Ἕλλην Οὐρανόπαις: Η σκέψη της ημέρας...

Ενδιάθετων λογισμών κατάθεσις...

απο τον Δημήτρη Περδετζόγλου

Σήμερα εντός της Αγίας Γραφής και πάλιν κινούμενος, σκέπτομαι να αναφερθώ σε κάποιες μάλλον ασυνήθεις πλευρές της Βίβλου, που ξαφνιάζουν και αφορούν στις αναφορές της, σε θεματολογία ποικίλων σύγχρονων επιστημών...

1. Παλαιοντολογία

Όπως θα διαπιστώσετε, μάλλον ομιλεί για τους δεινόσαυρους...

"15 ἀλλὰ δὴ ἰδοὺ θηρία παρά σοι, χόρτον ἴσα βουσὶν ἐσθίουσιν. 16 ἰδοὺ δὴ ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ ἐπ᾿ ὀσφύϊ, ἡ δὲ δύναμις αὐτοῦ ἐπ᾿ ὀμφαλοῦ γαστρός· 17 ἔστησεν οὐρὰν ὡς κυπάρισσον, τὰ δὲ νεῦρα αὐτοῦ συμπέπλεκται· 18 αἱ πλευραὶ αὐτοῦ πλευραὶ χάλκειαι, ἡ δὲ ράχις αὐτοῦ σίδηρος χυτός. 19 τοῦτ᾿ ἔστιν ἀρχὴ πλάσματος Κυρίου, πεποιημένον ἐγκαταπαίζεσθαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ. 20 ἐπελθὼν δὲ ἐπ᾿ ὄρος ἀκρότομον ἐποίησε χαρμονὴν τετράποσιν ἐν τῷ ταρτάρῳ. 21 ὑπὸ παντοδαπὰ δένδρα κοιμᾶται, παρὰ πάπυρον καὶ κάλαμον καὶ βούτομον. 22 σκιάζονται δὲ ἐν αὐτῷ δένδρα μεγάλα σὺν ραδάμνοις καὶ κλῶνες ἀγροῦ. 23 ἐὰν γένηται πλήμμυρα, οὐ μὴ αἰσθηθῇ· πέποιθεν ὅτι προσκρούσει ὁ ᾿Ιορδάνης εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ. 24 ἐν τῷ ὀφθαλμῷ αὐτοῦ δέξεται αὐτόν, ἐνσκολιευόμενος τρήσει ρῖνα." (Ιώβ 40, 15-24).

