Ποιά τρόφιμα και πότε, τα πετάμε στα σκουπίδια;

Πότε ένα τρόφιμο δεν πρέπει να καταναλώνεται, σε καμία περίπτωση; 

Ποιά τρόφιμα μπορούμε να φάμε, ακόμη και αν έχουν παρέλθει μια δυο μέρες, μετά την αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης; 

Ολες οι απαντήσεις ... παρακάτω.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο ιστότοπος Belfie.gr, τα γαλακτομικά προϊόντα, όπως τα γιαούρτια και το γάλα, μπορούν να καταναλωθούν και μετά την παρέλευση μερικών ημερών, αφού τα βακτήρια που περιέχουν, είναι ωφέλιμα για την υγεία μας. Ο μόνος κίνδυνος που υπάρχει είναι να είναι λίγο ξινά (το γιαρούρτι ναι μπορεί, το γάλα όχι)

Άφοβα, επίσης, μπορούν να καταναλωθούν μαγειρεμένα μανιτάρια ή σπανάκι, με την προϋπόθεση ότι ψύχονται και ξαναζεσταίνονται γρήγορα.

Κατανάλωση υπό... αίρεση

Κομπόστες: Πρέπει η υφή τους, η εμφάνισή τους και η μυρωδιά τους να τσεκάρονται πριν την κατανάλωσή τους, γιατί ακόμη και αν δεν έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης, μπορεί να έχουν αλλοιωθεί.

Σαλάτες με κρεμμύδι: Την επόμενη μέρα από αυτή της παρασκευής της, μια τέτοια σαλάτα μπορεί να έχει έντονη μυρωδιά και δυσάρεστη γεύση και να προκαλέσει βάρος στο στομάχι.

Αλλαντικά αέρος: Όταν κάποιο τέτοιο αλλαντικό εμφανίσει μούχλα, αρκεί να κόψετε σε βάθος το μουχλιασμένο κομμάτι και να το πετάξετε.

Ψωμί: Αν το ψωμί έχει μουχλιάσει σε κάποιο σημείο, κόβουμε και πετάμε μόνο το κομμάτι αυτό.

Αμέσως στα σκουπίδια. 

Χωρίς δεύτερη σκέψη, πρέπει να πετάγονται στα σκουπίδια, ολόκληρες οι εξής συσκευασίες τροφίμων, στις οποίες διακρίνουμε μούχλα:

κομπόστες

σάλτσες

χυμοί

μαρμελάδες

φρέσκα τυριά

αλλαντικά

δημητριακά

ξηροί καρποί.

Επίσης, θα πρέπει να πετάγονται, αμέσως, οι κονσέρβες που έχουν φουσκώσει, καθώς περιέχουν πιθανότατα το βακτήριο Clostridium botulinum, που μπορεί να αποβεί ακόμα και θανατηφόρο.

Τέλος, χωρίς δεύτερη σκέψη, πρέπει να πετάγονται ο κιμάς και τα πουλερικά, καθώς μπορεί να προκαλέσουν σαλμονέλωση και άλλες επικίνδυνες δηλητηριάσεις. Για να ακριβολογούμε, δεν πρέπει να αγοράζονται καν.

πηγή-edwhellas.com

Σημείωση Ιστοχώρου: 

Το άριστο είναι να τηρούνται πάντοτε,
 οι εκάστοτε αναγραφόμενες ημερομηνίες λήξεως των τροφίμων. 

Είναι αυτονόητο, ότι πέραν της αναγραφόμενης ημερομηνίας λήξεως, την αποκλειστική ευθύνη βρώσεως ή/και πόσεως των τροφίμων, αναλαμβάνει ο πολίτης-καταναλωτής.