ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ

Ο Ιησούς δίδαξε πως "Ο Θεός είναι πνεύμα..." [Ιωαν.4:24].Ο Θεός δεν έχει σώμα, ούτε φυσική μορφή. Ούτε έχει μετρήσιμη με οποιοδήποτε τρόπο μορφή. Ώστε λοιπόν ο Θεός είναι αόρατος. Ο Θεός όμως έγινε ορατός, παίρνοντας ανθρώπινη μορφή με την παρουσία του Ιησού ανάμεσά μας. Η "ουσία" Του όμως είναι αόρατη.

Εξέλιξη και αλλαγή μπορεί να χαρακτηρίζουν μερικά από τα έργα Του. Αλλά ο Θεός παραμένει αναλλοίωτος "...Εσύ όμως παραμένεις ο ίδιος..." [Εβρ. 1:12]. Ο Θεός δεν αλλάζει, αλλιώς δε θα ήταν τέλειος και ολοκληρωμένος. Ο Θεός λοιπόν δεν αλλάζει από καιρό σε καιρό.

Η δύναμη του Θεού είναι απεριόριστη. Μπορεί να κάνει οτιδήποτε δεν είναι ασυμβίβαστο με τη φύση, τον χαρακτήρα, και τους στόχους Του, "Εγώ είμαι ο Παντοδύναμος Θεός..." [Γεν. 17:1] - "Υπάρχει κάτι που να είναι πολύ δύσκολο για το Θεό;" [Γεν. 18:14]. Οι μόνοι περιορισμοί στη δύναμη του Θεού έχουν προσδιοριστεί από τον ίδιο. 

Η λέξη "αδύνατο" δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό Του. Ο Θεός δημιουργεί και συντηρεί όλα τα πράγματα. Όμως ποτέ δεν κουράζεται, "Δε γνώρισες; Δεν άκουσες; Ο Κύριος είναι ο αιώνιος Θεός, αυτός που δημιούργησε τα πέρατα της γης. Ποτέ όμως δε θα κουραστεί, ούτε θα πεινάσει και κανείς δε μπορεί να γνωρίσει τη σκέψη Του." [Ησ. 40:28].

Ο Θεός κατέχει όλη τη γνώση. Επειδή η παρουσία του Θεού φτάνει παντού, την ίδια στιγμή, ο Θεός γνωρίζει τα πάντα ταυτόχρονα-παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ο Θεός γνωρίζει ακόμα και τις σκέψεις και τα κίνητρα κάθε καρδιάς.

Ο Θεός δεν περιορίζεται σε κάποιο τμήμα του σύμπαντος αλλά είναι παρών με όλη τη δύναμη και τη δόξα Του σε κάθε σημείο του χώρου και σε κάθε χρονική στιγμή μέσα στο χρόνο "Που μπορώ να φύγω από το Πνεύμα Σου; 

Που μπορώ να κρυφτώ από τη παρουσία Σου; εάν ανεβώ στους ουρανούς, Εσύ είσαι εκεί· αν κατεβώ στον Αδη, Είσαι εκεί. Αν πάρω τα φτερά του πρωινού και κατασκηνώσω στα έσχατα της θαλάσσης, ακόμα κι εκεί το χέρι Σου θα με οδηγεί, το δεξί Σου χέρι θα με κρατάει σταθερά. Κι αν πω "το σκοτάδι σίγουρα θα με κρύψει και το σκοτάδι θα γίνει φως γύρω μου, ακόμα και το σκοτάδι δεν είναι σκοτεινό για Σένα και η νύχτα λάμπει σα την ημέρα· για Σένα το σκοτάδι είναι σα φως." [Ψαλμός 139 7-12]. 

Ο Θεός δεν ανήκει σε κανένα έθνος και σε καμιά γενιά. Είναι ο Θεός όλης της γης, των ουρανών, όλου του σύμπαντος και πέρα απ' αυτό.

Αν και έχει δημιουργήσει τα πάντα και η παρουσία Του "διαπερνά" όλη τη δημιουργία Του, Αυτός την υπερβαίνει, δεν περιορίζεται σ' αυτή και ούτε αυτή τον περικλείει. Έτσι λοιπόν ο πανθεϊσμός, που παρουσιάζει το Θεό σα μια δύναμη ζωής που βρίσκεται μέσα σ' όλα τα πράγματα, κάνει λάθος. Το ίδιο λάθος κάνει και όποιο άλλο σύστημα προσπαθεί να υποβιβάσει το Θεό σε μια "δύναμη" από ένα Πρόσωπο, που στη πραγματικότητα είναι.

