Ο άνθρωπος χρειάζεται δυσκολίες. Είναι απαραίτητες για την υγεία.
Ο C. Jung ( 1875-1961 , Ελβετός ψυχίατρος)
Εξετάζοντας κάποιος τα αρχέτυπα ενός μύθου είναι δυνατόν να μπορέσει να ερμηνεύσει τις όψεις του κόσμου που μας περιβάλλει. Η μυθολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο οπου μπορεί να εφαρμόσει κανείς για να εντοπίσει γνωρίσματα και πτυχές της ανθρώπινης ψυχής.
Στην ελληνική μυθολογία, ο Χείρων ήταν ο σοφότερος των Κενταύρων και αποτελούσε το σύμβολο του ‘Πληγωμένου Θεραπευτή’ . Ο μαθητής του, ο Αχιλλέας, κατά την διάρκεια μιας μάχης, τον χτύπησε τυχαία με ένα βέλος που ήταν εμποτισμένο στο αίμα της Λερναίας Ύδρας.
Ο Χείρων όντας αθάνατος συνέχιζε να ζεί με την πληγή και τον πόνο του. Στην προσπάθεια του να βρεί την δικιά του θεραπεία , έμαθε να βοηθάει και να απαλύνει τον πόνο των άλλων. Αυτή του η ανακάλυψη, το να διδάσκει δηλαδή σε άλλους πως να θεραπεύονται, αποτέλεσε ένα μέσο ώστε να απαλύνει τον δικό του αιώνιο πόνο.
Ο καθένας απο εμάς κάποια στιγμή στη ζωή του αναπόφευκτα θα περάσει απο δοκιμασίες. Ίσως βιώσουμε φυσικό πόνο, αρρώστιες, διανοητική σύγχυση, ψυχικά τραύματα ή ακόμη ίσως έρθουμε αντιμέτωποι με την υπαρξιακή αγωνία. Όλες αυτές οι δυσκολίες ειναι ικανές να μας διδάξουν στο να συμπάσχουμε στην θλίψη και τον πόνο του συνανθρώπου μας.
Ο Κάρλ Γιούνγκ πίστευε ότι η ασθένεια της ψυχής θα μπορούσε να είναι η καλύτερη δυνατή μορφή κατάρτισης για ένα θεραπευτή. Οι πόνοι και οι δυσκολίες που κάποιος κουβαλάει αλλά εν τέλη υπερνικά είναι πηγή μεγάλης σοφίας και θεραπευτικής δύναμης.
Ο ‘Πληγωμένος Θεραπευτής’ καταλαβαίνει πως αισθάνεται ο ασθενής επειδή ο ιδιος έχει περάσει από τον ίδιο πόνο . Επιπλέον, ο θεραπευτής μέσα απο την εμπειρία του είναι ικανός να συναισθανθεί, να μπει δηλαδή στην θέση του άλλου πραγματικά κι οχι απλά να τον συμπονά.
Ο θεραπευόμενος απο την άλλη το εκλαμβάνει αυτό έστω και σε υποσυνείδητο επίπεδο. Εξαιτίας αυτής της εμπειρίας ολόκληρη η ουσία της σχέσης μεταμορφώνεται. Από ‘ειδήμων’, ο θεραπευτής γίνεται συνταξιδιώτης με τον θεραπευόμενό του,ανοίγοντας έτσι έναν πνευματικό δρόμο που τους συνδέει.
Τέλος, ο ασθενής που πάσχει και περιθάλπτεται από τον θεραπευτή του, ταυτοχρόνως συμβάλλει στην επούλωση των πληγών του θεραπευτή. Η αλληλεπίδραση αυτών μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην θεραπεία και των δύο.
Συμπερασματικά, ο μύθος του Χείρωνα μας διδάσκει οτι είμαστε ικανοί να ξεπεράσουμε τον πόνο μετατρέποντας τον σε δύναμη και γνώση. Μέσα απο μία τέτοια εμπειρία ο καθένας μας μπορεί να γίνει ένας ‘Πληγωμένος Θεραπευτής’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου