«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Τα κατοικίδια, στην ζωή των παιδιών




Πόσο σημαντικά είναι τα ζώα, 
για την συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. 

Όλοι μας έχουμε δει μικρά παιδιά να τρέχουν να πιάσουν περιστέρια σε μία πλατεία, να αγκαλιάζουν ένα σκυλάκι, να κρατούν σφιχτά ένα γατάκι, να παρατηρούν μία χελώνα σε ένα πάρκο.

Τα παιδιά αγαπούν ιδιαιτέρως τα ζώα
και παρότι έχουν εντελώς διαφορετικές γλώσσες, μεταξύ τους επικοινωνούν θαυμάσια.
‘Ενα ζωάκι είναι ένας εξαιρετικά υπομονετικός ακροατής, ένας συμπαίκτης με ιδιαίτερα ευχάριστα γνωρίσματα: δεν κρίνει, δεν διακόπτει, δεν παρεμβαίνει σε καμία ιστορία που ένα παιδί του αφηγείται, δείχνει πάντα κατανόηση σε κακούς βαθμούς, σε μία στεναχώρια, σε μία δύσκολη στιγμή του παιδιού. Το προστατεύει, το συντροφεύει και συμμαχεί σιωπηλά με αυτό. Είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού, που δεν θα το προδώσει ποτέ!

Τα κίνητρα των παιδιών για την απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι η συντροφιά στην καθημερινότητα και το παιχνίδι. Η συντροφιά του, θα οδηγήσει το παιδί σε σπουδαίες ανακαλύψεις και συνειδητοποιήσεις, ενώ η συμβίωση μαζί του θα το ωφελήσει, σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Η επιστήμη έχει εμπεριστατωμένα
εξετάσει τα πολλαπλά οφέλη των κατοικίδιων στην υγεία, την ψυχική ανάπτυξη και την ευεξία των παιδιών.

Οι μελέτες δείχνουν ότι τα ζώα μπορούν να λειτουργήσουν ως προστασία από στρεσογόνους παράγοντες, μετριάζοντας το αίσθημα της δυσφορίας που προκαλούν οι αγχωτικές εμπειρίες, μειώνοντας την αίσθηση του σωματικού και συναισθηματικού πόνου, ενώ η κατοχή ενός σκύλου, ειδικότερα, μπορεί να προάγει έναν πιο υγιεινό και περισσότερο δραστήριο τρόπο ζωής.





Κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη
Τα κατοικίδια παρέχουν στα παιδιά συναισθηματική υποστήριξη και ένα αίσθημα ασφάλειας. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι νήπια και βρέφη που μεγαλώνουν με ένα ζώο συντροφιάς, τείνουν να μην πιπιλούν τον αντίχειρά τους (κλασσικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας), καθώς τρέφουν γνωστικά τον εγκέφαλο τους από την επικοινωνία με το ζωάκι που υπάρχει στο σπίτι, όταν οι γονείς είναι απασχολημένοι .
Το κατοικίδιο μπορεί να ενδυναμώσει ουσιαστικά την κοινωνικότητα ακόμα και των πιο «δειλών» μικρών παιδιών. Μέσα στο σπίτι, το κατοικίδιο δεν συμμορφώνει το παιδί, αλλά το αποδέχεται και το αγαπά, με αποτέλεσμα το παιδί να θεμελιώνει καλύτερη εικόνα εαυτού. Έξω από το σπίτι, ένα παιδάκι που κάνει βόλτα με το κατοικίδιο του, γίνεται εύκολα πόλος έλξης από άλλα παιδιά που θα πλησιάσουν να το χαϊδέψουν ή να παίξουν μαζί του, ενδυναμώνοντας την κοινωνική εικόνα και αυτοεκτίμηση του παιδιού.

Η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί, με υποχρεώσεις
που ταιριάζουν στην ηλικία του (π.χ. να γεμίζει το μπολ του κατοικίδιου με νερό, να το χτενίζει, να το κάνει μπάνιο ή να το πηγαίνει βόλτα με επιτήρηση), ενισχύει την κοινωνική ευθύνη αλλά και την αυτοεκτίμηση από την ικανοποίηση που παίρνει ως φροντιστής του κατοικίδιου του, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει με τις αξίες της υπευθυνότητας και της εμπιστοσύνης από την επιτυχή ανάληψη ευθυνών και αρμοδιοτήτων, αναλόγων της ηλικίας του.




Εκτός από τις σωματικές ανάγκες του ζώου, τα παιδιά μαθαίνουν να φροντίζουν και τις συναισθηματικές ανάγκες του μικρού τους φίλου (π.χ. όταν είναι κουρασμένο και δεν θέλει να παίξει ή ακόμα όταν φοβάται στην επίσκεψη στον κτηνίατρο). Με τον τρόπο αυτό διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα για δικά τους, μέσα από την αλληλεπίδραση. 

Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η «ενσυναίσθηση», η ικανότητα δηλαδή ενός προσώπου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου. Η ενσυναίσθηση βοηθά το παιδί στην αυτορρύθμιση και την οριοθέτηση της συμπεριφοράς του αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Με τη βοήθεια των γονέων, ένα κατοικίδιο μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη της έννοιας της «ενσυναίσθησης».

Τα ευρήματα αναπτυξιακών ερευνών καταδεικνύουν ότι η ποιότητα της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα σε παιδιά και τα κατοικίδια τους, τα βοηθά να βιώσουν μεγαλύτερο δέσιμο σε όλη την γκάμα των σχέσεών τους, ως ενήλικες. Από άλλη έρευνα προέκυψε πως νεαροί ενήλικες που είχαν κατοικίδιο ως παιδιά, ενδιαφερόταν και συμμετείχαν περισσότερο στα κοινά, με τη μορφή προσφοράς εθελοντικών υπηρεσιών στις κοινότητές τους, βοηθούσαν περισσότερο φίλους και συγγενείς και ανέπτυσσαν ηγετικές συμπεριφορές, συγκριτικά με όσους δεν είχαν αναλάβει τη φροντίδα κάποιου κατοικίδιου.

Όσο πιο ενεργή ήταν μάλιστα, η συμμετοχή τους ως παιδιά στη φροντίδα ενός ζώου,
τόσο εντονότερη ήταν και η αλληλεπίδρασή τους με άλλα μέλη του κοινωνικού συνόλου.



Γνωστική ανάπτυξη 
Τα παιδιά μαθαίνουν να παρατηρούν, να αντιλαμβάνονται και να ανταποκρίνονται κατάλληλα στη μη λεκτική συμπεριφορά των κατοικίδιων ζώων, ενισχύοντας την επικοινωνία τους σε όλες τις μελλοντικές διαπροσωπικές τους σχέσεις. Σύμφωνα με πολλές ψυχολογικές θεωρίες, η βιωματική μέθοδος γνώσης, (εμπειρική γνώση), ενισχύει ουσιαστικά το πρόσωπο στο να αντιμετωπίσει τη ζωή περισσότερο ρεαλιστικά και να αντεπεξέλθει σε τυχόν δυσκολίες και απώλειες στον κύκλο της δικής του ζωής.

Μέσω της παρατήρησης, θα κατανοήσει τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής και της ζωής των ζώων αποκτώντας μια καλύτερη επαφή με τη δική του φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις, θα ενδιαφερθεί για τον φυσικό κύκλο ζωής και να θελήσει να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες γύρω από θέματα της αναπαραγωγής, της γέννησης, της ασθένειας, του θανάτου.

Η επαφή, επίσης, με το παιδί σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το παιχνίδι, ενισχύει τις εγκεφαλικές συνάψεις που συνδέουν τη γνώση με το συναίσθημα. Για παράδειγμα η κατασκευή ενός σπιτιού για το ζωάκι ή το παιχνίδι μαζί του, βάζει σε διαδικασία το παιδί να χρησιμοποιήσει συγχρόνως τη φαντασία και την επινοητικότητα του, επιτυγχάνοντας ένα σκοπό. 

Η γνωστική διαδικασία με τη μορφή εκτιμήσεων, σκέψεων και δράσεων, παίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό και πρόκληση των συναισθημάτων. 







Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι η συμβίωση με ένα κατοικίδιο ζώο βοηθά ένα παιδί να καλλιεργήσει τις αξίες της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης του αλτρουισμού, της κοινωνικής αξίας, της ενσυναίσθησης. Σε αυτή την προσπάθεια, οι γονείς έχουν έναν ενεργό και πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς η επιλογή του ζώου, η επιτήρηση της διάδρασης μαζί του, οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσής του, η συμφωνία στη συμμετοχή των παιδιών στην καθημερινή φροντίδα του ζώου είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν, πριν την απόφαση για την απόκτηση ενός ζώου συντροφιάς στο σπίτι.

Θέματα που χρήζουν Προσοχής
Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από το κατοικίδιο σας, συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν καλό εκπαιδευτή, ο οποίος θα μπορέσει να εξηγήσει τι προκαλεί τη δύσκολη συμπεριφορά του ζώου και να προτείνει λύσεις, για πως μπορείτε να χειριστείτε τη συμπεριφορά και να καλύψτε τις ανάγκες του κατοικίδιου. 