ΠΗΓΗ

"ΟΥΧ ἑώρακας αὐτόν, οὐδὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τεθαύμακας; 2 οὐ δέδοικας ὅτι ἡτοίμασταί μοι; τίς γάρ ἐστιν ὁ ἐμοὶ ἀντιστάς; 3 ἢ τίς ἀντιστήσεταί μοι καὶ ὑπομενεῖ, εἰ πᾶσα ἡ ὑπ᾿ οὐρανὸν ἐμή ἐστιν; 4 οὐ σιωπήσομαι δι᾿ αὐτόν, καὶ λόγον δυνάμεως ἐλεήσει τὸν ἴσον αὐτῷ. 5 τίς ἀποκαλύψει πρόσωπον ἐνδύσεως αὐτοῦ, εἰς δὲ πτύξιν θώρακος αὐτοῦ τίς ἂν εἰσέλθοι; 6 πύλας προσώπου αὐτοῦ τίς ἀνοίξει; κύκλῳ ὀδόντων αὐτοῦ φόβος. 7 τὰ ἔγκατα αὐτοῦ ἀσπίδες χάλκεαι, σύνδεσμος δὲ αὐτοῦ ὥσπερ σμυρίτης λίθος· 8 εἷς τοῦ ἑνὸς κολλῶνται, πνεῦμα δὲ οὐ μὴ διέλθῃ αὐτόν· 9 ἀνὴρ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ προσκολληθήσεται, συνέχονται καὶ οὐ μὴ ἀποσπασθῶσιν. 10 ἐν πταρμῷ αὐτοῦ ἐπιφαύσκεται φέγγος, οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ εἶδος ῾Εωσφόρου. 11 ἐκ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύονται ὡς λαμπάδες καιόμεναι καὶ διαρριπτοῦνται ὡς ἐσχάραι πυρός. 12 ἐκ μυκτήρων αὐτοῦ ἐκπορεύεται καπνὸς καμίνου καιομένης πυρὶ ἀνθράκων. 13 ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἄνθρακες, φλὸξ δὲ ἐκ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται. 14 ἐν δὲ τραχήλῳ αὐτοῦ αὐλίζεται δύναμις, ἔμπροσθεν αὐτοῦ τρέχει ἀπώλεια. 15 σάρκες δὲ σώματος αὐτοῦ κεκόλληνται· καταχέει ἐπ᾿ αὐτόν, οὐ σαλευθήσεται. 16 ἡ καρδία αὐτοῦ πέπηγεν ὡς λίθος, ἕστηκε δὲ ὥσπερ ἄκμων ἀνήλατος. 17 στραφέντος δὲ αὐτοῦ, φόβος θηρίοις τετράποσιν ἐπὶ γῆς ἁλλομένοις. 18 ἐὰν συναντήσωσιν αὐτῷ λόγχαι, οὐδὲν μὴ ποιήσωσι δόρυ καὶ θώρακα· 19 ἥγηται μὲν γὰρ σίδηρον ἄχυρα, χαλκὸν δὲ ὥσπερ ξύλον σαθρόν. 20 οὐ μὴ τρώσῃ αὐτὸν τόξον χάλκεον, ἥγηται μὲν πετροβόλον χόρτον· 21 ὡς καλάμη ἐλογίσθησαν σφῦραι, καταγελᾷ δὲ σεισμοῦ πυρφόρου. 22 ἡ στρωμνὴ αὐτοῦ ὀβελίσκοι ὀξεῖς, πᾶς δὲ χρυσὸς θαλάσσης ὑπ᾿ αὐτὸν ὥσπερ πηλὸς ἀμύθητος. 23 ἀναζεῖ τὴν ἄβυσσον ὥσπερ χαλκεῖον, ἥγηται δὲ τὴν θάλασσαν ὥσπερ ἐξάλειπτρον, 24 τὸν δὲ τάρταρον τῆς ἀβύσσου ὥσπερ αἰχμάλωτον· ἐλογίσατο ἄβυσσον εἰς περίπατον. 25 οὐκ ἔστιν οὐδὲν ἐπὶ τῆς γῆς ὅμοιον αὐτῷ πεποιημένον ἐγκαταπαίζεσθαι ὑπὸ τῶν ἀγγέλων μου· 26 πᾶν ὑψηλὸν ὁρᾷ, αὐτὸς δὲ βασιλεὺς πάντων τῶν ἐν τοῖς ὕδασιν

27 Θεωρεῖ τὸν σίδηρον ὡς ἄχυρον, τὸν χαλκὸν ὡς ξύλον σαθρόν. 28 Τὰ βέλη δὲν δύνανται νὰ τρέψωσιν αὐτὸν εἰς φυγήν· αἱ πέτραι τῆς σφενδόνης εἶναι εἰς αὐτὸν ὡς στυπίον. 29 Τὰ ἀκόντια λογίζονται ὡς στυπίον· γελᾷ εἰς τὸ σεῖσμα τῆς λόγχης. 30 Ὀξεῖς λίθοι κοίτονται ὑποκάτω αὐτοῦ· ὑποστρόνει τὰ ἀγκυλωτὰ σώματα ἐπὶ πηλοῦ. 31 Κάμνει τὴν ἄβυσσον ὡς λέβητα νὰ κοχλάζῃ· καθιστᾷ τὴν θάλασσαν ὡς σκεῦος μυρεψοῦ. 32 Ἀφίνει ὀπίσω τὴν πορείαν φωτεινήν· ἤθελέ τις ὑπολάβει τὴν ἄβυσσον ὡς πολιάν. 33 Ἐπὶ τῆς γῆς δὲν ὑπάρχει ὅμοιον αὐτοῦ, δεδημιουργημένον οὕτως ἄφοβον. 34 Περιορᾷ πάντα τὰ ὑψηλά· εἶναι βασιλεὺς ἐπὶ πάντας τοὺς υἱοὺς τῆς ὑπερηφανίας."
(Ιώβ 41, 1-34. Το κείμενο των 'εβδομήκοντα', αναφέρει μόνο τους στίχους 1-26).

ΠΗΓΗ

2. Αστρονομία

Η Βίβλος λέει ότι κάθε αστέρι είναι μοναδικό. Αυτό επιστημονικά προκύπτει, αφ΄ ενός μεν απο τα ιδιαίτερα μορφολογικά και φυσικοχημικά χαρακτηριστικά ενός εκάστου πλανήτου και αστέρος, αφ΄ ετέρου δε απο τα φασματομετρικά χαρακτηριστικά τους (φασματικοί τύποι αστέρων).