του Milton R. Mills, M.D.
The Comparative Anatomy of Eating
by Milton R. Mills, M.D.
-εδώ,
-εδώ,
-εδώ,
-εδώ,
Οι άνθρωποι συχνά περιγράφονται ως «παμφάγοι». Αυτή η ταξινόμηση βασίζεται στην «παρατήρηση» ότι οι άνθρωποι γενικά τρώνε μία ευρεία ποικιλία φυτικών και ζωικών τροφών. Ωστόσο, οι μεταβλητές όσον αφορά στις αν-θρώπινες διατροφικές πρακτικές, συγχέονται από την κουλτούρα, τα έθιμα και την εκπαίδευση.
Γι’ αυτό το λόγο, η «παρατήρηση» δεν είναι η καλύτερη τεχνική που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όταν προσπαθούμε να προσδιορίσουμε την πιο «φυσική» ανθρώπινη διατροφή. Ενώ λοιπόν, οι περισσότεροι άνθρωποι απλώς «συμπεριφέρονται» σαν παμφάγοι, το ερώτημα παραμένει αν ταιριάζει στην ανατομία του ανθρώπου η ζωική διατροφή, όπως και η φυτική.
Μία καλύτερη και πιο αντικειμενική τεχνική είναι να κοιτάξουμε την ανθρώπινη ανατομία και φυσιολογία. Τα θηλαστικά είναι ανατομικά και φυσιολογικά προσαρμοσμένα να παίρνουν και να καταναλώνουν πολλών ειδών διατροφές. (είναι συνήθης πρακτική όταν εξετάζονται απολιθώματα θηλαστικών που έχουν εκλείψει, να εξετάζονται τα ανατομικά χαρακτηριστικά για να συμπεράνουμε την πιθανή διατροφή τους).
Επομένως μπορούμε να εξετάσουμε θηλαστικά σαρκοφάγα, φυτοφάγα και παμφάγα, για να δούμε ποια ανατομικά και φυσιολογικά γνωρίσματα σχετίζονται με κάθε είδος διατροφής. Ύστερα μπορούμε να δούμε την ανατομία και φυσιολογία του ανθρώπου για να συμπεράνουμε σε ποια ομάδα ανήκει.
Οδοντική Κοιλότητα
Τα σαρκοβόρα, έχουν εκτεταμένο στοματικό άνοιγμα σε σχέση με το μέγεθος του κεφαλιού τους. Αυτό δίνει καταφανή πλεονεκτήματα στην ανάπτυξη των δυνάμεων που χρησιμοποιούνται στην αρπαγή, το σκότωμα και τον διαμελισμό της βοράς. Οι μύες του προσώπου είναι περιορισμένοι, εφόσον αυτοί οι μύες θα δυσκόλευαν το μεγάλο άνοιγμα του στόματος, ενώ δεν παίζουν κανένα ρόλο για το ζώο, στην προετοιμασία της τροφής για κατάποση. Σε όλα τα σαρκοβόρα θηλαστικά, η άρθρωση της σιαγόνας, είναι μία απλή, έυκαμπτη άρθρωση που βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τα δόντια. Αυτό το είδος σιαγόνας είναι εξαιρετικά σταθερό και συμπεριφέρεται σαν ά-ξονας για τους «μοχλούς» που σχηματίζονται από την κάτω και την πάνω σιαγόνα.
Ο βασικός μυς που χρησιμοποιείται για την λειτουργία της σιαγόνας στα σαρκοβόρα είναι ο κροταφικός μυς. Αυτός ο μυς είναι τόσο ογκώδης στα σαρκοβόρα που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο σώμα από τα πλαϊνα του κεφαλιού.
H «γωνία» της κάτω σιαγόνας είναι μικρή. Αυτό γιατί οι μύες που συνδέονται εκεί είναι μικρής σημασίας στα σαρκοβόρα. Η κάτω σιαγόνα δεν μπορεί να κινηθεί προς τα εμπρός και έχει πολύ περιορισμένη κινητικότητα αριστερά-δεξιά. Όταν το στόμα ενός σαρκοβόρου κλείνει, οι κοφτεροί πλαϊνοί γομφίοι γλιστρούν πλάι ο ένας στον άλλο κάνοντας έτσι μία κίνηση «κατατεμαχισμού» που είναι πολύ αποτελεσματική για το κόψιμο του κρέατος από το κόκαλο.
Τα δόντια ενός σαρκοβόρου είναι ελάχιστα αραιωμένα έτσι ώστε να μην παγιδεύονται ινώδη υπολείμματα. Οι κοπτήρες είναι κοντοί, αιχμηροί και σουβλεροί και χρησιμοποιούνται για να αρπάζουν και να τεμαχίζουν. Οι κυνόδοντες είναι επιμηκυμένοι και στιλετοειδείς για να μαχαιρώνουν, να σχίζουν και να σκοτώνουν τη λεία.
Τα δόντια ενός σαρκοβόρου είναι ελάχιστα αραιωμένα έτσι ώστε να μην παγιδεύονται ινώδη υπολείμματα. Οι κοπτήρες είναι κοντοί, αιχμηροί και σουβλεροί και χρησιμοποιούνται για να αρπάζουν και να τεμαχίζουν. Οι κυνόδοντες είναι επιμηκυμένοι και στιλετοειδείς για να μαχαιρώνουν, να σχίζουν και να σκοτώνουν τη λεία.
Οι γομφίοι (κοπτήρες) είναι επίπεδοι και τριγωνικοί με οδοντωτές άκρες για να λειτουργούν σαν οδοντωτές λεπίδες. Εξαιτίας του συνδέσμου μονοεπίπεδης κίνησης, όταν ένα σαρκοβόρο κλείνει το στόμα του, τα πλαϊνά δόντια κλείνουν με έναν μπρός-πίσω τρόπο, δίνοντας μία απαλή κοπτική κίνηση, όπως οι λεπίδες ενός ψαλιδιού.
Το σάλιο των σαρκοβόρων ζώων δεν περιέχει ένζυμα χώνεψης. Όταν ένα σαρκοβόρο θηλαστικό τρώει, καταβροχθίζει γρήγορα και δεν μασάει την τροφή του. Εφόσον τα πρωτεϊνολυτικά ένζυμα δεν μπορούν να απελευθερωθούν στο στόμα, εξαιτίας του κινδύνου καταστροφής της στοματικής κοιλότητας, τα σαρκοβόρα δεν χρειάζονται να ανακατέψουν την τροφή τους. Απλώς δαγκώνουν τεράστια κομμάτια κρέατος και τα καταπίνουν ολόκληρα.
Το σάλιο των σαρκοβόρων ζώων δεν περιέχει ένζυμα χώνεψης. Όταν ένα σαρκοβόρο θηλαστικό τρώει, καταβροχθίζει γρήγορα και δεν μασάει την τροφή του. Εφόσον τα πρωτεϊνολυτικά ένζυμα δεν μπορούν να απελευθερωθούν στο στόμα, εξαιτίας του κινδύνου καταστροφής της στοματικής κοιλότητας, τα σαρκοβόρα δεν χρειάζονται να ανακατέψουν την τροφή τους. Απλώς δαγκώνουν τεράστια κομμάτια κρέατος και τα καταπίνουν ολόκληρα.
Σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, τα ανατομικά χαρακτηριστικά που συμφωνούν με μία χορτοφαγική διατροφή, δείχνουν μία πιο πρόσφατη, εξελικτικά, κατάσταση απ’ αυτή των σαρκοβόρων. Τα φυτοφάγα θηλαστικά έχουν πιο αναπτυγμένη μυολογία προσώπου, σαρκώδη χείλη, σχετικά μικρό άνοιγμα στοματικής κοιλότητας, και μία παχιά, μυώδη γλώσσα. Η βοήθεια των χειλιών στην κίνηση της τροφής εντός του στόματος, μαζί με την μυολογία του προσώπου και τη γλώσσα, βοηθούν στη μάσηση της τροφής.
Στα φυτοφάγα, ο σύνδεσμος της σιαγόνας έχει μετακινηθεί σε θέση πάνω από το επίπεδο των δοντιών. Αν και αυτός ο τύπος συνδέσμου είναι λιγότερο σταθερός από τον εύκαμπτο σύνδεσμο των σαρκοβόρων, έχει μεγαλύτερη κινητικότητα και επιτρέπει τις σύνθετες κινήσεις που πρέπει να κάνει η σιαγόνα στη μάσηση φυτών.
Επί προσθέτως, αυτός ο τύπος συνδέσμου, επιτρέπει στα πάνω και κάτω πλαϊνά δόντια να έρθουν περίπου σε ευθεία κατά μήκος της σιαγόνας μόλις το στόμα κλείσει, δημιουργώντας επιφάνειες άλεσης. (Αυτός ο τύπος συνδέσμου είναι τόσο σημαντικός για ένα φυτοφάγο ζώο, που πιστεύεται ότι έχει εξελιχθεί τουλάχιστον 15 φορές σε διάφορα φυτοφάγα θηλαστικά).
Η γωνία του σαγονιού έχει επεκταθεί για να παρέχει μία πλατιά περιοχή εξάρτησης των πολύ ανεπτυγμένων μυών, του μασητήρα και του πτερυγοειδή (αυτοί είναι οι κυριότεροι μασητικοί μύες στα φυτοφάγα ζώα). Ο κροταφικός μύς είναι μικρός και ελάσσων.
Οι μασητήρας και πτερυγοειδής μύες κρατούν το σαγόνι σε μία διάταξη «κούνιας» και κινούν τη σιαγόνα από αριστερά-δεξιά. Άρα, η κάτω σιαγόνα των φυτοφάγων θηλαστικών έχει μία σταθερή πλάγια κίνηση κατά τη βρώση. Αυτή η κίνηση είναι απαραίτητη για την αλεστική κίνηση του μασήματος.
Η οδοντοστοιχία των φυτοφάγων ποικίλει ανάλογα με το είδος της βλάστησης που το κάθε είδος έχει προσαρμοστεί να τρώει. Αν και τα ζώα αυτά διαφέρουν στον τύπο και αριθμό δοντιών που κατέχουν, τα ποικίλα είδη δοντιών όταν παρουσιάζονται, μοιράζονται κοινά δομικά χαρακτηριστικά.
Οι κοπτήρες είναι πλατιοί, επίπεδοι και σαν «φτυάρια». Οι κυνόδοντες είναι μικροί όπως π.χ. στα άλογα, προεξέχοντες όπως στους ιπποπόταμους, τα γουρούνια και κάποια πρωτεύοντα θηλαστικά (πιστεύεται ότι χρησιμοποιούνται για άμυνα) ή λείπουν.
Οι γομφίοι, γενικά είναι τετραγωνισμένοι και επίπεδοι από πάνω για να παρέχουν αλεστική επιφάνεια. Οι γομφίοι δεν μπορούν να γλυστρίσουν καθέτως ο ένας πλάι στον άλλο σε μία κίνηση κοπής, αλλά γλυστρούν οριζοντίως για να συνθλίβουν και να αλέθουν.
Τα χαρακτηριστικά της επιφανείας του γομφίου ποικίλουν ανάλογα με τη βλάστηση που τρώει το ζώο. Τα δόντια ενός φυτοφάγου ζώου είναι ομαδοποιημένα κοντά το ένα στο άλλο, έτσι ώστε οι κοπτήρες να σχηματίζουν έναν λειτουργικό μηχανισμό κοψίματος-δαγκώματος, ενώ οι πάνω και κάτω γομφίοι να σχηματίζουν εκτεταμένες επιφάνειες σύνθλιψης και άλεσης. Η «περιτοιχισμένη» στοματική κοιλότητα έχει πολύ χώρο, κι αυτό γίνεται αντιληπτό κατά τη βρώση.
Αυτά τα ζώα μασούν την τροφή τους προσεκτικά και μεθοδικά, σπρώχνοντας την τροφή μπρός-πίσω, στα δόντια που αλέθουν, με τη βοήθεια της γλώσσας και τους μύες των παρειών.
Αυτά τα ζώα μασούν την τροφή τους προσεκτικά και μεθοδικά, σπρώχνοντας την τροφή μπρός-πίσω, στα δόντια που αλέθουν, με τη βοήθεια της γλώσσας και τους μύες των παρειών.
Αυτή η διεξοδική διαδικασία είναι απαραίτητη για να διασπαστούν τα τοιχώματα των φυτικών κυττάρων, έτσι ώστε να απελευθερωθούν τα εύπεπτες ενδοκυτταρικές ουσίες και να διασφαλιστεί η επιμελής ανάμειξη αυτού του υλικού με το σάλιο. Αυτό είναι σημαντικό γιατί το σάλιο των φυτοφάγων ζώων συχνά περιέχει ένζυμα τα οποία διασπούν τα μόρια της τροφής ενώ η τροφή είναι ακόμα στο στόμα.
Στομάχι και λεπτό έντερο
Αξιοσημείωτες διαφορές εντοπίζονται ανάμεσα στα σαρκοφάγα και φυτοφάγα ζώα, όσον αφορά αυτά τα όργανα. Τα σαρκοβόρα έχουν ένα ευρύχωρο, απλό (ενός θαλάμου) στομάχι. Ο όγκος του στομάχου ενός σαρκοβόρου αποτελεί το 60-70% του συνολικού όγκου του συστήματος χώνευσης.
Επειδή το κρέας χωνεύεται σχετικά εύκολα, το λεπτό τους έντερο (όπου λαμβάνει χώρα η απορρόφηση των συστατικών της τροφής) είναι κοντό- περίπου τρεις με πέντε ή έξι φορές το μήκος του σώματός του.
Τα ζώα αυτά υπολογίζεται ότι σκοτώνουν περίπου μία φορά την εβδομάδα, έτσι ένα μεγάλο σε όγκο στομάχι αποτελεί πλεονέκτημα γιατί τους επιτρέπει να καταβροχθίζουν μεγάλες ποσότητες όταν τρώνε, καταπίνοντας όσο περισσότερο κρέας μπορούνε σε μία φορά, το οποίο μπορεί να χωνευτεί αργότερα καθώς ξεκουράζονται.
Επί προσθέτως, η ικανότητα του στομάχου του σαρκοβόρου να εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, είναι εξαιρετική. Αυτό είναι απαραίτητο για να επιτευχθεί η διάσπαση των πρωτεϊνών και για να εξουδετερωθούν τα επικίνδυνα βακτήρια που βρίσκονται συχνά στα αλλοιωμένα κρέατα.
Εξαιτίας της σχετικής δυσκολίας με την οποία διασπώνται οι διάφορες φυτικές τροφές (λόγω των μεγάλων ποσών δύσπεπτων ινών), τα φυτοφάγα έχουν σημαντικά μακρύτερα και σε κάποιες περιπτώσεις, πολύ πιο πολύπλοκα έντερα από τα σαρκοφάγα.
Εξαιτίας της σχετικής δυσκολίας με την οποία διασπώνται οι διάφορες φυτικές τροφές (λόγω των μεγάλων ποσών δύσπεπτων ινών), τα φυτοφάγα έχουν σημαντικά μακρύτερα και σε κάποιες περιπτώσεις, πολύ πιο πολύπλοκα έντερα από τα σαρκοφάγα.
Τα φυτοφάγα ζώα που καταναλώνουν φυτά που περιέχουν υψηλή αναλογία κυτταρίνης, πρέπει να «ζυμώσουν» (χώνεψη με δράση βακτηριακών ενζύμων) την τροφή τους για να αποκομίσουν τις θρεπτικές αξίες. Τα μηρυκαστικά ζώα είναι φυτοφάγα με το πασίγνωστο πολλαπλό στομάχι.
Τα φυτοφάγα που έχουν μία ήπια φυτική διατροφή, δεν χρειάζονται πολλαπλό στομάχι. Τυπικά, έχουν ένα απλό στομάχι, και ένα μακρύ λεπτό έντερο. Αυτά τα ζώα ζυμώνουν τα δύσκολα να χωνευτούν, ινώδη τμήματα της τροφής τους στο παχύ τους έντερο. Πολλά από αυτά τα φυτοφάγα αυξάνουν την αποδοτικότητα του εντερικού τους συστήματος με τα πεπτικά ένζυμα στο σάλιο τους.
Μία διαδικασία ζύμωσης πολλαπλού στομάχου σε ένα ζώο που καταναλώνει μία ήπια δίαιτα, πολτοειδούς βλάστησης, θα ήταν χάσιμο ενέργειας. Θρεπτικά συστατικά και θερμίδες θα καταναλώνονταν από τα βακτήρια ζύμωσης και τα πρωτόζωα πριν φτάσουν στο λεπτό -έντερο για απορρόφηση. Το λεπτό έντερο των φυτοφάγων τείνει να είναι πολύ μακρύ (μεγαλύτερο από 10 φορές το μήκος του σώματός τους) για να δίνει τον απαραίτητο χρόνο και χώρο στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών.
Παχύ έντερο
Το παχύ έντερο των σαρκοφάγων είναι απλό και πολύ κοντό, και ο μόνος σκοπός του είναι να απορροφήσει αλάτι και νερό. Είναι, κατά προσέγγιση, της ιδίας διαμέτρου με το λεπτό έντερο, συνεπώς, έχει περιορισμένη δυνατότητα να λειτουργήσει ως αποθεματικό. Το παχύ έντερο είναι κοντό και χωρίς σάκο. O μυς κατανέμεται σε όλο το τοίχωμα δίνοντας στο έντερο μία ομαλή, κυλινδρική εμφάνιση. Αν και στο έντερο των σαρκοβόρων, ζουν αρκετά βακτήρια, οι δραστηριότητές τους είναι στην ουσία σηπτικές. 
Στα φυτοφάγα ζώα, το παχύ έντερο είναι ένα πολύ εξειδικευμένο όργανο που επιδρά στην απορρόφηση νερού και ηλεκτρολυτών, παραγωγή και απορρόφηση βιταμινών, και/ή ζύμωση φυτικών ινών.
Το παχύ έντερο των φυτοφάγων είναι συνήθως πλατύτερο από το λεπτό έντερο, και σχετικά μακρύ. Σε κάποια φυτοφάγα θηλαστικά, το έντερο έχει όψη σάκου λόγω της διάταξης των μυϊκών νεύρων του εντερικού τοιχώματος. Επιπροσθέτως, σε κάποια φυτοφάγα το τυφλό έντερο (το πρώτο τμήμα του εντέρου) είναι κάπως μεγάλο και αποτελεί τη βασική ή συμπληρωματική θέση ζύμωσης.
Τι γίνεται με τα Παμφάγα;
Θα περίμενε κανείς τα παμφάγα να παρουσιάζουν ανατομικά χαρακτηριστικά που τα εξοπλίζουν να τρώνε και ζώα και φυτά. Σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, η εντερική δομή των σαρκοφάγων είναι πιο πρωτόγονη από αυτή των φυτοφάγων. Έτσι, περιμένει κανείς ένα παμφάγο ζώο, να είναι ένα σαρκοφάγο που παρουσιάζει κάποια προσαρμογή στο γαστρεντερικό σύστημα, για μία χορτοφαγική διατροφή.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με την Αρκούδα, το Ρακούν και κάποιες σκυλίσιες οικογένειες (αυτή η συζήτηση θα περιοριστεί στην Αρκούδα γιατί είναι, γενικά, αντιπροσωπευτική της ανατομίας των παμφάγων).
Οι αρκούδες κατηγοριοποιούνται σαν σαρκοβόρα αλλά είναι κλασσικά παμφάγα, ανατομικά. Αν και τρώνε κάποιες ζωικές τροφές, οι αρκούδες είναι κυρίως φυτοφάγες, με το 70-80% της τροφής τους να αποτελείται από φυτικές τροφές. (η μοναδική εξαίρεση είναι η Πολική αρκούδα, η οποία ζει στην παγωμένη, φτωχή σε βλάστηση αρκτική και τρέφεται κυρίως με λίπος φώκιας.) Οι αρκούδες δεν μπορούν να χωνέψουν καλά την φυτική τροφή, και γι’ αυτό, είναι πολύ επιλεκτικές στην τροφή τους.