Πολύ συχνά, η έλλειψη βόλτας, ο περιορισμός του κατοικίδιου σε μικρούς χώρους μακριά από την οικογένεια, στρεσάρουν τα κατοικίδια και δημιουργούν αλλαγές στη συμπεριφορά. Ας θυμόμαστε, ότι το κατοικίδιο είναι ένα ακόμη μέλος της οικογένειας μας που του αξίζει η φροντίδα κι ο σεβασμός, ώστε να μας αντιμετωπίζει κι αυτό με τον ίδιο τρόπο.

Σε περίπτωση που υπάρξουν προβλήματα συμπεριφοράς, από τα παιδιά προς τα ζώα, συνιστούμε τη συζήτηση και τη συνεργασία με έναν παιδοψυχολόγο. Η παιδική βία απέναντι στα ζώα ενδέχεται να προμηνύει ενήλικη επιθετικότητα και εγκληματικότητα. 

Η παιδική εγκληματικότητα κατά των ζώων αποτελεί πιθανό δείκτη του πως θα εξελιχθεί το παιδί αργότερα ως ενήλικας. Μαθαίνοντας από νωρίς στο παιδί το σεβασμό και την αγάπη προς τα ζώα, του προσφέρουμε ένα πολύτιμο εφόδιο για έναν κοινωνικώς αποδεκτό και σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενάντια στην έννοια της βίας.

 Χαρίκλεια Μανουσάκη, Επαγγελματίας Ψυχικής Υγείας 

Συστημική Σύμβουλος, NLP, Marte Meo, EFT, Play Therapy, Coaching


Διαβάστε περισσότερα... »

Η ανθρώπινη μύτη αναγνωρίζει 1 τρισ. μυρωδιές


Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι οι δυνατότητες της όσφρησής μας, είναι πολύ μεγαλύτερες από ό,τι πιστεύαμε.


Η ανθρώπινη μύτη είναι. όπως φαίνεται, ένας κορυφαίος αισθητήρας, ένα όργανο υψηλής ακριβείας. Αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ανθρώπινη μύτη μπορεί να διακρίνει τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο διαφορετικές μυρωδιές. 

Αν τελικά τα ευρήματα της νέας μελέτης επιβεβαιωθούν θα πρόκειται για μια πραγματικά εκπληκτική ανακάλυψη, αφού αναβαθμίζει κατά 1 δισ. φορές τις δυνατότητες της ανθρώπινης όσφρησης. Μέχρι σήμερα οι ειδικοί εκτιμούσαν ότι η ανθρώπινη μύτη μπορεί να συλλαμβάνει περίπου 10 χιλιάδες διαφορετικές μυρωδιές.

Μπορεί και περισσότερες!
Ερευνητές του Εργαστηρίου Νευρογενετικής και Συμπεριφοράς του Πανεπιστημίου Ροκφέλερ, πραγματοποίησαν εργαστηριακά πειράματα με εθελοντές που κλήθηκαν να διακρίνουν ανάμεσα σε πολύπλοκα μείγματα οσμών. Με βάση την ευαισθησία που επέδειξαν οι μύτες και οι εγκέφαλοι των εθελοντών, στη συνέχεια οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι η γκάμα της όσφρησης ξεπερνά ακόμη και το ένα τρισεκατομμύριο διακριτές μυρωδιές.

Είναι πάντως φανερό, ότι κανένα πείραμα δεν μπορεί στην πράξη να αποδείξει ότι όντως ένας άνθρωπος μπορεί να διακρίνει όλες αυτές τις οσμές, συνεπώς πρόκειται για μια νέα εκτίμηση, πιθανώς πιο κοντά στην πραγματικότητα. «Το μήνυμά μας είναι ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία στην όσφρησή μας από αυτή που νομίζουμε. Απλώς δεν την προσέχουμε και δεν την χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή», αναφέρει ο Αντρέας Κέλερ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science.

Τα τεστ
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι μυρωδιές που συναντάμε καθημερινά, συντίθενται από πολύπλοκα μείγματα μορίων. Για παράδειγμα, η μυρωδιά του τριαντάφυλλου αποτελείται από 275 επιμέρους συστατικά, από τα οποία μόνο ένα μικρό ποσοστό γίνεται αντιληπτό από την μύτη μας (που διαθέτει 400 οσφρητικούς υποδοχείς) και τον εγκέφαλο που κάνει την τελική επεξεργασία.

Τα πειράματα, που βασίστηκαν στο πόσο καλά 26 άνδρες και γυναίκες μπορούσαν να διακρίνουν ανάμεσα σε διαφορετικά «κοκτέιλ» 128 διαφορετικών «μυρωδάτων» μορίων, επιβεβαίωσαν ότι η οσφρητική ικανότητα διαφέρει πολύ από άνθρωπο σε άνθρωπο. Πάντως, ένας μέσος άνθρωπος μπορεί να διακρίνει ως διαφορετική μια μυρωδιά από μια άλλη, αν αυτές οι δύο οσμές διαφέρουν μεταξύ τους πάνω από 50% στα επιμέρους συστατικά (μόρια) τους. Ο λιγότερο ικανός εθελοντής του πειράματος υπολογίζεται ότι μπορούσε να μυρίσει «μόνο» 80 εκατομμύρια ξεχωριστές μυρωδιές, ενώ ο πιο ικανός πολλά τρισεκατομμύρια.

Εκτιμάται ότι οι μακρινοί πρόγονοί μας ήταν πολύ πιο εξασκημένοι στην όσφρηση από τους σύγχρονους ανθρώπους. Το «κακό» ξεκίνησε, όταν ο άνθρωπος στάθηκε όρθιος στα δύο πόδια του, οπότε η μύτη του απομακρύνθηκε από το έδαφος, όπου πηγάζουν οι περισσότερες οσμές. Πιο πρόσφατα, οι ανέσεις όπως τα ψυγεία και τα συχνά ντους έχουν περιορίσει τις μυρωδιές στην καθημερινή ζωή, με συνέπεια η οσφρητική ικανότητα των ανθρώπων να έχει «σκουριάσει» σε σχέση με την όραση και την ακοή που παραμένουν πιο οξυμένες.

Τα ζώα είναι τουλάχιστον δύο έως τρεις φορές
καλύτερα στην όσφρηση από τους ανθρώπους, επειδή αφιερώνουν σε αυτήν μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου τους.

Οι συγκρίσεις
Όπως φαίνεται η όσφρηση υπερέχει ως προς τις «αριθμητικές» επιδόσεις σε σχέση με άλλες αισθήσεις του ανθρώπου. Ενας άνθρωπος μπορεί να διακρίνει ανάμεσα σε 2,3 έως 7,5 εκατ. διαφορετικές αποχρώσεις χρώματος και να ακούσει περίπου 340.000 ήχους διαφορετικής τονικότητας.


πηγή-peri-planomenos
Διαβάστε περισσότερα... »

«Εγκεφαλική» σχέση έχει ο σκύλος με το αφεντικό του. Μελέτη αποκαλύπτει ότι η μυρωδιά του ιδιοκτήτη τους ενεργοποιεί εγκεφαλικές περιοχές που συνδέονται με θετικά συναισθήματα




Oι ίδιες «συναισθηματικές» περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται στον άνθρωπο όταν βιώνει θετικά συναισθήματα «φωτίζονται» και στην περίπτωση του σκύλου όταν οσφραίνεται το αφεντικό του, σύμφωνα με τους αμερικανούς επιστήμονες

Ο ιδιοκτήτης ενός σκύλου κατέχει μοναδική θέση στον... εγκέφαλο του ζώου του,
όπως αποκαλύπτει νέα αμερικανική μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου Εμορι στην Ατλάντα. Οι ειδικοί ανέλυσαν την πανίσχυρη αίσθηση της όσφρησης του σκύλου, η οποία είναι 1.000 φορές πιο ακριβής από εκείνη του ανθρώπου, και προσπάθησαν να δουν τι συμβαίνει στον εγκέφαλο του ζώου κάθε φορά που οσφραίνεται τον ιδιοκτήτη του.

Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές χρησιμοποίησαν 12 ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους
οι οποίοι μπορούσαν να υποβληθούν σε μαγνητική τομογραφία (MRI) χωρίς νάρκωση. Με τη βοήθεια της απεικονιστικής μεθόδου διαπίστωσαν ότι περιοχές-κλειδιά του εγκεφάλου που σχετίζονται με θετικά συναισθήματα (π.χ. την κοινωνική ανταμοιβή) «φωτίζονταν» κάθε φορά που οι σκύλοι εξετίθεντο στη μυρωδιά ενός οικείου προσώπου.

Οι ίδιες εγκεφαλικές περιοχές δεν εμφάνιζαν αντίστοιχη ενεργοποίηση
όταν τα ζώα εξετίθεντο στη μυρωδιά άλλων σκύλων, ακόμη και αν τους ήταν γνώριμοι.


«Βουτιά» στον εγκέφαλο
Οι ερευνητές προχώρησαν στην εξέταση των περιοχών του οσφρητικού βολβού, ο οποίος συνδέεται με την ενεργοποίηση της αίσθησης της όσφρησης του ζώου, και του κερκοφόρου πυρήνα του εγκεφάλου. Οπως είχαν δείξει προηγούμενες μελέτες, ο κερκοφόρος πυρήνας στα θηλαστικά (συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου) σχετίζεται με την επεξεργασία θετικών συναισθημάτων όπως π.χ. η κοινωνική ανταμοιβή.

