Ξένοι λόγιοι υποκλίνονται στο ελληνικό μεγαλείο

Είμαστε παιδιά των Ελλήνων

“Deorum lingua est lingua Graecorum”

Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα

“Totum Graecorum est”

Όλα είναι Ελληνικά) 'Ολα προέρχονται από τους Έλληνες

“Nihil Graeciae humanum, nihil sanctum”

Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο, πιο ιερό από την Ελλάδα

Marcus Tullius Cicero (106 b.c. – 43 b.c.) [Λατίνος κλασικός]

“‘Though Greece was conquered, she defeated the conqueror and imported the arts in the uncivilized Latium””

Παρ’ ότι η Ελλάς κατακτήθηκε, αυτή νίκησε τον κατακτητή και εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο

Quintus Horatius Flaccus (65 b.c. – 8 b.c.) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής]

“What the mind and the heart is for a human being, Greece is for humanity”

Ό,τι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα, είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα

Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγραφεύς]

“Damned Greek, you found everything; philosophy, geometry, physics, astronomy… you left nothing for us”
Καταραμένε Έλληνα ανακάλυψες τα πάντα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία… δεν άφησες τίποτα για εμάς
Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805) [Γερμανός ποιητής, φιλόσοφος και Ιστορικός]

“Greece was the real cradle of liberty in which the earliest republics were rocked. We are the pupils of the great men, in all the principles of science, of morals, and of good government”.

Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λίκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυρηλατήθηκαν οι πρώτες πολιτείες. Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών, σε όλες τις αρχές της επιστήμης, της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης
William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής]

"If in the library of your house you do not have the works of the ancient Greek writers, then you live in a house with no light”.Εάν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε ζεις σε ένα σπίτι χωρίς φως
George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγγραφεύς]

“If it is true that the violin is the most perfect of musical instruments, then Greek is the violin of human thought”Εάν αληθεύει πως το βιολί είναι το τελειότερο των μουσικών οργάνων, τότε Ελληνικό είναι το “βιολί” της ανθρώπινης σκέψης
Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερικανίδα συγγραφεύς, "ακτιβίστρια" και λέκτωρ]

“The only way for us to become great, or even inimitable if possible, is to imitate the Greeks”Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπουδαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι, αν αυτό είναι δυνατό, είναι να μιμηθούμε τους Έλληνες
Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος]

“We have to admit that the whole Islam, except the religion, was Greek. Betrayal against the Greeks by the Islamic nations, equals betrayal against their own nature”Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ, εκτός της θρησκείας, ήταν Ελληνικό. Προδοσία ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη, ισούται με προδοσία ενάντια στην ίδια τους τη φύση
Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορικός, λόγιος, θεολόγος και πολιτικός]

“Except the blind forces of nature, nothing moves in this world which is not Greek in its origin”Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως, τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμο που να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του
Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορικός]

“In the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and produce… from the Greeks we take something more than earthly – almost godlike”.Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμε… από τους Έλληνες παίρνουμε κάτι περισσότερο από γήινο – σχεδόν θεϊκό
Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Διπλωμάτης, φιλόσοφος και λόγιος]

“It is great to descent from Greece, the land that gave the light to the world”Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα, τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο
Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής]


πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Η υποδούλωση της γλώσσας μας, απειλεί την εθνική μας φυσιογνωμία

Επιμέλεια: Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου

Η εισβολή ξένων και κυρίως αγγλικών λέξεων και φράσεων στην καθημερινότητα μας, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε είναι ορατός ο κίνδυνος στο άμεσο μέλλον να εκτοπίσουνε τη γλώσσα μας ή να την νοθέψουν σε σημαντικό βαθμό. Η απειλή αυτή είναι ορατή από την ξενομανία που συναντάμε
σε βιτρίνες, αφίσες, περιοδικά, διαφημίσεις, ταμπέλες καταστημάτων.

Πιο συγκεκριμένα τα περιοδικά μας έχουν πλημμυρίσει με ξενόγλωσσους τίτλους, οι διαφημίσεις σε αφίσες και σε όλα τα Μ.Μ.Ε είναι γεμάτες από αγγλικές λέξεις και φράσεις. Πολλές φορές το τελικό μήνυμα που θέλουν να εντυπωθεί στον Έλληνα καταναλωτή είναι αγγλική φράση όπως Power to you!, Fashion for all!, The power of knowledge!, Keep walking!, Call them all!, κλπ.

εικόνα

Στις βιτρίνες βλέπεις τη λέξη offers αντί για προσφορές, discount αντί για έκπτωση και το χειρότερο αντί να γράψουν παντελόνι, παπούτσια, φούστα, μπλούζα ,γράφουν pant ,shoes, top κλπ. Κάποιος που δεν γνωρίζει αγγλικά χρειάζεται διερμηνέα, ενώ παράλληλα αισθάνεται «αγράμματος» εφόσον δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις συναλλαγές, και ξένος μέσα στην ίδια του την χώρα.

Όσον αφορά τις ταμπέλες των καταστημάτων, είναι φωτεινές εξαιρέσεις εκείνα που φέρουν ελληνικό όνομα, με ελληνική γραμματοσειρά. Η μεγάλη πλειοψηφία φέρει αυτούσιες αγγλικές, ιταλικές ή γαλλικές λέξεις. Σε πολλές περιπτώσεις, αν η λέξη στη ταμπέλα είναι ελληνική την γράφουνε με γκρίκλις πχ ekentron, efimeron, iliofania, κλπ.

Μερικοί Έλληνες καταστηματάρχες ή ιδιοκτήτες βιοτεχνιών, γράφουν το όνομά τους έτσι ώστε να φαίνεται η φίρμα αγγλική όπως Dimis-Tshirts, ή ιταλική πχ, Fratelli Karida. ή γαλλική πχ Manouel collection. Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι η εκτεταμένη χρήση της αγγλικών λέξεων και φράσεων στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. 

Παραδείγματα άπειρα, όπως: «Θα ήθελα κάτι πιο compact» ή «Ένα καφέ για take away», «Θα τα πούμε face to face» κλπ.

Αν παρατηρήσουμε τους Έλληνες πολιτικούς όταν βγαίνουν στο εξωτερικό σε διεθνείς συναντήσεις, ή όταν δίνουν συνέντευξη στα ξένα ΜΜΕ μιλάνε στα αγγλικά, σε αντίθεση με τους άλλους Ευρωπαίους πολιτικούς, οι οποίοι χρησιμοποιούν την μητρική τους γλώσσα.

Ο Αναστάσιος Πεπονής είχε γράψει σε κείμενο που δημοσιεύτηκε το 1972 τα εξής: «Οι ξένες λέξεις, σύμφωνα με τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη, μέσα στο λαϊκό στόμα, πολιτογραφούνται, εξελληνίζονται τελείως, παίρνουν τον τονισμό και τις κλίσεις των άλλων ελληνικών λέξεων. Τώρα όμως το ελληνικό λαϊκό στόμα σχεδόν αδρανεί, βομβαρδίζεται το μάτι και το αυτί του Έλληνα και δεν του μένει παρά να επαναλαμβάνει μαϊμουδίζοντας ότι βλέπει και ότι ακούει στη διαφήμιση... Οι ξένες λέξεις και φράσεις έχουν εγκατασταθεί μόνιμα μέσα στη ζωή και στη γλώσσα μας, χωρίς να αλλοιώνονται , χωρίς να αφομοιώνονται , χωρίς να χάνουν τίποτα από τα ξενικά χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα.»

Από το 1972 έχουν περάσει 41 χρόνια. Το πρόβλημα του συνεχούς αφελληνισμού της γλώσσας που είχε επισημάνει τότε ο Α. Πεπονής έχει γίνει πια υπαρκτή απειλή. Και εδώ γεννιούνται ποικίλα ερωτήματα όπως: Γιατί το κάνουμε αυτό; Ποια είναι η αιτία που μας σπρώχνει να χρησιμοποιούμε μια ξένη γλώσσα και όχι την μητρική μας; 

εικόνα 

Η ιστορία έχει δείξει ότι, όταν μια χώρα είναι αδύναμη οικονομικά, τότε παρατηρούμε το φαινόμενο αυξημένης εισροής ξένων λέξεων, ενώ αντίθετα αν είναι εύρωστη τότε η ίδια δανείζει σε άλλους ξένες λέξεις και εκφράσεις. 

Όλα ξεκινάνε δηλαδή από το πώς νιώθουμε σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο. Αυτό το πλέγμα εθνικής μειονεξίας μας κάνει να νομίζουμε ότι εμπνέουμε κύρος και σεβασμό, φαινόμαστε μοντέρνοι και έξυπνοι, φτάνουμε στο επίπεδο του Άγγλου του Γάλλου ή του Ιταλού Ευρωπαίου αν χρησιμοποιούμε την γλώσσα του. Δεν καταλαβαίνουμε πόσο θλιβερός είναι αυτός ο πιθηκισμός, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ένας άνθρωπος ή ένας λαός είναι όμορφος και γοητευτικός όταν δείχνει αυτό που πραγματικά είναι. Αυτό που τον κάνει υπέροχα μοναδικό είναι η γλώσσα του, η νοοτροπία του, οι συνήθειές του , το φαγητό του, η μουσική του.

Υπάρχουν και αυτοί που έχουν αντίθετη άποψη, ανάμεσά τους καθηγητές πανεπιστημίου και γλωσσολόγοι, οι οποίοι θεωρούν ότι όλα αυτά περί ξενικής γλωσσικής εισβολής και αφελληνισμού της γλώσσας είναι υπερβολικά και φτάνουν μέχρι την κινδυνολογία.

Τα επιχειρήματα που προβάλλουν είναι συνήθως τα εξής:

- Την παρουσία των δανείων στη γλώσσα θα μπορούσε να τη δει κανείς ως κάτι θετικό αφού τα δάνεια εμπλουτίζουν την ελληνική γλώσσα δημιουργώντας σημασιολογικές διαφορές.
Είναι μια άποψη παρόμοια με όλες αυτές τις απόψεις που προωθείται σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, η οποία προβάλλει ως θετικό την «συνύπαρξη» διαφορετικών πολιτισμών, θρησκειών, οικονομιών, με όρους φυσικά όχι αδελφοσύνης και διατήρησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του καθενός, αλλά ομογενοποίησης, ισοπέδωσης και επικράτησης του πιο ισχυρού. Για χάρη αυτής της «συνύπαρξης», όλοι οι λαοί πρέπει να υποχωρήσουν να παραχωρήσουν, έως και να χάσουν πολλά από την εθνική και οικονομική τους κυριαρχία, τον πολιτισμό τους, την θρησκεία τους και τη γλώσσα τους.

- Δεύτερο επιχείρημα είναι ότι δεν δανείζεται μόνο η ελληνική γλώσσα από την αγγλική, αλλά όλες οι γλώσσες κάνουν το ίδιο, διότι η αγγλική αποτελεί σήμερα γλώσσα περιωπής.

Οι άλλες όμως γλώσσες, οι περισσότερες στην Ευρώπη, είναι λατινογενείς, το αλφάβητο κοινό κι έτσι ενσωματώνουν εύκολα την ξένη λέξη. Εδώ όμως, εκτοπίζεται το ελληνικό αλφάβητο, διατηρείται η ξένη γραφή και πολύ συχνά και η ξένη προφορά. Οι Ισπανοί παρόλο που έχουν το ίδιο αλφάβητο με τους Άγγλους, επιλέγουν να μην μιλήσουν αγγλικά στους ξένους που επισκέπτονται τη χώρα τους ακόμα κι αν γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα. Οι ταμπέλες των καταστημάτων τους, οι βιτρίνες και οι διαφημίσεις είναι στα Ισπανικά. 

Ακόμα και διεθνείς αγγλικούς όρους τους έχουν «εξισπανίσει». Αντιστέκονται και προστατεύουν την γλώσσα τους από την γλωσσική κυριαρχία της Αγγλικής γλώσσας που χρόνο με τον χρόνο μας καταπίνει όλους.

εικόνα

«Η διείσδυση της ξένης γλώσσας λοιπόν αλλοιώνει τη δική μας κατά την φυσιογνωμία και αυτή η αλλοίωση , δηλαδή η νόθευση της φυσιογνωμίας της γλώσσας απειλεί και την εθνική μας φυσιογνωμία, πράγμα πολύ σημαντικό, για όσους βέβαια ενδιαφέρονται ουσιαστικά για την ελληνικότητα του λαού μας και του τόπου μας» (Α. Πεπονής)

- Ένα άλλο επιχείρημα των «εκσυγχρονιστών» που διακηρύττουν ότι η γλώσσα μας δεν κινδυνεύει, είναι ότι ίσως να σταματούσε η κινδυνολογία γύρω από το δανεισμό αν γνωρίζαμε ότι πολλές λέξεις όπως αντιβιοτικό, αστροναύτης, ελικόπτερο, ένζυμο, ηλεκτρισμός, θερμόμετρο, μαγνητόφωνο, μετεωρολογία, σπηλαιολόγος, τεχνολογία, τηλέγραφος, , φωτογραφία και χιλιάδες άλλες , είναι δάνειες λέξεις.

