθμό; Εγώ σε ανέδειξα ηγεμόνα της Θεσσαλονίκης και συ δεν βγήκες από την πόλη ούτε ένα μίλι για να με προυπαντήσεις;
Αφού άκουσε αυτά ο Αγιος απάντησε:
- Βασιλιά μου, εγώ τιμώ τη βασιλεία σου, τιμώ όμως περισσότερο άπό εσένα τον Θεό του ουρανού και της γης, ο όποιος είναι βασιλιάς όλου του κόσμου.
- Και ποιος ειναι ο Θεός σου και βασιλεύς;.
Ο Αγιος απάντησε:
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, εκείνος είναι Θεός αληθινός και Βασιλεύς Παντοκράτωρ.
Ο βασιλιάς του λέγει πάλι:
- Λοιπόν αυτόν πιστεύεις εσύ και γι’ αυτό δεν μας καταδέχεσαι, ανάξιε της τιμής; Και τι καλό είδες άπό τον Χριστό σου και τον έχεις Θεό και Βασιλέα; Δεν είναι θεός ο Δίας, ο Απόλλων και οι υπόλοιποι, αλλ ο Χριστός σου; Δεν σε τίμησα εγώ και σε διόρισα ηγεμόνα της Θεσσαλίας;
Αυτά αποδίδεις σε μας αχάριστε άνθρωπε; Τέτοιος φαίνεσαι στους μεγάλους θεούς και μας; Έγώ λοιπόν θα σου ανταποδώσω κατά τη μολυσμένη γνώμη σου. Θα βασανισθείς και θα τιμωρηθείς με πολλά βασανιστήρια για να μάθεις ποιος είμαι εγώ και ποιος είσαι έσύ, και τι μπορεί να κάνει ο Θεός σου για σένα. Ο Αγιος άποκρίθηκε: - Βασιλιά, τις τιμωρίες και τα βάσανα με τα όποια με απειλείς, έγώ τα θεωρώ ως χαρά και αγαλλίαση διότι αυτά θα μου χαρίσουν τη βασιλεία των ουρανών και ατελείωτη τιμή. Ο βασιλιάς θύμωσε υπερβολικά εναντίον του Δημητρίου. Επειτα όμως, θέλοντας να δείξει κάποια υποχωρητικότητα, πρόσταξε να τον φυλακίσουν, συλλογιζόμενος ότι, αν εξευτελισθεί και φυλακισθεί, θ’ αναγκασθεί να αλλάξει γνώμη.
Πήραν οι στρατιώτες το Αγιο και τον οδήγησαν σε τόπο ακάθαρτο δηλαδή σε παλαιό λουτρό στα υπόγεια του οποίου χύνονταν απόνερα. Καθώς μπήκε ο Αγιος στον τόπο εκείνο, είδε μπροστά του ένα μεγάλο σκορπιό ο όποιος προσπαθούσε να τον κεντρήσει. Ο Αγιος έκανε το σημείο του Τιμίου Σταύρου και είπε:
- Στο όνομα του Ίησού Χρίστου, ο όποιος είπε να πατάμε πάνω σε φίδια και σκορπιούς και σ’ όλη τη δύναμη του εχθρού.
Αυτό είπε και πάτησε εκείνο τον σκορπιό, και αμέσως εμφανίσθηκε Αγγελος Κυρίου πάνω του, κρατώντας στεφάνι χρυσό, και του είπε:
-Χαίρε Δημήτριε στρατιώτη του Χριστού, έχε θάρρος, γέμισε με τη δύναμη του Χριστού και νίκα τους εχθρούς σου.
Και έβαλε το στεφάνι στο κεφάλι του μάρτυρα. Ο Αγιος παρέμεινε στον βρωμερό εκείνο τόπο, στερημένος από τη συναναστροφή ανθρώπων, έχοντας όμως την παρηγορία από τον Θεό.
Ο παράνομος βασιλιάς, χαιρόταν να βλέπει στις θυσίες των ειδώλων αιματοχυσίες και φόνους ανθρώπων. Πρόσταξε τότε να εκτελέσουν τον άγωνα του πεντάθλου, διότι οι βασιλείς των Ελλήνων είχαν αυτή την συνήθεια.
Σε όποια πόλη πήγαιναν για πρώτη φορά, έβαζαν τους ανθρώπους και έτρεχαν, πάλευαν, έριχναν τον λίθο, πηδούσαν και σκόπευαν με τα δόρατα συγκεκριμένους στόχους. Αυτά τα πέντε αγωνίσματα τα ονόμαζαν πένταθλο και όποιος νικούσε σε ένα άπό αυτά, τον τιμούσαν οι βασιλείς και του πρόσφεραν δώρα.
Ο βασιλιάς κάθησε σε τόπο υψηλό για να βλέπει τα αγωνίσματα. Ενας άπό αυτούς που πάλευαν ήταν άνθρωπος του βασιλιά και ονομαζόταν Λυαίος και ήταν από τη Σκυθία. Ηταν ψηλός και δυνατός και ο βασιλιάς τον είχε μαζί του για να του προξενεί τιμή και έπαινο. Ο βασιλιάς για τις νίκες του του χάριζε πλούσια δώρα. Κάποιος νέος από την Θεσσαλονίκη, ωραίος στην όψη, ο Αγιος Νέστορας, ο όποιος ήταν κρυφός χριστιανός και γνωστός του Αγίου Δημητρίου, βλέποντας τον Λυαιο να σκοτώνει τους ανθρώπους και ο βασιλιάς να ευχαριστείται για τις νίκες του, αλλά και θέλοντας να δει τη δύναμη του αληθινού Χριστού του Θεου, πήγε στο λουτρό που ήταν κλεισμένος ο Αγιος Δημήτριος και του ειπε:
-Δούλε του Θεού, του Κυρίου ημων Ιησού Χριστού και αφέντη μου, ο μιαρός βασιλιάς χαίρεται με τις πράξεις του Λυαίου. Η ψυχή μου επιθυμεί να παλέψει μαζί του. Μόνο ευλόγησέ με και ενδυνάμωσέ με να πάω να τον νικήσω.
Τότε ο Αγιος Δημήτριος έκανε το σημείο του σταυρού στο μέτωπο του Νέστορος και του είπε:
- Πήγαινε. Και το Λυαίο θα νικήσεις και για τον Χριστό θα μαρτυρήσεις.
Αναχώρησε λοιπόν ο Νέστορας και πήγε στον τόπο που γινόταν ο αγώνας της πάλης και αμέσως φώναξε:
- Ω Λυαίε, έλα να παλέψουμε οι δυο.
Ο βασιλιάς, ο όποιος καθόταν σε ψηλότερο μέρος, μόλις ειδε τον Νέστορα, νέο στην ηλικία, 20 ετων, μήνυσε σ’ αυτόν να πάει μπροστά του και του είπε:
- Νεανία, δεν λυπήθηκες τη ζωή σου, αλλά ήλθες να παλαίψεις με τον Λυαιο; Δεν βλέπεις πόσους νίκησε; Δεν βλέπεις πόσα αίματα έχυσε; Δεν λυπάσαι την ομορφιά και τα νειατα σου; Μήπως αναγκάζεσαι από τη φτώχεια να επιθυμείς τον θάνατο σου; Δεν πρέπει όμως να συμπλακεις με τον Λυαιο για να μη θανατωθείς. Αν δε εισαι πτωχός, να σε πλουτίσω εγώ, μόνο να μη χάσεις τη ζωή σου.
Ο Νέστορας απάντησε στο βασιλιά:
-Εγώ πτωχός δεν είμαι, ούτε καταφρονώ τη ζωή μου, άλλα και πλούτο έχω και τη ζωή μου άγαπω. Θέλω όμως να παλέψω με τον Λυαιο για να λάβω τιμή· διότι και αν είμαι πλούσιος, τιμή όμως δεν έχω, επομένως τι θέλω τον άτιμο πλουτο; Αγαπω λοιπόν να τιμηθώ και να φάνω καλύτερος άπό τον Λυαιο, γι’ αυτό αποφασίζω να κινδυνεύσω.