Κατά τη διάρκεια του πειράματος και ενόσω τα ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά
παρέμεναν πλήρως ακίνητα μέσα στο μηχάνημα του μαγνητικού τομογράφου, οι ειδικοί τα εξέθεσαν στις εξής διαφορετικές μυρωδιές: την προσωπική τους μυρωδιά, τη μυρωδιά ενός άλλου σκύλου με τον οποίο συμβίωναν στο ίδιο σπίτι, τη μυρωδιά ενός οικείου προσώπου και τη μυρωδιά ενός σκύλου που δεν είχαν συναντήσει ποτέ.

Οπως φάνηκε από τα στοιχεία που συνέλεξαν, ο οσφρητικός βολβός εμφάνιζε τα ίδια επίπεδα ενεργοποίησης σε όλες τις περιπτώσεις. Η μυρωδιά ωστόσο του οικείου προσώπου φάνηκε να θέτει την περιοχή του κερκοφόρου πυρήνα σε κατάσταση «συναγερμού
».

«Είδαμε χαρακτηριστικά ότι οι σκύλοι δεν ήταν απλά σε θέση να διαχωρίζουν τη συγκεκριμένη μυρωδιά από τις υπόλοιπες, αλλά τη συνέδεαν αυτομάτως με θετικά συναισθήματα» εξηγούν οι επιστήμονες με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Behavioural Processes». «Κάτι τέτοιο αποδεικνύει για πολλοστή φορά την πανίσχυρη όσφρηση που έχουν τα ζώα αυτά, ενώ προσφέρει πολύτιμα στοιχεία γύρω από τη σημασία του ανθρώπου στη ζωή τους».

Συναισθηματικοί «σύντροφοι» ζωής
Τα ευρήματα της νέας μελέτης έρχονται να προστεθούν σε εκείνα προηγούμενης που είχε πραγματοποιηθεί από την ίδια ερευνητική ομάδα και η οποία είχε δείξει ότι οι τετράποδοι φίλοι μας χρησιμοποιούν τις ίδιες «συναισθηματικές» περιοχές του εγκεφάλου με τον άνθρωπο.

«Τα νέα ευρήματα αποδεικνύουν ότι οι σκύλοι μάς αγαπούν; Οχι ακριβώς, καθώς ενδεχομένως η ανάμνηση της προσφοράς τροφής από το συγκεκριμένο άτομο να προκάλεσε την αντίδραση αυτή. Αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα βέβαια είναι το γεγονός ότι ερεθίσματα που ενεργοποιούν τον κερκοφόρο πυρήνα στον άνθρωπο και τα οποία σχετίζονται με θετικά συναισθήματα ενεργοποιούν την ίδια περιοχή στους σκύλους», υπογραμμίζει ο επικεφαλής της μελέτης και νευροεπιστήμονας, δρ Γκρέγκορι Μπερνς.

Η ικανότητα του «καλύτερου φίλου του ανθρώπου» να βιώνει θετικά συναισθήματα όπως αγάπη και δέσιμο για οικεία του πρόσωπα, κατά τους ειδικούς, θα μπορούσε να σημαίνει ότι διαθέτει αντίληψη ενός μικρού παιδιού.


Δημοσιεύτηκε στο Helios Plus στις 14 Μαρτίου 2014


Διαβάστε περισσότερα... »

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

Ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ συμβιώσῃ ὡς συνάνθρωπος, ἐὰν δὲν μάθῃ, τὸ τὶ σημαίνει ἄνθρωπος...




«Ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ συμβιώσει ὡς συνάνθρωπος, ἄν δὲν ἔχει κατανοήσει, τὶ εἶναι στὴν οὐσία ὁ ἄνθρωπος.

Γι’ αὐτὸ ψάχνει σὰν τὸν Οἰδίποδα μέσα στὴν ἱστορία, νὰ βρεῖ τὸν ἑαυτό του».

Ιστορία της Ιστορίας


Διαβάστε περισσότερα... »

Γιατί λέμε... «Δεν ίδρωσε το αυτί του»;




Η φράση έχει τις απαρχές της στην ελληνική μυθολογία και πιο συγκεκριμένα στον Ασκληπιό.


Παρόλο που ο Δίας ήξερε να γιατρεύει ασθένειες,
θεώρησε αυτήν του την ασχολία μικροπρεπή για τον ίδιο. 


Δημιούργησε λοιπόν δεύτερες θεότητες, που πήραν πάνω τους τις καθημερινές έννοιες των θνητών. Στον Ασκληπιό ανατέθηκε η γιατρειά των άρρωστων ανθρώπων. Όσο τσαρλατάνικες κι αν φαίνονται σήμερα πολλές από τις θεραπείες του, ο Ασκληπιός ήταν ένας τίμιος γιατρός.

Δεν ξεγελούσε τους πελάτες του και ζητούσε πληρωμή, μόνο αν είχαν ευχαριστηθεί από την επέμβαση του. 

Κάποιοι βέβαια ζητούσαν χάρες άσχετες με την υγεία: Μια ημέρα μια γυναίκα τον ρώτησε με ποιον τρόπο μπορεί να κάνει έναν άντρα να την αγαπήσει: 

«Να τον κλείσεις σ' ένα πολύ ζεστό δωμάτιο, κι αν ιδρώσουν τα αφτιά του, θα σε αγαπήσει. Αν δεν ιδρώσουν, μην παιδεύεσαι άδικα», ήταν η συμβουλή του. 

Από την περίεργη αυτή συμβουλή του Ασκληπιού, προέκυψε η φράση «δεν ιδρώνει το αυτί του», που την λέμε για τους αναίσθητους και αδιάφορους ανθρώπους.



πηγή-tampouloukia.gr
Διαβάστε περισσότερα... »

Τώρα, με λένε Σοφό!



Ξεκίνησα πριν από χρόνια τη ζωή μου, αναζητώντας με μεγάλη περιέργεια. 

Με είπαν ατίθασο!

Έφτασα στην εφηβεία δοκιμάζοντας, εξερευνώντας, ψάχνοντας. 
Με είπαν δύσκολο!

Μπήκα στη νιότη ακολουθώντας τα ένστικτα και θρέφοντας τους πρωτογονικούς μου χαρακτήρες! 
Με είπαν παράξενο!


Στα παραγωγικά τα χρόνια, διάβαζα τον ήλιο, άκουγα το δάσος και μιλούσα με τη θάλασσα. 
Με είπαν αλλόκοτο!

Σα μεσήλικας, άρχισα να μιλάω για τον κόσμο που είχα ανακαλύψει σε αυτή τη μεγάλη περιπέτεια. 
Με είπαν Δάσκαλο!

Στο πέρας της ζωής μου, δεν μιλάω πολύ. Τρώω όταν πεινάω, πίνω όταν διψάω, κοιμάμαι όταν νυστάζω και εξακολουθώ να θαυμάζω το κάλος αυτής της ζωής. 
Τώρα, με λένε Σοφό!

Διαβάστε περισσότερα... »

Βρέθηκε ο τάφος του βασιλιά των Μυρμιδόνων, Αχιλλέα;



Κανείς δεν πίστευε όταν πριν δυο περίπου χρόνια, θα έβρισκαν σε περιοχή, κοντά στο χωριό Μαυρίλο της Δήμου Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού, 2 θολωτούς τάφους, ότι ο ένας απ' αυτούς θα ανήκε στον βασιλιά των Μυρμιδόνων, Αχιλλέα.

Το θέμα, όπως αναφέρει το volcanotimes.com, παρουσιάστηκε τη Δευτέρα 2 Μαρτίου, σε εκδήλωση που έγινε στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο από την έφορο Αρχαιοτήτων κ. Παπακωνσταντίνου, η οποία θα παρουσιάσει και επίσημα το θέμα σε εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 24 Απριλίου στην αίθουσα του Κάστρου της Λαμίας.

Όπως είναι ήδη γνωστό, στην περιοχή αυτή της Δυτικής Φθιώτιδας οι έρευνες που ξεκίνησαν πριν 8 περίπου χρόνια, κατέληξαν στο ίδιο αποτέλεσμα. 


Εκτός από τα αρχαία τείχη που βρέθηκαν στην περιοχή που είναι στο βουνό, ακριβώς απέναντι από το χωριό Μαυρίλο, εκεί βρίσκονται και οι πηγές του ποταμού Σπερχειού που καταλήγουν στη γέφυρα του Αγίου Γεωργίου, στο δρόμο Λαμίας - Καρπενησίου.


Να θυμίσουμε ότι ο μύθος αναφέρει ότι στα νερά αυτά η Θέτιδα, η μητέρα του, είχε βουτήξει τον Αχιλλέα όταν τον γέννησε και του έκανε άτρωτο το σώμα, εκτός από το μέρος που τον κρατούσε, την φτέρνα του.

Ο Αχιλλέας, γιος του Πηλέα, κατά τους χρόνους των Ομηρικών Επών, κυβερνούσε τη Φθία, αρχαία πόλη της Θεσσαλίας, η οποία ήταν η πρωτεύουσα του βασιλείου των Μυρμιδόνων. 

Η ακριβής θέση της πόλης δεν είναι απόλυτα γνωστή, αν και οι περισσότεροι την ταυτίζουν με την περιοχή που εκτείνεται αριστερά και δεξιά του όρους Όρθρυς (στην περιοχή αυτή ανήκει και η περιοχή του Μαυρίλου).

Την άποψη αυτή έρχεται να στηρίξει η ύπαρξη του τείχους που βρέθηκε εκεί, Κυκλώπεια τειχοποιία ή αλλιώς Πελασγική τειχοποιία, και η οποία περιέφρασσε την αρχαία πόλη, ίχνη της οποίας βρέθηκαν σ' αυτή την περιοχή.

Μια άλλη άποψη για τη θέση της Φθίας, παρουσίασε και ο Γιάννης Κορδάτος στο έργο του «Μεγάλη ιστορία της Ελλάδας»,
όπου τοποθετεί τη Φθία στη νότια Πελοπόννησο και συγκεκριμένα στη Λακωνία ή στη Μεσσηνία, αλλά οι ιστορικοί θεωρούν ότι ο Κορδάτος παρασυρόμενος από τη μυθολογία, που αναφέρει ότι τον Αχιλλέα, η μητέρα του τον "βούτηξε" στις πηγές της Στυγός (σε αντίθεση με τον Όμηρο που αναφέρει για τις πηγές του Σπερχειού), η οποία περιοχή βρίσκεται σήμερα στη βόρεια Πελοπόννησο, στην ανατολική πλαγιά του Χελμού.

Σ' έναν από τους δυο αυτούς τάφους, βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν αντικείμενα που είχαν σχέση με τον Αχιλλέα και τα οποία θα παρουσιαστούν, όπως αναφέραμε στις 24 Απριλίου σε εκδήλωση που διοργανώνει η Ν.Α. Φθιώτιδας στο Κάστρο της Λαμίας.

Ο άλλος τάφος (δεξιά) που φαίνεται στη φωτογραφία,
οι αρχαιολόγοι δεν έχουν μπορέσει, μέχρι στιγμής να βρουν σε ποιον ανήκει.

Διαβάστε περισσότερα... »

Δεν υπάρχει δρόμος...


Η δημοσίευση ανάρτησης, 

δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


Στο μυθιστόρημά του, «Σιντάρτα», ο Χέρμαν Έσσε αφηγείται τη συνάντηση του πρωταγωνιστή με τον Βούδα, τον οποίο επικρίνει ότι επιδιώκει, μέσα από το δόγμα, να οδηγήσει τους άλλους σε στάδια εξέλιξης, που μπορούν να επιτύχουν μόνο με τη δική τους προσπάθεια:

«
…δεν αμφέβαλλα ούτε στιγμή ότι ήσουν ο Βούδας και είχες επιτύχει τον υπέρτατο στόχο, τον οποίο φιλοδοξούν να φτάσουν τόσες χιλιάδες βραχμάνοι και παιδιά βραχμάνων. Κατάφερες να λυτρωθείς από τον θάνατο. Και την λύτρωση αυτή, προϊόν των αναζητήσεων που έφερες εις πέρας στον δικό σου δρόμο, την κατόρθωσες μέσα από τη σκέψη, τον διαλογισμό, την γνώση και τη φώτιση. Όχι μέσα από ένα δόγμα! Κατά την γνώμη μου, ω Υπέρτατε, κανένας δε φτάνει στη λύτρωση μέσα από ένα δόγμα. Σε κανέναν, ω Σεβάσμιε, δε θα μπορέσεις να μεταδώσεις με λόγια και μέσω ενός δόγματος, αυτό που σου συνέβη τη στιγμή ακριβώς της Φώτισής σου!».




Ο Σκοτ Πεκ στο βιβλίο του «Ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος», προειδοποιεί τον αναζητητή, ότι τίποτα δεν είναι εύκολο όταν βγαίνει από την πεπατημένη:

«Είναι ανθρώπινο –και σοφό- να φοβόμαστε το άγνωστο, τουλάχιστον να είμαστε λιγάκι επιφυλακτικοί όταν προχωράμε σε μια περιπέτεια. Όμως, μόνο από τις περιπέτειες μαθαίνουμε σπουδαία πράγματα».

Το βιβλίο του εξηγεί ότι η προσωπική εξέλιξη, είναι πολύ σκληρή και πολύπλοκη δουλειά, που διαρκεί όλη τη ζωή. 


Ένας δρόμος όπου δεν υπάρχουν αρκετά μονοπάτια, κυρίως επειδή τον ανοίγουν, βήμα, βήμα, οι πατημασιές του ίδιου του οδοιπόρου. Ωστόσο, σε αυτόν τον τρόπο μετάβασης προς το άγνωστο υπάρχει πολλή σοφία και αποτελεσματικότητα:

«Οι εξαιρετικότερες στιγμές μας είναι πιο πιθανό να λαμβάνουν χώρα όταν αισθανόμαστε βαθιά καταρρακωμένοι, δυστυχείς και ανικανοποίητοι. Αφού είναι μόνο σε αυτές τις στιγμές που, ωθούμενοι από το ανικανοποίητο, είμαστε ικανοί να βγούμε από τον δρόμο τον πεπατημένο και να αρχίσουμε να ψάχνουμε πιο αληθινές απαντήσεις σε άλλα μονοπάτια».





Εσύ έχεις το δρόμο σου.
Εγώ έχω τον δρόμο μου.
Όσο για τον σωστό και μοναδικό δρόμο,
είναι κάτι που δεν υπάρχει.

Νίτσε



«Η αλήθεια είναι μια χώρα, χωρίς κανέναν δρόμο προς αυτήν. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να έρθει σε αυτήν μέσα από οποιονδήποτε οργανισμό, οποιοδήποτε «πιστεύω», οποιοδήποτε δόγμα, ιερωμένο ή τελετουργία, ούτε μέσα από φιλοσοφική γνώση και ψυχολογικές τεχνικές. Πρέπει κανείς να τη βρει στον καθρέπτη στον σχέσεων, μέσα από την παρατήρηση και όχι μέσα από την διανοητική ανάλυση ή ενδοσκοπική ανατομία».

Τζίντου Κρισναμούρτι







Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...


Διαβάστε περισσότερα... »

Έμπνευση




Έμπνευση (εν + πνεύμα): ιδέα που γεννιέται στη συνείδησή μας, κάπως ξαφνικά και χωρίς την άμεση συμμετοχή της βούλησης, ως αποτέλεσμα μιας εντύπωσης ή συγκίνησης και όχι κάποιας διανοητικής προσπάθειας.

Καθένας από μας έχει εμπνεύσεις και ξαφνικές αποκαλύψεις, άλλων διαστάσεων στην καθημερινή ζωή.
 

Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση όπου ξεχνάμε ξαφνικά το όνομα κάποιου ατόμου ή τόπου, ή οποιαδήποτε άλλη λέξη, και δεν μπορούμε να το θυμηθούμε παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβάλουμε. Έχουμε την εντύπωση πως η λησμονημένη λέξη «βρίσκεται στο στόμα μας», αλλά για ανεξήγητους λόγους «δεν βγαίνει έξω». 

Κι όλοι μας ξέρουμε, πως η λησμονημένη λέξη κάνει ξαφνικά την εμφάνιση της, μόλις πάψουμε να την αναζητούμε ή απασχολήσουμε το μυαλό μας με κάποιο άλλο θέμα. 

Η ξαφνική αποκάλυψη δεν είναι προϊόν της σκέψης. Πρόκειται για μια έμπνευση που εμφανίζεται εντελώς απροσδόκητα.



Άλλο ένα τυπικό παράδειγμα καθημερινής εμπειρίας της αυθόρμητης έμπνευσης, είναι τα αστεία. 

Η στιγμή που συλλαμβάνουμε το πνεύμα ενός αστείου και ξεσπάμε στα γέλια, θεωρείται από το μυστικισμό της Ανατολής, μια στιγμή «φώτισης». 

Όλοι ξέρουμε ότι ένα αστείο, δεν μπορεί να εξηγηθεί. Η σύλληψη και το γέλιο έρχονται αυθόρμητα. 

Όλοι ξέρουμε, πως αν το αστείο εξηγηθεί, παύει να είναι αστείο και δεν προκαλεί πλέον γέλιο. Μόνον η ξαφνική σύλληψη του αστείου, απελευθερώνει τον χείμαρρο του γέλιου και προσφέρει μια απερίγραπτη εσωτερική ευφορία. 

Όσο περισσότερο καλλιεργημένο είναι ένα άτομο, άνδρας ή γυναίκα, τόσο περισσότερο έχει αναπτύξει το αίσθημα του χιούμορ. 

Ο ανεπτυγμένος άνθρωπος μπορεί να γελάσει με τα πάντα. Το σκοτεινιασμένο ακαλλιέργητο πνεύμα δυσκολεύεται να συλλάβει το αστείο και παρεξηγείται εύκολα. 

Η διδασκαλία του Ζεν κοροϊδεύει τα πάντα. Είναι γεμάτη από αστείες ιστορίες και ανέκδοτα, που ασκούν το πνεύμα του σπουδαστή Ζεν και τον προετοιμάζουν έτσι για να δεχτεί την «φώτιση». Παράλληλα, στο Τάο Τε Τσίγκ διαβάζουμε τα εξής : «Όποιος δε μπορεί να γελάσει, δε μπορεί να βρει το Τάο».