Η τροφή τους κυριαρχείται κυρίως από σαρκώδη, χυμώδη φυτά, βολβούς και μούρα. Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι ο λόγος που οι αρκούδες πέφτουν σε χειμερία νάρκη είναι ότι, η βασική τροφή τους (τα σαρκώδη φυτά) δεν είναι διαθέσιμα τον κρύο χειμώνα του βορρά. (Ενδιαφέρον αποτελεί ότι, οι πολικές αρκούδες πέφτουν σε νάρκη το καλοκαίρι, όταν οι φώκιες δεν είναι διαθέσιμες).
Το λεπτό έντερο είναι κοντό (λιγότερο από 5 φορές το μήκος του σώματος) όπως στα γνήσια σαρκοβόρα, και το παχύ έντερο είναι απλό, ομαλό και κοντό. Η πιο χαρακτηριστική προσαρμογή σε μία χορτοφαγική διατροφή, στις αρκούδες, είναι η διαφοροποίηση της οδοντοστοιχίας τους. Οι αρκούδες κρατούν τους κοπτήρες σαν καρφιά, τους μεγάλους κυνόδοντες και τους κοφτερούς προγομφίους των σαρκοβόρων.
Αλλά οι γομφίοι έχουν τετραγωνιστεί, με στρογγυλεμένες άκρες για να συνθλίβουν και να αλέθουν. Ωστόσο, οι αρκούδες δεν έχουν υιοθετήσει τα επίπεδα, αμβλεία νύχια που βρίσκουμε στα περισσότερα φυτοφάγα και κρατούν τα επιμηκυμένα, μυτερά, γαμψά νύχια των σαρκοβόρων.
Ένα ζώο που αιχμαλωτίζει, σκοτώνει και τρώει ζώα, πρέπει να έχει ένα φυσικό εξοπλισμό που κάνει την αρπαγή, πρακτική και αποδοτική. Αφού οι αρκούδες περιλαμβάνουν σημαντικές ποσότητες κρέατος στην διατροφή τους, πρέπει να κρατήσουν τα ανατομικά χαρακτηριστικά που τους επιτρέπουν να συλλαμβάνουν και να σκοτώνουν τη λεία τους.
Ένα ζώο που αιχμαλωτίζει, σκοτώνει και τρώει ζώα, πρέπει να έχει ένα φυσικό εξοπλισμό που κάνει την αρπαγή, πρακτική και αποδοτική. Αφού οι αρκούδες περιλαμβάνουν σημαντικές ποσότητες κρέατος στην διατροφή τους, πρέπει να κρατήσουν τα ανατομικά χαρακτηριστικά που τους επιτρέπουν να συλλαμβάνουν και να σκοτώνουν τη λεία τους.
Γι’ αυτό το λόγο, η δομή των σιαγώνων, η μυολογία και η οδοντοστοιχία των αρκούδων, τους επιτρέπει να αναπτύσσουν και να εφαρμόζουν τις απαραίτητες δυνάμεις να σκοτώνουν και να διαμελίζουν το θύμα τους, αν και η πλειονότητα της τροφής τους είναι φυτική. Αν και ένας σύνδεσμος σιαγώνας όπως των φυτοφάγων (πάνω από το επίπεδο των δοντιών) είναι πολύ πιο λειτουργικός για την σύνθλιψη και το άλεσμα της φυτικής τροφής και θα επέτρεπε ενδεχομένως στις αρκούδες να αξιοποιήσουν ένα μεγαλύτερο φάσμα φυτικών τροφών στη διατροφή τους, είναι ένας πολύ πιο αδύνατος σύνδεσμος από τον αρμό των σαρκοβόρων.
Ο σύνδεσμος σιαγώνας των φυτοφάγων, φεύγει σχετικά εύκολα από τη θέση του και δεν θα κρατούσε καλά στις εντάσεις της τιθάσευσης και πνιξίματος του θηράματος, και/ή στη θραύση των οστών (ούτε θα επέτρεπε το μεγάλο άνοιγμα που χρειάζονται τα σαρκοβόρα). Στη φύση, ένα ζώο που το σαγόνι του έχει φύγει από τη θέση του, αργά ή γρήγορα θα λιμοκτονούσε ή θα φαγωνόταν από κάτι άλλο. Ένα επιρρεπές είδος δεν μπορεί να υιοθετήσει τον σύνδεσμο σιαγώνας των φυτοφάγων, μέχρι να αφοσιωθεί σε μία ουσιωδώς φυτική διατροφή δοκιμασμένη ότι ρισκάρει την εξάρθρωση σιαγώνας, τον θάνατο και τελικά την εξαφάνιση.
Τι γίνεται με τον Άνθρωπο;
Το γαστρεντερικό σύστημα οργάνων του ανθρώπου είναι χαρακτηριστικό των ανατομικών τροποποιήσεων που συμφωνούν με την φυτοφαγική διατροφή. Οι άνθρωποι έχουν μυώδη χείλη και μικρό άνοιγμα στόματος. Πολλοί από τους μύες, που καλούνται «μύες έκφρασης» είναι στην ουσία μύες μασήματος. Η μυώδης και ευκίνητη γλώσσα, ουσιώδης για την τροφή, έχει προσαρμοστεί να χρησιμοποιείται για την ομιλία και άλλα πράγματα.
Ο σύνδεσμος της σιαγόνας είναι επιπεδοποιημένος από μία πλάκα χόνδρου και βρίσκεται πάνω από το επίπεδο των δοντιών. Ο κροταφικός μυς είναι μειωμένος. Το χαρακτηριστικό «τετράγωνο σαγόνι» των ενηλίκων αρσενικών δείχνει την εξελισσόμενη γωνιώδη κατεργασία του σαγονιού και την διογκωμένη μυϊκή ομάδα, μασητήρα-πτερυγοειδούς. Το ανθρώπινο σαγόνι μπορεί να μετακινηθεί προς τα εμπρός για να συμπλέξει τους κοπτήρες, και προς τα πλάγια για να συνθλίψει και να αλέσει.
Τα ανθρώπινα δόντια είμαι επίσης παρόμοια με εκείνα που συναντούμε στα άλλα φυτοφάγα ζώα, με την εξαίρεση των κυνοδόντων (οι κυνόδοντες κάποιον πιθήκων είναι επιμηκυμένοι και θεωρείται ότι χρησιμοποιείται για επίδειξη και/ή άμυνα). Τα δόντια μας είναι μάλλον μεγάλα και συνήθως συνορεύουν το ένα πάνω στο άλλο.
Οι κοπτήρες είναι επίπεδοι και σαν «φτυάρια», χρήσιμοι για ξεφλούδισμα, ψαλίδισμα και δάγκωμα σχετικά μαλακών υλικών. Οι κυνόδοντες είναι ή οδοντωτοί ή κωνικοί, αλλά πεπλατυσμένοι, αμβλείς και μικροί, και λειτουργούν σαν κοπτήρες. Οι προγόμφιοι και οι γομφίοι είναι κάπως τετράγωνοι, πεπλατυσμένοι και κομβικοί, και χρησιμοποιούνται για σύνθλιψη, άλεση και πολτοποίηση ψιλοκομμένης τροφής.
Το ανθρώπινο σάλιο περιέχει χωνευτικά ένζυμα, σιελογόνο αμυλάση. Αυτό το ένζυμο είναι υπεύθυνο για την χώνεψη του αμύλου, κατά το μεγαλύτερο μέρος. Ο οισοφάγος είναι στενός και κατάλληλος για μικρές, μαλακές μπάλες επιμελώς μασημένης τροφής. Η γρήγορη κατάποση, η προσπάθεια κατάποσης μεγάλης ποσότητας τροφής ή κατάποσης ινώδους και/ή ελάχιστα μασημένης τροφής (το κρέας είναι ο πιο συχνός ένοχος) έχει συχνά σαν αποτέλεσμα το πνίξιμο στον άνθρωπο.
Το στομάχι του ανθρώπου είναι μονό-θάλαμο, αλλά μετρίως όξινο. (Κλινικά, όταν ένα άτομο παρουσιάζει γαστρικό ph λιγότερο από 4-5 παρουσία τροφής στο στομάχι, αποτελεί αιτία ανησυχίας). Ο όγκος του στομάχου αποτελεί περίπου το 21-27% του συνολικού όγκου του ανθρώπινου γαστρεντερικού συστήματος.
Το ανθρώπινο σάλιο περιέχει χωνευτικά ένζυμα, σιελογόνο αμυλάση. Αυτό το ένζυμο είναι υπεύθυνο για την χώνεψη του αμύλου, κατά το μεγαλύτερο μέρος. Ο οισοφάγος είναι στενός και κατάλληλος για μικρές, μαλακές μπάλες επιμελώς μασημένης τροφής. Η γρήγορη κατάποση, η προσπάθεια κατάποσης μεγάλης ποσότητας τροφής ή κατάποσης ινώδους και/ή ελάχιστα μασημένης τροφής (το κρέας είναι ο πιο συχνός ένοχος) έχει συχνά σαν αποτέλεσμα το πνίξιμο στον άνθρωπο.
Το στομάχι του ανθρώπου είναι μονό-θάλαμο, αλλά μετρίως όξινο. (Κλινικά, όταν ένα άτομο παρουσιάζει γαστρικό ph λιγότερο από 4-5 παρουσία τροφής στο στομάχι, αποτελεί αιτία ανησυχίας). Ο όγκος του στομάχου αποτελεί περίπου το 21-27% του συνολικού όγκου του ανθρώπινου γαστρεντερικού συστήματος.
Το στομάχι χρησιμεύει σαν θάλαμος μίξης και αποθήκευσης, αναμειγνύοντας και υγροποιώντας απορροφημένες τροφές και ρυθμίζοντας την εισαγωγή τους στο λεπτό έντερο. Το ανθρώπινο λεπτό έντερο είναι μακρύ, κατά μέσο όρο 10 με 11 φορές το μήκος του σώματος. (το μικρό μας έντερο είναι κατά μέσο όρο 22 με 30 πόδια μακρύ. Το μήκος του ανθρωπίνου σώματος μετριέται από το πάνω μέρος του κεφαλιού ως το τέλος της σπονδυλικής στήλης και είναι κατά μέσο όρο, 2 με 3 πόδια μήκος, σε φυσιολογικού μεγέθους άτομα).
