ΜΜΕ και Πολιτική

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Δ. ΠΕΡΔΕΤΖΟΓΛΟΥ 

      ΜΑΘΗΤΗΣ Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ

   Τα ΜΜΕ και η πολιτική, είναι δύο έννοιες που συνδέονται στενά μεταξύ τους, καθώς η μία επηρεάζει την άλλη. Φυσικά  διαφορετική είναι η σχέση του ‘’είναι’’ και του ‘’φαίνεσθαι ‘’. Σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον, τα ΜΜΕ αποσκοπούν στην ενίσχυση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Η σχέση ανάμεσα σε ΜΜΕ και δημοκρατία, πρέπει να είναι διαλεκτική. Δηλαδή, να υπάρχει πολυφωνία (πλουραλισμός). Πιο συγκεκριμένα, να υπάρχει ενημέρωση για όλα τα δρώμενα, χωρίς λογοκρισία και να δίνεται η δυνατότητα στον πολίτη, να σχηματίζει άποψη προσωπική και να διαμορφώνει αξιολογικά κριτήρια. Τα ΜΜΕ πρέπει να κρίνουν και να κατακρίνουν την εξουσία, περιορίζοντας την αυθαιρεσία και την ασυδοσία. Πρέπει να αποκαλύπτουν τις προθέσεις τις εξουσίας , στιγματίζοντας σκοπιμότητες και αντιδημοκρατικές μεθόδους, καταλογίζοντας ευθύνες και υποδεικνύοντας λύσεις. Επιπροσθέτως, οφείλουν να προβληματίζουν το λαό και να τον προτρέπουν να διαμορφώσει μια ενεργητική στάση, μια  στάση συμμετοχής. Επιβάλλεται να αποτελούν βήμα  διεξαγωγής γόνιμου διαλόγου, για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Τέλος, πρέπει να διασφαλίζουν την πολιτική ελευθερία.

«Ελέγχω σημαίνει σκέφτομαι, ο τύπος ελέγχει και οδηγεί το λαό να ελέγχει, άρα οδηγεί το λαό στο να σκέφτεται και να ζεί την πολιτική ζωή της δημοκρατίας» (Μ.Στασινόπουλος)

Η κρίση των ΜΜΕ

   Δυστυχώς όμως τα παραπάνω, αποτελούν μια ουτοπική όαση, στην ηθικά ανερμάτιστη εποχή που ζούμε. Τα ΜΜΕ στις μέρες περνάνε μια κρίση αξιών. Η παραπληροφόρηση τείνει να γίνει θεσμός. Η σκανδαλοθηρία και ο ‘’κίτρινος τύπος’’, έχει καθιερωθεί. Τα ΜΜΕ προπαγανδίζουν ασύστολα, προωθώντας την ψευδολογία και την παραποίηση της αλήθειας. Έχουν ενστερνιστεί πλέον ολοκληρωτικά την κομματική προπαγάνδα, τη συνθηματολογία, το φανατισμό και τον λαϊκισμό (επιφανειακή μίμηση λαϊκών προτύπων). Όλα αυτά έχουν ζοφερές συνέπειες για τον δέκτη της πληροφορίας και στη συγκεκριμένη περίπτωση, τον πολίτη. Κατ΄αρχάς, του προκαλεί πολιτική ακρισία, ιδεολογική χειραγώγηση της κοινής γνώμης, ανευθυνοποίηση και παθητικοποίηση. Νοθεύεται η πολιτική συνείδηση και δυσχεραίνεται ο πολιτικός διάλογος, κάνοντας έτσι την δημοκρατία και τους θεσμούς, να υπολειτουργούν.