Η Δικαιοσύνη όσον αφορά το Θεό, αναφέρεται στην επιβεβαίωση απ' Αυτόν του τι είναι σωστό σε αντίθεση με το τι είναι λάθος. Η δικαιοσύνη του διαπνέει τους ηθικούς νόμους στις Δέκα Εντολές, που δόθηκαν στην ανθρωπότητα για να την καθοδηγήσουν.

Όταν αναφερόμαστε επίσης στη δικαιοσύνη του Θεού, αναφερόμαστε στη διαχείριση της δικαιοσύνης από το Θεό. Συμπεριφέρεται με αμεροληψία και δικαιοσύνη σε όσους έχουν υποστεί βία και τιμωρεί αυτούς που είναι ανυπάκουοι, "Αυτός είναι ο Βράχος, τα έργα Αυτού είναι τέλεια, διότι όλοι οι δρόμοι Του είναι δίκαιοι. Θεός πιστός, και δεν υπάρχει αδικία σ' Αυτόν, δίκαιος και ευθύς είναι Αυτός." [Δευτ.32:4]

Τέλος, η δικαιοσύνη του Θεού είναι λυτρωτική.

Η αγάπη είναι η κεντρική περιγραφή της φύσης του Θεού. Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο ζητά να αφυπνίσει την καρδιά του ανθρώπου, για να ανταποκριθεί στην αγάπη αυτή του Θεού. 

Η αγάπη του Θεού, διατρέχει όλη την Αγία Γραφή. Εκεί, βρίσκουμε τον Θεό να δίνει τον εαυτό Του και όλα αυτά που κατέχει, στα πλάσματα που δημιούργησε, ώστε να κερδίσει την ανταπόκρισή τους και να μοιραστεί τον εαυτό Του μαζί τους.

Ο Θεός αγάπησε και έδωσε. Αγάπησε και έψαξε - όπως ένας βοσκός ψάχνει το πρόβατό του. 

Ο Θεός αγάπησε και υπέφερε και έδωσε τον εαυτό Του επάνω στο σταυρό, για την σωτηρία και την απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα δεσμά της αμαρτίας και του θανάτου. Ο Θεός μέσα στην τέλεια αγάπη Του επιδιώκει το καλό για όλα τα δημιουργήματά Του.

Η αλήθεια, όλη η αλήθεια, είτε φυσική, είτε πνευματική, έχει τις ρίζες της στο Θεό. 

Έτσι λοιπόν κάθε "αντιπαλότητα" ή "διαφωνία" ανάμεσα στις διδασκαλίες των φυσικών επιστημών και στην αποκάλυψη του Θεού για τον εαυτό Του, δεν είναι παρά μόνο μια παροδική παρεξήγηση, που οφείλεται στην περιορισμένη προοπτική και την ατελή γνώση του ανθρώπου. Η πληρότητα της αλήθειας όμως τελικά θα επαληθευτεί και θα έρθει σε συμφωνία με την αποκάλυψη του Θεού.

Η σοφία του Θεού αποκαλύπτεται από το γεγονός πως κάνει το καλύτερο, με τον καλύτερο τρόπο, στην καλύτερη χρονική στιγμή, για τον καλύτερο σκοπό.

Μερικοί άνθρωποι έχουν γνώση, αλλά λίγη σοφία, ενώ μερικές φορές φαίνεται πως οι περισσότερο σοφοί έχουν λίγη γνώση. Αντιθέτως, ο Θεός είναι "ο μοναδικός σοφός Θεός" [Α Τιμ. 1:17], όντας ταυτόχρονα πάνσοφος και παντογνώστης.

Μέσα στη Δημιουργία, μέσα στην ιστορία, μέσα στις ζωές των ανθρώπων, μέσα από τον Ιησού Χριστό, η θεϊκή Του σοφία αποκαλύπτεται. Η υπόσχεση του Θεού "Αν κάποιος από σας υστερεί σε σοφία, ας τη ζητήσει από το Θεό, κι Αυτός θα του τη δώσει. Γιατί ο Θεός δίνει σε όλους με απλοχεριά και χωρίς να περιφρονεί κανέναν." [Ιακ. 1:5], επιβεβαιώνει το προνόμιο που έχουμε εμείς οι άνθρωποι να ζητάμε σοφία από τον Θεό.

πηγή (επιλογή, η υπογράμμιση του Ιστολογίου):