Πράγματι, αυτές τις λέξεις, τις επινόησαν ξένοι επιστήμονες μέσα από τις ενασχολήσεις τους για να «ντύσουν» τις πράξεις τους, τις εφευρέσεις τους, τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματά τους. Που κατέφυγαν όμως και αναζήτησαν λέξεις για να δημιουργήσουν αυτούς τους ορισμούς; 

Τα ελληνικά έχουν αναγνωριστεί διεθνώς ως γλώσσα-πηγή, διότι είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο. Επίσης η ακριβολογία και η κυριολεξία στη διατύπωση των εννοιών είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της γλώσσας μας. 

Οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται.».

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο των επιχειρημάτων έρχονται να προστεθούν και απόψεις όπως ότι «δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες, όπως δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές και οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία ανάγεται στο χώρο του ρατσισμού.».

Δεν υπάρχουν ανώτερες φυλές, όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό. Υπάρχει όμως κοινή παραδοχή ότι υπήρξαν λαμπροί πολιτισμοί που άφησαν την σφραγίδα τους στην ανθρωπότητα.

Ένας τέτοιος θαυμαστός πολιτισμός ήταν ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός, ο οποίος επηρέασε και επηρεάζει ακόμα τη σύγχρονη σκέψη. Παράλληλα δημιούργησε την πλουσιότατη και πλαστικότατη και αξεπέραστη γλώσσα. Επειδή όμως η σχέση μεταξύ γλώσσας και πολιτισμού είναι αμφίδρομη, η γλώσσα είναι το όχημα που διακινεί τον πολιτισμό. 

εικόνα

Προς τί λοιπόν αυτές οι ισοπεδωτικές απόψεις; Ας υπενθυμίσουμε σε όλους αυτούς που θέλουν να υποβαθμίσουν την αξία της γλώσσα μας (οι οποίοι κατά κόρον είναι Έλληνες ), τι έχουν πει ξένοι διανοούμενοι γι αυτήν:

*Gilbert Murray (Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης)«Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς ότι μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική, ενώ γίνεται δύσκολη και βαριά στην Λατινική, Αγγλική, Γαλλική ή Γερμανική. Είναι η τελειότερη γλώσσα, επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειότερων ανθρώπων.»

*Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας)
«Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.»

*Ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ είχε δηλώσει:«Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα.»

*Juan Jose Puhana Arza (Βάσκος Ελληνιστής και πολιτικός)«Οφείλουμε να διακηρύξουμε ότι δεν έχει υπάρξει στον κόσμο μία γλώσσα η οποία να δύναται να συγκριθεί με την κλασσική Ελληνική.»

*D’Eichtal (Γάλλος συγγραφέας)«Η Ελληνική γλώσσα είναι μία γλώσσα η οποία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, όλες τις προϋποθέσεις μιας γλώσσης διεθνούς... εγγίζει αυτές τις ίδιες τις απαρχές του πολιτισμού... η οποία όχι μόνον δεν υπήρξε ξένη προς ουδεμία από τις μεγάλες εκδηλώσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, στην θρησκεία, στην πολιτική, στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες, αλλά υπήρξε και το πρώτο εργαλείο, – προς ανίχνευση όλων αυτών – τρόπον τινά η μήτρα... Γλώσσα λογική και συγχρόνως ευφωνική, ανάμεσα σε όλες τις άλλες...»

*Ιωάννης Γκαίτε (Ο μεγαλύτερος ποιητής της Γερμανίας, 1749-1832) «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.» 

Δυστυχώς όμως την ελληνική γλώσσα την αναγνωρίζουν και την υποστηρίζουν στον μεγαλύτερο τουλάχιστον βαθμό μόνο οι ξένοι και όχι οι Έλληνες .Πολλοί επιφανείς επιστήμονες αλλά και πολιτικοί μας, υποστηρίζουν με κάθε μέσο τις ξένες γλώσσες και μάλιστα κάνουν λόγο για την κατάργηση του ελληνικού αλφαβήτου για να μην πονοκεφαλιάζουν τα Ελληνόπουλα με την ορθογραφία, όπως επίσης υποστηρίζουν και την καθιέρωση της Αγγλικής ως επίσημη γλώσσα τη στιγμή που οι ίδιοι οι Άγγλοι μιλούν για την ανωτερότητα και τη σπουδαιότητα της ελληνικής.

Αλλά ακόμα και αν η γλώσσα μας δεν ήταν αυτή που είναι, ακόμα και αν δεν είχε προσφέρει θησαυρούς λέξεων και ορισμών σε όλη την ανθρωπότητα, έχουμε καθήκον να την προστατέψουμε γιατί είναι η μητρική μας γλώσσα. 

Είναι αναντικατάστατη η αξία των λέξεων της μητρικής γλώσσας για τον Μ. Τριανταφυλλίδη. Χαρακτηριστικά έχει πει: «Με τη μητρική γλώσσα, ξυπνούμε στη ζωή και ωριμάζουμε, μ’ αυτήν εντασσόμαστε στην ανθρώπινη κοινωνία και ρίχνουμε ρίζες στο γονικό μας παρελθόν, οι λέξεις της παίρνουν στη γλωσσική μας συνείδηση χρώμα, συναισθηματικό βάθος, ψυχικό πλούτο, έμφαση εκφραστική, συγκινησιακή δύναμη».

Ανατρέπεται λοιπόν αυτό το καθεστώς της γλωσσικής μας υποδούλωσης στο οποίο έχουμε περιέλθει και το οποίο διαβρώνει σιγά σιγά και την εθνική μας ταυτότητα ; Η απάντηση είναι ναι! 

Από εμάς, τους Έλληνες εξαρτάται. Για το τι θα πρέπει να κάνει η πολιτεία σε επίπεδο σχολικής εκπαίδευσης είναι μια άλλη συζήτηση. Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς:

- Να χρησιμοποιούμε στη γραφή αποκλειστικά και μόνο το ελληνικό αλφάβητο. Ποτέ γκρίκλις, διότι έτσι υποβιβάζουμε και γελοιοποιούμε τη γλώσσα μας ενώ παράλληλα χάνουμε και ξεχνάμε την οπτική εικόνα των λέξεων. Όλα τα ιστολόγια που συμφωνούν με αυτή την άποψη, να μην ανεβάζουν σχόλια με 'γκρίκλις'.

εικόνα

- Να χρησιμοποιούμε ελληνικό αλφάβητο, ακόμα και σε ξένες λέξεις. Να γράφουμε πχ ίντερνετ, τουίτερ κλπ

- Όπου μπορούμε σιγά-σιγά στον προφορικό λόγο, να αντικαθιστούμε λέξεις και εκφράσεις που τις έχουμε συνηθίσει στα αγγλικά με τις αντίστοιχες ελληνικές.

- Τα καταστήματα, οι βιομηχανίες για την ονομασία της επιχείρησης , των προϊόντων τους ή της ανάγκες της διαφήμισής τους, να καταφεύγουν στην ανεξάντλητη πηγή της ελληνικής γλώσσας. Θα ανακαλύψουν τεράστιο πλούτο και απίστευτη ομορφιά!

- Να διδάσκουμε στα παιδιά μας την αξία της χρησιμοποίησης της μητρικής μας γλώσσας και του ελληνικού αλφαβήτου.

- Μου αρέσει, αγαπώ να μαθαίνω ξένες γλώσσες δεν σημαίνει ότι ξεχνώ και παραγκωνίζω την μητρική μου.

Κι έτσι θα βρούμε ξανά τον δρόμο μας, έτσι θα αισθανθούμε ξανά την αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την μοναδικότητά μας.

Αν πάρουμε την στροφή και ακολουθήσουμε την πινακίδα που γράφει «Ελληνική Γλώσσα».

εικόνα

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Juan Coderch: o Ισπανός που γράφει τα παγκόσµια νέα, στα Αρχαία Ελληνικά!

Όποιος είπε ότι τα Αρχαία Ελληνικά είναι µια νεκρή γλώσσα, είναι βέβαιο ότι δεν έχει υπόψη του τον κ. Χουάν Κόντερχ: τον Ισπανό καθηγητή του Πανεπιστηµίου St. Andrews στη Σκωτία, που δηµιούργησε ένα site µε τις διεθνείς ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά!

Στο site Akropolis World News µπορεί κανείς να διαβάσει τις εξελίξεις από τον θάνατο του «Μιχαήλ Ιάξωνος» -του Μάικλ Τζάκσον µέχρι ποδοσφαιρικές ανταποκρίσεις της Μπαρτσελόνα, σε άπταιστη αττική διάλεκτο του 5ου αιώνα π.Χ.

Γεννηµένος στην Καταλονία, σπούδασε Κλασική Φιλολογία πριν µεταβεί στην Αγγλία για ακαδηµαϊκή καριέρα. ∆ίδαξε για πέντε χρόνια Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά στο Πανεπιστήµιο της Οξφόρδης και συνέχισε στη Σκωτία ως επίκουρος καθηγητής. Εκτός από Λατινικά, Ελληνικά, Ισπανικά και Αγγλικά, µιλάει Γερµανικά και Ρωσικά, ενώ δηλώνει και λάτρης του κλασικού µαραθωνίου!

εικόνα

Ο Χουάν Κόντερχ µιλά στο «ΘΕΜΑ» για την αγάπη του στα Αρχαία Ελληνικά και τα µελλοντικά του σχέδια.

- Πώς σκεφτήκατε να δηµιουργήσετε ένα site µε διεθνείς ειδήσεις στα Αρχαία Ελληνικά;

Υπήρχαν δύο sites που δηµοσίευαν ειδήσεις στα Λατινικά. Κανένα όµως που να είναι στα Αρχαία Ελληνικά. Ετσι, πριν από επτά χρόνια περίπου αποφάσισα να δηµιουργήσω εγώ ένα.

- Υπάρχει ενδιαφέρον για τα Αρχαία Ελληνικά σήµερα; Τι εισπράττετε από τους επισκέπτες του Akropolis World News και από τους φοιτητές σας στο πανεπιστήµιο;
Το ενδιαφέρον για την Κλασική Φιλολογία ήταν πάντα το ίδιο. Μπορεί να εκφράζουµε παράπονα ότι ο κόσµος θα έπρεπε να δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον ή ακόµα και να φοβόµαστε ότι στο µέλλον αυτή η πολιτιστική κληρονοµιά µπορεί να χαθεί, αλλά στην πραγµατικότητα παραµένουµε όλοι στις θέσεις µας. Συνεχίζουµε να µαθαίνουµε και να διδάσκουµε στην επόµενη γενιά τις κλασικές σπουδές. Νοµίζω έτσι θα γίνεται πάντα. Στο Πανεπιστήµιο του St. Andrews µάλιστα ο αριθµός των φοιτητών που ενδιαφέρονται για τα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά παρουσιάζει αύξηση.

- Υπάρχει κάποιος λόγος να µάθει κάποιος Αρχαία Ελληνικά σήµερα ή είναι µια περιττή γνώση;Το να γνωρίζεις τη γλώσσα ενός πολιτισµού που έπαιξε τόσο µεγάλο ρόλο στη διαδικασία διαµόρφωσης του σύγχρονου κόσµου και στην οποία έχουν γραφεί τόσο υπέροχα έργα αρκεί ως επιχείρηµα. Οταν ακούω κάποιον να θεωρεί τα Αρχαία Ελληνικά «περιττή γνώση», θυµάµαι ότι όταν ήµουν καθηγητής σε λύκειο υπήρχαν µαθητές που επέλεγαν Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά για να αποφύγουν τη Φυσική και τα Μαθηµατικά. Ηταν δύσκολο να τους εξηγήσω πόσο ωφέλιµο είναι να γνωρίσουµε τις ρίζες του πολιτισµού µας και να κατανοήσουν το νόηµα της φράσης «Οσο πιο πολύ κοιτάζουµε στο παρελθόν, τόσο πιο ικανοί γινόµαστε να κοιτάξουµε το µέλλον». Οταν όµως µου κάνει αυτήν την ερώτηση κάποιος ενήλικος αποφεύγω να απαντήσω, γιατί θεωρώ ότι όποιος ρωτά δεν έχει το απαραίτητο επίπεδο για να καταλάβει την απάντηση.

- Εχετε επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα και, αν ναι, ποιός είναι ο αγαπηµένος σας προορισµός;

Εχω επισκεφτεί πέντε φορές την Ελλάδα. Από τα αρχαιολογικά αξιοθέατα προτιµώ τις Μυκήνες. Τα νησιά όµως είναι τόσο όµορφα που µου είναι αδύνατον να τα ξεχάσω. Οσο πιο µικρά είναι τόσο πιο όµορφα µου φαίνονται.

- Πιστεύετε ότι οι «µικρές γλώσσες», όπως τα Ελληνικά, κινδυνεύουν να εξαφανιστούν;
∆εν το νοµίζω. Φυσικά κατά τη διάρκεια της Ιστορίας αρκετές γλώσσες που είχαν λίγους οµιλητές εξαφανίστηκαν, αλλά δεν νοµίζω να συµβεί αυτό σε µια επίσηµη γλώσσα – ενός κράτους και µάλιστα ευρωπαϊκού. Πάρε για παράδειγµα τα Λουξεµβουργιανά. Μια γλώσσα που τη µιλούν ελάχιστοι άνθρωποι, σε µια πολύ µικρή περιοχή, και παρ’ όλα αυτά είναι ζωντανή.
- Κάποιο συγκεκριµένο έργο που θα θέλατε να µεταφράσετε στα Αρχαία Ελληνικά;
Εχω µεταφράσει ήδη µια ιστορία του Σέρλοκ Χολµς, την «Ιστορία των τριών µαθητών». Στην ιστορία αυτή τρεις µαθητές πρέπει να µεταφράσουν ένα κείµενο του Θουκυδίδη και όποιος κάνει την καλύτερη µετάφραση θα κερδίσει µία υποτροφία. Ο καθηγητής τους ξέρει ότι ένας από αυτούς έχει δει από πριν το κείµενο, αλλά δεν ξέρει ποιος. Αυτό αναλαµβάνει να ανακαλύψει ο Σέρλοκ Χολµς. Είναι ιδανικό κείµενο για να µεταφραστεί στα Αρχαία Ελληνικά. Εχω µεταφράσει και µια ιστορία του Ντον Καµίλο του Γκουαρέσκι, µια χιουµοριστική ιστορία ενός συντηρητικού ιερέα και ενός κοµµουνιστή δηµάρχου σε ένα µικρό ιταλικό χωριό.

- Ποιά θεωρείτε τη µεγαλύτερη προσφορά της αρχαίας Ελλάδας στη σύγχρονη Ευρώπη;

Τη ∆ηµοκρατία. Φυσικά θα µπορούσα να πω και «φιλοσοφία» ή «τέχνη» και τα λοιπά. Αλλά νοµίζω πως είναι ξεκάθαρο ότι µε τη ∆ηµοκρατία άλλαξαν όλα.

– Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το µέλλον;

Σκοπεύω να παραµείνω στο πανεπιστήµιο και να ασχοληθώ µε τη σταδιοδροµία µου. Μου έχει ανατεθεί οτιδήποτε αφορά στη διδασκαλία Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών. Οι συνάδελφοί µου µε έχουν βοηθήσει πολύ αυτά τα πρώτα δύο χρόνια. Σχεδιάζω τα πάντα που έχουν σχέση µε τις κλασικές σπουδές, από τις εξετάσεις, το εκπαιδευτικό υλικό µέχρι συµβουλές στους αποφοίτους για τη σωστή διδασκαλία τους.

- Θέλετε να απευθύνετε έναν χαιρετισµό στους αναγνώστες;

Θα µπορούσα να πω ένα «Chairete!». Θα πω όµως ότι εγώ χαίροµαι που απευθύνθηκα στο ελληνικό κοινό και ελπίζω να βρω υποστηρικτές σε αυτήν τη δραστηριότητα που συνεχίζεται για αιώνες, την προώθηση των Αρχαίων Ελληνικών. Ούτως ή άλλως δεν πρόκειται για νεκρή γλώσσα, αλλά για αθάνατη γλώσσα.

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Ισπανοί ευρωβουλευτές προτείνουν την καθιέρωση της αρχαίας ελληνικής ως διεθνούς γλώσσας!

Πριν από 15 χρόνια οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές επέδειξαν ζήλο για την αρχαία ελληνική γλώσσα, τον οποίο ουδέποτε έδειξαν οι Έλληνες συνάδελφοί τους.

Υπέβαλαν πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για αναγνώριση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας ως διεθνούς γλώσσας. Ονόμασαν μάλιστα την γλώσσα μας «Μητέρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών», τις οποίες μάλιστα χαρακτήρισαν ως «διαλέκτους της ελληνικής γλώσσας!». 

Απεκάλυψαν δε ότι τα αρχαία ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα την οποία... οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές προχωρημένης τεχνολογίας μπορούν να δεχθούν νοηματικά. Όλες τις άλλες γλώσσες οι υπολογιστές τις απορρίπτουν ως σημασιολογικές, δηλαδή αυθαίρετες.

Ο Ισπανός καθηγητής και Ακαδημαϊκός Φρειδερίκος Σακρέντο το 1996 στο 3ο Παγκόσμιο Γλωσσικό Συνέδριο, που έγινε στο Συνεδριακό Κέντρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας στην Αρχαία Ολυμπία, δήλωσε:  «Η αρχαία ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη μητρική γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, γενικώς και ειδικότερα η πρώτη γλώσσα των καλλιεργημένων ατόμων. Εάν η αρχαία ελληνική παιδεία εξανθρώπισε τους θεούς, η αρχαία ελληνική γλώσσα ανύψωσε τον άνθρωπο, ως εάν ήτο ιέραξ, μέχρι τους ουρανούς».

Και συνεχίζει:
«Η Ελληνική Παιδεία και ο Ελληνικός Πολιτισμός έγινε παγκόσμιος και οι Ευρωπαίοι δυνάμεθα επιτέλους να λέμε ότι είμαστε Έλληνες από παιδεία και μόρφωση. Διότι, αν εμείς οι Ευρωπαίοι απαρνηθούμε την Ελληνική Παιδεία και την Ελληνική Κλασσική Γλώσσα, απαρνιόμαστε την εθνική μας και ανθρώπινη ουσία».

Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς Ελληνική Γλώσσα είναι σαν να μιλούν με έναν τυφλό για χρώματα. Δεν μπορεί να έλθει μία νέα αναγέννηση εάν δεν πάμε στις πηγές. Εννοούμε σαφώς την Ελληνική Γλώσσα, την οποία ευρίσκομεν μερικώς σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, με την μορφή των επιστημονικών και τεχνικών όρων, αλλά και λέξεων της πνευματικής ζωής, ακόμη και της καθημερινής ομιλίας, διότι αυτή αποτελεί την γεννήτορα γλώσσα των ευρωπαϊκών γλωσσών».

Ο Ισπανός Ακαδημαϊκός και ένας από τους πιο μεγάλους Ελληνιστές της εποχής μας Fransisco Atrados είπε: «Αν δεν ήταν η Ελληνική γλώσσα, η Ευρώπη θα παρέμενε ένα έδαφος πρωτογόνων...». Τις γλώσσες Γαλλική, Αγγλική, Ιταλική, Ισπανική και Γερμανική τις ονόμασε «κρυπτοελληνικές».

Διεκήρυξε δε ότι «Η Ελληνική γλώσσα είναι η πλέον παγκόσμια γλώσσα».

Σε μια ομιλία του είπε: «Τα ελληνικά αποτέλεσαν και αποτελούν ένα ζωντανό γλωσσολογικό κλάδο που ανθεί από μόνος του. Αλλά από την άλλη πλευρά έχει επιδράσει τεράστια, μέσω διαφόρων και περίπλοκων οδών, πάνω στις υπόλοιπες γλώσσες. Τις βοήθησε να μετατραπούν σε εργαλεία σκέψης και λογοτεχνίας. Κατά κάποιον τρόπο, τα ελληνικά επιζούν σε όλες αυτές και τις εμπλουτίζουν καθημερινά. Γι αυτό το λόγο η ελληνική γλώσσα είναι η πλέον παγκόσμια, είναι μια ακόμη γλώσσα με μακρόχρονη παράδοση και ευρεία διάδοση. Αλλά είναι και το πρότυπο ανάπτυξης και ενοποίησης των μοντέρνων γλωσσών».

Στις 2 Δεκεμβρίου 2009, διαβάσαμε με έκπληξη στα «ΝΕΑ» ότι ο Ισπανός καθηγητής Πανεπιστημίου Χουάν Κοντέρχ εδημιούργησε το «Acropolis World News» στο Ίντερνετ, το μοναδικό ειδησεογραφικό μέσο που καταγράφει καθημερινά την επικαιρότητα στα ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

Ο ίδιος διηγείται: "Πριν από 8 χρόνια, όταν ακόμη δούλευα στη Βαρκελώνη, είδα πως υπήρχαν μερικές ιστοσελίδες που παρουσίαζαν την επικαιρότητα στα λατινικά. Έψαξα να βρω αν υπήρχε κάτι αντίστοιχο και στα αρχαία ελληνικά και για να πω την αλήθεια εξεπλάγην, όταν διαπίστωσα πως δεν υπήρχε. Έτσι, εδημιούργησα το Acropolis World στο διαδίκτυο.".

Σήμερα ο Κοντέρχ είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σεν Άντριους (Αγίου Ανδρέα) στη Σκωτία όπου διδάσκει αρχαία ελληνικά και λατινικά. Η αγάπη του για τα αρχαία ελληνικά γεννήθηκε στο γυμνάσιο και από τότε του έγινε δεύτερη φύση, όπως την αποκαλεί. Άρχισε να διαβάζει τους Έλληνες φιλοσόφους στο πρωτότυπο, τις τραγωδίες, την ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου και τον Ηρόδοτο.

Ο Χουάν Κοντέρχ εξομολογείται: «Έχω έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα και πάντοτε με μαγεύουν η Ακρόπολη, η Πλάκα, η Πελοπόννησος, τα νησιά σας. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ την επίσκεψη σε ένα μέρος που σπάνια επισκέπτονται οι τουρίστες. έπεισα τους γονείς μου να επισκεφθούμε τις Πλαταιές όπου ήμασταν μόνοι μας. Έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ακούσω τη φωνή του Παυσανία να ενθαρρύνει τους στρατιώτες του για την επερχόμενη μάχη».

Στην ερώτηση τι ξεχωριστό έχουν τα αρχαία ελληνικά, απάντησε: «Είναι μια γλώσσα που παίζει συνεχώς με το μυαλό σου. Σε βοηθάει να σκεφθείς με τη λογική. Η χρήση του υποθετικού λόγου, η ξεκάθαρη διαφοροποίηση μεταξύ του παρατατικού, του αορίστου και του ενεστώτα. Είναι σαν να συμμετέχεις σε ένα εγκεφαλικό άθλημα».

Ας δούμε τώρα πώς συντάσσει τις ειδήσεις στα αρχαία ελληνικά ο Χουάν Κοντέρχ. Πρόκειται για την τρομοκρατική επίθεση στο σιδηρόδρομο Μόσχας - Πετρούπολης που συνέβη πρόσφατα.

"Τρομοκρατική προσβολή εν τη Ρωσία.

Τριάκοντα και πέντε άνθρωποι απέθανον εν τη Ρωσία, πολλοί δε άλλοι (περί εκατόν και τριάκοντα) ετρώθησαν. Το «Νιέβσκι Εξ πρές» σιδηρόδρομος εστί ος εκ της Μοσκβής εις το Πετροβούργον πορεύεται, εν δε τούτω τω σιδηροδρόμω βόμβα ανετίναξεν ο δε ανατιναγμός ούτω δεινός ην ώστε πας ο σιδηρόδρομος εκ της σιδηράς οδού εξέβη, οι εν τέλει ουκ ακριβώς ίσασι τίνες την βόμβαν εις τον σιδηρόδρομον εισέθεσαν, όμως δε ελπίζουσι του διά τάχους ειδέναι."
«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν, τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον», λέει ο δρ. Κοντέρχ, ο οποίος έχει κάνει το διδακτορικό του στους αρχαίους κλασικούς και έπειτα από τέσσερα χρόνια στην Οξφόρδη ως βοηθός καθηγητής στα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Σεν Άντριους στη Σκωτία τη σύνθεση του αρχαίου ελληνικού κειμένου. «Τώρα δουλεύω σχετικά με την παγκόσμια ιστορία, με τη φιλοδοξία να μεταφέρω στα αρχαία ελληνικά την ιστορία του κόσμου από τη δημιουργία του Σύμπαντος μέχρι το σήμερα», λέει και χαιρετά σε άπταιστη ερασμιακή προφορά.

Όπως βλέπομε, οι Ισπανοί είναι περισσότερο Έλληνες από πολλούς Έλληνες...

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Η αρχαία Ελληνική είναι μια Παγκόσμια γλώσσα

εικόνα

Γράφει ο Αθανάσιος Δέμος

Η μεγάλη Γαλλίδα Ελληνίστρια Ζακλίν Ντε Ρομιγύ επαναλάμβανε συχνά: «Σας το λέω χωρίς επιφύλαξη: Όλος ο κόσμος θα πρέπει να μάθει ελληνικά, γιατί η ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα. Έχει μια τέτοια λιτότητα η ελληνική γλώσσα που μπορεί να πει κανείς ότι χρησιμοποιήθηκε για μεγάλες αποκαλύψεις!

Και να! Τώρα μας έρχονται παρόμοια μηνύματα από την Μεγάλη Βρετανία. Ο Οργανισμός «Iris Projects» ομολογεί ότι «δεν είναι εύκολο να κατανοήσεις τον κόσμο σε όλο του το μεγαλείο αν δεν μπορείς να σκέφτεσαι Ελληνικά. Ο οργανισμός αυτός ασχολείται με την προώθηση της γνώσης σε όλους τους νέους που ζουν στην Αγγλία και την γνωριμία τους με αρχαίες γλώσσες, δομές και πολιτισμούς, για να βοηθηθούν στα Αγγλικά τους. Και ποια καλύτερη γλώσσα για να το πετύχει αυτό από τα Ελληνικά;

Το αμέσως επόμενο βήμα ήταν να εισαχθεί στα σχολεία η Ελληνική ώστε τα παιδιά να μάθουν σε βάθος τον τρόπο να σκέπτονται και να χειρίζονται τα Αγγλικά. Στο διαδίκτυο γράφουν: «Τώρα η μητρική γλώσσα του Αρχιμήδη και του Ηροδότου, πρέπει να χρησιμοποιηθεί πιο ουσιαστικά ώστε να βοηθήσει τα παιδιά των δημοτικών τα οποία προέρχονται από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα να βελτιώσουν τα Αγγλικά τους».