πηγή-nekthl
Διαβάστε περισσότερα... »

Η θεωρία του Πολυσύμπαντος κερδίζει έδαφος



Παγκόσμιο ενδιαφέρον έχει προκαλέσει η ανακοίνωση της ανακάλυψης των περίφημων βαρυτικών κυμάτων, ρυτιδώσεων στον χωροχρόνο που εμφανίστηκαν μια στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη από την οποία προέκυψε το Σύμπαν. 

Η ανακάλυψη αυτών των κυμάτων προσφέρει στήριξη στη λεγόμενη θεωρία του πληθωρισμού, σύμφωνα με την οποία το νεογέννητο Σύμπαν πέρασε από μια φάση απότομης διόγκωσης. 

Κεντρική ιδέα αυτής της θεωρίας είναι ότι το Σύμπαν μας είναι μόνο μία «μονάδα» μέσα σε ένα άπειρο και συνεχώς επεκτεινόμενο σύνολο ασύνδετων μεταξύ τους παράλληλων συμπάντων που αποτελούν το Πολυσύμπαν. 


Την ύπαρξη του Πολυσύμπαντος προτείνουν και άλλες θεωρίες όπως η Θεωρία των Χορδών και τομείς της θεωρητικής φυσικής όπως η κβαντομηχανική. 

«Αν υπάρχει πληθωρισμός υπάρχει και Πολυσύμπαν. Κάθε παρατήρηση που πιστοποιεί τον πληθωρισμό φέρνει πιο κοντά στην επαλήθευση την ύπαρξη του Πολυσύμπαντος», αναφέρει ο Αντρέι Λίντε, καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στις ΗΠΑ που δεν ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας που έκανε την ανακάλυψη.



πηγή-thecuriosityofcat
Διαβάστε περισσότερα... »

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Απώλεια ενέργειας και τρόποι ανάκτησής της


Όλοι έχουμε ακούσει κάποιον να παραπονιέται ότι δεν έχει όρεξη, νιώθει ευάλωτος,
δεν του ταιριάζει ένας χώρος ή ένας άνθρωπος και γύρω μας βλέπουμε σε μεγάλο ποσοστό ανθρώπους που ασθενούν σωματικά ή ψυχολογικά με το παραμικρό.

Σας έχει μιλήσει κανείς ότι έχει απώλεια ενέργειας;
Μάλλον ναι. Και μένα. Όμως υπάρχει μια ασάφεια σε όλες τις συζητήσεις που έχω κάνει. Οι άνθρωποι δεν είναι σίγουροι ότι γνωρίζουν πώς να μην έχουν απώλεια ενέργειας και πως να ενδυναμώνουν το ενεργειακό τους πεδίο. 


Συνοπτικά, 
να ένας ενδεικτικός πίνακας βοήθειας.


Απώλειες της ενέργειας μας έχουμε, όταν:


· δεν τρεφόμαστε και δεν κοιμόμαστε καλά. Όταν δεν γυμναζόμαστε καθόλου, όταν κάνουμε ουσίες και φυσικά ο βαθμός της κατάχρησης τους (κάπνισμα, ναρκωτικά, αλκοόλ).

· δεν είμαστε σε κάποιο επίπεδο δημιουργικοί

· η δουλειά μας δεν μας αρέσει και δεν κάνουμε τίποτα για αυτό

· έχουμε εμμονές

· συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους που ενεργειακά είναι σε χαμηλότερη δόνηση από εμάς και είναι αναμενόμενο και φυσιολογικό ότι θα χρειάζονται τη δική μας ενέργεια (αυτό όμως δεν είναι σωστό, λέγεται «βαμπιρισμός», ο κάθε άνθρωπος οφείλει να βρει την πηγή φόρτισής του- παρακάτω περιγράφονται τρόποι αυτοφόρτισης, χωρίς βαμπιρισμούς)

· επιτρέπω να μου δημιουργούν ενοχές, να με χειραγωγούν, να με εκμεταλλεύονται

· είμαι ενοχικός από μόνος μου και νιώθω τύψεις συχνά για το ποιος είμαι και τι κάνω

· ρωτάω τους άλλους τη γνώμη τους για δικά μου θέματα. Είναι σαν να τους δίνω τη δύναμή μου, επειδή δεν εμπιστεύομαι αρκετά τον δικό μου εαυτό. Φαντάζομαι ότι θα υπάρχουν φορές που πραγματικά όλοι έχουμε ανάγκη μια κουβέντα και τη συμβουλή των δικών μας ανθρώπων, αλλά αναφέρομαι περισσότερο στις περιπτώσεις που αυτό είναι συνήθεια, δεν κάνω τίποτα αν δεν έχω την τελική επιδοκιμασία των άλλων και κρίνομαι μόνιμα με το να με ενδιαφέρει η γνώμη τους

· παραδίνομαι και παραλύω από το φόβο

· είμαι εξαρτώμενος συναισθηματικά ή υλικά από κάποιον

· ασκώ έλεγχο = έλλειψη εμπιστοσύνης= ανησυχία= φόβος= απώλεια ενέργειας

· δημιουργώ και τρέφομαι από το δράμα

· ζω στο Matrix με χαμηλή συχνότητα

· είμαι ανασφαλής και εκτός κέντρου

· προσπαθώ πάρα πολύ για κάτι ή για κάποιον

· βλέπω τηλεόραση ή internet ή ακούω μουσική, που ενισχύει τις δραματικές καταστάσεις στη ζωή μου

· αγχώνομαι και υποφέρω από στρες


· ζω στο ΕΓΩ και στο διαχωρισμό

· δεν πιστεύω στον εαυτό μου

· με λυπούνται (αντί να με σέβονται και να με ενισχύουν. Εδώ σε ένα πολύ βαθύ σημείο βγαίνει η υπεροψία του ΕΓΩ και ο διαχωρισμός ότι «ευτυχώς που δεν είμαι στη θέση σου», άρα «είμαι ανώτερος»). Επίσης όταν επιζητώ την λύπη και τον οίκτο των άλλων, έχω πολύ χαμηλή ενέργεια. Όταν συμβαίνει αυτό, βαμπιρίζω το ενδιαφέρον τους.

· είμαι επικριτικός

· δεν έχω όρια

· αντιστέκομαι και δεν παραδίνομαι στη ροή

· παίρνω συνεχώς φάρμακα

· έχω σεξουαλική επαφή (επειδή αυτό εδώ το σημείο χρειάζεται κουβέντα και είναι πολύ παρεξηγήσιμο, έχει πολλές συνιστώσες, πότε η σεξουαλική πράξη μας δίνει και πότε μας παίρνει ενέργεια, θα έλεγα σαν γενικό κανόνα, ότι βαθιά μέσα μας μπορούμε να καταλάβουμε ποιός μας κάνει καλό και ποιός μέσα από το σεξ, μας αφαιρεί ενέργεια (όταν δεν υπάρχει αποκλειστικότητα και αληθινή σταθερή και διαχρονική αγάπη). Το σεξ είναι ο πιο εύκολος τρόπος να παραδίνουμε την ενέργειά μας και όλα όσα έχουν προαναφερθεί, σας βοηθούν να καταλάβετε τον τρόπο που γίνεται αυτό).



Πώς μπορώ να φορτίζω κάθε μέρα τον εαυτό μου με ενέργεια και να τη διατηρώ σε υψηλά επίπεδα;

Τα παρακάτω είναι εντελώς κατάλληλα για κάτι τέτοιο:

· η φύση και η ενασχόλησή μας έστω και με ένα γλαστράκι

· τα συχνά ενεργειακά μπάνια (πλύσιμο χεριών μέχρι τους αγκώνες, λαιμός, αυχένας και πρόσωπο)...

· αγαπάω..

· προσφέρω

· δημιουργώ

· υπηρετώ το συνάνθρωπο, τη φύση, τα ζώα.

· κάνω τις λεγόμενες «καλές πράξεις».

· εμπιστεύομαι και αφήνομαι χωρίς συνεχή ανησυχία στη ροή μέχρι νεωτέρας.

· βρίσκω έστω και 10' κάθε μέρα, να μείνω με τον εαυτό μου και να ειμαι καλά.

· κάνω έστω και ένα πράγμα που να με ευχαριστεί καθημερινά.

· διατηρώ την αισιοδοξία μου.

· καλλιεργώ την καλοσύνη στην καρδιά μου και την εκφράζω.

· βρίσκω κάτι που μου αρέσει και αποφασίζω να ασχοληθώ με αυτό (όχι απαραίτητα σε επαγγελματικό επίπεδο ή επειδή θα μου αποφέρει χρήματα)

· ζω στο ΕΜΕΙΣ, στην ενότητα με τα πάντα και τους πάντες.

· δεν τσακώνομαι

· καταναλώνω φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, τροφές που έρχονται από τη γη.

· δεν ματαιώνομαι

· με προστατεύω, με αγαπάω, με αγκαλιάζω, με επαινώ και με σηκώνω όταν δεν είμαι καλά



Οι αλλαγές στην ανθρωπότητα είναι γεγονός και όλοι το έχουμε παρατηρήσει σε διάφορα επίπεδα. Κάποτε ο άνθρωπος κοίταγε όλες τις εξωτερικές πηγές και εξαρτούσε την ευτυχία του από αυτές, για παράδειγμα, το χρήμα, ο γάμος, η κοινωνική θέση, η ασφάλεια κ.α. Κανείς δεν έλεγε τότε, πώς να είσαι μια αυτόφωτη οντότητα κι όλοι ενίσχυαν την μάζα...