Οταν ο βασιλιάς ειδε ότι ο νέος δεν ακούει, τον άφησε.
Ο Αγιος Νέστωρ, αμέσως πλησίασε τον Λυαιο, εριξε το πανωφόρι του και φώναξε:
- Ο Θεός του Δημητρίου, βοήθει μοι.
Αμέσως με το σπαθί του χτύπησε τον Λυαίο στο κέντρο της καρδίας του, οπότε αυτός έπεσε νεκρός. Ο βασιλιάς ταράχθηκε. Κάλεσε τον Νέστορα και του είπε: - Νέε, με ποιες μαγείες νίκησες τον Λυαίο; Αυτός σκότωσε τόσους ανθρώπους δυνατότερους άπό εσένα και έσύ πως τον θανάτωσες; Ο Αγιος Νέστορας αποκρίθηκε:-Έγώ βασιλιά μου δεν νίκησα το Λυαιο με μαγείες, αλλά με τη δύναμη του Ιησου Χριστού, του αληθινού Θεού. Ο βασιλιάς εξοργίστηκε και διέταξε έναν άπό τους άρχοντες, τον Μαρκιανό, να βγάλει τον Νέστορα έξω άπό τη Χρυσή Πύλη και να τον αποκεφαλίσειμε το σπαθί του.
Και έτσι τελειώθηκε ο Αγιος Νέστωρ κατά τον λόγο του Αγίου Δημητρίου. Ο βασιλιάς με λύπη αναχώρησε για το παλάτι, μονολογώντας: - Μα τη δύναμη των μεγάλων θεών, από μαγείες σκοτώθηκε σήμερα ο φίλος μου ο Λυαιος. Μόλις έμαθε ότι ο Λυαίος φονεύθηκε με οδηγίες του Δημητρίου, πρόσταξε τους στρατιώτες να πάνε στο λουτρό και να σκοτώσουν τον Αγιο Δημήτριο.
- Οποιος με αγαπά, να φύγει αμέσως να σκοτώσει τον Δημήτριο.
Πήγαν οι στρατιώτες και λόγχευσαν τον Αγιο με τις λόγχες τους σε όλο του το σώμα. Η πρώτη λόγχευση ήταν στη δεξιά του πλευρά, διότι μόλις τους είδε ο Αγιος, ύψωσε μόνος του το δεξί του χέρι για να τον λογχεύσουν.
Με αυτό το μαρτύριο τελειώθηκε ο Αγιος Δημήτριος. Κάποιοι ευλαβείς χριστιανοί ήλθαν στο λουτρό εκείνο κρυφά, επειδή φοβόταν το βασιλιά και ενταφίασαν το λείψανο στο μέρος στο όποιο τελειώθηκε. Κάποιος φίλος του Αγίου, ο Λούπος, ο όποιος βρισκόταν έκει κατά την ώρα του μαρτυρίου, έβγαλε το δαχτυλίδι του Αγίου άπό το δεξί του δάκτυλο και πήρε το μαντήλι του και το πανωφόρι του από τους ώμους του και τα έβαψε στο αίματου Μεγαλομάρτυρος και μ αυτά ενεργούσε θαύματα πολλά. Αρρώστους γιάτρευε, δαιμονισμένους θεράπευε. Ο βασιλιάς, μόλις τα έμαθε αυτά, έστειλε στρατιώτες και αποκεφάλισαν τον Λούπο σε κάποιο τόπο που λεγόταν Τριβουνάλιο. Μ’αυτό τον τρόπο τελειώθηκε ο Πολιούχος μας, ο θαυματουργός και Μυροβλήτης Δημήτριος. Ο αγαπημένος μαθητής και φίλος του Χριστού, μιμήθηκε πολύ τόν Χριστό στα μαρτυρία τα οποία υπέστη, στην απέραντη καρτερία του και στη διδαχή την οποία έκανε. Ο μαρτυρικός του θάνατος ονομάσθηκε Χριστομίμητος σφαγή.