Για όσους πιστεύουν ότι τα Αρχαία Ελληνικά είναι νεκρή γλώσσα, η απάντηση έρχεται από την διευθύντρια του προγράμματος, Λόρνα Ρόμπινσον η οποία είναι πεπεισμένη ότι η κλασσική Ελληνική θα μπορούσε να αποδειχθεί ακόμη πιο δημοφιλής και ιδιαίτερα χρήσιμη:

«Τα Αρχαία Ελληνικά είναι απλά μια υπέροχη γλώσσα, γεμάτη από όμορφα λόγια και συναρπαστικές ιδέες. Τα έργα στην Αρχαία Ελλάδα έχουν διαμορφώσει την μελέτη των μαθηματικών, της επιστήμης και του πολιτισμού για αιώνες. Τα παιδιά θα το απολαύσουν και θα επωφεληθούν από τις πάμπολλες χρήσεις και εφαρμογές των Ελληνικών στην ζωή μας. Δομή, τρόπος σκέψης, λύση προβλημάτων, κατανόηση εννοιών, φαντασία, ετυμολογία, ορθογραφία, παραγωγή νέων λέξεων. Σίγουρα λοιπόν όλη αυτή η μεθοδολογία σκέψης βοηθά τα Αγγλικά και την δομή τους!

Επίσης θα συνδεθούν με άλλες πτυχές του σχολικού προγράμματος, από την ιστορία και την γεωγραφία, μέσω της επιστήμης, των μαθηματικών, του θεάτρου, της τέχνης και του αθλητισμού, όπου και αυτά ήταν όλα συνυφασμένα μέσα στην Ελληνική Παιδεία δημιουργώντας ολοκληρωμένους ανθρώπους», λέει η Ρόμπινσον.

Ο επικεφαλής της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Ανατολικής Οξφόρδης είπε ότι τα Αρχαία Ελληνικά δεν είναι μόνον μία εκμάθηση ξένης γλώσσας. Είναι μία ολόκληρη κουλτούρα που θα συνοδεύει το παιδί για όλη του την ζωή. Θα εντείνει την αίσθησή τους για την γλώσσα, θα μπορούν να δουν τις συνδέσεις μεταξύ των γλωσσών, θα μαθαίνουν να σκέπτονται και είναι και διασκέδαση.

Οι άνθρωποι μπορεί να αποθαρρύνονται στην ιδέα της εκμάθησης μιας γλώσσας που έχει ένα διαφορετικό αλφάβητο. Στην πραγματικότητα, όμως, έχουμε διαπιστώσει ότι, ενώ έχει προστεθεί μία επί πλέον διάσταση στην εκπαίδευση, οι άνθρωποι μπαίνουν πολύ γρήγορα στο κλίμα και πραγματικά απολαμβάνουν την μεταλαμπάδευση της γνώσης.

Οι μαθητές, λέει η Ρόμπινσον, θα διδάσκονται όχι μόνον το αλφάβητο, την γραμματική και το λεξιλόγιο, αλλά θα μάθουν επίσης και για τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης των Ολυμπιακών Αγώνων, τις κωμωδίες του Αριστοφάνη και γενικά το αρχαίο Δράμα.

Η Ελληνική ξεπέρασε σε δημοτικότητα τα λατινικά επειδή οι άνθρωποι τείνουν να την θεωρούν πιο συναρπαστική και ενδιαφέρουσα και διακατέχονται από δέος και γοητεία για τους μύθους και την φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων. Δεν υπάρχει τομέας που να μην είχε αναπτυχθεί πλήρως στην Αρχαία Ελλάδα και να μην αποτελεί αφετηρία για οτιδήποτε κάνουμε σήμερα.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόνης Κάρολος Φωριέλ, ο οποίος το 1824 δημοσίευσε «Τα Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια» είπε: «Η Ελληνική Γλώσσα έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ό,τι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης».

Όταν οι Βρετανοί αποφάσισαν να ξεκινούν από τα εφτά τους χρόνια την εκμάθηση Αρχαίων Ελληνικών είχαν στο μυαλό τους μια γλώσσα που ανήκει στην παγκόσμια κληρονομιά. Η πρόταση στηρίχθηκε σε προηγούμενες έρευνες που έδειξαν ότι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών ενισχύει την σωστή και σε βάθος εκμάθηση των Αγγλικών αλλά και την ουσιαστική γνώση των δομών της κάθε γλώσσας εθνικής, υπερεθνικής, ως μέσο επικοινωνίας.

Επίσης, με την γνώση των Αρχαίων Ελληνικών, από τα οποία προέρχονται ετυμολογικά πολλές αγγλικές λέξεις, οι μαθητές μπορούν να κατανοήσουν την εξέλιξη των γλωσσών μέσω των κοινωνικών, πολιτικών και πολιτισμικών συνθηκών.

Στις ισπανόφωνες χώρες κυκλοφορεί ένα βιβλίο με τον τίτλο «Οι 17.000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα». Ο Αργεντινός συνθέτης Ντανιέ Αρμάντο δήλωσε: «Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μου πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες; Δεν χρειάζεται. Όλες οι λέξεις που υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνον είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με την δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά! Π.χ. «ώρα» στα αγγλικά είναι «hour» ενώ στα ισπανικά είναι «ora». Ακριβώς ίδια. Η ιστορία στα ισπανικά «historia», στα αγγλικά είναι «history». Ακριβώς τα ίδια. Ισπανοί και Άγγλοι διατηρούν την δασεία συμβολίζοντάς την με το h.

Αν τώρα προσθέσουμε και λέξεις που εκ πρώτης όψεως φαίνονται ισπανικές αλλά ψάχνοντας λίγο παραπάνω την προέλευσή τους διαπιστώνουμε ότι είναι ελληνικές, τότε ο κατάλογος των ελληνικών λέξεων γίνεται πραγματικά αμέτρητος. Για παράδειγμα, το ρούχο στα ισπανικά είναι «ropa». Στα ελληνικά έχουμε την λέξη «λωποδύτης». Προέρχεται από την λέξη «λώπη» και «δύτης». «Λώπη» στα αρχαία είναι το «ένδυμα», το ρούχο. Άρα λωποδύτης είναι αυτός που δύει, που βουτά το χέρι του στο ρούχο μας για να μας κλέψει. Με απλή αλλαγή του λ σε ρ, προκύπτει η λέξη «ropa» που χρησιμοποιούν οι Ισπανοί. Η αλλαγή του λ σε ρ (είναι και τα δύο γλωσσικά σύμφωνα) και αντίστροφα είναι κάτι πολύ σύνηθες που συμβαίνει καθημερινά, λέμε π.χ. αδελφός αλλά και αδερφός, κ.ο.κ.

Και ενώ βλέπουμε πόσο θαυμάζουν και επαινούν την ελληνική γλώσσα οι ξένοι, εμείς τι κάνουμε; Από την κατάργηση του πολυτονικού μέχρι σήμερα ο βιασμός της γλώσσας μας είναι συνεχής και περνάει απαρατήρητος. Από πολλούς χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη καταστροφή μετά την Μικρασιατική. Συνεχίζουμε να ασελγούμε στην γλώσσα μας. Είναι γνωστό ότι στα Δημοτικά σχολεία τώρα δεν διδάσκεται η Γραμματική που διδάσκονταν επί αιώνες τα ελληνόπουλα και μάθαιναν σωστά ελληνικά.

Τώρα τα φωνήεντα έγιναν πέντε και όχι εφτά, όπως ήταν μέχρι τώρα και μάλιστα μέσα σ’ αυτά τα πέντε, υπολογίζεται σαν ένα φωνήεν και το «ου». Τα φωνήεντα η, υ και ω δεν υπάρχουν στο ελληνικό αλφάβητο, καθώς και τα σύμφωνα «ξ» και «ψ». Ανάμεσα στα σύμφωνα είναι και τα «γκ», «μπ» και «ντ». Αυτά τα τρία προετοιμάζουν το έδαφος για τα λατινικά g, b και d. Είναι οι πρόδρομοι των τριών αυτών λατινικών γραμμάτων.

Και ενώ εμείς προετοιμάζουμε το έδαφος για την λατινοποίηση της ελληνικής, δύο Γάλλοι επιστήμονες στο βιβλίο τους «Οι ελληνικές ρίζες στη γλώσσα» γράφουν: «Οι ελληνικές ρίζες δίνουν στην γαλλική το πιο βαθύ στήριγμά της και συγχρόνως της παρέχουν την πιο υψηλή δυνατότητα για αφαίρεση. Μακρινή πηγή του πολιτισμού μας, η Ελλάδα βρίσκεται ζωντανή μέσα στις λέξεις που λέμε. Σχηματίζει κάθε μέρα την γλώσσα μας».

Οι ξένες γλώσσες διαθέτουν και χρησιμοποιούν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ελληνικών λέξεων, που αν το αφαιρέσουμε οι γλώσσες αυτές δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. Πολλές γλώσσες, μάλιστα, έχουν και το ίδιο συντακτικό και γραμματική, όπως π.χ. η Γερμανική.

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Όμηρο λέγαν τον παππού, Όμηρο λεν κι εμένα!..

Ένα αποκαλυπτικό κείμενο για την ελληνική γλώσσα, έτσι ώστε να θυμίζει στις κατοπινές γενιές τη διαχρονικότητά μας ως Έλληνες, ως λαός, ως γένος και ως φυλή! Διαβάστε το!.. Αξίζει τον κόπο να τιμάμε την γλώσσα των προγόνων μας!..

Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ

ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ - ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ

« Όμηρο λέγαν τον παππού

Όμηρο λεν κι εμένα»

(Από το τραγούδι του Α. Αντωνάκου:

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ")

ίναι πασίγνωστο και τεκμηριωμένο με λεξικά χιλιάδων σελίδων ότι η Ελληνική Γλώσσα γονιμοποίησε με πολλές χιλιάδες λέξεις και έννοιες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Όμως παρουσιάζει και μία μοναδική και πρωτόγνωρη διαχρονικότητα. Κι αυτό φαίνεται από μια σειρά φράσεις, παροιμίες και γνωμικά, τα οποία έχουν παραμείνει ίδια και αναλλοίωτα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Κι όταν λέω αναλλοίωτα, εννοώ πως μέσα στην μεγάλη χρονική διαδρομή τους δεν υπέστησαν καμία νοηματική ή εκφραστική αλλαγή. Προς τεκμηρίωση των ανωτέρω ιδού μερικά παραδείγματα:

ΜΙΑ ΧΕΛΙΔΩΝ ΕΑΡ ΟΥ ΠΟΙΕΙ (ΣΤΟΒΑΙΟΣ) -- Ένα χελιδόνι [ή ένας κούκος] δεν φέρνει την άνοιξη.

Α ΔΕ ΧΕΙΡ ΤΗΝ ΧΕΙΡΑ ΝΙΣΕΙ (ΕΠΙΧΑΡΜΟΣ) -- Το 'να χέρι νίβει τα 'άλλο.

ΕΙ ΚΑΚΑ ΤΙΣ ΣΠΕΙΡΑΙ ΚΑΚΑ ΚΕΡΔΙΑ ΑΜΗΣΕΙΝ (ΗΣΙΟΔΟΣ) -- Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις.

ΚΡΕΣΣΩΝ ΟΙΚΤΙΡΜΟΥ ΦΘΟΝΟΣ(ΠΙΝΔΑΡΟΣ) -- Κάλλιο να σε ζηλεύουνε ,παρά να σελυπούνται.

Η ΓΛΩΤΤΑ ΑΝΟΣΤΕΟΣ ΜΕΝ ΟΣΤΕΑ ΘΡΑΥΕΙ -- Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει

ΤΟΝ ΠΑΘΕΙ ΜΑΘΟΣ (ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) -- Ο παθός μαθός.

ΤΡΙΧΟΣ ΟΡΘΙΑΣ ΠΛΟΚΑΜΟΣ ΙΣΤΑΤΑΙ(ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ) -- Σηκώθηκαν οι τρίχες.

ΑΝΗΡ, ΣΤΕΓΗΣ ΣΤΥΛΟΣ (ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ) -- Ο άνδρας, κολώνα του σπιτιού.

ΑΠΤΕΣΘΑΙ ΞΥΛΟΥ (ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ) -- Χτύπα ξύλο.

ΩΣΤΕ ΥΠΤΙΟΥΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΓΕΛΩΤΟΣ ΚΑΤΑΠΕΣΕΙΝ (ΑΘΗΝΑΙΟΣ) -- Έπεσαν κάτω από τα γέλια

ΕΑΥΤΟΥΣ ΕΞΕΘΕΑΤΡΙΟΥΝ (ΠΟΛΥΒΙΟΣ) -- Έγιναν θέατρο.

ΜΗ ΜΟΙ ΣΥΓΧΕΙ (ΟΜΗΡΟΣ) -- Μη με συγχύζεις.