Στροφή προς τα μέσα είναι το κλειδί για φως, ευτυχία, γαλήνη και πληρότητα.Με το άρθρο αυτό συνειδητοποιεί κανείς τους τρόπους που τον 'βαμπιρίζουν' και φυσικά πως 'βαμπιρίζει'. Δεν το έχουμε ανάγκη αυτό! 

Αντιθέτως, ήρθε η ώρα να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας και να ενηλικιωθούμε πνευματικά.

Ανάψτε το φάρο στην καρδιά σας, αφήστε το φως του να λάμπει και να γεμίζει το ΕΙΝΑΙ σας. 

Χωρίς καμία προσπάθεια μπορείτε να είστε ορατοί από χιλιόμετρα μακριά, να φωτίζετε τους άλλους και όλοι μαζί να είμαστε υγιείς και ευτυχισμένοι άνθρωποι που συνυπάρχουμε στον πλανήτη μας.


πηγή-gateoflight (προσαρμογή)
Διαβάστε περισσότερα... »

Χτίζετε γέφυρες ή φράκτες;





Mια φορά κι έναν καιρό, μάλωσαν δύο αδέλφια που ζούσαν σε γειτονικές φάρμες. Ήταν το πρώτο σοβαρό ρήγμα στη σχέση τους.

Για 40 χρόνια, εργάζονταν μαζί ως γεωργοί,
μοιράζονταν χωρίς κανένα πρόβλημα τα γεωργικά μηχανήματα και συνεργάζονταν αρμονικά για την εμπορία των προϊόντων τους.

Όμως, η μακρά συνεργασία τους διεκόπη απότομα.
Η διένεξη ξεκίνησε από μια μικρή παρεξήγηση, εξελίχθηκε σε μια σημαντική διαφορά, και τελικά κατέληξε σε ανταλλαγή πικρών λόγων.

Ένα πρωί κάποιος χτύπησε την πόρτα του μεγαλύτερου αδελφού.
Εκείνος άνοιξε και αντίκρισε έναν άνθρωπο με την εργαλειοθήκη ενός ξυλουργού.

«Ψάχνω για δουλειά λίγων ημερών» είπε.
«Ίσως έχετε ανάγκη για κάποιες μικροεργασίες και θα μπορούσα να σας φανώ χρήσιμος».

«Πράγματι», αναφώνησε ο μεγαλύτερος αδελφός. «Έχω μια δουλειά για σένα. Κοίταξε σε εκείνο τον κολπίσκο στο απέναντι αγρόκτημα. Αυτός είναι ο γείτονάς μου. Στην πραγματικότητα, είναι ο μικρότερος αδερφός μου. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα υπήρχε ένα χωράφι ανάμεσα μας.

Όμως, έσκαψε με την μπουλντόζα του μέχρι το ανάχωμα του ποταμού και τώρα υπάρχει ένα ποταμάκι ανάμεσα μας. Λοιπόν, μπορεί να κατάφερε να μ’ εκνευρίσει, αλλά εγώ θα κάνω κάτι χειρότερο.
»


«Βλέπεις αυτή τον σωρό με ξύλα στο στάβλο; Θέλω να φτιάξεις ένα ψηλό φράχτη. Δεν θέλω να ξαναδώ το πρόσωπό του».

Ο ξυλουργός απάντησε:
«Νομίζω ότι καταλαβαίνω την κατάσταση. Πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω και ότι στο τέλος θα ευχαριστηθείς με τη δουλειά μου».

Ο μεγαλύτερος αδελφός έπρεπε να πάει στην πόλη γα να τελειώσει κάποιες δουλειές. Έτσι, βοήθησε τον ξυλουργό να μεταφέρει τα ξύλα, και έφυγε για την πόλη.

Ο ξυλουργός εργάστηκε σκληρά κατά τη διάρκεια της μέρας. Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, όταν ο γεωργός επέστρεψε, ο ξυλουργός είχε μόλις τελειώσει τη δουλειά του.

Τα μάτια του αγρότη γούρλωσαν από αυτό που αντίκρισε.
Δεν είχε κατασκευαστεί ο φράχτης που είχε ζητήσει. 

Αντί για τον φράχτη, υπήρχε μια γέφυρα από την μια μεριά του ρέματος μέχρι την άλλη.

Εκείνη την ώρα, είδε από την άλλη μεριά της γέφυρας, να έρχεται προς το μέρος του ο γείτονας, ο νεώτερος αδελφός του. Όταν τον πλησίασε, άπλωσε τα χέρια του και αναφώνησε:

«Είσαι ο καλύτερος αδελφός που θα μπορούσα να είχα. Μετά από όλα όσα έχω κάνει και έχω πει εναντίον σου, έχτισες μια γέφυρα ανάμεσα μας».

 

Τα δύο αδέλφια αγκαλιάστηκαν, μετανιωμένα για ότι είχε συμβεί ανάμεσα τους. Γύρισαν και είδαν τον ξυλουργό να σηκώνει την εργαλειοθήκη και να την κρεμάει στον ώμο του.

«Όχι, μη φεύγεις, περίμενε! Μείνε λίγες ημέρες. Έχω κι άλλες εργασίες για σένα», είπε ο μεγαλύτερος αδελφός.

«Θα ήθελα πολύ να μείνω», είπε ο ξυλουργός, «αλλά έχω να χτίσω κι άλλες γέφυρες».



πηγή-gateoflight
Διαβάστε περισσότερα... »

Μια εκπληκτική αλληγορική ιστορία… Η βασίλισσα και οι 4 σύντροφοι της




Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια βασίλισσα, που είχε 4 συντρόφους.

Πάνω απ' όλους έδειχνε αδυναμία στον τέταρτο
. Τον στόλιζε με ακριβά ρούχα, του χάριζε πάντα τα καλύτερα, τον στόλιζε με κοσμήματα, του φορούσε αρώματα και του φερόταν πολύ γενναιόδωρα.. 


Ο τρίτος σύντροφος
της βασίλισσας είχε μεγάλη αυτοπεποίθηση, ήταν αλαζών, όμως εκείνη τον αγαπούσε και τον σύστηνε με υπηρηφάνεια στον κύκλο της και φοβόταν μήπως κάποια μέρα, θα την άφηνε για άλλη γυναίκα.. 

Ο
δεύτερος σύντροφος
της ήταν πάντα ευγενικός κι υπομονετικός μαζί της. Όταν εκείνη αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα, ήξερε ότι μπορούσε να βασιστεί πάνω του, ότι θα την άκουγε και θα τη βοηθούσε στην λύση του.

Ο
πρώτος αν και ήταν πιστός σαν σκυλί και βρισκόταν πάντα δίπλα της, εκείνη δεν του έδινε σημασία, τον παραμελούσε, τον ειρωνευόταν και τον έδιωχνε από κοντά της.

Και μια μέρα, η βασίλισσα αρρώστησε βαριά και κατάλαβε πως θα πεθάνει. Σκέφτηκε τότε πως είχε
4 συντρόφους, όμως σε λίγο δε θα'χε κανέναν.



Έτσι τους φώναξε όλους μπροστά της και ρώτησε πρώτα τον τέταρτο που ήταν η μεγάλη της αδυναμία: 

"Σ' αγάπησα περισσότερο από τους άλλους, σε είχα πάντα στα πλούτη, ντυμένο με τα πιο όμορφα ρούχα και μες την καλοπέραση, δε σου χάλασα ποτέ χατίρι. Τώρα που πεθαίνω, θα με ακολουθήσεις για να έχω παρέα, εκεί που πάω;"

"Δεν υπάρχει περίπτωση! Εσύ τον δρόμο σου κι εγώ τον δικό μου."
απάντησε εκείνος κοφτά και την παράτησε σύξυλη. Τα λόγια του την πλήγωσαν σα μαχαίρι στην καρδιά.

Μετά ρώτησε τον
τρίτο σύντροφό της. "Σ 'αγάπησα σ όλη μου τη ζωή και πάντα γύρευα την συντροφιά σου. Τώρα που πεθαίνω, θα με ακολουθήσεις στο θάνατο;"

"Όχι, φυσικά", απάντησε εκείνος. "Η ζωή είναι πολύ ωραία για να την αφήσω. Όταν πεθάνεις, θα παντρευτώ μια άλλη." Η Βασίλισσα ένοιωσε να της κόβεται η αναπνοή και η καρδιά της βούλιαξε...

Ύστερα, ρώτησε τον
δεύτερο σύντροφό της.
"Πάντα ερχόμουν σε σένα για βοήθεια και πάντα ήσουν εκεί για μένα. Όταν πεθάνω, θα με ακολουθήσεις για να μου κρατάς συντροφιά?"

"Λυπάμαι, δε μπορώ να σε βοηθήσω τώρα. Το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να 'περπατήσω' μαζί σου μέχρι τον τάφο σου.", απάντησε το παλικάρι κάνοντας την καρδιά της να ραγίσει από θλίψη...