Το ανθρώπινο παχύ έντερο αποδεικνύει την δομή σάκου, χαρακτηριστική των φυτοφάγων. Το εκτεινόμενο μεγάλο έντερο είναι μεγαλύτερης διατομής από το μικρό, και είναι σχετικά μακρύ. Το μεγάλο έντερο του ανθρώπου είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση νερού και ηλεκτρολυτών, καθώς και για την παραγωγή και απορρόφηση βιταμινών.
Υπάρχει ακόμα εκτεταμένη ζύμωση βακτηρίων από ινώδεις φυτικές τροφές, μαζί με την παραγωγή και απορρόφηση σημαντικών ποσών τροφικής ενέργειας (πτητικά λιπαρά οξέα) που εξαρτάται από το ινώδες περιεχόμενο της δίαιτας. Ο βαθμός στον οποίο η ζύμωση και απορρόφηση των προϊόντων μεταβολισμού λαμβάνει χώρα στο παχύ έντερο, έχει μόλις αρχίσει να ερευνάται.
Χιμπατζής με ...κυνόδοντες οδοντοστοιχία σκύλου
οδοντοστοιχία αλόγου (φαίνονται οι κυνόδοντες) οδοντοστοιχία λεονταριού
ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΖΩΙΚΗΣ ΠΡΟΤΕΪΝΗΣ: ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΜΑΧΕΣ, ΧΑΜΕΝΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ.
Αποτοξίνωση λοιπόν. Είναι ευχάριστο να αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι τρώγοντας κρέας τροφοδοτούμε τον οργανισμό μας με τοξίνες. Είναι πραγματικά έτσι, ακριβώς έτσι.
Ωστόσο δεν χρειάζονται ανησυχίες. Υπάρχουν καλά νέα ακόμα και για την περίοδο μετά τη λήξη της νηστείας.
Τα καλά νέα λοιπόν είναι ότι ο οργανισμός μας διαθέτει τρόπο να εξουδετερώνει και μάλιστα άμεσα αυτές τις τοξίνες που απελευθερώνουν στο αίμα οι ζωικές πρωτεΐνες διότι εάν παραμένανε στο αίμα θα παθαίναμε (και ίσως να πεθαίναμε από… ) δηλητηρίαση.
Τα άσχημα νέα:
Υπάρχει μόνος ένας τρόπος για να συμβεί αυτή η εξουδετέρωση: Με χρήση φωσφόρου. Υπάρχει μόνο σε ένα σημείο και αποδεσμεύεται από εκεί προκειμένου να επιτελέσει το θείο αυτό έργο:
Σε αυτό το συμπέρασμα τουλάχιστον, που αφορά μάλιστα καθολικά τις ζωικές πρωτεΐνες είτε προέρχονται από το ίδιο το κρέας είτε από παράγωγά του, καταλήγουν, πλησιάζουν ή τουλάχιστον υποψιάζονται πολλές δημοσιευμένες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν απο μεγάλα δημόσια ιδρύματα αλλά και απο μεμονωμένους ερευνητές.
Παραθέτω μερικές μόνο μελέτες και με μια αναζήτηση μπορεί κανείς να βρει και άλλες.
United States Department of Agriculture, Boning up on osteoporosis
http://www.ars.usda.gov/is/AR/archive/mar03/osteo0303.htm
Organic Authority
http://www.organicauthority.com/health/high-meat-intake-is-linked-to-osteoporosis-and-what-you-can-do-to-avoid-it.html
New York Times, Science of the Skeleton
http://www.nytimes.com/2009/11/24/health/24brod.html?_r=0
Journal Of Nutrition, Dietary animal and plant protein and human bone health: a whole foods approach
http://jn.nutrition.org/content/133/3/862S.full
Osteoporosis - related to animal protein
http://mrinalkantipal.blogspot.com/2012/09/osteoporosis-related-to-animal-protein.html,
Το αποτέλεσμα από τη διάλυση των οστών; Πέτρες στα νεφρά, οστεοπόρωση, οστεοπενία, και άλλες παθήσεις. Να γιατί ο δυτικός κόσμος υποφέρει από όλα αυτά την ίδια στιγμή που επιπρόσθετα καταναλώνει τεράστιες ποσότητες γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων αλλά και βοηθητικών σκευασμάτων ασβεστίου.
Αυτό ήταν μια εισαγωγή στην ανάλυση που ακολουθεί για μια κακιά συνήθεια που έχουμε από τα παλιά: να τρώμε σάρκες ενώ είμαστε φυτοφάγα ζώα.
Ας τα πάρουμε τα πράματα από την αρχή. Εάν ανήκαμε στα παμφάγα ζώα (αλήθεια, ποιά είναι αυτά και σε τι αναλογία τρώνε ζωϊκές:φυτικές τροφές; ), εάν δηλαδή ήμασταν εν μέρει και σαρκοφάγοι τότε αυτό θα σήμαινε ότι θα φέραμε έστω κάποια σαρκοφαγικά ένστικτα. Γνωρίζουμε ήδη τον τρόπο που αντιδρά ένα σαρκοφάγο όταν βρεθεί δίπλα του ένα ζώο και μάλιστα αδύναμο; Ορμάει να το φάει ή έστω ορμάει με επιθετική διάθεση.
Την πάσα αλήθεια την γνωρίζει και θα μας την πει ένα δίχρονο παιδάκι που ακόμα η συμπεριφορά του διακατέχεται από τα αρχέγονα ένστικτά της ανθρώπινης φύσης αφαλατωμένα από τον «πολιτισμό» του μοντέρνου ανθρώπου. Άλλωστε από ένα παιδί μαθαίνει κανείς πάντα την αλήθεια.
Ας βάλουμε λοιπόν ένα δίχρονο παιδάκι στο κρεβάτι του αφού το έχουμε αφήσει να το «τσιμπήσει» λίγο η πείνα. Ας τοποθετήσουμε κατόπιν μέσα στο κρεβάτι ένα κλωσοπουλάκι και ένα μήλο. Σε πόσες από τις επαναλήψεις του πειράματος πιστεύει κάποιος ότι το παιδάκι θα παίξει με το μήλο και θα ορμήσει στο κλωσοπουλάκι με σκοπό να το φάει;
Κάτι ακόμα. Όταν επισκεφθούμε ένα χωριό, ας φροντίσουμε να είμαστε αρκετά πεινασμένοι και ας ζητήσουμε να μας οδηγήσουν σε ένα κοτέτσι. Εκεί, έχουμε κάθε ευκαιρία να αποδείξουμε ότι «το ‘χουμε» το σαρκοφαγικό τελικά. Με το που δούμε λοιπόν μια κότα, ας κινηθούμε, έστω αρχικά με το ζόρι, γοργά προς το μέρος της όπως θα έκανε ένα σαρκοφάγο ζώο, ας την αρπάξουμε, ας τη δαγκώσουμε με μανία στο λαιμό και ας ξεκινήσουμε να την τρώμε.
Για ποιό λόγο δεν θα γίνει ποτέ τίποτα από αυτά; Επειδή ο άνθρωπος από τη φύση του δεν έχει μέσα του ούτε ένα σαρκοφαγικό ένστικτο. Έτσι λοιπόν η φύση δεν του έχει δώσει απολύτως κανέναν μηχανισμό να ορμά αλλά και ούτε να ξέρει τι να κάνει αν ορμήσει σε ένα ζώο έστω και πολύ πιο αδύναμο από αυτόν.
Τα δε φυτοφαγικά ένστικτα είναι τόσο ισχυρά αλλά και, ταυτόχρονα, τόσο ισχυρά καταπιεσμένα ώστε στην αναζήτηση «καλού» κρέατος λέμε τη φράση «αυτά είναι ελευθέρας βοσκής, τρώνε στα καθαρότερα λιβάδια».
Κόκκαλα
Τα κόκκαλα αποτελούνται από ένα στρώμα φωσφορικού ασβεστίου. Έτσι λοιπόν αποδεσμεύεται φωσφορικό ασβέστιο από τα κόκκαλα και ο μεν φώσφορος χρησιμοποιείται για εξουδετέρωση των τοξινών αυτών ενώ
το ασβέστιο που έχει διαχωριστεί αποβάλλεται μέσω των ούρων αφού κάνει πρώτα μια στάση στα νεφρά!Στο σχήμα περιγράφεται παραστατικά αυτός ο κύκλος.
Σε αυτό το συμπέρασμα τουλάχιστον, που αφορά μάλιστα καθολικά τις ζωικές πρωτεΐνες είτε προέρχονται από το ίδιο το κρέας είτε από παράγωγά του, καταλήγουν, πλησιάζουν ή τουλάχιστον υποψιάζονται πολλές δημοσιευμένες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν απο μεγάλα δημόσια ιδρύματα αλλά και απο μεμονωμένους ερευνητές.
Παραθέτω μερικές μόνο μελέτες και με μια αναζήτηση μπορεί κανείς να βρει και άλλες.
United States Department of Agriculture, Boning up on osteoporosis
http://www.ars.usda.gov/is/AR/archive/mar03/osteo0303.htm
Organic Authority
http://www.organicauthority.com/health/high-meat-intake-is-linked-to-osteoporosis-and-what-you-can-do-to-avoid-it.html
New York Times, Science of the Skeleton
http://www.nytimes.com/2009/11/24/health/24brod.html?_r=0
Journal Of Nutrition, Dietary animal and plant protein and human bone health: a whole foods approach
http://jn.nutrition.org/content/133/3/862S.full
Osteoporosis - related to animal protein
http://mrinalkantipal.blogspot.com/2012/09/osteoporosis-related-to-animal-protein.html,
Το αποτέλεσμα από τη διάλυση των οστών; Πέτρες στα νεφρά, οστεοπόρωση, οστεοπενία, και άλλες παθήσεις. Να γιατί ο δυτικός κόσμος υποφέρει από όλα αυτά την ίδια στιγμή που επιπρόσθετα καταναλώνει τεράστιες ποσότητες γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων αλλά και βοηθητικών σκευασμάτων ασβεστίου.
Αυτό ήταν μια εισαγωγή στην ανάλυση που ακολουθεί για μια κακιά συνήθεια που έχουμε από τα παλιά: να τρώμε σάρκες ενώ είμαστε φυτοφάγα ζώα.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΑΡΚΟΦΑΓΙΚΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ
Ας τα πάρουμε τα πράματα από την αρχή. Εάν ανήκαμε στα παμφάγα ζώα (αλήθεια, ποιά είναι αυτά και σε τι αναλογία τρώνε ζωϊκές:φυτικές τροφές; ), εάν δηλαδή ήμασταν εν μέρει και σαρκοφάγοι τότε αυτό θα σήμαινε ότι θα φέραμε έστω κάποια σαρκοφαγικά ένστικτα. Γνωρίζουμε ήδη τον τρόπο που αντιδρά ένα σαρκοφάγο όταν βρεθεί δίπλα του ένα ζώο και μάλιστα αδύναμο; Ορμάει να το φάει ή έστω ορμάει με επιθετική διάθεση.
Την πάσα αλήθεια την γνωρίζει και θα μας την πει ένα δίχρονο παιδάκι που ακόμα η συμπεριφορά του διακατέχεται από τα αρχέγονα ένστικτά της ανθρώπινης φύσης αφαλατωμένα από τον «πολιτισμό» του μοντέρνου ανθρώπου. Άλλωστε από ένα παιδί μαθαίνει κανείς πάντα την αλήθεια.
Ας βάλουμε λοιπόν ένα δίχρονο παιδάκι στο κρεβάτι του αφού το έχουμε αφήσει να το «τσιμπήσει» λίγο η πείνα. Ας τοποθετήσουμε κατόπιν μέσα στο κρεβάτι ένα κλωσοπουλάκι και ένα μήλο. Σε πόσες από τις επαναλήψεις του πειράματος πιστεύει κάποιος ότι το παιδάκι θα παίξει με το μήλο και θα ορμήσει στο κλωσοπουλάκι με σκοπό να το φάει;
Κάτι ακόμα. Όταν επισκεφθούμε ένα χωριό, ας φροντίσουμε να είμαστε αρκετά πεινασμένοι και ας ζητήσουμε να μας οδηγήσουν σε ένα κοτέτσι. Εκεί, έχουμε κάθε ευκαιρία να αποδείξουμε ότι «το ‘χουμε» το σαρκοφαγικό τελικά. Με το που δούμε λοιπόν μια κότα, ας κινηθούμε, έστω αρχικά με το ζόρι, γοργά προς το μέρος της όπως θα έκανε ένα σαρκοφάγο ζώο, ας την αρπάξουμε, ας τη δαγκώσουμε με μανία στο λαιμό και ας ξεκινήσουμε να την τρώμε.
Για ποιό λόγο δεν θα γίνει ποτέ τίποτα από αυτά; Επειδή ο άνθρωπος από τη φύση του δεν έχει μέσα του ούτε ένα σαρκοφαγικό ένστικτο. Έτσι λοιπόν η φύση δεν του έχει δώσει απολύτως κανέναν μηχανισμό να ορμά αλλά και ούτε να ξέρει τι να κάνει αν ορμήσει σε ένα ζώο έστω και πολύ πιο αδύναμο από αυτόν.
Τα δε φυτοφαγικά ένστικτα είναι τόσο ισχυρά αλλά και, ταυτόχρονα, τόσο ισχυρά καταπιεσμένα ώστε στην αναζήτηση «καλού» κρέατος λέμε τη φράση «αυτά είναι ελευθέρας βοσκής, τρώνε στα καθαρότερα λιβάδια».
Βασικό κριτήριό μας δηλαδή είναι η ποιότητα προϊόντων γής που αυτά καταναλώνουν. Δεν είναι λοιπόν ανόητο να ψάχνουμε εναγωνίως κάποιον ζωντανό οργανισμό που να φιλτράρει για εμάς προϊόντα γης προκειμένου να τα λάβουμε μέσω αυτού; Και οι δικαιολογίες προς τον εαυτό μας δεν έχουν τέλος.
Ποτέ στην ιστορία του ο άνθρωπος δεν κατανάλωνε τέτοιες ποσότητες γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων όσο στις τελευταίες δεκαετίες. Σε αυτό συνέβαλε και η τεχνολογία συντήρησης (ψυγεία) που έχει μπει στα σπίτια μας. Παρόλα αυτά ας παραμερίσουμε για μια στιγμή το τι μας συμβουλεύουν και ας κοιτάξουμε γύρω μας. Τι βλέπουμε;
Η ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΩΝ ΕΦΕΡΕ …ΑΥΞΗΣΗ ΣΕ ΟΣΤΕΪΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ!
Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς ή όχι σε αυτά που αναφέρθηκαν για το κρέας εκεί που σχεδόν όλοι συμφωνούν είναι ότι θα πρέπει παρόλα αυτά να πίνουμε γάλα γιατί κάνει καλό στα κόκκαλα. Πάμε:Ποτέ στην ιστορία του ο άνθρωπος δεν κατανάλωνε τέτοιες ποσότητες γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων όσο στις τελευταίες δεκαετίες. Σε αυτό συνέβαλε και η τεχνολογία συντήρησης (ψυγεία) που έχει μπει στα σπίτια μας. Παρόλα αυτά ας παραμερίσουμε για μια στιγμή το τι μας συμβουλεύουν και ας κοιτάξουμε γύρω μας. Τι βλέπουμε;
Ραγδαία αύξηση σε παθήσεις των οστών. Η οστεοπόρωση και η οστεοπενία εν γένει είναι μάστιγες της εποχής. Θυμάμαι όταν άκουγα ιστορίες για τους «παλιούς» να επαναλαμβάνεται συχνά η φράση «είχε βαρύ κόκκαλο, ψηλός, λεβέντης μέχρι τα βαθειά γεράματα» κάτι που δείχνει λοιπόν ύπαρξη γερού και υγιούς σκελετού. Αυτό δεν ακούγεται πλέον. Η εικόνα που βλέπουμε είναι μπαστουνάκι και καμπούρα.
Γιατί συμβαίνει αυτό ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο; Η απάντηση είναι εύκολη: Όσο και να ψάξει κάποιος δεν θα βρει στη φύση ούτε ένα – μα ΟΥΤΕ ΕΝΑ – ούτε ένα ζώο είτε σαρκοφάγο είτε φυτοφάγο που συνεχίζει να αναζητά και να πίνει γάλα μετά τον απογαλακτισμό του. Η φύση ξέρει ή μάλλον… η Φύση ξέρει. Εάν πραγματικά υφίστατο αυτή η ανάγκη θα φρόντιζε για κάτι τέτοιο η ίδια η φύση να υπάρχει πάντα διαθέσιμο γάλα ακριβώς από εκεί που παρέχεται το γάλα στην νεογνική/βρεφική περίοδο .
Μετά τον απογαλακτισμό λοιπόν ο άνθρωπος όπως και όλα τα άλλα ζώα σε αυτόν τον πλανήτη δεν χρειάζεται ούτε μια σταγόνα γάλα για να αναπτυχθεί. Εδώ τίθεται ένα θέμα βέβαια. Δυστυχώς, πολλές φορές το μητρικό γάλα δεν αρκεί για όλη την περίοδο κατά την οποία είναι πραγματικά αναγκαίο οπότε σ’ αυτή την περίπτωση αναγκαστικά πρέπει να ληφθεί το γάλα από εξωτερικές πηγές.
Μάλιστα το έχουμε τόσο βαθειά κατανοήσει ότι το γάλα είναι παντελώς άχρηστο μετά τον απογαλακτισμό ώστε θα μας προκαλούσε φοβερή αηδία εάν μας προσέφεραν έστω λίγο μητρικό γάλα, π.χ. το περίσσευμα από τον συλλέκτη που δεν το ήπιε το μωρό.
Φαίνεται λοιπόν, η κατανάλωση γαλακτοκομικών (πάντα μετά την παρέλευση του απογαλακτισμού) όχι μόνο είναι απλώς μάταια αλλά και βλαβερή διότι εκτός των άλλων περιέχει και ζωικές πρωτεΐνες οι οποίες πρέπει να εξουδετερωθούν άμεσα με τη διαδικασία που περιγράφηκε στην αρχή. Η δε αγελάδα έχει μετατραπεί την σήμερον εποχή σε μικρό εργοστάσιο παραγωγής γάλακτος. Φαντάζομαι ότι δεν χαϊδεύει κάποιος στοργικά πριν τοποθετήσει στους μαστούς της τα μηχανήματα αποστράγγισης!
Από την άλλη πλευρά, το γάλα που καταλήγει στο ποτήρι μας είναι – σε συντριπτικό ποσοστό προέλευσης-προϊόν εντελώς λανθασμένης διατροφής της αγελάδας. Ποιος είπε ότι οι αγελάδες τρώνε από τη φύση τους καλαμπόκι; Ποιος είπε ότι τρώνε άχυρο; Εγώ ξέρω ότι οι αγελάδες τρώνε φρέσκο χορτάρι.
Γιατί συμβαίνει αυτό ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο; Η απάντηση είναι εύκολη: Όσο και να ψάξει κάποιος δεν θα βρει στη φύση ούτε ένα – μα ΟΥΤΕ ΕΝΑ – ούτε ένα ζώο είτε σαρκοφάγο είτε φυτοφάγο που συνεχίζει να αναζητά και να πίνει γάλα μετά τον απογαλακτισμό του. Η φύση ξέρει ή μάλλον… η Φύση ξέρει. Εάν πραγματικά υφίστατο αυτή η ανάγκη θα φρόντιζε για κάτι τέτοιο η ίδια η φύση να υπάρχει πάντα διαθέσιμο γάλα ακριβώς από εκεί που παρέχεται το γάλα στην νεογνική/βρεφική περίοδο .
Μετά τον απογαλακτισμό λοιπόν ο άνθρωπος όπως και όλα τα άλλα ζώα σε αυτόν τον πλανήτη δεν χρειάζεται ούτε μια σταγόνα γάλα για να αναπτυχθεί. Εδώ τίθεται ένα θέμα βέβαια. Δυστυχώς, πολλές φορές το μητρικό γάλα δεν αρκεί για όλη την περίοδο κατά την οποία είναι πραγματικά αναγκαίο οπότε σ’ αυτή την περίπτωση αναγκαστικά πρέπει να ληφθεί το γάλα από εξωτερικές πηγές.