ΛΥΕΤΑΙ ΓΟΥΝΑΤΑ (ΟΜΗΡΟΣ) -- Μου λύθηκαν τα γόνατα.

ΤΟΝ ΔΕ ΛΙΠΕ ΨΥΧΗ (ΟΜΗΡΟΣ) -- Λιποψύχησε.

ΤΟΤΕ ΜΟΙ ΧΑΝΟΙ ΕΥΡΕΙΑ ΧΘΩΝ (ΟΜΗΡΟΣ) -- Ν' ανοίξει η γη να με καταπιεί.

ΑΠΟΣΚΟΤΙΣΟΝ ΜΕ (ΔΙΟΓΕΝΗΣ) -- Μη με σκοτίζεις.

ΑΒΙΩΤΟΝ ΖΩΜΕΝ ΒΙΟΝ (ΦΙΛΗΜΩΝ) -- Έγινε ο βίος αβίωτος.

ΟΡΝΙΘΟΣ ΓΑΛΑ (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ) -- Του πουλιού το γάλα.

ΤΡΙΧΟΛΟΓΕΙΝ ΚΑΙ ΤΡΙΧΑΣ ΑΝΑΛΕΓΕΣΘΑΙ(ΣΟΥΔΑ) -- Λες Τρίχες.

ΠΕΜΠΕΙΝ ΕΣ ΚΟΡΑΚΑΣ -- Άει στον κόρακα.

ΟΥΔΕΝ ΜΟΙ ΜΕΛΕΙ -- Δεν με μέλει.

ΠΟΛΛΑ ΛΑΛΕΙΣ -- Πολλά λες.

ΔΙΑΡΡΑΓΕΙΗΣ (ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ) --Να σκάσεις.

ΟΛΟΙΟ --Να χαθείς.

ΠΑΧΥΝΟΕΣ --Χονδροκέφαλοι.

ΑΡΧΗ ΔΗΠΟΥ ΠΑΝΤΟΣ ΕΡΓΟΥ ΧΑΛΕΠΩΤΕΡΑ -- Κάθε αρχή και δύσκολη.

ΕΧΕΙ ΤΙ ΠΙΚΡΟΝ Ο ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΛΟΓΟΣ (ΔΙΩΝ) -- Η αλήθεια είναι πικρή.

ΑΔΥΝΑΤΟΝ Τ’ ΑΛΗΘΕΣ ΛΑΘΕΙΝ(ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ) -- Η αλήθεια δεν κρύβεται.

ΑΝΔΡΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΡΠΟΣ ΟΥΚ ΑΠΟΛΥΤΑΙ (ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ) -- Το δίκαιο πράγμα δεν χάνεται.

ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗΝ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΝ ΠΟΙΗΣΑΜΕΝΟΣ (ΑΝΝΑ ΚΟΜΝΗΝΗ) -- Έκανε την ανάγκη φιλοτιμία.

ΤΑ ΡΟΔΑ ΕΝ ΑΚΑΝΘΑΙΣ ΦΥΟΝΤΑΙ(ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ) -- Από ρόδο βγαίνει αγκάθι.

ΓΕΛΩΣ ΑΚΑΙΡΟΣ ΚΑΥΘΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΙΤΙΟΣ -- Τα γέλια φέρνουν κλάματα.

ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΣΚΙΑΝ ΔΕΔΟΙΚΕΝ(ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ) -- Φοβάται και την σκιά του.

ΕΡΓΑΣΙΗ ΟΥΔΕΝ ΟΝΕΙΔΟΣ (ΗΣΙΟΔΟΣ) -- Η δουλειά δεν είναι ντροπή.

ΑΙΘΙΟΠΑ ΣΜΗΧΕΙΣ (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ) -- Τον αράπη κι αν τον πλένεις...

ΕΙΣ ΨΑΜΜΟΝ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΣ (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ) -- Χτίζεις στην άμμο.

ΩΟΝ ΤΙΛΛΕΙΣ (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ) -- Παρ' το αυγό και κούρευτο.

ΑΕΙ ΤΑ ΠΕΡΥΣΙ ΒΕΛΤΙΩ -- Κάθε πέρυσι και καλύτερα.

ΩΣΠΕΡ ΕΙΣΟΡΑΣ ΕΜΕ (ΣΟΦΟΚΛΗΣ) -- "Όπως σε βλέπω και με βλέπεις.

ΚΥΩΝ ΘΩΥΚΤΗΡ ΟΥ ΔΑΚΝΕΙ --Σκυλί που γαυγίζει, δεν δαγκώνει.

ΚΟΣΚΙΝΩΙ ΦΕΡΕΙΣ ΥΔΩΝ (ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ) -- Κουβαλάς νερό με το κόσκινο

ΞΥΡΕΙ ΑΝ ΧΡΩΙ (ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΑΙΑΣ 786) -- Ξουρίες (Ξυρίζει μέχρις επιδερμίδας)

Η ΝΑΥΣ ΕΒΑΨΕΝ (ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΟΡΕΣΤΗΣ 705-707) -- Την βάψαμε (βάπτω = βυθίζω εις το νερό)

ΓΗ ΚΑΙ ΟΥΡΑΝΟΝ ΣΥΝΑΠΤΕΙΝ --Κίνησε γη και ουρανό.

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Το ελληνικό αλφάβητο και η επίδραση του στον ανθρώπινο εγκέφαλο

Τα φωνήεντα στο αλφάβητο όχι μόνο δονούν συγκεκριμένες περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου αλλά μεταφράζονται σε ήχους και αριθμούς.

"Η επίδραση του ολυμπιακού πνεύματος στην ανθρώπινη πρόοδο" ήταν η εισήγηση του καθηγητή Γεωλογίας Σταύρου Π. Παπαμαρινόπουλου, στο πλαίσιο του διεθνούς συνεδρίου με θέμα, η οποία τάραξε τα νερά της επιστημονικής κοινότητας και μάλιστα των γλωσσολόγων.

Φαίνεται ότι την πολυδιάστατη μυστική σχέση γλώσσας, αριθμών, μουσικής αλλά και ανθρώπινης σκέψης γνώριζαν πολύ καλά οι Πυθαγόρειοι.

Φαίνεται ακόμη ότι η αφαίρεση ήχων, όπως το τελικό ν ή ς, ή ακόμη η απλούστευση της ελληνικής γλώσσας έχει αποδυναμώσει την επίδραση που ασκεί στους νευρώνες και τις συνάψεις μας.

Πριν από μερικές ημέρες, ο διακεκριμένος καθηγητής που υπήρξε θεμελιωτής του θεσμού του παγκόσμιου συνεδρίου για την Ατλαντίδα, καλεσμένος της ομάδας προβληματισμού και διαλόγου “Παλλάδιον”, έδωσε στο Νόησις μια μοναδική διάλεξη, φέρνοντας στο φως τη μοναδική αλλά και μυστικιστική, κατά μία έννοια, επίδραση που έχουν το ελληνικό αλφάβητο και η ελληνική γλώσσα με συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.

Αποσπάσματα της ομιλίας του Σταύρου Παπαμαρινόπουλου παρουσιάζουμε παρακάτω.
“Η πιθανή επίδραση του ελληνικού αλφαβήτου στον ανθρώπινο εγκέφαλο άρχισε να μελετάται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα από την περίοδο που ένας φιλόλογος, ο Eric Havelock (1963), είχε την έμπνευση να μελετήσει σε βάθος τα πλατωνικά κείμενα. Με βάση τον Πλάτωνα ερμήνευσε την έλευση του θεάτρου και τη νοητική έκρηξη του λεγόμενου χρυσού πέμπτου αιώνος στην Αθήνα ως αποτέλεσμα της επίδρασης του αλφαβήτου στην τελική του μορφή στον εγκέφαλο των Αθηναίων και άλλων πολιτών των ελληνίδων πόλεων.

”Στην προσπάθεια αυτή προστέθηκε αρχικώς και ο νευροφυσιολόγος Joseph Bogan (1975), ο οποίος είπε ότι το ελληνικό αλφάβητο ενεργοποίησε λίγο περισσότερο από άλλα αλφάβητα την αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, εκεί όπου υπάρχει το κέντρο επεξεργασίας της γραπτής γλώσσας, της εκφοράς του λόγου και της αναλυτικής σκέψης”, εξήγησε στη διάρκεια της εισήγησής του ο κ Παπαμαρινόπουλος.

Ο κ. Παπαμαρινόπουλος αναφέρθηκε στο σπουδαίο, όπως το χαρακτήρισε, βιβλίο της Jacqueline de Romilly ʽΓιατί η Ελλάδα;ʼ που απεικονίζει την Αρτέμιδα στη ζωοφόρο του Παρθενώνα. Η συγγραφέας, ως ιστορικός, προσπάθησε να δώσει απαντήσεις στο πιο πάνω ερώτημα. Η απάντησή της ήταν ότι ο πολιτισμός των Ελλήνων είχε τον άνθρωπο ελεύθερο στο κέντρο των γεγονότων. Ακριβώς γιʼ αυτόν το λόγο κινήθηκε σε εκπληκτικές κατακτήσεις του πνεύματος από καθαρή αγάπη για την ελευθερία.

Οι κάτοικοι της περιοχής που σήμερα ονομάζεται Ελλάδα είχαν δημιουργήσει ένα είδος γραφής πολύ πριν από τους Φοίνικες.

Το μυστικό που άλλαξε το αλφάβητο

Μετά το 12ο π.Χ., οι Έλληνες της μυκηναϊκής περιόδου περιέπεσαν σε τετρακόσια χρόνια έλλειψης γραφής σε καθεστώς παρακμής. Αυτά τα τετρακόσια χρόνια λέγονται σκοτεινοί αιώνες. Κατά τη διάρκεια αυτών των τετρακοσίων χρόνων διατήρησαν την προφορική τους γλώσσα, όπως καταμαρτυρεί ο Πλάτων, ο μοναδικός εξ Ελλήνων συγγραφεύς στον Κριτία, την οποία βεβαίως έγραφαν στη μυκηναϊκή περίοδο στη γραμμική Β΄, θέμα που δεν μπορούσε να γνωρίζει ο Πλάτων.

Ωστόσο, τονίζει ο κ. Παπαμαρινόπουλος, όταν οι Φοίνικες ήλθαν σε επαφή μαζί τους κάπου στην Κύπρο τον 9ο αιώνα π.Χ., άρχισε μια σταδιακή χρήση των αρχικών συμβόλων των Φοινίκων με μοναδικό τρόπο, ο οποίος είχε συγκλονιστικές συνέπειες για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Η πρώτη μεταβολή που έγινε στα φοινικικά σύμβολα ήταν η προσθήκη των φωνηέντων σε μια γραφή, η οποία είχε αρχικά μόνο σύμφωνα. Η δεύτερη μεταβολή που έγινε ήταν η χρήση των συμβόλων του ελληνικού αλφαβήτου ως αριθμών. Δύο γραφές συμφωνητικές, όπως εκείνη των Φοινίκων και των Εβραίων, δεν ακολούθησαν αυτήν την αριθμητική αντιστοιχία. Δεν υπάρχει καμία αρχαιολογική μαρτυρία για τη χρήση των συμβόλων αυτών των υπεράνω αναφερομένων γραφών ως αριθμών. Η Καμπάλα, το αριθμητικό σύστημα των Εβραίων, στην οποία πράγματι υπάρχει αριθμητική αντιστοιχία των συμβόλων της γραφής τους, είναι φαινόμενο μεταγενέστερο της χρήσης της ελληνικής γραφής κατʼ αυτόν τον διπλό τρόπο.

Η αρχαιολογική μαρτυρία υποδεικνύει ότι ελάχιστα από τα γραπτά των Φοινίκων έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Στις κύριες πόλεις Τύρο και Βύβλο, αλλά και σε μερικές από τις αποικίες τους, όπως στη Μοτύη στην Ιταλία, στην Καρχηδόνα στη Βόρεια Αφρική, στη Λήξο στη Δυτική Αφρική και στα Γάδειρα στην Ιβηρία, λίγα γραπτά κείμενα σπαράγματα έχουν διασωθεί.

Τον 8ο αιώνα π.Χ., σε πόλεις της Ιταλίας και της Μικράς Ασίας έχουν βρεθεί αρκετά δείγματα χρήσης του ελληνικού αλφαβήτου καλώς χρονολογημένα σε γραφή εκ δεξιών προς τα αριστερά σε οριζόντια γραμμή. Τον 7ο αιώνα π.Χ. γίνεται προσπάθεια γραφής βουστροφηδόν, ενώ προς το τέλος του 6ου αιώνα και κυρίως τον 5ο π.Χ. αιώνα η ελληνική γραφή είναι εξ αριστερών προς τα δεξιά. Ενδιαμέσως σε αυτές τις τρεις κύριες χαρακτηριστικές γραφές η ελληνική γραφή γράφτηκε και πλινθηδόν και στοιχηδόν.

Η αρχαιολογική μαρτυρία όμως έρχεται να επιβεβαιώσει και τον Πλάτωνα, ο οποίος είναι ο μόνος συγγραφέας που αναφέρεται στην εμφάνιση των γραμμάτων του αλφαβήτου στην Αίγυπτο.