Τότε, ακούστηκε μια φωνή: "Εγώ βασίλισσα μου θα έρθω μαζί σου! Θα σε ακολουθήσω όπου κι αν πας!"



Η βασίλισσα γύρισε να δει από πού ερχόταν η φωνή και είδε τον πρώτο της σύντροφο. Φαινόταν πολύ ταλαιπωρημένος και παραμελημένος. 

Θρηνώντας η βασίλισσα: "Αχ τι λάθος που έκανα η δύστυχη, έπρεπε να σε είχα προσέξει περισσότερο, όταν είχα την ευκαιρία!", είπε και ξεψύχησε .

Ήταν ήδη πολύ αργά.



Εδώ τελειώνει το παραμύθι και αρχίζει η πραγματικότητα.


Η Βασίλισσα είσαι εσύ και έχεις 4 συντρόφους στη ζωή σου


Ο τέταρτος σύντροφος σου είναι το ΣΩΜΑ σου. Όση προσοχή κι αγάπη κι αν του δώσεις, όσα κι αν του προσφέρεις, όσο κι αν το στολίσεις, όση αδυναμία κι αν του δείξεις, όταν έρθει η στιγμή και πεθάνεις, θα σε εγκαταλείψει χωρίς οίκτο.






Ο τρίτος σύντροφός σου είναι η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΣΟΥ, ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ STATUS και ό,τι υλικό κατέχεις. Βρίσκονται μαζί σου όσο είσαι εν ζωή. Όμως μπορεί να σε εγκαταλείψουν και σίγουρα όταν έρθει η ώρα να φύγεις, ακολουθούν άλλους και σε έχουν κιόλας ξεχάσει.

Ο δεύτερος σύντροφος σου είναι η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΣΟΥ. Όσο κι αν βρίσκονται κοντά σου, την ύστατη ώρα, μόνο να σε ξεπροβοδίσουν μέχρι τον τάφο σου μπορούν, όχι όμως να έρθουν μαζί σου.



Ο πρώτος σου σύντροφος είναι το ΠΝΕΥΜΑ σου, που σχεδόν είναι πάντα παραμελημένο από το κυνήγι του πλούτου, της δύναμης, της εξουσίας, των υλικών αγαθών. Όμως, το πνεύμα σου είναι το μόνο που θα σε ακολουθήσει όπου κι αν πας, το μόνο που θα είναι πιστό αιώνια! 



Καλλιέργησέ το, δυνάμωσέ το, διατήρησέ το ζωντανό, 
καθώς θα σε συντροφεύει για πάντα...


angel




Διαβάστε περισσότερα... »

Φιλόσοφος του Μεσαίωνα, «προέβλεψε» το Big Bang;


Τι υποστηρίζει ομάδα σύγχρονων φυσικών,
 από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Ιταλία


Βασικές ιδέες της σύγχρονης κοσμολογίας, ακόμα και τη θεωρία του πολυσύμπαντος, φαίνεται πως περιείχε το έργο που είχε γράψει ένας μεσαιωνικός αριστοτελικός θεολόγος και σχολαστικός φιλόσοφος στην Αγγλία του 13ου αιώνα, στην καρδιά του «σκοτεινού» Μεσαίωνα, όπως τουλάχιστον υποστηρίζει μια ομάδα σύγχρονων φυσικών από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Ιταλία.

Ο Τομ ΜακΛις του Πανεπιστημίου Ντέραμ και οι συνεργάτες του «μετέφρασαν» σε σύγχρονες εξισώσεις το λατινικό κείμενο του έργου "De Luce" (Περί του Φωτός),
που έγραψε ο Ρόμπερτ (ή Ροβέρτος) Γκροσετέστε το 1225, και διαπίστωσαν με έκπληξη, σύμφωνα με το "New Scientist", ότι, μεταξύ άλλων, είχε με τον τρόπο του προβλέψει την ιδέα του Big Bang και του πολυσύμπαντος.

Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Ρόμπερτ Γκροσετέστε μελετούσε τα προσφάτως ανακαλυφθέντα ξανά από τους Ευρωπαίους έργα του Αριστοτέλη, τα οποία εξηγούσαν την κίνηση των άστρων θέτοντας τη Γη στο επίκεντρο εννέα ομόκεντρων ουράνιων σφαιρών.
 

Στο "De Luce" ο Γκροσετέστε πρότεινε πως το σύμπαν ξεκίνησε με μια ισχυρή λάμψη (Θεϊκού) φωτός, που στη συνέχεια, εκκινώντας από αυτό το κεντρικό μικροσκοπικό σημείο, ώθησε τα πάντα προς τα έξω ώσπου να δημιουργηθεί μια μεγάλη σφαίρα - μια ανάλυση που θυμίζει τη σύγχρονη θεωρία της «Μεγάλης Έκρηξης» (Big Bang) που δημιούργησε το σύμπαν.

Επίσης ο Ρ. Γκροσετέστε υπέθεσε ότι το φως (ενέργεια) και η ύλη ήσαν ενωμένα (μια αντίληψη που παραπέμπει στη σύγχρονη αντίληψη περί ύλης-ενέργειας), ενώ όταν ο αρχικός παλμός της επέκτασης του φωτός - ύλης έφτασε σε μια ορισμένη ελάχιστη πυκνότητα, τότε εισήλθε σε μια «τέλεια κατάσταση» και σταμάτησε να επεκτείνεται (κάτι που θυμίζει τη σύγχρονη θεωρία του «πληθωρισμού» για την απότομη διαστολή του σύμπαντος κατά την αρχική φάση αμέσως μετά την «Μεγάλη Έκρηξη»).

Σύμφωνα με το μεσαιωνικό κείμενο, στη συνέχεια αυτή η τέλεια σφαίρα εξέπεμψε μια διαφορετική μορφή φωτός («λούμεν»), που εξαπλώθηκε προς το εσωτερικό της πρωταρχικής σφαίρας και δημιούργησε μια νέα πιο πυκνή κρυσταλλική σφαίρα, η οποία εξέπεμψε το δικό της φως κ.ο.κ., ώσπου -μετά από διαδοχικές φάσεις συμπύκνωσης της ύλης- να δημιουργηθεί μια σειρά από ομόκεντρες ουράνιες σφαίρες. Τελικά, από ένα πυρήνα «ατελούς» ύλης που είχε απομείνει από την όλη διαδικασία, δημιουργήθηκε η Γη.

Οι φυσικοί περιέγραψαν σε ένα μαθηματικό μοντέλο με διαφορικές εξισώσεις όλη αυτή την φανταστική περιγραφή και βρήκαν ότι πράγματι προέκυψε στον υπολογιστή τους ακριβώς το είδος του σύμπαντος που περιέγραψε ο Ρόμπερτ Γκροσετέστε: μία αρχική ώθηση εκ των έσω που γέννησε μια μεγάλη ουράνια σφαίρα και, έπειτα, η δημιουργία διαδοχικών μικρότερων ομόκεντρων σφαιρών, από τα έξω προς τα μέσα.


Χωρίς να το συνειδητοποιεί ο μεσαιωνικός φιλόσοφος, όπως είπε ο Τομ ΜακΛις, το σχολαστικό σύμπαν του είχε προβλέψει το πολυσύμπαν, την -ακόμα αναπόδεικτη- θεωρία ότι υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός από σύμπαντα, έτσι ώστε το κάθε τι να είναι δυνατό σε κάποιο από αυτά. Αν κανείς αλλάξει μια κρίσιμη παράμετρο στο «μοντέλο» του Ρ. Γκροσετέστε, τον τρόπο που το φως (ενέργεια) και η ύλη είναι ενωμένα, προκύπτει ένας διαφορετικός αριθμός από ουράνιες σφαίρες στο σύμπαν του.

Όπως σχολίασε ο επιφανής κοσμολόγος Άβι Λόεμπ, του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ - Σμιθσόνιαν, «όταν κάποτε οι μελλοντικές γενιές των κοσμολόγων θα έχουν καλύτερη κατανόηση για τον «πληθωρισμό» (του σύμπαντος), ίσως δουν τη δική μας τωρινή κοσμοθεωρία με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που εμείς βλέπουμε την κοσμοθεωρία του Ρόμπερτ Γκροσετέστε. Έχουμε κάνει αρκετή πρόοδο από τον 13ο αιώνα, έχουμε όμως ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε».

Η επιστημονική εργασία έγινε δεκτή για δημοσίευση στο περιοδικό "Proceedings of Royal Society A" της Βασιλικής Εταιρίας επιστημών της Βρετανίας, ενώ η προδημοσίευσή της βρίσκεται στη διεύθυνση: arxiv.org/abs/1403.0769




Διαβάστε περισσότερα... »

Διαψεύδεται η δενδροχρονολόγηση, για την έκρηξη της Θήρας


Νέα μελέτη επιβεβαιώνει την παραδοσιακή άποψη,
 ότι το ηφαίστειο εξερράγη στη διάρκεια του 16ου αιώνα π.Χ.



Η διάσημη καλδέρα της Σαντορίνης πρέπει να σχηματίστηκε τον 16ο αιώνα π.Χ. 
(Φωτογραφία: NOAA )

Ζυρίχη
Το ηφαίστειο της Σαντορίνης εξερράγη τον 16ο αιώνα π.Χ.,
δείχνει νέα διεθνής έρευνα, η οποία καταρρίπτει προηγούμενες εκτιμήσεις με βάση τη δενδροχρονολόγηση, σύμφωνα με τις οποίες η έκρηξη είχε συμβεί έναν αιώνα νωρίτερα.

Διχασμένοι οι επιστήμονες
Η ακριβής χρονολόγηση της διάσημης έκρηξης στο προϊστορικό Αιγαίο έχει διχάσει τους επιστήμονες
εδώ και χρόνια. Η μεγάλη φυσική καταστροφή -με τις σημαντικές ιστορικές επιπτώσεις της- εκτιμάται ότι συνέβη πριν από 3.500 έως 3.600 χρόνια.

Η παραδοσιακή άποψη, η οποία επιβεβαιώνεται από τη νέα μελέτη, είναι ότι το ηφαίστειο
εξερράγη κάποια στιγμή στη διάρκεια του 16ου αιώνα π.Χ. Νεότερες εκτιμήσεις μετά τη δεκαετία του '80 πρότειναν ότι η έκρηξη έλαβε χώρα τον 17ο αιώνα π.Χ. Τα τελευταία στοιχεία για αυτή την άποψη προήλθαν από δανική μελέτη, η οποία χρησιμοποίησε τη μέθοδο της χρονολόγησης του άνθρακα-14 σε ξύλα από ελιές την εποχή της έκρηξης.

Όμως νέα μελέτη αντιτείνει ότι η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα-14 μεμονωμένων κομματιών ελιάς,
σκεπασμένων από ηφαιστειακές στάχτες, είναι πολύ αναξιόπιστη μέθοδος. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πάολο Κερουμπίνι του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Ερευνών Δασών και Χιονιού, μελέτησαν πολλούς γέρικους κορμούς ελαιόδενδρων από την Ελλάδα και την υπόλοιπη νότια Ευρώπη.

«
Η ανάλυση δειγμάτων ξύλου έχει νόημα μόνο αν μπορεί να αποδειχτεί ότι τα εν λόγω δέντρα ήσαν ακόμα ζωντανά τη στιγμή της έκρηξης. Όμως στην περίπτωση των γέρικων ελαιόδενδρων στην περιοχή της Μεσογείου, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο νεκρά κλαδιά να μένουν πεσμένα για αρκετές δεκαετίες», δήλωσε ο Κερουμπίνι.

Οι ελιές δεν λένε αλήθεια
Όπως είπε, για μια πραγματικά σωστή χρονολόγηση με άνθρακα-14,
θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί μια διεθνής καμπύλη αναφοράς, η οποία, στην προκειμένη περίπτωση της Σαντορίνης, πρέπει να βασίζεται σε μετρήσεις δενδροχρονολόγησης (δακτυλίων στο εσωτερικό των κορμών) από δένδρα ηλικίας μεγαλύτερης των 4.000 ετών.

Ο Κερουμπίνι ανέλυσε δείγματα ξύλου από πολλές ελιές της νοτίου Ευρώπης και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ελαιόδενδρα συχνά παράγουν πολλούς ψευδο-δακτύλιους στο εσωτερικό τους, πράγμα που μπερδεύει την πραγματική ηλικία τους, γεγονός που δείχνει τα περιορισμένα όρια της δενδροχρονολόγησης. 

Αυτό, όπως είπε, συμβαίνει ιδιαίτερα σε θερμά μέρη όπως η Σαντορίνη με τις συχνές ξηρές περιόδους τα καλοκαίρια και τους χειμώνες σαν άνοιξη, που έχουν ως αποτέλεσμα να παράγουν μπερδεμένους δακτύλιους μέσα στους κορμούς και έτσι να προκαλούν σύγχυση ακόμα και στους ειδικούς. Ενδεικτικά, ανέφερε, ότι ένα κομμάτι ξύλου ελιάς που χρονολογείται πως έχει ηλικία 72 ετών, στην πραγματικότητα μπορεί να είναι μόνο 30.

Τυφλό τεστ σε ελαιόδενδρα της Σαντορίνης
Ο Κερουμπίνι πήρε δείγματα από ελαιόδενδρα που βρίσκονται σήμερα στη Σαντορίνη
και έκανε ένα «τυφλό τεστ», δίνοντάς τα ίδια ακριβώς σε δέκα ειδικούς σε πέντε εργαστήρια δενδροχρονολόγησης σε διάφορες χώρες. Η συγκριτική ανάλυση ανέδειξε το πρόβλημα: οι μετρήσεις των δακτυλίων διέφεραν πάνω από 44% μεταξύ των εργαστηρίων.

Με αυτό το δεδομένο, η νέα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν είναι ρεαλιστικό να θεωρείται ακριβής μια χρονολόγηση της έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης, η οποία βασίζεται μόνο σε ένα κομμάτι ελιάς από την εποχή εκείνη.

Πρέπει επομένως να δεχθούμε
την εκτίμηση ότι η εντυπωσιακή καλδέρα του νησιού δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα π.Χ.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Antiquity.



Διαβάστε περισσότερα... »

Τί μορφή έχουν, πάτερ, τα πνεύματα κάτω από τον ουρανό και οι άγγελοι; Είναι αόρατοι;





Ποιά ή μορφή των αγγέλων και των πνευμάτων κάτω από τον ουρανό;


Ερώτηση καθηγητή Ζ.Σ.:
Τί μορφή έχουν, πάτερ, τα πνεύματα κάτω από τον ουρανό και οι άγγελοι; Είναι αόρατοι;


Απάντηση πατρός Θαδδαίου: 
Είναι ενέργεια, βλέπετε... Κι εμείς το ίδιο είμαστε ενέργεια. Αλλά εμείς είμαστε ενέργεια σέ σώμα, σάρκα. Βλέπετε πώς ή ενέργεια κινεί το σώμα μας; Το ίδιο είναι και οι άγγελοι και τα πνεύματα κάτω από τον ουρανό! Είναι ενέργεια.

Στην ουσία, ένα πνεύμα κινείται με τεράστια ταχύτητα. Πηγαίνει πιο γρήγορα και από τις σκέψεις. Είναι απίστευτη ή ταχύτητα, με την οποία κινείται ένα πνεύμα, είναι απίστευτη ή ταχύτητα, με την οποία κινούνται οι σκέψεις. Μόλις σκεφτόμαστε κάτι, αυτό ήδη έφτασε, εκεί πού στέλνουμε την σκέψη.

Ένας από τούς αγίους, όταν του φανερώθηκε ή Παναγία μας, ήθελε να μάθει τί ταχύτητα
έχει ή σκέψη και ή προσευχή.
Αυτός ό άγιος ήθελε να μάθει πόσο γρήγορα μπορούμε να στείλουμε την προσευχή μας, σέ περίπτωση πού κινδυνεύει ή ζωή μας έδώ στη γη.

Και ή Παναγία Μητέρα του απάντησε: Ή ταχύτητα είναι μεγάλη. Οι σκέψεις μας έχουν μεγάλο μέσο όρο ταχύτητας και δεν έχει σημασία γι' αυτές ούτε ό χώρος, ούτε και ή απόσταση πού τις στέλνουμε. Δηλαδή δεν έχει σημασία, εάν είναι πολύ κοντά ή πολύ μακριά. 

Τη στιγμή πού ό άνθρωπος ετοιμάζεται να στείλει την σκέψη του, ή σκέψη του έφτασε.

Μέχρι πριν λίγο καιρό, γνωρίζαμε μόνο την ταχύτητα του φωτός. 

Τώρα όμως ξέρουμε ότι υπάρχει και μεγαλύτερη ταχύτητα απ' την ταχύτητα του φωτός. Αυτή είναι ή ταχύτητα των σκέψεων και ή ταχύτητα της προσευχής! 

Ή ενέργεια των σκέψεων και της προσευχής στιγμιαία ενώνεται με την ζωοποιό πηγή και με την Παντοδύναμη ενέργεια.

Γι' αυτό το λόγο πολλές φορές επαναλαμβάνω: 

Αν το ανθρώπινο γένος, το όποιο είναι πάνω από πέντε δισεκατομμύρια ψυχές, συμφωνούσε στον τρόπο της σκέψης του, αν οι άνθρωποι είχαν τις ίδιες θετικές σκέψεις, όλα θα άλλαζαν γύρω από μας! 

Ολόκληρη ή φύση θα άλλαζε! 

Γιατί αυτό θα ήταν μια τεράστια θεϊκή ενέργεια ενωμένη σέ ένα.

Δυστυχώς, τώρα όλα γύρω μας είναι σέ δυσαρμονία. Σχεδόν όλες οι ανθρώπινες σκέψεις σήμερα είναι μεταξύ τους ασύμφωνες. Γιατί; Γιατί τα πονηρά πνεύματα κάτω από τον ουρανό, δεν επιτρέπουν να συμφωνήσουν μεταξύ τους οι άνθρωποι.

Και ό Κύριος λέει: Όπου είναι συναγμένοι δύο ή τρεις στο όνομα μου, εκεί είμαι κι εγώ ανάμεσα τους. Ό Θεός είναι πανταχού παρών, υπάρχει παντού.



ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΘΑΔΔΑΙΟΥ ΒΙΤΟΒΝΙΤΣΑΣ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ.

Διαβάστε περισσότερα... »