Μάλιστα το έχουμε τόσο βαθειά κατανοήσει ότι το γάλα είναι παντελώς άχρηστο μετά τον απογαλακτισμό ώστε θα μας προκαλούσε φοβερή αηδία εάν μας προσέφεραν έστω λίγο μητρικό γάλα, π.χ. το περίσσευμα από τον συλλέκτη που δεν το ήπιε το μωρό.
Φαίνεται λοιπόν, η κατανάλωση γαλακτοκομικών (πάντα μετά την παρέλευση του απογαλακτισμού) όχι μόνο είναι απλώς μάταια αλλά και βλαβερή διότι εκτός των άλλων περιέχει και ζωικές πρωτεΐνες οι οποίες πρέπει να εξουδετερωθούν άμεσα με τη διαδικασία που περιγράφηκε στην αρχή. Η δε αγελάδα έχει μετατραπεί την σήμερον εποχή σε μικρό εργοστάσιο παραγωγής γάλακτος. Φαντάζομαι ότι δεν χαϊδεύει κάποιος στοργικά πριν τοποθετήσει στους μαστούς της τα μηχανήματα αποστράγγισης!
Από την άλλη πλευρά, το γάλα που καταλήγει στο ποτήρι μας είναι – σε συντριπτικό ποσοστό προέλευσης-προϊόν εντελώς λανθασμένης διατροφής της αγελάδας. Ποιος είπε ότι οι αγελάδες τρώνε από τη φύση τους καλαμπόκι; Ποιος είπε ότι τρώνε άχυρο; Εγώ ξέρω ότι οι αγελάδες τρώνε φρέσκο χορτάρι.
Οι αγελάδες της γαλακτοβιομηχανίας δεν έχουν δει ποτέ πώς είναι το χορτάρι. Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν πολύ λίγες φάρμες που αφήνουν τις αγελάδες τους να βόσκουν στα λιβάδια και τις αρμέγουν όποτε αυτές παράγουν από μόνες τους γάλα χωρίς ορμόνες που οδηγούν σε υπερπαραγωγή και χωρίς μάλιστα τα μηχανήματα αποστράγγισης που προκαλούν μαστίτιδες οι οποίες για να αντιμετωπιστούν απαιτούν την χορήγηση αντιβιοτικών στο ζώο (http://en.wikipedia.org/wiki/Dairy_cattle )
Είναι τέτοια μάλιστα η θρησκευτική λατρεία του ανθρώπου προς το γάλα και δη το αγελαδινό που ακόμα και άνθρωποι με ευαισθησία στη λακτόζη κάνουν τα πάντα για να βρούνε στο εμπόριο γάλα χωρίς λακτόζη.
Η δεύτερη φορά που ο άνθρωπος επανασχεδιάστηκε δεν ήταν από τον ίδιο αλλά από την βιομηχανία τροφίμων μόλις λίγες δεκαετίες πριν η οποία μέσω των μετρημένων στα δάχτυλα εταιριών που ελέγχουν την παγκόσμια διατροφή, πλημμύρισε τον πλανήτη με προϊόντα ζωικής προέλευσης και εξαπέλυσε τεράστια προπαγάνδα για το πόσο χρήσιμα είναι όλα αυτά.
Είναι τέτοια μάλιστα η θρησκευτική λατρεία του ανθρώπου προς το γάλα και δη το αγελαδινό που ακόμα και άνθρωποι με ευαισθησία στη λακτόζη κάνουν τα πάντα για να βρούνε στο εμπόριο γάλα χωρίς λακτόζη.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΠΑΝΑΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΕ
ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
Ο άνθρωπος λοιπόν κατασκευάστηκε αρχικά ώστε να είναι αμιγώς χορτοφάγος. Η εξαιρετική του νοημοσύνη ωστόσο δεν του στάθηκε πάντα ως ο καλύτερος φίλος (και ούτε του στέκεται). Η νοημοσύνη λοιπόν οδήγησε στην περιέργεια, η περιέργεια οδήγησε σε πράξεις κρεατοφαγίας από όπου διαπιστώθηκε η γευστικότητα(κανένας δεν αμφιβάλει για αυτό) και από εκεί οδηγηθήκαμε στην συνήθεια και στην παράδοση.Η δεύτερη φορά που ο άνθρωπος επανασχεδιάστηκε δεν ήταν από τον ίδιο αλλά από την βιομηχανία τροφίμων μόλις λίγες δεκαετίες πριν η οποία μέσω των μετρημένων στα δάχτυλα εταιριών που ελέγχουν την παγκόσμια διατροφή, πλημμύρισε τον πλανήτη με προϊόντα ζωικής προέλευσης και εξαπέλυσε τεράστια προπαγάνδα για το πόσο χρήσιμα είναι όλα αυτά.
Ως ένας λοιπόν από τους λόγους που καταναλώνουμε όλα αυτά προστέθηκε και η ευκολία ώστε συγκεντρωτικά οι τέσσερις λόγοι για τους οποίους καταναλώνουμε σήμερα ζωικά προϊόντα να είναι: Συνήθεια, παράδοση, γεύση και ευκολία.
Ας αναλογιστούμε πόσο λιγότερη πείνα θα υπήρχε στον πλανήτη εάν αυτές οι εκτάσεις καλλιεργούνταν με παραγωγές που θα κατέληγαν στο πιάτο μας ως προϊόντα Γής και πόσοι πόλεμοι προκλήθηκαν από φόβο επερχόμενης έτσι πείνας.
Εξ’ αιτίας της πλάνης για ανάγκη κατανάλωσης ζωικών προϊόντω επιβαρύνονται δραματικά ολόκληρες οικονομίες κρατών αφού αναγκάζονται να πραγματοποιούν εισαγωγές από αυτά θεωρώντας ότι η εγχώρια παραγωγή δεν αρκεί. Συγκεκριμένα, μόνο για το έτος 2009 η Ελλάδα χρειάστηκε να δαπανήσει 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ για να πραγματοποιήσει τέτοιες εισαγωγές (Υπουργείο Αγροτική Ανάπτυξης http://wwww.minagric.gr/greek/data/18853.pdf , σελίδα 2)
Επιπλέον, ολόκληρες εκστρατείες προπαγάνδας και τρομοκρατίας στηρίζονται στη φράση «δεν θα έχουμε γάλα στα ράφια των σούπερ μάρκετ». Είναι χαρακτηριστικό ότι στην επιχειρηματολογία για την ανάγκη παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ ένα από τα κορυφαία επιχειρήματα της λυσσαλέας προπαγάνδας είναι ακριβώς αυτή η φράση η οποία φυσικά και βρίσκει ανταπόκριση στον κόσμο.
1. Το μεγάλο μήκος του πεπτικού μας σωλήνα δεν προορίζεται για κρέας, οπότε, όταν το τρώμε, δημιουργούνται σηψιγόνα υπολείμματα. Δηλαδή, το κρέας το κρέας αρχίζει να σαπίζει μέσα στο έντερο μας, και σε ολόκληρο το σώμα μας κυκλοφορούν τοξίνες. Αυτό οδηγεί σε κόπωση, πρόωρη γήρανση και τελικά ασθένειες.
2. Το κρέας περιέχει πολλές τοξίνες. Είναι ένας ζωικός μυς, και ο μυς περιέχει ουρικό οξύ, ένα υποπροϊόν του μεταβολισμού των μυών.
3. Περίπου τριάντα οκτώ χημικές ουσίες προστίθενται στο κρέας για να βελτιώσουν την εμφάνιση και την οσμή του. Μερικές από αυτές τις χημικές ουσίες προκαλούν εθισμό στο κρέας. Πρέπει να θυμάστε ότι το κρέας είναι σάρκα που αποσυντίθεται, και, χωρίς τα επιπρόσθετα χημικά που περιέχει, η δυσοσμία του θα ήταν τόσο έντονη, που κανείς δεν θα το αγόραζε.
Στην ουσία είναι μόνο κατά το όνομα KYNOδοντες και χρησιμεύουν στην κατανάλωση κάποιων φρούτων και καρπών, διότι ο άνθρωπος είναι ξεκάθαρα καρποφάγο και φυτοφάγο ον.
Σκέψου ότι δεν είναι δυνατόν για έναν άνθρωπο να σκοτώσει και να καταναλώσει ένα ζώο ξεσκίζοντας τις σάρκες του με τα δόντια του και τα χέρια του, όπως κάνουν τα κρεοφάγα ζώα.
Γενικότερα ο όλος σωματικός ανθρώπινος μηχανισμός είναι ξεκάθαρα αυτός ενός καρποφάγου-χορτοφάγου πλάσματος. Αυτό διαφαίνεται από τους τραπεζίτες που έχουν ο άνθρωπος και τα φυτοφάγα (για να μπορούν να αλέθουν την τροφή τους), σε αντίθεση με τα κρεοφάγα που καταπίνουν σχεδόν αμάσητη την τροφή τους, γιατί δεν τους χρειάζεται και δεν έχουν τέτοιου είδους δόντια.
Οι σιελογόνοι αδένες των φυτοφάγων ζώων και του ανθρώπου είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένοι για να προ-αφομοιώνουν καρπούς και δημητριακά, ενώ τα κρεοφάγα ζώα έχουν μικρούς μη ανεπτυγμένους σιελογόνους γιατί δεν καταναλώνουν φρούτα και καρπούς. Ακόμη, το σάλιο των κρεοφάγων είναι όξινο και δεν περιέχει το ένζυμο πτυελίνη για να προ-αφομοιώσει τους καρπούς και τα φρούτα, εν αντιθέσει με το σάλιο των χορτοφάγων και του ανθρώπου που είναι αλκαλικό και περιέχει την πολύτιμη πτυελίνη για την κατανάλωση των καρπών.
Επίσης τα χορτοφάγα ζώα και ο άνθρωπος παράγουν 20 φορές λιγότερο υδροχλωρικό οξύ στο στομάχι, σε σχέση με τα κρεοφάγα που παράγουν τεράστιες ποσότητες υδροχλωρικού οξέως για να μπορέσουν αφομοιώσουν και να χωνέψουν το κρέας.
Από την άλλη πλευρά, τα κρεοφάγα ζώα έχουν πολύ μικρό μήκος εντέρων για να αποβάλλουν γρήγορα το ταχύτατα αποσυντιθέμενο τοξικό κρέας.
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ: ΠΕΙΝΑ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ, ΠΟΛΕΜΟΙ
Διαπιστώνοντας όλα αυτά καταλαβαίνει κάποιος τι δεινά έχει προκαλέσει ως τώρα στην ανθρωπότητα αυτή η στροφή του ανθρώπου προς κάτι που δεν είναι. Ένα τεράστιο ποσοστό της καλλιεργήσιμης έκτασης στη Γή αφιερωνόταν πάντα σε παραγωγές που προορίζονταν για τροφή ζώων. Σήμερα αυτό το ποσοστό ανέρχεται σε πάνω από το μισό της καλλιεργήσιμης Γής (Fact Sheets -> Land Use http://www.vegsoc.org/page.aspx?pid=628 αλλά και Food andAgriculture Organization of the United Nations -> Food Stapleshttp://www.fao.org/docrep/004/y3557e/y3557e08.htm ).Ας αναλογιστούμε πόσο λιγότερη πείνα θα υπήρχε στον πλανήτη εάν αυτές οι εκτάσεις καλλιεργούνταν με παραγωγές που θα κατέληγαν στο πιάτο μας ως προϊόντα Γής και πόσοι πόλεμοι προκλήθηκαν από φόβο επερχόμενης έτσι πείνας.
Εξ’ αιτίας της πλάνης για ανάγκη κατανάλωσης ζωικών προϊόντω επιβαρύνονται δραματικά ολόκληρες οικονομίες κρατών αφού αναγκάζονται να πραγματοποιούν εισαγωγές από αυτά θεωρώντας ότι η εγχώρια παραγωγή δεν αρκεί. Συγκεκριμένα, μόνο για το έτος 2009 η Ελλάδα χρειάστηκε να δαπανήσει 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ για να πραγματοποιήσει τέτοιες εισαγωγές (Υπουργείο Αγροτική Ανάπτυξης http://wwww.minagric.gr/greek/data/18853.pdf , σελίδα 2)
Επιπλέον, ολόκληρες εκστρατείες προπαγάνδας και τρομοκρατίας στηρίζονται στη φράση «δεν θα έχουμε γάλα στα ράφια των σούπερ μάρκετ». Είναι χαρακτηριστικό ότι στην επιχειρηματολογία για την ανάγκη παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ ένα από τα κορυφαία επιχειρήματα της λυσσαλέας προπαγάνδας είναι ακριβώς αυτή η φράση η οποία φυσικά και βρίσκει ανταπόκριση στον κόσμο.
Σύνοψη
Συμπερασματικά, βλέπουμε ότι οι άνθρωποι έχουν τη δομή γαστρεντερικού συστήματος ενός «αφοσιωμένου» φυτοφάγου ζώου.
Το ανθρώπινο είδος δεν δείχνει τα μεικτά δομικά χαρακτηριστικά που περιμένει κανείς να βρει στα ανατομικώς παμφάγα, όπως οι αρκούδες και τα ρακούν.
Από τη σύγκριση του ανθρώπινου γαστρεντερικού συστήματος με αυτό των σαρκοφάγων, των φυτοφάγων και των παμφάγων πρέπει να συμπεράνουμε ότι το γαστρεντερικό σύστημα οργάνων του ανθρώπου είναι σχεδιασμένο για μία αμιγώς φυτική διατροφή.
"κλίκ" επάνω στις εικόνες, για μεγέθυνση
1. Το μεγάλο μήκος του πεπτικού μας σωλήνα δεν προορίζεται για κρέας, οπότε, όταν το τρώμε, δημιουργούνται σηψιγόνα υπολείμματα. Δηλαδή, το κρέας το κρέας αρχίζει να σαπίζει μέσα στο έντερο μας, και σε ολόκληρο το σώμα μας κυκλοφορούν τοξίνες. Αυτό οδηγεί σε κόπωση, πρόωρη γήρανση και τελικά ασθένειες.
\
2. Το κρέας περιέχει πολλές τοξίνες. Είναι ένας ζωικός μυς, και ο μυς περιέχει ουρικό οξύ, ένα υποπροϊόν του μεταβολισμού των μυών.
3. Περίπου τριάντα οκτώ χημικές ουσίες προστίθενται στο κρέας για να βελτιώσουν την εμφάνιση και την οσμή του. Μερικές από αυτές τις χημικές ουσίες προκαλούν εθισμό στο κρέας. Πρέπει να θυμάστε ότι το κρέας είναι σάρκα που αποσυντίθεται, και, χωρίς τα επιπρόσθετα χημικά που περιέχει, η δυσοσμία του θα ήταν τόσο έντονη, που κανείς δεν θα το αγόραζε.
Καταλήγουμε λοιπόν να τρώμε ένα σάπιο πτώμα, συν τα επικίνδυνα χημικά. Αναρωτιέστε γιατί ο καρκίνος θερίζει όλο και περισσότερους ανθρώπους στο άνθος της ηλικίας τους;
4. Ισχυρά φάρμακα, όπως το αρσενικό, η πενικιλίνη, και ισχυρά αντιβιοτικά δίδονται στα ζώα με την τροφή τους και εναποτίθενται στους μυς. Εμείς καταναλώνουμε αυτά τα φάρμακα όταν τρώμε κρέας. Η στιλβεστρόλη έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί καρκίνο, καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο λίμπιντο στους άντρες.
5. Το κρέας περιέχει υψηλό ποσοστό εντομοκτόνων, από τους ψεκασμούς των ζωοτροφών.
6. Τα ζώα συχνά μεταφέρουν ασθένειες οι οποίες μπορεί να μεταδοθούν σε εμάς όταν καταναλώσουμε κρέας. Τα ζώα που εκτρέφονται σε φάρμες κολλάνε έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό ασθενειών οι οποίες οφείλονται στο συνωστισμό και στο αγχογόνο περιβάλλον.
4. Ισχυρά φάρμακα, όπως το αρσενικό, η πενικιλίνη, και ισχυρά αντιβιοτικά δίδονται στα ζώα με την τροφή τους και εναποτίθενται στους μυς. Εμείς καταναλώνουμε αυτά τα φάρμακα όταν τρώμε κρέας. Η στιλβεστρόλη έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί καρκίνο, καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένο λίμπιντο στους άντρες.
5. Το κρέας περιέχει υψηλό ποσοστό εντομοκτόνων, από τους ψεκασμούς των ζωοτροφών.
6. Τα ζώα συχνά μεταφέρουν ασθένειες οι οποίες μπορεί να μεταδοθούν σε εμάς όταν καταναλώσουμε κρέας. Τα ζώα που εκτρέφονται σε φάρμες κολλάνε έναν ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό ασθενειών οι οποίες οφείλονται στο συνωστισμό και στο αγχογόνο περιβάλλον.
Για παράδειγμα υπάρχουν τουλάχιστον 26 ασθένειες που μπορούμε να κολλήσουμε από τα πουλερικά. Επίσης το κρέας συχνά περιέχει σκουλήκια ακόμα και κακοήθης όγκους. Το μαγείρεμα δεν καταστρέφει πάντα τα σκουλήκια και, ακόμα και όταν απομακρυνθούν οι όγκοι, ο καρκίνος παραμένει στον οργανισμό του ζώου.
7. Το κρέας δεν κατατάσσετε στην κατηγορία των εξαιρετικά θρεπτικών τροφών. Παρουσιάζει θρεπτική αστάθεια, μιας και περιέχει υπερβολική πρωτεΐνη, αλλά σχεδόν καθόλου σύνθετους υδατάνθρακες., ίνες ή ασβέστιο, και λείπουν και πολλές βιταμίνες. Επειδή η τροφή προέρχεται από λαχανικά και δημητριακά, όταν τρώμε το κρέας τους λαμβάνουμε είδη χρησιμοποιημένα θρεπτικά συστατικά. Αυτά τα συστατικά είναι χαμηλότερης ποιότητας και αποτελούν έναν πιο ακριβό τρόπο εξασφάλισης της θρέψης μας.
8. Πολλές ερευνητικές εργασίες έχουν επιβεβαιώσει ότι σε περιπτώσεις που αφαιρέθηκε το κρέας από τη διατροφή για ένα χρόνο, το σώμα αύξησε την πρόσληψη οξυγόνου κατά 38% και την κυκλοφορία του αίματος κατά 50%.
7. Το κρέας δεν κατατάσσετε στην κατηγορία των εξαιρετικά θρεπτικών τροφών. Παρουσιάζει θρεπτική αστάθεια, μιας και περιέχει υπερβολική πρωτεΐνη, αλλά σχεδόν καθόλου σύνθετους υδατάνθρακες., ίνες ή ασβέστιο, και λείπουν και πολλές βιταμίνες. Επειδή η τροφή προέρχεται από λαχανικά και δημητριακά, όταν τρώμε το κρέας τους λαμβάνουμε είδη χρησιμοποιημένα θρεπτικά συστατικά. Αυτά τα συστατικά είναι χαμηλότερης ποιότητας και αποτελούν έναν πιο ακριβό τρόπο εξασφάλισης της θρέψης μας.
8. Πολλές ερευνητικές εργασίες έχουν επιβεβαιώσει ότι σε περιπτώσεις που αφαιρέθηκε το κρέας από τη διατροφή για ένα χρόνο, το σώμα αύξησε την πρόσληψη οξυγόνου κατά 38% και την κυκλοφορία του αίματος κατά 50%.
Οι κορυφαίοι αθλητές τώρα αποφεύγουν το κρέας ειδικά όταν κάνουν εντατική προπόνηση. Ένα επιπλέον όφελος που θα έχετε αν κόψετε το κρέας είναι ότι θα γίνετε λεπτότεροι. Μια ομάδα 116 χορτοφάγων ζύγιζε κατά μέσο όρο 15 κιλά λιγότερο από ότι μια ομάδα κρεατοφάγων με την οποία συγκρίθηκε. Αυτό συμβαίνει επειδή τα λαχανικά είναι πιο θρεπτικά και χορταστικά, οπότε τρώμε λιγότερο.
9. Η υπερβολική κατανάλωση κρέατος έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να οδηγήσει σε διανοητική και συναισθηματική ανισορροπία. Αυτό οφείλεται στο ότι το κρέας περιέχει αδρεναλίνη (ορμόνη του άγχους), τοξίνες χημικές ουσίες και εντομοκτόνα - τα οποία επιδρούν αρνητικά στον εγκέφαλο μας.
9. Η υπερβολική κατανάλωση κρέατος έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να οδηγήσει σε διανοητική και συναισθηματική ανισορροπία. Αυτό οφείλεται στο ότι το κρέας περιέχει αδρεναλίνη (ορμόνη του άγχους), τοξίνες χημικές ουσίες και εντομοκτόνα - τα οποία επιδρούν αρνητικά στον εγκέφαλο μας.
Οι κυνόδοντες που έχουν οι άνθρωποι, είναι εξαιρετικά μικροί σε σύγκριση τόσο με τους τεράστιους κυνόδοντες των κρεοφάγων ζώων, όσο και με τους κυνόδοντες χορτοφάγων ζώων όπως οι γορίλες και οι ουρακοτάγκοι. Επίσης δεν είναι ούτε ιδιαίτερα αιχμηροί, αλλά ούτε και μυτεροί.
Στην ουσία είναι μόνο κατά το όνομα KYNOδοντες και χρησιμεύουν στην κατανάλωση κάποιων φρούτων και καρπών, διότι ο άνθρωπος είναι ξεκάθαρα καρποφάγο και φυτοφάγο ον.
Σκέψου ότι δεν είναι δυνατόν για έναν άνθρωπο να σκοτώσει και να καταναλώσει ένα ζώο ξεσκίζοντας τις σάρκες του με τα δόντια του και τα χέρια του, όπως κάνουν τα κρεοφάγα ζώα.
Γενικότερα ο όλος σωματικός ανθρώπινος μηχανισμός είναι ξεκάθαρα αυτός ενός καρποφάγου-χορτοφάγου πλάσματος. Αυτό διαφαίνεται από τους τραπεζίτες που έχουν ο άνθρωπος και τα φυτοφάγα (για να μπορούν να αλέθουν την τροφή τους), σε αντίθεση με τα κρεοφάγα που καταπίνουν σχεδόν αμάσητη την τροφή τους, γιατί δεν τους χρειάζεται και δεν έχουν τέτοιου είδους δόντια.
Οι σιελογόνοι αδένες των φυτοφάγων ζώων και του ανθρώπου είναι εξαιρετικά ανεπτυγμένοι για να προ-αφομοιώνουν καρπούς και δημητριακά, ενώ τα κρεοφάγα ζώα έχουν μικρούς μη ανεπτυγμένους σιελογόνους γιατί δεν καταναλώνουν φρούτα και καρπούς. Ακόμη, το σάλιο των κρεοφάγων είναι όξινο και δεν περιέχει το ένζυμο πτυελίνη για να προ-αφομοιώσει τους καρπούς και τα φρούτα, εν αντιθέσει με το σάλιο των χορτοφάγων και του ανθρώπου που είναι αλκαλικό και περιέχει την πολύτιμη πτυελίνη για την κατανάλωση των καρπών.
Επίσης τα χορτοφάγα ζώα και ο άνθρωπος παράγουν 20 φορές λιγότερο υδροχλωρικό οξύ στο στομάχι, σε σχέση με τα κρεοφάγα που παράγουν τεράστιες ποσότητες υδροχλωρικού οξέως για να μπορέσουν αφομοιώσουν και να χωνέψουν το κρέας.
Επιπροσθέτως, ο εντερικό σύστημα του ανθρώπου και των χορτοφάγων ζώων είναι πολύ μεγάλου μήκους γιατί οι φυτικές τροφές αποσυντίθενται πολύ αργά και με διαφορετικό τρόπο και έτσι δεν υπάρχει κίνδυνος αν δεν αποβληθούν γρήγορα από τα έντερα.
πηγή-pythagoreandiet
πηγή-vmediagr
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΕΔΩ:
-http://www.adaptt.org/Mills%20The%20Comparative%20Anatomy%20of%20Eating1.pdf
-http://65.49.44.100/letter/np_veg/Notable%20People%20Talk%20about%20Veg-Greek_0624.pdf
-http://eureka.lib.teithe.gr:8080/bitstream/handle/10184/874/maria_torosidou.pdf?sequence=1
-http://www.gpeppas.gr/ktiniatrika/anatomia-diatrofi.html
-https://www.facebook.com/notes/petsgr/η-ανατομια-τησ-διατροφησ/10150696136990229
-http://www.transformationinstitute.org/Assets/John_Coleman_Comparative_Anatomy_&_Taxonomy.pdf
-http://www.tvtilefos.gr/images/files/zise_fisika_eleythera.pdf
-http://www.oikologoi.gr/Krimmeni_Gnosi.pdf
-http://www.sdavalleycenter.net/site_data/521/assets/0037/0236/Comparative_Anatomy_of_Eating_chart_01.pdf
-http://missanao.blogspot.gr/2010/10/humans-were-not-made-to-eat-dead.html
-http://www.karamsad.com/the_meaning_of_a_vegetarian_diet.pdf
-http://www.teachislam.com/dmdocuments/61/EATING%20NON.pdf
-http://www.scaruffi.com/politics/vegetari.html
-http://www.nobeliefs.com/comments9.htm
-http://www.ocoy.org/2008/04/humans-are-we-carnivores-or-vegetarians-by-nature/
-http://www.traderjoes.com/pdf/lists/list-vegan.pdf
-http://www.eugeneveg.org/pdf/Articles/Natural_Human_Diet.pdf
-http://www.naturopath4you.com/PDFs/Vegetarianism_pt1.pdf
-http://www.naturopath4you.com/PDFs/Vegetarianism_pt2.pdf
-http://files.meetup.com/1463924/Homo%20Carnivorous-WAPF2.pdf
-http://www.health.qld.gov.au/nutrition/resources/antenatal_vegan.pdf
-http://www.eatwell.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE/%CF%86%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1/
-http://promhtheas.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5547.html
-http://psychanimalvegan.blogspot.gr/p/blog-page_6506.html
-http://lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr/2013/08/blog-post_22.html
-http://veganoikologikostroposzois.blogspot.gr/
-http://forest.pblogs.gr/2008/03/ta-agatha-ths-fytofagias.html
-http://www.chem.uoa.gr/courses/Undergraduate/Diatrofi_demopoulos/37.pdf
-http://media2.feed.gr/pegasus/Multimedia/pdf/ethnos/2010/02/06/ETH_0602_020_CMYK.pdf
πηγή-vmediagr
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΕΔΩ:
-http://www.adaptt.org/Mills%20The%20Comparative%20Anatomy%20of%20Eating1.pdf
-http://65.49.44.100/letter/np_veg/Notable%20People%20Talk%20about%20Veg-Greek_0624.pdf
-http://eureka.lib.teithe.gr:8080/bitstream/handle/10184/874/maria_torosidou.pdf?sequence=1
-http://www.gpeppas.gr/ktiniatrika/anatomia-diatrofi.html
-https://www.facebook.com/notes/petsgr/η-ανατομια-τησ-διατροφησ/10150696136990229
-http://www.transformationinstitute.org/Assets/John_Coleman_Comparative_Anatomy_&_Taxonomy.pdf
-http://www.tvtilefos.gr/images/files/zise_fisika_eleythera.pdf
-http://www.oikologoi.gr/Krimmeni_Gnosi.pdf
-http://www.sdavalleycenter.net/site_data/521/assets/0037/0236/Comparative_Anatomy_of_Eating_chart_01.pdf
-http://missanao.blogspot.gr/2010/10/humans-were-not-made-to-eat-dead.html
-http://www.karamsad.com/the_meaning_of_a_vegetarian_diet.pdf
-http://www.teachislam.com/dmdocuments/61/EATING%20NON.pdf
-http://www.scaruffi.com/politics/vegetari.html
-http://www.nobeliefs.com/comments9.htm
-http://www.ocoy.org/2008/04/humans-are-we-carnivores-or-vegetarians-by-nature/
-http://www.traderjoes.com/pdf/lists/list-vegan.pdf
-http://www.eugeneveg.org/pdf/Articles/Natural_Human_Diet.pdf
-http://www.naturopath4you.com/PDFs/Vegetarianism_pt1.pdf
-http://www.naturopath4you.com/PDFs/Vegetarianism_pt2.pdf
-http://files.meetup.com/1463924/Homo%20Carnivorous-WAPF2.pdf
-http://www.health.qld.gov.au/nutrition/resources/antenatal_vegan.pdf
-http://www.eatwell.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE/%CF%86%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%87%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AF%CE%B1/
-http://promhtheas.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5547.html
-http://psychanimalvegan.blogspot.gr/p/blog-page_6506.html
-http://lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr/2013/08/blog-post_22.html
-http://veganoikologikostroposzois.blogspot.gr/
-http://forest.pblogs.gr/2008/03/ta-agatha-ths-fytofagias.html
-http://www.chem.uoa.gr/courses/Undergraduate/Diatrofi_demopoulos/37.pdf
-http://media2.feed.gr/pegasus/Multimedia/pdf/ethnos/2010/02/06/ETH_0602_020_CMYK.pdf
Πληρέστατο και ορθότατο άρθρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια.
Έγινα χορτοφάγος εδώ και ένα χρόνο (όχι κρέας, ψάρια και θαλασσινά) και δενέχω νοιώσει ούτε μία αρνητική παρενέργεια.
Ακόμα και η μυική μου μάζα και φόρμα έμεινε ως είχε, χάρη στις πρωτεϊνες των ξηρών καρπών, δημητριακών κτλ που φροντίζω να τρώω σε σωστές ποσότητες.
Το τονίζω αυτό γιατί ασχολούμαι με τον αθλητισμό και άκουγα ότι θα έχανα μυική μάζα και θα γινόμουν πιο αδύναμος σωματικά. Τίποτα απο αυτά δε συνέβη ως τώρα.
Και συνεχίζω...
Άλκης
Σας ευχαριστώ θερμώς για τα ευγενή σχόλιά σας. Έχετε, βεβαίως, 100% δίκαιο! Συνεχίστε. Καλή δύναμη.
Διαγραφή