Διαδικασίες του εγκεφάλου

Από την αρχαία εποχή στην Αίγυπτο είχε γίνει αντιληπτό από τους γιατρούς ότι η ικανότητα του ανθρώπου για ομιλία βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου.

Η ανάλυση του παπύρου Edwin Smith (McHenry 1969) μας οδηγεί ανεπιφύλακτα στη θεμελίωση της άποψης ότι οι αρχαίοι αιγύπτιοι ιατροί, γνώριζαν από το 3500 π.Χ. τη διαφορά δύο ειδών παραλύσεων που οδηγούν η πρώτη σε ημιπληγία, η οποία αφήνει την ικανότητα γραφής ακέραια, η δεύτερη σε ανεπάρκεια σε αυτήν.Η ανάλυση των δεδομένων του προαναφερθέντος παπύρου υποδεικνύει ότι οι αρχαίοι γιατροί είχαν από τότε αντιληφθεί ότι ο εγκέφαλος δεν λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο, αλλά διάφορες πλευρές του λειτουργούν έτσι ώστε να είναι υπεύθυνες για διαφορετικές πλευρές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Τα τελευταία διακόσια χρόνια έχουν γίνει πολλές έρευνες για να οριστεί η θέση της ζώνης της γλώσσας στον εγκέφαλο. Όλες αυτές οδηγούν σε δύο συμπεράσματα. Επιβεβαιώνουν τους προϊστορικούς αιγυπτίους γιατρούς και δεύτερον δείχνουν ότι υπάρχει μια ασυμμετρία στον εγκέφαλο εξαιτίας του ότι η ζώνη της γλώσσας είναι μόνο στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου.

Ωστόσο η μακροσκοπική και μικροσκοπική εξέταση του εγκεφάλου οδηγεί στην αρχική εντύπωση ότι ο εγκέφαλος είναι συμμετρικά διαιρεμένος, έτσι ώστε το ένα ημισφαίριο να φαίνεται ως είδωλο του άλλου μέσω καθρέφτη.

Έχει ακόμη παρατηρηθεί ότι εξεταζόμενη ανατομική ασυμμετρία προϋπάρχει στα έμβρυα πριν από τη γέννησή τους ήδη από την 28η ή την 29η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, δηλαδή πριν από την έκφραση της ικανότητας της ομιλίας.

Αυτό σημαίνει ότι η ικανότητα της ομιλίας μέσω της προϋπάρχουσας ανατομικής ασυμμετρίας στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενυπάρχει στον άνθρωπο τυπωμένη στο γενετικό του κώδικα.

Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλος ήταν έτοιμος εδώ και 160.000 χρόνια, ώστε να επιτρέψει στον άνθρωπο να ομιλήσει και να γράψει.

Ελληνικό αλφάβητο

Ο Kerckhove (1988) στην προσπάθειά του να ερμηνεύσει την επίδραση του ελληνικού αλφαβήτου στον εγκέφαλο έθεσε το εξής ερώτημα υπό τη μορφή της επιστημονικής υπόθεσης έρευνας: Είχε το φωνητικό αλφάβητο, το οποίο αναπτύχθηκε πλήρως από τους Έλληνες και το οποίο σήμερα ομιλείται στην Ελλάδα (και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο στις παράγωγες λατινογενείς και σλαβογενείς μορφές) επίδραση στις διαδικασίες του εγκεφάλου;

Η υπόθεση αυτή στηρίζεται στο ότι οι Έλληνες, έχοντας μια προφορική πρωτοευρωπαϊκή γλώσσα, εισήγαγαν τα φωνήεντα στη συμφωνητική αλφαβητική φοινικική γραφή, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της προφορικής τους γλώσσας. Αυτό είχε ως συνέπεια να αλλάξουν αυτή τη διαδικασία ανάγνωσης κειμένου από εκείνο το οποίο στηριζόταν στις συμφραζόμενες λέξεις του φοινικικού αλφαβήτου στο επίπεδο του νέου αλφαβήτου, το οποίο στηριζόταν στις γειτνιάζουσες λέξεις του νέου αλφαβήτου.

Μέσω αυτού του νέου χρησιμοποιούσαν σειριακά γειτνιάζουσες λέξεις, για να το αποκωδικοποιήσουν. Κατʼ αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε το ελληνικό αλφάβητο.

Ποια ήταν η βαθύτερη ανάγκη χρήσης των φωνηέντων κατά την ανάγνωση και τη γραφή για τους Έλληνες, ενώ δεν ήταν για τους Σημίτες, παραμένει άγνωστο.

Αυτή η μεταβολή, δηλαδή η χρήση φωνηέντων, με τη σειρά της είχε ως συνέπεια την επανοργάνωση της στρατηγικής του εγκεφάλου στη γραφή και την ανάγνωση.

Επίσης η μεταβολή αυτή εξάγει τη μεταβολή της διεύθυνσης από δεξιά προς αριστερά, που ήταν ο προσανατολισμός της γραφής των Φοινίκων, στην εξ αριστερών προς τα δεξιά, που είναι ο προσανατολισμός των Ελλήνων του 5ου π.Χ. αιώνα και αυτές οι αλλαγές έθεσαν μια νέα σχέση διαρκείας.

Η νέα σχέση ήταν άκρως σημαντική για το νοητικό οικοδόμημα του δυτικού πολιτισμού από το 800 π.Χ., το οποίο συνεχίζουν υποχρεωτικά όλοι οι υπόλοιποι.

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Οι πέτρες «μιλούν» ελληνικά

«…Ο Ινδοευρωπαίος είναι ένα παραϊστορικό κατασκεύασμα, που έχει γεμίσει χιλιάδες σελίδες και μπαινοβγαίνει στις βιβλιοθήκες, χωρίς, τελικά, να βοηθήσει, με την παρουσία του, στη λύση προβλημάτων που σχετίζονται με τις ατελείωτες συζητήσεις για την εθνογένεση, τις εθνικές γλώσσες, την κοιτίδα των πολιτισμών και τον επιμέρους χαρακτήρα των ευρωπαϊκών λαών…» Γ. Χουρμουζιάδης, τέως βουλευτής 

Η ελληνική γλώσσα είναι πολύ αρχαιότερη από όσο προσπαθούν κάποιοι, εθελημένα ή αθέλητα, και χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα, να μας κάνουν να πιστέψουμε.

Η πλειοψηφία της επιστημονικής-φιλολογικής και κυρίως γλωσσολογικής κοινότητας είτε στηριζόμενη σε κατασκευάσιμα\παραποιημένα στοιχεία, είτε χρησιμοποιώντας ακλόνητα «επιστημονικά» δόγματα (δεν ωθούν τα νέα παιδιά σε ελεύθερη – αμερόληπτη έρευνα και δεν δέχονται καμία άλλη άποψη αντίθετη προς την δική τους, αλλά αντιθέτως επιχειρούν να υποβαθμίσουν την όποια «παρασπονδία» από μέρους των εκκολαπτόμενων επιστημόνων) επιβάλλουν άμεσα ή έμμεσα την κρατούσα παγιωμένη αντίληψη.

Δυστυχώς όμως γι αυτούς και ευτυχώς για εμάς υπάρχουν αναμφισβήτητα στοιχεία που εάν κάποιος μπει στην διαδικασία να ερευνήσει, θα του ξετυλίξουν ένα τεράστιο και όμορφο «παραμύθι» που φτάνει χιλιάδες χρόνια πριν…

Οι «πέτρες μιλούν» καταρρίπτοντας κάθε μύθο περί φοινικικής προέλευσης του αλφαβήτου μας. 

(Πληροφορίες από το βιβλίο του Χ. Λαγού «Ελληνική Γραφή»)

- Ελληνικά γράμματα σε αγγεία της Μήλου. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Δαυλός» (τεύχος 204), ο έφορος αρχιοτήτων Α. Σαμψών δήλωσε πως ανακαλύφθηκε στο εν λόγω νησί ένας μεγάλος αριθμός αγγείων από τάφο της πρωτοκυκλαδικής περιόδου (3000π.Χ). Τα σύμβολα πάνω τους μοιάζουν καταπληκτικά, όπως ο ίδιος δηλώνει, με ελληνικά γράμματα.

- Ελληνικά γράμματα σε όστρακο και αγγείο στα Γιούρα Αλοννήσου. Το κεραμικό όστρακο χρονολογείται μεταξύ του 5.000-4.500 π.Χ και φέρει πάνω του εγχάρακτα σύμβολα (Α, Υ, Δ πιθανώς πρόκειται για την λέξη αυδή, που σημαίνει φωνή. Επίσης τα γράμματα Χ, Ν.) παραπλήσια στα ελληνικά γράμματα.

- Ξύλινη πινακίδα στο Δισπηλιό Καστοριάς. Σε ανασκαφές που διεξήχθηκαν στην όχθη της λίμνης της Καστοριάς κοντά στην περιοχή του Δισπηλιού ανακαλύφθηκε ένας οικισμός. Μεταξύ των άλλων ευρημάτων και μία ξύλινη πινακίδα που είχε χαραγμένα διάφορα σύμβολα. Σύμφωνα με την επίσημη χρονολόγηση που διεξήχθη με την μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα (C14),, η επιγραφή κατατάσσεται το 5.250 π.Χ, ενώ πολλοί ερευνητές έχουν εκφράσει την άποψη πως πιθανόν να ανήκει και στο 7.250 π.Χ, άποψη που δεν έχει αποδειχθεί. Τα σύμβολα της πινακίδας μοιάζουν με αυτά της Γραμμικής Α’.

- Λίθινη σφραγίδα στα Γιαννιτσά. Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Π. Χρυσοστόμου (περιοδ. Δαυλός, τεύχος 244), η σφραγίδα αυτή χρονολογείται το 5.000 π.Χ. Περιέχει τρεις σειρές συμβόλων που μοιάζουν με τα ελληνικά γράμματα. Σύμφωνα μάλιστα με τον κ. Χρυσοστόμου: «Το Ανατολικό Δόγμα δεν ισχύει πλέον. Από καιρό υπήρχαν υποψίες, αλλά αυτή τη φορά η τύχη είναι με το μέρος μας».

- Ελληνική γραφή 9.500 ετών στην Ινδία. Ο ανταποκριτής του BBC στο Νέο Δελχί, Ρατζιγιάσρι Ράο μετέδωσε το 2002. «Θαλάσσιοι επιστήμονες στην Ινδία θεωρούν ότι ένας από τους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος χώρους των δυτικώνν ινδικών παραλίων ίσως να έχει ηλικία 9.000 ετών…. Εδώ πλέον για πρώτη φορά βρίσκονται ενδείξεις ανθρωπίνων γεωμετρικών κατασκευών ηλικίας 9.500π.Χ. κάτω από την επιφ άνεια της θάλασσας. Γνωστή ως κόλπος της Cambay η περιοχή, αποκτά ιδιάζον αρχιολογικό ενδιαφέρον… 

Η πόλη βρίσκεται σε βάθος 40μ. και σε μήκος 3 τετραγωνικά χλμ. Έχει ανασυρθεί τεράστιος αριθμός ευρημάτων (εργαλεία, αγγεία, ανθρώπινα ομοιώματα, οστά, οικειακά είδη, κλπ), το σημαντικότερο όμως απόκτημα είναι ένα κομμάτι από πέτρινο έργο τέχνης, πάνω στο οποίο διακρίνονται ανάγλυφα ίχνη ελληνικής αλφαβητικής γραφής. 

Οι Ινδοί μελετητές έχουν καταλήξει ότι πρόκειται για μία μορφή πρώιμης γραφής. Διακρίνονται τα σύμβολα Μ, Υ, Ο.(περιοδ. Δαυλός, τεύχ. 243, απόσπ. Άρθρου του Μ. Μαμανέα).

- Η πινακίδα του Γκλοζελ. Στο χωριό της Γαλλίας Γκλόζελ, που βρίσκεται 20χλμ νότια της πόλης Βισύ, ανακαλύφθηκαν το 1924 από

απο τους Κλώντ και Εμίλ Φραντέν, πινακίδες και δύο ενεπίγραφα χαλίκια, τα οποία χρονολογούνται γύρω στο 10.000 π.Χ.! Μερικά από τα σύμβολα που γίνονται αντιληπτά είναι τα: Θ, Ξ, Φ, Μ, Τ, Π, Ε, Λ, όχι σε αυτήν ακριβώς την μορφή προφανώς.

- Λίθινη επιγραφή στο Grave Creek στην Δ. Βιρτζίνια των Η.Π.Α.Ανακαλύφθηκε το 1838 σε ταφικό μνημείο. Διακρίνονται τα γράμματα: Τ, Σ, Λ, Α, Χ, Κ. Αβέβαιη χρονολόγηση.

-

 Επιγραφή που βρίσκεται σε ένα ειδώλιο της νεολιθικής εποχής από τον Πρόδρομο Καρδίτσας, στην οποία απεικονίζονται σαφώς οι χαρακτήρες L, Θ, Σ και χρονολογείται περίπου το 5.000π.Χ.

Τα προαναφερθέντα ευρήματα, αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος του συνόλου των αρχαιολογικών ανακαλύψεων, που αποδεικνύουν ότι η ελληνική γραφή είναι πολύ αρχαιότερη των εξ Ανατολών γραφών. Γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεχτικοί σε σχέση με τι ακούμε, εξετάζοντάς το ενδελεχώς.

Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, οι Φοίνικες μας έδωσαν το αλφαβητό τους τον 8ο αι. π.Χ. Τον 8ο αι., σύμφωνα ξανά με την επίσημη ιστορική χρονολόγηση γράφτηκαν τα ομηρικά έπη, τα οποία μέχρι σήμερα αποτελούν κατά κοινή ομολογία, το τελειότερο συγγραφικό έργο ανά τον κόσμο. Οι λέξεις που περιέχουν… άπειρες. Επομένως, όπως γίνεται αντιληπτό στον καθέναν, αλλά και σύμφωνα με επίσημη αμερικανική γλωσσολογική έκθεση, για να επιτευχθεί το συγκεκριμένο αποτέλεσμα απαιτείτο γλωσσική προϊστορία τουλάχιστον 10.000 ετών.

Ας υπογραμμιστεί ιδιαίτερα ότι η ελληνική γλώσσα περιέχει τουλάχιστον 800.000 λήμματα και η αμέσως επόμενη ακολουθεί με 250.000 λήμματα.

Πώς άραγε εξηγείται αυτό; Οι αρμόδιοι που έχουν οργανώσει όλη αυτή την «ιστορία» περί Ινδοευρωπαίων, Φοινίκης, Μεσοποταμίας , κλπ, τι έχουν να πουν;

πηγή (προσαρμογή)

Διαβάστε περισσότερα... »

Φοινικικό Αλφάβητο – Μία ιστορική απάτη

Επιγραφή που θεωρείται η πρώτη που βρέθηκε με Φοινικική γραφή. Σαρκοφάγος του Αχιράμ. 12ος αιωνας π.Χ.

Α. ΑΠΟΤΕΛΕΙ Η ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΓΡΑΦΗ “ΑΛΦΑΒΗΤΟ”;

Κατά τη Γλωσσολογία ως “αλφάβητο” ορίζεται το «σύνολο συμβόλων με ορισμένη σειρά και τάξη, που χρησιμεύουν για να αποδίδονται οι στοιχειώδεις φθόγγοι μιας γλώσσας, με τον περιορισμό ο κάθε φθόγγος ν’ αντιστοιχεί σ’ ένα μόνο σύμβολο και αντίστροφα». Στην αλφαβητική γραφή επομένως (δηλαδή τη γραφή των λαών της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας αλλά και άλλων περιοχών του πλανήτη) κάθε γράμμα αποδίδει ένα στοιχειώδη ήχο.

Τούτο δεν ισχύει στις ατελέστερες της αλφαβητικής συλλαβικές γραφές, στις οποίες κάθε σύμβολο αποδίδει μία συλλαβή (δύο ή και περισσότερους ήχους-φθόγγους), όπως π.χ. στις συλλαβικές ελληνικές γραφές Γραμμική Α και Β ένα σύμβολο αποδίδει τη συλλαβή κο (κ+ο), άλλο σύμβολο τη συλλαβή πο (π+ο) κ.ο.κ. 

Στη φοινικική γραφή (που διαθέτει μόνο σύμφωνα και κανένα φωνήεν), στα ελάχιστα διασωθέντα δείγματά της, η κατάσταση είναι ακόμα “χειρότερη”, δεδομένου ότι κάθε σύμβολό της δεν αποδίδει ούτε καν μία συγκεκριμένη συλλαβή, αλλά διαφορετικές, που το διάβασμά τους αφήνεται στην “έμπνευση” του αναγνώστη. Έτσι π.χ. ένα σύμφωνο μπορεί να διαβαστεί ως μπα, μπου, μπε, μπι, μπο κ.ο.κ., ή κάποιο άλλο ως γκου, γκα, γκε, γκο κ.λπ. Επομένως, η φοινικική γραφή όχι μόνο δεν αποτελεί αλφάβητο, αλλά δεν είναι ούτε καν εξελιγμένη συλλαβική γραφή, του βαθμού τελειότητας των αντιστοίχων ελληνικών συλλαβαρίων.

Και είναι πράγματι καταπληκτικό το γεγονός, ότι έχει καθιερωθεί στην επιστήμη κατά τα τελευταία 150 χρόνια περίπου ο αντιφατικός όρος “φοινικικό αλφάβητο”, προκειμένου για μία γραφή που δεν έχει καμμία σχέση με την αλφαβητική. Και είναι ακόμη πιο απίστευτη η επιβολή του επιστημονικού δόγματος, ότι το ελληνικό αλφάβητο προήλθε από το φοινικικό, το οποίο όχι μόνο δεν είναι αλφάβητο, αλλά είναι μία ατελέστερη γραφή από τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές Α και Β. Για τους λόγους αυτούς κατά τον προσφάτως εκλιπόντα πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων Παν. Γεωργούντζο ο χαρακτηρισμός που έδωσε ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης στη φοινικική γραφή “οιονεί συλλαβικό αλφάβητο” απορρίπτεται και πρέπει να αντικατασταθεί με το ορθό “καθαρώς συνεπτυγμένο συλλαβικό” σύστημα γραφής (βλέπε Παν. Γεωργούντζου, Το Αλφάβητον Εφεύρεσις Ελληνική: άρθρο του στο περιοδικό Δαυλός, τεύχος 142,Οκτώβριος 1993,σ 8242).

Β. Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

α) Οι αρχαιολογικές αποδείξεις
Η θεωρία ότι το Αλφάβητο είναι εφεύρεση των Φοινίκων συντηρήθηκε εκτός των άλλων με το επιχείρημα ότι ορισμένα σύμβολα της φοινικικής γραφής μοιάζουν με τα αλφαβητικά γράμματα, π.χ. το ?(άλεφ) είναι αντεστραμμένο ή πλαγιαστό το ελληνικό Α κλπ. 

Το επιχείρημα αυτό φαινόταν ισχυρό μέχρι προ 100 ετών περίπου, όταν οι γλωσσολόγοι και οι ιστορικοί ισχυρίζονταν ακόμη ότι οι Ελληνες δεν γνώριζαν γραφή προ του 800 π.Χ.! Γύρω στο 1900 όμως ο Αρθούρος Εβανς ανάσκαψε την ελληνική Μινωική Κρήτη και ανακάλυψε τις ελληνικές Γραμμικές Γραφές, των οποίων σύμβολα ήταν ως σχήματα πανομοιότυπα προς τα 17 τουλάχιστον εκ των 24 γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου. Με δεδομένα -α) ότι τα αρχαιότερα δείγματα των ελληνικών αυτών γραφών (Γραμμική Α και Β), που στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και στην Πύλο, στις Μυκήνες, στο Μενίδι, στη Θήβα, αλλά και βορειότερα, μέχρι τη γραμμή του Δούναβη και χρονολογήθηκαν τότε πριν από το 1500 π.Χ. και – β) ότι οι Φοίνικες και η γραφή τους εμφανίζονται στην ιστορία όχι πριν το 1300 π.Χ. Ο Έβανς στο έργο του Scripta Minoa διετύπωσε, πρώτος αυτός, αμφιβολίες για την αλήθεια της θεωρίας ότι οι Έλληνες έλαβαν τη γραφή από τους Φοίνικες, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιστημονική υποψία ότι μάλλον συνέβη το αντίθετο.

Οι αμφιβολίες για την μη προτεραιότητα των Φοινίκων έναντι των Ελλήνων στην ανακάλυψη της γραφής έγιναν βεβαιότητα, όταν ο καθηγητής Πωλ Φωρ, διεθνής αυθεντία της Προϊστορικής Αρχαιολογίας, δημοσίευσε στο αμερικάνικο αρχαιολογικό περιοδικό, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Ινδιάνας, Nestor (έτος 16ον,1989,σελ.2288) ανακοίνωση, στην οποία παραθέτει και αποκρυπτογραφεί πινακίδες ελληνικής Γραμμικής Γραφής, που βρέθηκαν σε ανασκαφές στο κυκλώπειο τείχος των Πιλικάτων της Ιθάκης και χρονολογήθηκαν με σύγχρονες μεθόδους στο 2700 π.Χ. Γλώσσα των πινακίδων είναι η Ελληνική και η αποκρυπτογράφηση του Φωρ απέδωσε φωνητικά το συλλαβικό κείμενο ως εξής: Α]RE-DA-TI. DA-MI-U-A-. A-TE-NA-KA-NA-RE(ija)-TE. 

Η φωνητική αυτή απόδοση μεταφράζεται, κατά τον Γάλλο καθηγητή πάντοτε :«Ιδού τι εγώ η Αρεδάτις δίδω εις την άνασσαν, την θεάν Ρέαν:100 αίγας, 10 πρόβατα, 3 χοίρους». Ετσι ο Φωρ απέδειξε, ότι οι Έλληνες έγραφαν και μιλούσαν ελληνικά τουλάχιστον 1400 χρόνια πριν από την εμφάνιση των Φοινίκων και της γραφής τους στην ιστορία.

ΑΡΙΣΤΕΡΑ Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΔΙΣΠΗΛΙΟΥ ΚΑΙ Η ΓΡΑΦΗ ΔΕΞΙΑ

Αλλά οι αρχαιολογικές ανασκαφές στον ελληνικό χώρο την τελευταία 12ετία απέδωσαν και άλλες πολλές και μεγάλες εκπλήξεις: Οι Έλληνες έγραφαν όχι μόνο τις συλλαβικές Γραμμική Α και Β Γραφές τους αλλά και ένα είδος γραφής πανομοιότυπης με εκείνη του Αλφαβήτου τουλάχιστον από το 6000 π.Χ. 

Πράγματι στο Δισπηλιό, μέσα στα νερά της λίμνης της Καστοριάς, ο καθηγητής Γ. Χουρμουζιάδης ανακάλυψε ενεπίγραφη πινακίδα με γραφή σχεδόν όμοια με την αλφαβητική, η οποία χρονολογήθηκε με τις σύγχρονες μεθόδους του ραδιενεργού άνθρακα (C14) και της οπτικής θερμοφωταύγειας στο 5250 π.Χ. Τρία χρόνια αργότερα ο έφορος Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ν. Σάμψων, ανασκάπτοντας το “Σπήλαιο του Κύκλωπα” της ερημονησίδας Γιούρα Αλοννήσου (Βόρειες Σποράδες), ανακάλυψε θραύσματα αγγείων (“όστρακα”) με γράμματα πανομοιότυπα με εκείνα του σημερινού ελληνικού Αλφαβήτου, τα οποία χρονολογήθηκαν με τις ίδιες μεθόδους στο 5500-6000 π.Χ. 

Ο ίδιος αρχαιολόγος διενεργώντας το 1995 ανασκαφές στη Μήλο, ανεκάλυψε “πρωτοκυκλαδικά αγγεία” των μέσων της 3ης χιλιετίας π.Χ., που έφεραν πανομοιότυπα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου Χ,Ν,Μ,Κ,Ξ,Π,Ο,Ε. Είναι πρόδηλο, ότι οι αρχαιολογικές αυτές ανακαλύψεις όχι απλώς προσέδωσαν ήδη το χαρακτήρα του κωμικού στη λεγόμενη “Φοινικική Θεωρία” περί ανακαλύψεως της γραφής, αλλά ανατρέπουν εκ βάθρων ολόκληρη την επίσημη χρονολόγηση της ελληνικής Ιστορίας, όπως αυτή διδάσκεται, αλλά και την επίσημη παγκόσμια Ιστορία του Πολιτισμού.

β) Η οιονεί μαθηματική απόδειξη
Αλλά παράλληλα προς την κατεδάφιση του χάρτινου οικοδομήματος του “Φοινικικού” αλφαβήτου με τη βοήθεια της αρχαιολογικής σκαπάνης, προέκυψε κι ένα νέο συντριπτικό στοιχείο, που μας το πρόσφερε η επί 20 χρόνια σεμνή και αθόρυβη μελέτη της ελληνικής Γλώσσας και Γραφής από έναν μεγάλο ερευνητή, τον Ηλία Λ. Τσατσόμοιρο, που δυστυχώς χάθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1991, αφού όμως πρόλαβε να ολοκληρώσει , λίγους μήνες πριν απ’ τον αδόκητο θάνατό του, την ριζοσπαστική έρευνά του «Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας -Από τον έλλοπα θηρευτή μέχρι την εποχή του Διός- Η αποκωδικοποίηση του Ελληνικού Αλφαβήτου».

Στην έρευνά του αυτή, την οποία ο υπογράφων το παρόν άρθρο είχα την τιμή να εκδώσω (έκδοση “Δαυλός”,1991) και να την επιμεληθώ φιλολογικά -αλλά και να συνεργασθώ μαζί του επί μία δεκαετία συζητώντας τα άπειρα προβλήματα που προέκυπταν στην πορεία της και δημοσιεύοντας υπό μορφή άρθρων τμήματά της στον “Δαυλό”- ο αείμνηστος συνεργάτης μου απέδειξε με θαυμαστό τρόπο, ότι κάθε γράμμα του ελληνικού Αλφαβήτου περιέχει μια σταθερή κωδική σημασία, την οποία εισάγει κυριολεκτικά ή μεταφορικά ως επί μέρους έννοια στην γενική έννοια κάθε ελληνικής λέξεως στην οποία ανήκει. ‘Έτσι τελικά κάθε (αρχαία) ελληνική λέξη αποτελεί ένα οιονεί αρκτικόλεξο [όπως π.χ. Δ(ημόσια) Ε(πιχείρηση) Η(λεκτρισμού): ΔΕΗ], όπου κάθε γράμμα (ανάλογα με τη θέση που κατέχει στην σειρά των γραμμάτων της λέξεως) δίνει ένα σημαντικό ή λιγότερο σημαντικό νοηματικό στοιχείο της και όλα μαζί δίνουν τον λογικό ορισμό της έννοιας που εκφράζει η λέξη. Σημειώνεται εδώ, ότι την “ειδοποιό διαφορά” της έννοιας δίνει συνήθως το αρκτικό γράμμα.