Από το βιβλίο: Άγιος Δημήτριος Πολιούχος Θεσσαλονίκης,
Είναι πραγματικά απίθανο πώς το κατακάθι του καφέ μπορεί να βρει εφαρμογή στην κουζίνα ή στον κήπο σας, ακόμα στο δέρμα αλλά και στην απομάκρυνση των ενοχλητικών εντόμων ή ερπετών.
Στη λίστα που ακολουθεί παρουσιάζονται 10 έξυπνες ιδέες χρήσης για το κατακάθι που έμεινε στο φλιτζάνι χωρίς να χρειαστεί να καταλήξετε στην… καφετζού!
1. Φυσική απολέπιση στο δέρμα
Αναμείξτε το κατακάθι με λίγο λάδι καρύδας και λίγη μαύρη ζάχαρη. Κάντε απαλό μασάζ στο σώμα και ξεπλύνετε..
2. Κοπριά για τα φυτά Χρησιμοποιήστε το κατακάθι του καφέ ως κοπριά για τα τριαντάφυλλα, τις αζαλέες, τις ορτανσίες και τις καμέλιες. Προσφέρει φυσική οξύτητα στα φυτά και επιπλέον θρεπτικά συστατικά.
3. Απομακρύνετε τα μυρμήγκια Ψεκάστε με το κατακάθι του καφέ γύρω από τις περιοχές που τα βλέπετε συνήθως να περπατάνε και πείτε «αντίο» στα ενοχλητικά μυρμήγκια.
4. Διώξτε τα σαλιγκάρια από τα φυτά Ρίξτε λίγο κατακάθι στα σημεία εκείνα των γλαστρών που συνηθίζουν να βρίσκονται τα σαλιγκάρια ή οι γυμνοσάλιαγκες. Δεν θα τα ξαναδείτε!
5. Διευκολύνετε τον καθαρισμό του τζακιού Πριν καθαρίσετε το τζάκι, ρίξτε πάνω στη στάχτη λίγο κατακάθι και έτσι το «νέφος’ σκόνης θα μειωθεί αισθητά κατά τον καθαρισμό.
6. Βάψτε τα πασχαλινά αυγά Ρίξτε κατακάθι σε ζεστό νερό και βράστε στη συνέχεια τα αυγά σας. Θα πάρουν ένα απαλό καφέ χρώμα, ενώ είναι απόλυτα οικολογικός τρόπος βαφής χωρίς χημικά.
7. Κρατήστε τις γάτες μακριά από τον κήπο Με ένα μείγμα από φλούδες πορτοκαλιού και κατακάθι στα παρτέρια ή γύρω από τις γλάστρες, οι γάτες θα μείνουν μακριά για πολύ χρόνο.
8. Κυτταρίτιδα… τέλος! Αναμείξτε ζεστό κατακάθι καφέ με λάδι για μασάζ και τρίψτε συχνά πυκνά το δέρμα σας, όταν κάνετε μπάνιο.
9. Για αρωματικά… σιφώνια! Προληπτικά, για να μη βουλώνουν τα σιφώνια του νεροχύτη και για να μη μυρίζουν άσχημα, ρίξτε πού και πού κατακάθια του καφέ και μετά αφήστε να τρέξει ζεστό νερό.
10. Για χέρια που δεν μυρίζουν! Αν τα χέρια ας μυρίζουν άσχημα, μαζί με το σαπούνι ρίξτε και λίγο κατακάθι καφέ. Οι μυρωδιές θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας.
Ένα χαρακτηριστικό του 21ου αιώνα είναι η υπερβολική εξάρτηση στο κινητό τηλέφωνο. Ακόμα και στα μπαρ, όπου κανονικά χαλαρώνει ο κόσμος, νέοι κυρίως άνθρωποι είναι με το πρόσωπο προσκολλημένο στην οθόνη του κινητού.
Μερικοί ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια και φτάνουν σε σημείο να αντιμετωπίζουν φοβία σχετικά με το κινητό τους τηλέφωνο. Ανησυχούν ότι δε θα ακούσουν το τηλέφωνό τους ή ότι θα μείνουν από μπαταρία. Η βρετανική εταιρία AppRiver πραγματοποίησε σχετική μελέτη και διαπίστωσε ότι το 54% των κατοίκων του Ηνωμένου Βασιλείου αντιμετωπίζει αυτή τη φοβία.
Αυτό το νέο ψυχολογικό φαινόμενο ονομάζεται νο-μο-φοβία (από το αγγλικό no-mobile-phone-phobia που εκφράζει το φόβο να μείνουμε χωρίς κινητό).
Ο αριθμός των νομοφοβικών αυξάνεται μέρα με τη μέρα και τρέφεται από την εμφάνιση όλο και πιο εξελιγμένων τηλεφώνων που παρέχουν προηγμένες υπηρεσίες.
Σύμφωνα ωστόσο με τους επιστήμονες, το διαδίκτυο, ο ανθρώπινος εγκέφαλος και το σύμπαν μοιάζουννα εξελίσσονται με παρόμοιες διαδικασίες υπακούοντας σε κάποιους κοινούς νόμους.
Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν φυσικοί του University of California San Diego μετά από έρευνα που στόχο είχε την κατανόηση του τρόπου με τον οποίον επεκτείνεται το σύμπαν.
Άγνωστοι νόμοι
Οι ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου προσπάθησαν να προσομοιώσουν την εξέλιξη του σύμπαντος με τη βοήθεια υπολογιστή.Όπως παραδέχτηκαν, δεν έχουμε ακόμα κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η φύση.
Όμως ένα πράγμα μοιάζει να είναι σίγουρο: Το σύμπαν μεγαλώνει σαν ένας γιγάντιος εγκέφαλος, που εξελίσσεται συνεχώς αυξάνοντας τα νευρωνικά του δίκτυα, ενώ εξαπλώνεται όπως ακριβώς και το διαδίκτυο. Σύμπτωση; Μάλλον όχι
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι ομοιότητες που παρουσιάζει η δικτύωση του εγκεφάλου, του διαδικτύου και του σύμπαντος είναι απίθανο να οφείλονται σε σύμπτωση.
Το μικρότερο κύτταρο του εγκεφάλου φαίνεται να αναπτύσσεται και να αλλάζει με τον ίδιο τρόπο που το κάνει και ένας μεγα-γαλαξίας.
Έτσι οι Αμερικανοί επιστήμονες έρχονται να συμφωνήσουν με την άποψη πολλών συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας, ότι δηλαδή το σύμπαν συμπεριφέρεται σαν ένας εγκέφαλος απείρων διαστάσεων.
«Εάν μια μέρα με δεις "γέρο"... εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ... έχε υπομονή.
Θυμήσου πόσο καιρό μου πήρε για να σου τα μάθω...
Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μην με διακόπτεις, άκουσε με.
Oταν ήσουν μικρός κάθε μέρα σου διάβαζα το ίδιο παραμύθι μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Όταν δεν θέλω να πλυθώ μην με μαλώνεις και μην με κάνεις να αισθάνομαι ντροπή...
Θυμήσου όταν έτρεχα από πίσω σου και έβρισκες δικαιολογίες όταν δεν ήθελες να πλυθείς.
Όταν βλέπεις την άγνοιά μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, εγώ είχα όλη την υπομονή να σου μάθω το αλφάβητο.
Όταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ και εάν δεν τα καταφέρνω μην θυμώνεις...
Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.
Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δεν μου επιτρέπουν να βαδίσω μην μου συμπεριφέρεσαι σαν να ήμουν ένα "βάρος", έλα κοντά μου με τα δυνατά σου μπράτσα, όπως έκανα εγώ όταν ήσουν μικρός και έκανες τα πρώτα σου βήματα.
Όταν λέω πως θα ήθελα να "πεθάνω"... μη θυμώνεις, μια μέρα θα καταλάβεις τι είναι αυτό που με σπρώχνει να το πω. Προσπάθησε να καταλάβεις πως στην ηλικία μου δεν ζεις, επιβιώνεις.
Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο. Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή.
