Ελληνική παιδεία

Μαθητές του Γκαίτε τον ερώτησαν: 

-«Δάσκαλε, τι να διαβάσουμε, για να γίνουμε σοφοί, όπως εσύ;» 

-«Τους Έλληνες κλασσικούς», απάντησε. 

-«Και όταν τελειώσουμε τους Έλληνες κλασσικούς, τι άλλο να διαβάσουμε;», ξαναρώτησαν. 

-«Πάλι τους Έλληνες κλασσικούς.».

Ο δάσκαλος είναι που μεταμορφώνει τον εγκέφαλο του 'ζώου', σε νου του ανθρώπου. Οι Έλληνες είναι οι μεγάλοι διδάσκαλοι της ανθρωπότητας.  Τι είναι αυτό όμως που μας μαθαίνουν αυτοί οι Άνθρωποι κάθε φορά που τους μελετάμε;

Οι Έλληνες μας φωτίζουν με φως φυσικό και 'ιδρύουν' φυσικούς ανθρώπους χτίζοντας την αγάπη για το αληθινό μέσα τους και γκρεμίζοντας το ψεύτικο. Αυτές είναι και οι δυο εντολές που πάνω τους κρέμονται οι νόμοι της παιδείας των Ελλήνων. Σωστή παιδεία και Ελληνική θα πει, να μαθαίνεις στους νέους την ζωή και να τους ξεμαθαίνεις τις δεισιδαιμονίες. Σήμερα ειδικά που από νήπια τους περνάει μια παράδοση άρρωστη μέσα από την οικογένεια, την κοινωνία, την πολιτεία, τα μέσα ενημέρωσης, τον κινηματογράφο και όλους τους λοιπούς ανάλογους παράγοντες αγωγής.

Το ένα λοιπόν είναι να ριζώσουμε στον νέο στη ζωή και το άλλο, να ξεριζώσουμε από μέσα του την ψευτιά! Όχι θεωρίες και λόγια. Όχι τα άψυχα και νοερά σκύβαλα των βιβλίων που ούτε καταπίνονται, ούτε μασιούνται. Μάθηση δίκαιη και σωστή σημαίνει ζωντάνια, αμεσότητα, σφυγμός μαστιγωμένος, κρούση κατά μέτωπο με την πραγματικότητα. Ο τελευταίος στόχος κάθε παιδείας και ξανατονίζω ΟΧΙ ΜΟΡΦΩΣΗΣ, είναι να διαπλάσει το νέο, ώστε την ορισμένη στιγμή που θα επιδοθεί στο στίβο της ζωής, να μπορεί να προσαρμόζεται στην ΑΓΡΙΑ ανάγκη των πραγμάτων και των ανθρώπων, ειδικά των ανθρώπων!

Πρώτον λοιπόν είναι απαραίτητο να χτίζουμε την ψυχή του παιδιού στην πέτρα της ζωής και δεύτερον να καθαρίζουμε από μέσα του τη σκουριά των προλήψεων. Χωρίς να το καταλαβαίνουμε, από τα γεννοφάσκια του, φιδοζώνουμε το παιδί με δεισιδαιμονίες, προλήψεις και μαγικούς καταδεσμούς. Και με τα δηλητήρια αυτά πνίγουμε την ψυχή του, όπως τα ζιζάνια και τα άλλα αγριόχορτα, πνιγούν το σιτάρι.

Λερναία ύδρα είναι οι προλήψεις.  Φορτώνουμε στην ράχη του νέου ανθρώπου, την άρρωστη φαντασία μας, τις ψευτιές την άγνοια, την ηθική μας απολίθωση, τις έντρομες παραστάσεις και όλο τον καταποντισμένο αταβισμό των προγόνων.

Τέτοιας λογής είναι ο σκελετός της πνευματικής οργάνωσης των παιδιών μας. Δοκοί συνδέσεως της ζωής τους είναι οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις  Αγωνιζόμαστε να αφαιρέσουμε τη φύση μέσα από το παιδί και την ανταλλάζουμε με την άρρωστη γνώμη μας...

Η στρατηγική να καταστρέφεται το φυσικό τοπίο του παιδιού με τις προλήψεις, είναι σκόπιμη, κατευθυνόμενη, κακουργηματική τρις και τετράκις εις θάνατον! 

Οι έξυπνοι λίγοι,  ασελγούν στο σώμα συνείδησης των αφελών πολλών!

Δυο τάξεις δημιουργούνται από αυτή την κατάσταση. Η μια είναι η τάξη της άθλιας μάζας που έχει αφομοιώσει την προκατάληψη και η άλλη είναι η τάξη των λίγων ανθρώπων που τους μαστιγώνει η οργή της αλήθειας και η αγάπη για το μεγαλείο του ανθρώπου. Ζητούν να μάθουν την αλήθεια και ας τους 'τυφλώσει'!  Κρατούν μέσα τους τον άνθρωπο όρθιο και στο φυσικό του ανάστημα  λεύτερο από ψευτιές και δεισιδαιμονίες!... Θυμηθείτε την παραβολή της σπηλιάς του Πλάτωνα..

Σήμερα χάθηκε ο ιδρυτικός χαρακτήρας του Δασκάλου και της οικογένειας. Αυτή η υποτίμηση της φύσης και του επαγγέλματος του δασκάλου, η πτώση απο την θεία λειτουργία της αρχικότητας στην ταπεινή χειρωναξία της επανάληψης, σημάδεψε το πρώτο μεγάλο πλήγμα στην παιδεία.  Σήμερα έχουν μετατραπεί οι οικογένειες και τα σχολεία, σε εργοστάσια μαζικής κατασκευής ανθρωπάριων, λησμονώντας το τεράστιο χρέος που έχουν να βγάζουν ανθρώπους φυσικούς και πεπαιδευμένους και όχι απλά μορφωμένους και α-νόητους!

Έχουμε λοιπόν να επιλέξουμε τι απο τα δυο είμαστε και μεις και τα παιδιά μας.. Τα πάντα είναι θέμα επιλογής…

ΠΗΓΗ (προσαρμογή)