Δεν υπάρχει εδώ ασφαλώς ο χώρος, για να παρουσιάσω τις κωδικές σημασίες των γραμμάτων του ελληνικού Αλφαβήτου εν τω συνόλω τους, όπως αναλύονται στην επαναστατική αυτή ανακάλυψη στον τομέα της μελέτης του ανθρωπίνου Λόγου. Αλλά ενδεικτικά θα διαλέξω ένα μόνο απ’ τα 24 γράμματά μας, το υ ή Υ (μια που αυτό θεωρείται και ως “αντιπροσωπευτικά ελληνικό”, Υ Greacum στο δήθεν “Λατινικό” Αλφάβητο, που δεν είναι άλλο από μία παραλλαγή του ελληνικού, της Χαλκίδας).

Το ύψιλον λοιπόν, όπως και το σχήμα του δείχνει, έχει την κωδική σημασία της κοιλότητας ή (ανεστραμμένο) την κυρτότητας και αυτήν εισάγει στις έννοιες των ελληνικών λέξεων που το περιέχουν -και κατ’ επέκτασιν, ενίοτε, και την σημασία των υγρών (τα οποία διά φυσικής ροής καταλήγουν και γεμίζουν την κοιλότητα). 

Προχείρως αναφέρω μερικές ονομασίες αγγείων και υγρών όπου το αμφικωνικό κ-Υ-πελλο είναι του 2700 π.Χ. και απόκειται στο Μουσείο Ηρακλείου: στις αναφερόμενες εκεί λέξεις μπορούν να προστεθούν και πολλές άλλες όπως κοτ-Υ-λη, γο-Υ-ττος, τρ-Υ-βλίον, π-Υ-ξίς, αμφορε-Υ-ς, β-Υ-τίον, λ-Υ-χνος, πρόχο-Υ-ς, σκε-Υος κλπ. -όλες με την σημασία του κοίλου αντικειμένου), αλλά και πλείστες άλλες λέξεις όπως κ-Υ-ησις (κυρτότητα της κοιλιάς της εγκ-Υ-ου γυναίκας), κ-Υ-μα (κυρτότητα ή κοιλότητα στην επιφάνεια της θάλασσας), κρ-Υ-πτη (κοιλότητα εδάφους), Υ-πό (η πρόθεση:κοιλότητα κάτω από μία στάθμη ή επίπεδο), Υ-πέρ (η πρόθεση: κυρτότητα πάνω από μία στάθμη ή επίπεδο=Υ-ψος), όλες οι λέξεις που έχουν ως πρώτα συνθετικά τους τις προθέσεις Υ-πό και Υ-πέρ, που ανέρχονται σε εκατοντάδες, αλλά και χιλιάδες άλλες. 

Η μεγαλοφυής αυτή ανακάλυψη, την οποία δυστυχώς η επίσημη επιστήμη επί 8 χρόνια εξακολουθεί να “αγνοεί”, αν και αποτελεί συνέχεια και ολοκλήρωση της λησμονημένης Πλατωνικής προσεγγίσεως του προβλήματος της γλώσσας (“Κρατύλος”):
Διαλύει οριστικά την θεωρία, ότι η ελληνική Γλώσσα προήλθε από άλλη (την δήθεν “Ινδοευρωπαϊκή”), δεδομένου ότι αποδεικνύεται ως η μόνη μη συμβατική γλώσσα του κόσμου, η μόνη γλώσσα δηλαδή που παρουσιάζει αιτιώδη σχέση μεταξύ του σημαίνοντός της (λέξεως) και του σημαινομένου της (του πράγματος που ονομάζει η λέξη).

Κατ’ επέκταση αποδεικνύει, ότι είναι η πρώτη και η μόνη δημιουργηθείσα γλώσσα του ανθρωπίνου είδους, από την παραφθορά της οποίας απέρρευσαν οι συμβατικές γλώσσες (δηλαδή αυτές όπου υπάρχει αναιτιώδης σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινομένου), όπως είναι όλες ανεξαιρέτως οι λοιπές γλώσσες του πλανήτη.

Αποδεικνύει κατά μη επιδεχόμενο καμία λογική αμφισβήτηση τρόπο, ότι το Αλφάβητο έγινε από τους Έλληνες, για να αποδώσουν με τα κωδικά τους 24 ή 27 γράμματα τις έννοιες των ελληνικών λέξεων -και μόνον αυτών.

Δείχνει συγκριτικά, ότι τα σύμβολα της φοινικικής γραφής και οι ονομασίες τους («αλεφ»=βόδι, «μπεθ»=καλύβα, «γκιμέλ»=καμήλα κ.λπ.) όχι μόνο δεν περικλείουν κωδικές ονομασίες, αλλά συνάπτονται ή παραπέμπουν σε πρωτόγονες ζωικές καταστάσεις.

γ. το απόσπασμα του Ηροδότου
‘Όλοι οι αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς που αναφέρονται στο Αλφάβητο (“Γράμματα”, όπως το έλεγαν), το θεωρούν πανάρχαια ελληνική εφεύρεση (του Προμηθέα, του Παλαμήδη, του Λίνου κλπ.). Η θεωρία του “Φοινικικού” Αλφαβήτου πάντοτε στηριζόταν και στηρίζεται ακόμη από τους υποστηρικτές της σε μία εξαίρεση του κανόνα αυτού. Την εξαίρεση αυτή αποτελεί ένα απόσπασμα του Ηροδότου, που ο ίδιος παρουσιάζει ως προσωπική γνώμη του («ως εμοί δοκέει» = όπως μου φαίνεται…), την οποία σχημάτισε, όπως αναφέρει σε προηγούμενη παράγραφο, «αναπυνθανόμενος» (=παίρνοντας πληροφορίες από άλλους).Αλλά ας δούμε το κείμενο του Ηροδότου (“Ιστορία, Ε 58″):

«58.Οι δε Φοίνικες ούτοι οι συν Κάδμω απικόμενοι τών ήσαν Γεφυραίοι άλλα τε πολλά οικήσαντες ταύτην την χώρην εισήγαγον διδασκάλια ες τους Έλληνας και δη και γράμματα, ουκ εόντα πριν Έλλησι ως εμοί δοκέει, πρώτα μεν τοίσι και άπαντες χρέωνται Φοίνικες· μετά δε χρόνου προβαίνοντος άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων».

[58.Οι δε Φοίνικες αυτοί, που μαζί με τον Κάδμο αφίχθησαν, εκ των οποίων και οι Γεφυραίοι, και σε πολλά άλλα μέρη κατοικήσαντες την χώραν αυτήν εισήγαγαν και τέχνες (νέες ή άγνωστες) στους Έλληνες και μάλιστα και (κάποια) γραφή, η οποία δεν ήταν γνωστή πριν στους Έλληνες, καθώς εγώ νομίζω, πρώτα αυτήν την γραφή την οποίαν και όλοι οι Φοίνικες μεταχειρίζονται· μετά όμως με την πάροδο του χρόνου (οι Φοίνικες) μετέβαλλαν μαζί με τη γλώσσα (τους) και το είδος αυτό της γραφής.]

Στο απόσπασμα αυτό, το σημαντικώτερο είναι, ότι στην κρίσιμη φράση («άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων») αποκαλύπτεται, ότι οι Φοίνικες-Γεφυραίοι, που πήγαν στην Βοιωτία με τον Κάδμο, έφεραν από την Φοινίκη κάποια γραφή τους, αλλά καθώς οι Φοίνικες άλλαξαν τη γλώσσα τους (έμαθαν πιά δηλαδή τα Ελληνικά), άλλαξαν και αυτή τη γραφή τους (έγραφαν πιά δηλαδή με την υπάρχουσα στη Βοιωτία πανάρχαια ελληνική γραφή). 

Στη δήλωση λοιπόν αυτή του Ηροδότου οι μεταφραστές δίνουν το νόημα, ότι οι ντόπιοι Ελληνες Βοιωτοί και όχι οι Φοίνικες μετανάστες άλλαξαν την δική τους γλώσσα και γραφή και υιοθέτησαν τη φοινικική!

Στην γενικά ασυνάρτητη αυτή αναφορά στον Αλφάβητο, όπως διασώθηκε, είναι προφανείς και οι παρεμβάσεις-αλλοιώσεις που ακολουθούν στο κείμενο και που διαπράχθηκαν άγνωστο από ποιούς και πότε. Αλλά ας δούμε την ύποπτη συνέχεια του κειμένου, όπως έφθασε σ’ εμάς:

«Περιοίκεον δε σφέας τα πολλά των χώρων τούτον τον χρόνον Ελλήνων Ίωνες οι παραλαβόντες διδαχή παρά των Φοινίκων τα γράμματα, μεταρυθμίσαντες σφέων ολίγα εχρέωντο, χρεώμενοι δε εφάτισαν, ώσπερ και το δίκαιον έφερε εισαγαγόντων Φοινίκων ες την Ελλάδα, Φοινίκηια κεκλήσθαι».

[Κατοικούσαν δε πέριξ αυτών (των Φοινίκων) στα περισσότερα μέρη κατ' εκείνο τον χρόνο (του Κάδμου) εκ των Ελλήνων Ίωνες, οι οποίοι παραλαβόντες διά της επαφής ή και διδασκαλίας παρά των Φοινίκων τη γραφή τους αλλάξαντες την μορφή της γραφής αυτών oλίγα μετεχειρίζοντο. Μεταχειριζόμενοι δε αυτά είπαν, καθώς ήταν δίκαιο, επειδή τα εισήγαγαν στην Ελλάδα Φοίνικες, να ονομάζωνται Φοινικά.]

Η αναφορά αυτή, κατά των Η. Τσατσόμοιρο (“Δαυλός”, τ.118), ότι δηλαδή εκ των Ελλήνων οι Ιωνες οι κατοικούντες πέριξ των Φοινίκων παρέλαβαν τη Φοινικική γραφή και λίγα γράμματά της μεταχειρίζονταν, αφού τα τροποποίησαν, και χάριν του δικαίου, επειδή οι Φοίνικες τα εισήγαγαν στη Ελλάδα, τα ονόμασαν Φοινικικά, αποτελεί κραυγαλέα αντίφαση και συνεπώς πρόκειται για πλαστή υποπαράγραφο, δήθεν επεξηγηματική, η οποία σκοπεύει να καταστήσει αβαρή την προηγηθείσα πληροφορία «άμα τη φωνή μετέβαλλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων». Και όμως η “Φοινικική Θεωρία” θεμελιώθηκε εξ ολοκλήρου και συντηρείται πάνω στο θεμέλιο της προφανούς αυτής πλαστογραφίας.

Η “Φοινικική Θεωρία” καθιερώθηκε στην Ευρώπη σε μία εποχή που, όπως γράφει ο διαπρεπής σύγχρονος Αγγλος κλασσικός φιλόλογος S.G.Rembroke (“The Legacy of Greece,εκδ. Oxford University Press,1984), «στους Φοίνικες γενικά εδίδετο ένας ρόλος ενδιαμέσων», που ξέφευγε από οιαδήποτε πληροφορία της ιστορίας, ένας ρόλος δηλαδή μεταφορέων της σοφίας και του πολιτισμού του περιουσίου λαού του Ισραήλ στους απολίτιστους λαούς και δη στους Έλληνες. 

Αυτά βέβαια είναι συγχωρητέα, αφού λέγοντας περί τα τέλη του Μεσαίωνα, οπότε ο θρησκευτικός φανατισμός και ο σκοταδισμός είχαν φθάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε να θέλουν την κόρη του Αγαμέμνονος Ιφιγένεια ως κόρη του Ιεφθά, τον Δευκαλίωνα ως Νώε, τον Απι ως σύμβουλο του Ιωσήφ, τον Απόλλωνα, τον Πρίαμο, τον Τειρεσία και τον Ορφέα ως διαστροφές του Μωυσή, την ιστορία των Αργοναυτών ως διάβαση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο στην Παλαιστίνη και άλλα πολλά παρόμοια. Αυτές τις επισημάνσεις τις κάνει ο Rembroke.

Και καταλήγουμε εμείς: Τότε ο Ελληνισμός, ευρισκόμενος από άποψη εθνικής αυτοσυνειδησίας σε κωματώδη πνευματική κατάσταση και από άποψη ιστορικής αυτογνωσίας σε αφασία, ήταν εντελώς ανίκανος να υπερασπιστή την ιστορία του και τον πολιτισμό του, και γι’ αυτό δεν αντιδρούσε και δεν μπορούσε να αντιδράσει.

Δημήτρης Ι. Λάμπρου

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »