Γιατί λέμε... «Δεν ίδρωσε το αυτί του»;

Η φράση έχει τις απαρχές της στην ελληνική μυθολογία και πιο συγκεκριμένα στον Ασκληπιό.

Παρόλο που ο Δίας ήξερε να γιατρεύει ασθένειες, θεώρησε αυτήν του την ασχολία μικροπρεπή για τον ίδιο. 

Δημιούργησε λοιπόν δεύτερες θεότητες, που πήραν πάνω τους τις καθημερινές έννοιες των θνητών. Στον Ασκληπιό ανατέθηκε η γιατρειά των άρρωστων ανθρώπων. Όσο τσαρλατάνικες κι αν φαίνονται σήμερα πολλές από τις θεραπείες του, ο Ασκληπιός ήταν ένας τίμιος γιατρός.

Δεν ξεγελούσε τους πελάτες του και ζητούσε πληρωμή, μόνο αν είχαν ευχαριστηθεί από την επέμβαση του. 

Κάποιοι βέβαια ζητούσαν χάρες άσχετες με την υγεία: Μια ημέρα μια γυναίκα τον ρώτησε με ποιον τρόπο μπορεί να κάνει έναν άντρα να την αγαπήσει: 

«Να τον κλείσεις σ' ένα πολύ ζεστό δωμάτιο, κι αν ιδρώσουν τα αφτιά του, θα σε αγαπήσει. Αν δεν ιδρώσουν, μην παιδεύεσαι άδικα», ήταν η συμβουλή του. 

Από την περίεργη αυτή συμβουλή του Ασκληπιού, προέκυψε η φράση «δεν ιδρώνει το αυτί του», που την λέμε για τους αναίσθητους και αδιάφορους ανθρώπους.


πηγή-tampouloukia.gr